ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(δεύτερο τμήμα)

της 18ης Μαΐου 2015

Υπόθεση F‑79/13

Valéria Anna Gyarmathy

κατά

Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (ΕΚΠΝΤ)

«Υπαλληλική υπόθεση – Προσωπικό του ΕΚΠΝΤ – Έκτακτος υπάλληλος – Μη ανανέωση της συμβάσεως προσλήψεως – Ηθική παρενόχληση – Αίτηση αρωγής – Διοικητική έρευνα – Ερήμην δικαστική απόφαση – Εξέταση του παραδεκτού της προσφυγής-αγωγής – Βλαπτική πράξη – Απαράδεκτο – Κατανομή των εξόδων»

Αντικείμενο:      Προσφυγή‑αγωγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, με την οποία η V. A. Gyarmathy ζητεί την ακύρωση διαφόρων αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (ΕΚΠΝΤ ή στο εξής: Κέντρο Παρακολούθησης) σχετικά με αίτηση αρωγής για τα καταγγελθέντα περιστατικά ηθικής παρενοχλήσεως και με τη μη ανανέωση της συμβάσεώς της εκτάκτου υπαλλήλου. Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί, επιπλέον, την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης και την αποκατάσταση της υλικής ζημίας που εκτιμά ότι υπέστη εξαιτίας των προσβαλλομένων αποφάσεων.

Απόφαση:      Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Υποχρέωση αρωγής που βαρύνει τη Διοίκηση – Αίτηση αρωγής – Έννοια – Αίτηση για τη λήψη αποφάσεως ή τη χορήγηση αποζημιώσεως βάσει του άρθρου 24 του ΚΥΚ – Καθήκον της Διοικήσεως να εξετάζει τις καταγγελίες περί ηθικής παρενοχλήσεως και να ενημερώνει τον καταγγέλλοντα για τη συνέχεια που επιφυλάχθηκε στην καταγγελία του – Προϋπόθεση – Τήρηση της προ της υποβολής της καταγγελίας διαδικασίας

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 24 και 90 § 1)

2.      Υπαλληλικές προσφυγές – Βλαπτική πράξη – Έννοια – Επιστολή απευθυνόμενη σε έκτακτο υπάλληλο και υπενθυμίζουσα την ημερομηνία λήξεως της συμβάσεώς του – Δεν εμπίπτει – Απόφαση περί μη ανανεώσεως συμβάσεως – Εμπίπτει

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 90 § 2)

3.      Υπαλληλικές προσφυγές – Βλαπτική πράξη – Έννοια – Απόφαση περί θέσεως στο αρχείο έρευνας κινηθείσας κατόπιν αιτήσεως αρωγής – Εμπίπτει

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

1.      Πρέπει να χαρακτηρίζεται ως αίτηση αρωγής όχι μόνον η αίτηση που υποβάλλει μόνιμος ή έκτακτος υπάλληλος που ισχυρίζεται ότι δέχεται, λόγω της ιδιότητάς του και των καθηκόντων του, απειλές, ύβρεις, προσβολές, δυσφήμηση ή επιθέσεις κατά του προσώπου ή της περιουσίας είτε του ιδίου είτε των μελών της οικογενείας του, αλλά και κάθε αίτημα υπαλλήλου με το οποίο καλείται η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή να λάβει απόφαση ή να τον αποζημιώσει για λόγο απτόμενο του άρθρου 24 του ΚΥΚ, ακόμα και όταν οι παραπτωματικές αυτές ενέργειες έχουν παύσει.

Προς τούτο, αρκεί ο μόνιμος ή έκτακτος υπάλληλος που αξιώνει την αρωγή του οργάνου του δυνάμει του άρθρου 24 του ΚΥΚ να διατυπώσει σχετικό αίτημα, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 90, παράγραφος 1, του ΚΥΚ, περιέχον τουλάχιστον αρχή αποδείξεως όσον αφορά το υποστατό των παρενοχλήσεων που ισχυρίζεται ότι υφίσταται. Όταν υπάρχουν τέτοια στοιχεία, το οικείο όργανο οφείλει να λάβει τα κατάλληλα μέτρα, προβαίνοντας ιδίως σε έρευνα, προκειμένου να εξακριβώσει τα πραγματικά περιστατικά που έδωσαν λαβή για την καταγγελία, σε συνεργασία με τον καταγγέλλοντα. Η υποχρέωση αρωγής συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, καθήκον της Διοικήσεως να εξετάζει με σοβαρότητα, ταχύτητα και απόλυτη εμπιστευτικότητα τις καταγγελίες περί ηθικής παρενοχλήσεως και να ενημερώνει τον καταγγέλλοντα για τη συνέχεια που επιφύλαξε στην καταγγελία του.

