POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ (pierwsza izba)

z dnia 18 lutego 2009 r.

Sprawa F‑70/07

Luigi Marcuccio

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Urzędnicy – Skarga o odszkodowanie – Ustalenie kosztów – Oczywisty brak właściwości – Przekazanie skargi na podstawie art. 8 ust. 2 załącznika do statutu Trybunału Sprawiedliwości – Oczywista niedopuszczalność

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której L. Marcuccio żąda zasadniczo zasądzenia od Komisji odszkodowania tytułem naprawienia szkód, które rzekomo poniósł w wyniku odmowy zwrotu podlegających zwrotowi kosztów poniesionych w sprawie T‑176/04 (postanowienie z dnia 6 marca 2006 r. w sprawie Marcuccio przeciwko Komisji, niepublikowane w Zbiorze).

Orzeczenie: Skarga zostaje przekazana do rozpoznania przez Sąd Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich, gdyż ma ona na celu ustalenie podlegających zwrotowi kosztów związanych z postępowaniem w sprawie T‑176/04. W pozostałym zakresie skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna. Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie w zakresie, w jakim skarga dotyczy ustalenia podlegających zwrotowi kosztów związanych z postępowaniem w sprawie T‑176/04. Każda ze stron pokrywa własne koszty postępowania dotyczącego skargi w pozostałym zakresie.

Streszczenie

Postępowanie – Koszty – Ustalenie – Koszty podlegające zwrotowi – Właściwy sąd

(regulamin Sądu Pierwszej Instancji, art. 92 § 1)

Żądania stwierdzenia nieważności spornej decyzji i decyzji oddalającej zażalenie złożone na wspomnianą sporną decyzję, a także żądania zasądzenia od instytucji na rzecz urzędnika określonej kwoty wraz z odsetkami za zwłokę i kapitalizacją odsetek, mające w istocie na celu uzyskanie od instytucji zapłaty podlegających zwrotowi kosztów związanych ze sporem, w którym orzeczenie kończące postępowanie wydał Sąd Pierwszej Instancji i co do którego wydano rozstrzygnięcie o podziale kosztów, należy rozumieć, z uwagi na ich przedmiot, jako wniosek o ustalenie kosztów. Ponieważ zgodnie z art. 92 § 1 regulaminu Sądu Pierwszej Instancji wniosek tego rodzaju powinien zostać złożony do wspomnianego Sądu, Sąd do spraw Służby Publicznej nie jest właściwy do rozstrzygania w przedmiocie powyższych żądań.

W tym względzie dokładna kwalifikacja prawna żądań skargi mająca na celu ustalenie, czy sąd jest właściwy do ich rozpoznania, zależy od wyłącznej oceny sądu, a nie od woli stron.

(zob. pkt 16, 18)