Skarga wniesiona w dniu 10 marca 2009 r. - Ningbo Yonghong Fasteners przeciwko Radzie

(Sprawa T-150/09)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Ningbo Yonghong Fasteners Co. Ltd United (przedstawiciele: F. Graafsma and J. Cornelis, adwokaci)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie nieważności zaskarżonej rozporządzenia Rady (WE) nr 91/2009 z dnia 26 stycznia 2009 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, oraz

obciążenie Rady kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (WE) nr 91/2009 z dnia 26 stycznia 2009 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej¹ wskutek naruszenia art. 2 ust. 7 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 384/96² oraz oczywistego błędu w ocenie okoliczności faktycznych przy odmowie uwzględnienia wniosku skarżącej o traktowanie na zasadach rynkowych ("MET").

Skarżąca podnosi po pierwsze, że Komisja nie podjęła decyzji w przedmiocie MET w przewidzianym w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 384/96 terminie. Skarżąca wskazuje, że podejmując decyzję po uzyskaniu wszystkich informacji żądanych w kwestionariuszu antydumpingowym, Komisja naruszyła przewidziany w ww. przepisie obowiązek mający zagwarantować, że kwestia czy producent spełnia kryteria MET nie zostanie rozstrzygnięta na podstawie jej wpływu na obliczenie marginesu dumpingu.

Po drugie skarżąca podnosi, że Rada dopuściła się oczywistego błędu w ocenie stwierdzając, że ponoszone przez skarżącą koszty stanowiącej zasadniczy element procesu produkcyjnego walcówki stalowej nie odzwierciedlają w istotny sposób wartości rynkowej w świetle art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 384/96. Ten oczywisty błąd w ocenie jest skutkiem naruszenia przez Komisję i Radę obowiązku należytej staranności i właściwego zarządzania, wskutek niestarannego i stronniczego badania dostarczonych im dowodów.

Wreszcie, skarżąca podnosi, że dokonana przez Radę wykładnia art. 2 ust. 7 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 384/96 jest niedopuszczalna i stanowi naruszenie tego przepisu. Ponadto skarżąca podnosi, że dokonana przez Radę wykładnia art. 2 ust. 7 lit. b) i c) nie tylko nie uwzględnia okoliczności, że ocena MET powinna być dokonana na poziomie konkretnego przedsiębiorstwa, lecz również nakłada na skarżącą bezzasadny ciężar dowodu. Ponadto zdaniem skarżącej, dokonana przez Radę wykładnia czyni możliwość dostosowania zniekształconych szczególną sytuacją rynkową kosztów produkcji zbędną, i jako taka pozostaje w sprzeczności z obowiązkiem dokonywania wykładni przepisów prawa wspólnotowego zgodnie z ich kontekstem i celem.

____________

¹ - Dz.U. 2009 L 29, s. 1.

² - Rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. 1996 L 56, s. 1).