(βλ. σκέψεις 31 και 32)

Παραπομπή:

ΔΔΔΕΕ: αποφάσεις Klug κατά EMA, F‑35/07, EU:F:2008:150, σκέψη 74 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία, και Faita κατά ΕΟΚΕ, F‑92/11, EU:F:2013:130, σκέψη 48

2.      Κατά την έννοια του άρθρου 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ, συνιστούν βλαπτικές πράξεις μόνον τα μέτρα που παράγουν δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα τα οποία είναι ικανά να θίξουν τα συμφέροντα μονίμου ή εκτάκτου υπαλλήλου, μεταβάλλοντας ουσιωδώς τη νομική του κατάσταση. Οι πράξεις αυτές πρέπει να προέρχονται, προκειμένου περί έκτακτου υπαλλήλου που υπάγεται στο Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από την αρμόδια για τη σύναψη των συμβάσεων προσλήψεως αρχή και να έχουν τον χαρακτήρα αποφάσεως. Εξάλλου, πράξη η οποία δεν περιέχει κανένα νέο στοιχείο σε σχέση με προγενέστερη πράξη αποτελεί αμιγώς πράξη επιβεβαιωτική εκείνης και δεν μπορεί ως εκ τούτου να έχει ως αποτέλεσμα την έναρξη νέας προθεσμίας ασκήσεως προσφυγής.

Συναφώς, επιστολή που απλώς υπενθυμίζει σε έκτακτο υπάλληλο τους όρους της συμβάσεώς του σχετικά με την ημερομηνία λήξεώς της, χωρίς να περιέχει οποιοδήποτε νέο στοιχείο ως προς τους όρους αυτούς, δεν συνιστά βλαπτική πράξη. Αντιθέτως, στην περίπτωση κατά την οποία σύμβαση δύναται να ανανεωθεί, η απόφαση της Διοικήσεως να μην ανανεώσει τη σύμβαση συνιστά βλαπτική πράξη, η οποία είναι χωριστή από τη σχετική σύμβαση και κατά της οποίας δύναται να υποβληθεί διοικητική ένσταση ή να ασκηθεί προσφυγή εντός των εκ του ΚΥΚ προθεσμιών. Συγκεκριμένα, μια τέτοια απόφαση, που εκδίδεται κατόπιν επανεξετάσεως του συμφέροντος της υπηρεσίας και της καταστάσεως του ενδιαφερομένου, περιέχει νέο στοιχείο σε σχέση με την αρχική σύμβαση και δεν μπορεί να θεωρείται απλώς επιβεβαιωτική της συμβάσεως αυτής.

(βλ. σκέψεις 44 και 46)

Παραπομπή:

ΔΔΔΕΕ: αποφάσεις Bennett κ.λπ. κατά ΓΕΕΑ, F‑102/09, EU:F:2011:138, σκέψεις 57 έως 59, και Solberg κατά ΕΚΠΝΤ, F‑124/12, EU:F:2013:157, σκέψεις 16 έως 18 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

3.      Συνιστούν πράξεις ή αποφάσεις κατά των οποίων χωρεί προσφυγή ακυρώσεως μόνον τα μέτρα που παράγουν δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα ικανά να επηρεάσουν ευθέως και αμέσως τα συμφέροντα του προσφεύγοντος μεταβάλλοντας ουσιωδώς την νομική του κατάσταση.

Απόφαση περί θέσεως στο αρχείο έρευνας η οποία κινήθηκε κατόπιν αιτήσεως αρωγής συνιστά βλαπτική πράξη για τον αιτούντα στο μέτρο που συνεπάγεται τη θέση της αιτήσεως αρωγής στο αρχείο.

(βλ. σκέψεις 54 και 55)

Παραπομπή:

ΔΔΔΕΕ: απόφαση Λαμπίρη κατά ΕΟΚΕ, F‑124/10, EU:F:2013:21, σκέψεις 42 και 53 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία