Arrest van het Hof (Zevende kamer) van 29 juli 2010 – Commissie/Oostenrijk

(Zaak C‑189/09)

„Niet-nakoming – Richtlijn 2006/24/EG – Bescherming van persoonlijke levenssfeer – Bewaring van gegevens die zijn gegenereerd of verwerkt in verband met aanbieden van elektronischecommunicatiediensten – Niet-uitvoering binnen gestelde termijn”

1.                     Beroep wegens niet-nakoming – Niet-nakoming van uit richtlijn voortvloeiende verplichtingen – Verweermiddelen – Betwisting van rechtmatigheid van richtlijn – Niet-ontvankelijkheid – Grenzen – Niet-bestaande handeling (Art. 226 EG, 227 EG, 230 EG en 232 EG) (cf. punten 15‑16)

2.                     Lidstaten – Verplichtingen – Uitvoering van richtlijnen – Niet-nakoming – Rechtvaardiging op basis van interne orde – Ontoelaatbaarheid (Art. 226 EG) (cf. punt 18)

3.                     Beroep wegens niet-nakoming – Onderzoek van gegrondheid door Hof – In aanmerking te nemen situatie – Situatie bij verstrijken van in met redenen omkleed advies gestelde termijn (Art. 226 EG; richtlijn 2006/24 van het Europees Parlement en de Raad) (cf. punten 19‑22)

Voorwerp

Niet-nakoming – Verzuim om binnen de gestelde termijn de bepalingen vast te stellen of mee te delen die noodzakelijk zijn om te voldoen aan richtlijn 2006/24/EG van het Europees Parlement en de Raad van 15 maart 2006 betreffende de bewaring van gegevens die zijn gegenereerd of verwerkt in verband met het aanbieden van openbaar beschikbare elektronischecommunicatiediensten of van openbare communicatienetwerken en tot wijziging van richtlijn 2002/58/EG (PB L 105, blz. 54)

Dictum

1) Door niet binnen de gestelde termijn de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen vast te stellen die noodzakelijk zijn om te voldoen aan richtlijn 2006/24/EG van het Europees Parlement en de Raad van 15 maart 2006 betreffende de bewaring van gegevens die zijn gegenereerd of verwerkt in verband met het aanbieden van openbaar beschikbare elektronischecommunicatiediensten of van openbare communicatienetwerken en tot wijziging van richtlijn 2002/58/EG, is de Republiek Oostenrijk de krachtens deze richtlijn op haar rustende verplichtingen niet nagekomen.

2) De Republiek Oostenrijk wordt verwezen in de kosten.