ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 30ής Νοεμβρίου 2011

Υπόθεση T‑51/08 P

Ευρωπαϊκή Επιτροπή

κατά

Daniel Dittert

«Αίτηση αναιρέσεως – Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Προαγωγή – Περίοδος προαγωγών 2005 – Μόρια προτεραιότητας – Μη απονομή λόγω τεχνικού προβλήματος – Επιτροπή προαγωγών A* – Απονομή αριθμού πρόσθετων μορίων προτεραιότητας μικρότερου σε σχέση με τον προταθέντα από την ιεραρχία – Μη εγγραφή στον πίνακα των προαγομένων υπαλλήλων»

Αντικείμενο:      Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 22ας Νοεμβρίου 2007, F‑109/06, Dittert κατά Επιτροπής (Συλλογή Υπ.Υπ. 2007, σ. I‑A‑1‑383 και II‑A‑1‑2131).

Απόφαση:      Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Daniel Dittert.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Βλαπτική πράξη – Σύστημα προαγωγών που έχει καθιερώσει η Επιτροπή – Μη απονομή μορίων προτεραιότητας – Πράξη δεκτική προσφυγής – Προϋπόθεση

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 45, 90 και 91)

2.      Υπάλληλοι – Προαγωγή – Συγκριτική εξέταση των προσόντων

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 38, στοιχείο στ΄, και 45)

3.      Υπάλληλοι – Προαγωγή – Συγκριτική εξέταση των προσόντων

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 45)

4.      Υπάλληλοι – Προαγωγή – Συγκριτική εξέταση των προσόντων

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 45)

5.      Υπάλληλοι – Προαγωγή – Συγκριτική εξέταση των προσόντων

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 45)

1.      Στο πλαίσιο του συστήματος προαγωγών που έχει καθιερώσει η Επιτροπή, απόφαση περί μη απονομής μορίων προτεραιότητας οφειλόμενη σε παράλειψη, και όχι σε ηθελημένη επιλογή στηριζόμενη στην εκτίμηση των προσόντων του ενδιαφερομένου υπαλλήλου, συνιστά διαδικαστική πλημμέλεια εφόσον, αν κατά την εξέλιξη της διαδικασίας δεν είχε υπάρξει η πλημμέλεια αυτή, η απόφαση περί μη απονομής θα μπορούσε να έχει διαφορετικό περιεχόμενο.

(βλ. σκέψεις 59 και 60)

2.      Από το άρθρο 38, στοιχείο στ΄, του ΚΥΚ προκύπτει ότι οι αποσπασμένοι υπάλληλοι διατηρούν τη θέση τους και τα δικαιώματά τους ως προς την προαγωγή κατά κλιμάκιο και κατά βαθμό. Επομένως, οι υπάλληλοι αυτοί, των οποίων η σταδιοδρομία εξελίσσεται στο πλαίσιο της γενικής διευθύνσεως στην οποία είχαν αρχικά τοποθετηθεί, δεν πρέπει να τυγχάνουν διαφορετικής μεταχειρίσεως σε σχέση προς τους λοιπούς υπαλλήλους από πλευράς προαγωγής και πρέπει να έχουν τις ίδιες δυνατότητες με τους συναδέλφους τους που είναι τοποθετημένοι στην ίδια γενική διεύθυνση.

Συναφώς, ένα θεσμικό όργανο δεν μπορεί βασίμως να επικαλεστεί υποτιθέμενη δυσκολία προς σύγκριση των αντιστοίχων προσόντων των αποσπασμένων υπαλλήλων και των μη αποσπασμένων υπαλλήλων, εφόσον οι εκθέσεις εξελίξεως της σταδιοδρομίας των αποσπασμένων υπαλλήλων καταρτίζονται από τη γενική διεύθυνση από την οποία προέρχονται και όχι από τους ιεραρχικώς προϊσταμένους τους στο όργανο στο οποίο είναι αποσπασμένοι. Επομένως, η σύγκριση των προσόντων των αποσπασμένων υπαλλήλων με τα προσόντα των μη αποσπασμένων υπαλλήλων παραμένει δυνατή και είναι μάλιστα απαραίτητη προς εξασφάλιση της ίσης μεταχειρίσεως όλων των υπαλλήλων.

(βλ. σκέψεις 62, 66 και 67)

3.      Τίποτα δεν εμποδίζει την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή να διορθώσει σε στάδιο μεταγενέστερο της περιόδου προαγωγών μια διαδικαστική πλημμέλεια που σημειώθηκε κατά τη διαδικασία απονομής των μορίων προτεραιότητας εντός μιας γενικής διευθύνσεως της Επιτροπής. Ωστόσο, η διορθωτική αυτή παρέμβαση πρέπει να αποφασίζεται και να πραγματοποιείται τηρουμένων των γενικών χαρακτηριστικών του συστήματος προαγωγών που έχει καθιερωθεί με τους εσωτερικούς κανόνες της Επιτροπής.

Συναφώς, στο πλαίσιο του συστήματος αυτού, κάθε υπάλληλος, αποσπασμένος ή μη, έχει δικαίωμα σε δύο διαδοχικές εξετάσεις των προσόντων του, καθεμία από τις οποίες θα πρέπει να είναι ικανή να αυξήσει τις πιθανότητές του για προαγωγή: μια συγκριτική εξέταση στο πλαίσιο της γενικής του διευθύνσεως, που πραγματοποιείται από τον γενικό διευθυντή και αντικείμενο της οποίας είναι η ενδεχόμενη απονομή μορίων προτεραιότητας, και κατόπιν μια διευρυμένη συγκριτική εξέταση καλύπτουσα το σύνολο των γενικών διευθύνσεων, η οποία πραγματοποιείται από την επιτροπή προαγωγών και την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή και αντικείμενο της οποίας είναι η ενδεχόμενη απονομή πρόσθετων μορίων προτεραιότητας. Συνεπώς, ο πρωταρχικός σκοπός αυτής της διευρυμένης στο σύνολο των γενικών διευθύνσεων εξετάσεως δεν είναι να αντικαταστήσει την εξέταση στην οποία προβαίνουν οι διάφορες γενικές διευθύνσεις, αλλά να τη συμπληρώσει με την απονομή, ενδεχομένως, πρόσθετων μορίων προτεραιότητας.

Εξάλλου, σε ένα σύστημα προαγωγών που στηρίζεται στην ποσοτική εκτίμηση των προσόντων, η οποία χαρακτηρίζεται από την κατ’ έτος απονομή στους υπαλλήλους μορίων προαγωγής και πρόσθετων μορίων προτεραιότητας, η δυνατότητα διορθωτικής παρεμβάσεως εκ μέρους της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής δεν είναι ικανή να θεραπεύσει διαδικαστική πλημμέλεια που διαπράχθηκε έναντι υπαλλήλου κατά τη συγκριτική εξέταση των προσόντων του σε επίπεδο γενικής διευθύνσεως παρά μόνον αν εξασφαλίζει στον ενδιαφερόμενο μεταχείριση εξίσου ευνοϊκή με εκείνη που θα του είχε επιφυλαχθεί αν δεν είχε υπάρξει η εν λόγω πλημμέλεια. Η αρχή αυτή παραβιάζεται στην περίπτωση που η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή θεωρεί ότι ουδόλως δεσμεύεται από τις επίσημες διαβεβαιώσεις του εμπλεκόμενου γενικού διευθυντή ως προς το ποιες θα ήταν οι προθέσεις του σε σχέση με τον εν λόγω υπάλληλο σε περίπτωση που δεν είχε υπάρξει η πλημμέλεια, όταν μάλιστα η ενέργεια αυτή του γενικού διευθυντή είχε ως μοναδικό σκοπό τη διόρθωση μιας διαδικαστικής πλημμέλειας που ήταν ικανή να θίξει το κύρος της αποφάσεως περί καθορισμού του συνολικού αριθμού μορίων, σύμφωνα με την αρχή της χρηστής διοικήσεως και το καθήκον μέριμνας το οποίο βαρύνει τη Διοίκηση.

(βλ. σκέψεις 70 έως 73 και 75)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 6 Ιουνίου 2007, T‑432/04, Parlante κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2007, σ. I‑A‑2‑133 και II‑A‑2‑921, σκέψεις 59, 64 και 68

4.      Η διαδικασία προαγωγών που έχει καθιερώσει η Επιτροπή προβλέπει τη συμμετοχή των γενικών διευθυντών σε αυτή, μέσω της απονομής των μορίων προαγωγής της γενικής διευθύνσεώς τους. Είναι, συνεπώς, φυσικό ένας γενικός διευθυντής ο οποίος εμποδίστηκε, εξ αιτίας τεχνικού προβλήματος ανεξάρτητου της βουλήσεώς του, να κρίνει επί του φακέλου ενός των υφισταμένων του, να διαβιβάσει στην αρμόδια επιτροπή προαγωγών και στην αρμόδια για τους διορισμούς αρχή τις κατάλληλες πληροφορίες σχετικά με τη συγκριτική εξέταση των προσόντων του ενδιαφερομένου εντός της γενικής διευθύνσεώς του. Μια τέτοια συμπεριφορά όχι μόνον δεν θέτει τον ενδιαφερόμενο σε θέση ευνοϊκότερη σε σχέση προς εκείνη των λοιπών υπαλλήλων της ίδιας γενικής διευθύνσεως, αλλά, αντιθέτως, είναι σύμφωνη τόσο με την αρχή της χρηστής διοικήσεως και το καθήκον μέριμνας όσο και με την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως.

(βλ. σκέψη 81)

5.      Το σύστημα προαγωγών που έχει καθιερώσει η Επιτροπή στηρίζεται στην ποσοτική εκτίμηση των προσόντων, η οποία χαρακτηρίζεται από την κατ’ έτος απονομή στους υπαλλήλους μορίων πραγωγής και πρόσθετων μορίων προτεραιότητας, έτσι ώστε να καθιστά δυνατή την αντικειμενικότερη και ευχερέστερη, σε σχέση προς το παρελθόν, σύγκριση των προσόντων. Στο πλαίσιο ενός τέτοιου συστήματος, ο αριθμός των μορίων που συγκεντρώνουν οι προαγώγιμοι υπάλληλοι είναι καθοριστικός για την προαγωγή τους, υπό την έννοια ότι εκείνοι που υπερβαίνουν το κατώτατο όριο μορίων προαγωγής προάγονται, καταρχήν, αυτοδικαίως.

(βλ. σκέψη 93)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: προμνησθείσα απόφαση Parlante κατά Επιτροπής, σκέψη 59