Προσφυγή της 28ης Νοεμβρίου 2023 – Asociația Inițiativa pentru Justiție κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-1126/23)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Asociația Inițiativa pentru Justiție (Constanţa, Ρουμανία) (εκπρόσωπος: V.-D. Oanea, δικηγόρος, και C. Zatschler, SC)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την απόφαση (ΕΕ) 2023/1786 της Επιτροπής, της 15ης Σεπτεμβρίου 2023, για την κατάργηση της απόφασης 2006/928/ΕΚ για τη θέσπιση μηχανισμού για τη συνεργασία και τον έλεγχο της προόδου στη Ρουμανία όσον αφορά την επίτευξη των ειδικών στόχων αναφοράς στους τομείς της δικαστικής μεταρρύθμισης και της καταπολέμησης της διαφθοράς 1 , και
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά της έξοδα καθώς και στα έξοδα της προσφεύγουσας.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.
Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον κρίθηκε ότι επιτεύχθηκαν οι στόχοι αναφοράς που είχαν τεθεί με την απόφαση 2006/928/ΕΚ για τη θέσπιση μηχανισμού για τη συνεργασία και τον έλεγχο της προόδου στη Ρουμανία όσον αφορά την επίτευξη των ειδικών στόχων αναφοράς στους τομείς της δικαστικής μεταρρύθμισης και της καταπολέμησης της διαφθοράς (στο εξής: ΜΣΕ).
Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης που προβλέπεται στο άρθρο 296 ΣΛΕΕ, στο άρθρο 41 του Χάρτη και στις γενικές αρχές του δικαίου της Ένωσης.
Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 2 και 49 ΣΕΕ καθώς και παράβαση ουσιώδους τύπου, καθόσον δεν ελήφθη η συγκατάθεση του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου πριν από την παύση της εφαρμογής του ΜΣΕ και πριν από την κατάργησή του.
Ο ΜΣΕ έπρεπε, τόσο σε πολιτικό όσο και σε νομικό επίπεδο, να επιτρέψει στη Ρουμανία να γίνει κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης μολονότι η Ρουμανία δεν πληρούσε όλα τα κριτήρια της Κοπεγχάγης και δεν είχε συμμορφωθεί πλήρως με το άρθρο 49 ΣΕΕ, κατά το οποίο ο πλήρης σεβασμός του άρθρου 2 ΣΕΕ αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την προσχώρηση.
Επομένως, η κατάρτιση του ΜΣΕ δεν αποτελούσε μονομερή απόφαση εκδοθείσα από την Επιτροπή κατά διακριτική ευχέρεια και, κατ’ αναλογία προς τις συνθήκες της σύστασής του, η κατάργηση του ΜΣΕ απαιτούσε επίσης, τουλάχιστον, τη συγκατάθεση τόσο του Κοινοβουλίου όσο και του Συμβουλίου. Χωρίς να είναι αναγκαίο να διαπιστωθεί αν θα απαιτούνταν οι πλειοψηφίες που προβλέπονται στο άρθρο 49 ΣΕΕ (ομοφωνία στο Συμβούλιο και απλή πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο), η Επιτροπή δεν ζήτησε ούτε έλαβε εν τοις πράγμασι τη συγκατάθεση κανενός από τα θεσμικά αυτά όργανα.
Επιπλέον, η Επιτροπή έπαυσε την παρακολούθηση στο πλαίσιο του ΜΣΕ χωρίς να αναμείνει τη γνώμη των δύο άλλων θεσμικών οργάνων, φέρνοντας με τον τρόπο αυτό τα άλλα θεσμικά όργανα προ τετελεσμένου γεγονότος και υπονομεύοντας τη δική της δυνατότητα να προβεί στις εκτιμήσεις στις οποίες όφειλε να προβεί, καθόσον στη συνέχεια πρότεινε την κατάργηση του ΜΣΕ.
____________
1 ΕΕ 2023, L 229, σ. 94.