WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(trzecia izba)
z dnia 11 grudnia 2008 r.
Sprawa F-66/07
Charles Dubus i Jean Leveque
przeciwko
Komisji Wspólnot Europejskich
Służba publiczna – Urzędnicy – Awans – Postępowanie w sprawie awansu za 2006 r. – Umiejętność pracy w trzecim języku
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której C. Dubus i J. Leveque żądają stwierdzenia nieważności decyzji o niewpisaniu C. Dubusa na listę urzędników awansowanych do grupy zaszeregowania C*3 w postępowaniu w sprawie awansu za 2006 r. i o niewpisaniu J. Leveque’a na listę urzędników awansowanych do grupy zaszeregowania B*8 w postępowaniu w sprawie awansu za 2006 r., ogłoszonych w Informacjach administracyjnych nr 55‑2006 z dnia 17 listopada 2006 r. oraz zasądzenia od Komisji na ich rzecz odszkodowania tytułem naprawienia wyrządzonej im szkody.
Orzeczenie: Stwierdza się nieważność decyzji Komisji w sprawie niewpisania nazwiska C. Dubusa na listę urzędników awansowanych do grupy zaszeregowania C*3 w postępowaniu za 2006 r. i decyzji Komisji w sprawie niewpisania nazwiska J. Leveque’a na listę urzędników awansowanych do grupy zaszeregowania B*8 w postępowaniu za 2006 r. W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona. Komisja zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez skarżących. Rada Unii Europejskiej, występująca w charakterze interwenienta po stronie Komisji, pokrywa własne koszty.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Awans – Przesłanki – Wykazanie się umiejętnością pracy w trzecim języku
(regulamin pracowniczy, art. 45 ust. 2; załącznik III, art. 7; załącznik XIII, art. 11)
2. Urzędnicy – Skarga – Nieograniczone prawo orzekania
(art. 233 WE; regulamin pracowniczy, art. 45 ust. 2, art. 91 ust. 1)
1. Artykuł 45 ust. 2 regulaminu pracowniczego w brzmieniu nadanym rozporządzeniem nr 723/2004 zmieniającym Regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich i Warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich, w którym ustanowiono obowiązek wykazania się przez urzędnika umiejętnością pracy w trzecim języku, zanim otrzyma pierwszy awans, ma zastosowanie dopiero od wejścia w życie wspólnych przepisów wykonawczych, przyjętych przez instytucje na mocy porozumienia.
Skoro bowiem prawodawca wykluczył, w każdym razie na podstawie art. 11 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego, zastosowanie art. 45 ust. 2 do awansów przyznanych ze skutkiem przed dniem 1 maja 2006 r., powyższego przepisu nie można stosować przed wejściem w życie wspomnianych wspólnych przepisów wykonawczych na warunkach wymaganych przez prawodawcę, tj. z gwarancją jednolitego stosowania w poszczególnych instytucjach oraz przy powiązaniu tego nowego obowiązku wynikającego z regulaminu z umożliwieniem urzędnikom podjęcia nauki trzeciego języka. Tym samym instytucja nie może stosować omawianego artykułu regulaminu pracowniczego według określonych tylko przez siebie reguł.
(zob. pkt 29–33)
2. Wprawdzie sąd wspólnotowy właściwy do spraw służby publicznej może w niektórych sytuacjach, na podstawie art. 91 ust. 1 regulaminu pracowniczego, korzystać z nieograniczonego prawa orzekania, upoważniającego go do rozstrzygania w wyczerpujący sposób zawisłych przed nim sporów o charakterze majątkowym, orzekając w przedmiocie praw i obowiązków urzędnika, jednak skarżącemu, który uzyskał stwierdzenie nieważności odmownej decyzji w sprawie przyznania mu awansu ze względu na to, że zgodnie z prawem nie można było wymagać od niego spełnienia dodatkowego warunku otrzymania awansu, dotyczącego znajomości trzeciego języka, sąd nie może przyznać odszkodowania za rzekomo wynikające z tego spowolnienie kariery, nawet jeśli urzędnik uzasadni, że posiada wymagany staż i wyższą liczbę punktów, niż wymagana do awansu. Nie można bowiem wykluczyć, że inne względy stoją na przeszkodzie awansowaniu skarżącego z mocą wsteczną, na przykład fakt, że liczba urzędników, którzy mogą ubiegać się o awans i osiągnęli próg awansu, przekraczała liczbę dostępnych z budżetowego punktu widzenia awansów. Zatem przywrócenie skarżącemu należnych mu praw musi nastąpić za pośrednictwem środków zmierzających do wykonania wyroku, które organ administracji zobowiązany jest podjąć na mocy art. 233 WE w celu zastosowania się do prawomocnego wyroku, w razie potrzeby poprzez odtworzenie z mocą wsteczną jego ścieżki kariery zawodowej.
(zob. pkt 46–49)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa C‑135/06 P Weißenfels przeciwko Parlamentowi, 18 grudnia 2007 r., Zb.Orz. s. I‑12041, pkt 64–68
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑402/03 Katalagarianakis przeciwko Komisji, 15 marca 2007 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 105, 106