Language of document : ECLI:EU:F:2014:39

POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
UNII EUROPEJSKIEJ (trzecia izba)

z dnia 5 marca 2014 r.

Sprawa F‑77/13

DC

przeciwko

Europejskiemu Urzędowi Policji (Europol)

Służba publiczna – Personel Europolu – Niepełnosprawność – Renta inwalidzka – Obliczenie odsetek – Żądanie odszkodowania – Oczywista niedopuszczalność

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, w której DC żąda zasadniczo zasądzenia od Europejskiego Urzędu Policji (zwanego dalej „Europolem” lub „Urzędem”) na jego rzecz odsetek, do których uważa się uprawniony, od kwot wypłaconych mu z tytułu częściowej stałej niezdolności do pracy.

Orzeczenie:      Skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna. DC pokrywa własne koszty i zostaje obciążony kosztami poniesionymi przez Europejski Urząd Policji.

Streszczenie

1.      Postępowanie sądowe – Dopuszczalność skargi – Podniesienie zarzutu niedopuszczalności – Swoboda sądu w zakresie wydania postanowienia na podstawie art. 76 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej

(regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 76, 78)

2.      Urzędnicy – Zabezpieczenie społeczne – Ubezpieczenie z tytułu wypadków i chorób zawodowych – Świadczenie inwalidzkie w związku z wypadkiem – Wadliwe rozpatrzenie akt pracownika Europolu – Żądanie odsetek wyrównawczych – Przepisy znajdujące zastosowanie

(regulamin pracowniczy Europolu, art. 57)

3.      Skargi urzędników – Akt niekorzystny – Pojęcie – Zestawienie kwot należących się skarżącemu ze względu na jego niezdolność do pracy, mające charakter informacyjny – Wyłączenie

(regulamin pracowniczy, art. 90, 91; regulamin pracowniczy Europolu, art. 57)

4.      Skargi urzędników – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Skarga wniesiona przed upływem terminu udzielenia odpowiedzi na zażalenie – Niedopuszczalność

(regulamin pracowniczy, art. 90, 91; regulamin pracowniczy Europolu, art. 93 ust. 2)

1.      Nawet w obliczu zarzutu niedopuszczalności podniesionego przez stronę pozwaną, na podstawie art. 78 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, w odrębnym piśmie oraz w obliczu przedstawionych przez stronę skarżącą w przedmiocie tego zarzutu uwag, Sąd do spraw Służby Publicznej zachowuje swobodę, jeśli niedopuszczalność skargi wydaje mu się oczywista, w zakresie wydania postanowienia na podstawie art. 76 tego regulaminu.

(zob. pkt 27)

Odesłanie:

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑48/08 Ortega Serrano przeciwko Komisji, 30 października 2008 r., pkt 23

2.      Przedstawiony przez pracownika Europolu wniosek o wypłatę odsetek wyrównawczych od kapitału wypłaconego na podstawie art. 57 regulaminu pracowniczego Europolu, tytułem naprawienia błędów poczynionych przez Europol przy rozpatrywaniu jego akt dotyczących niezdolności do pracy oraz wynikającego stąd opóźnienia należy uznać za zgłoszenie żądań odszkodowawczych, które podlegają przepisom powszechnym regulującym odpowiedzialność pozaumowną.

(zob. pkt 30)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑300/97 Latino przeciwko Komisji, 15 grudnia 1999 r., pkt 99

3.      Zestawienie kwot należnych z tytułu częściowej, trwałej niezdolności do pracy pracownika Europolu na podstawie art. 57 regulaminu pracowniczego Europolu, mające wyłącznie informacyjny charakter, przedstawione w formie zwykłej tabeli, sporządzonej przez organ, co do którego nie wykazano, że działał w imieniu dyrektora Europolu, nie można uznać za akt niekorzystny mogący w istotny sposób zmienić sytuację prawną tego pracownika.

(zob. pkt 37)

4.      Zgodnie z art. 93 ust. 2 regulaminu pracowniczego Europolu skarga jest dopuszczalna tylko w wypadku, gdy w stosunku do zażalenia na decyzję, której stwierdzenia nieważności zażądał skarżący zapadła uprzednio wyraźna lub dorozumiana decyzja odmowna, a tym samym skarga wniesiona przed wydaniem lub zapadnięciem takiej decyzji jest przedwczesna i jako taka niedopuszczalna.

(zob. pkt 39)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawy połączone T‑18/89 i T‑24/89 Tagaras przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 7 lutego 1991 r., pkt 50, 51