Wydanie tymczasowe
WYROK SĄDU (ósma izba)
z dnia 24 kwietnia 2024 r.(*)
Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego Joyful by nature – Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy JOY – Względna podstawa odmowy rejestracji – Naruszenie renomy – Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2017/1001 – Dowód istnienia renomy – Czerpanie nienależnej korzyści z charakteru odróżniającego lub renomy wcześniejszego znaku towarowego
W sprawie T‑157/23,
Kneipp GmbH, z siedzibą w Würzburgu (Niemcy), którą reprezentował M. Pejman, adwokat,
strona skarżąca,
przeciwko
Urzędowi Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), który reprezentował E. Markakis, w charakterze pełnomocnika,
strona pozwana,
w której drugą stroną w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą EUIPO była
Jean Patou, z siedzibą w Paryżu (Francja),
SĄD (ósma izba),
w składzie: A. Kornezov, prezes, K. Kecsmár (sprawozdawca) i S. Kingston, sędziowie,
sekretarz: V. Di Bucci,
uwzględniając pisemny etap postępowania,
uwzględniwszy, że w terminie trzech tygodni od dnia powiadomienia stron o zamknięciu pisemnego etapu postępowania nie wpłynął żaden wniosek o wyznaczenie rozprawy, i postanowiwszy, na podstawie art. 106 § 3 regulaminu postępowania przed Sądem, o wydaniu rozstrzygnięcia w przedmiocie skargi z pominięciem ustnego etapu postępowania,
wydaje następujący
Wyrok(1)
[…]
Żądania stron
11 Skarżąca wnosi do Sądu o:
– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim oddalono w niej jej odwołanie od decyzji Wydziału Sprzeciwów z dnia 28 lutego 2022 r.;
– obciążenie EUIPO kosztami poniesionymi w postępowaniu przed Sądem oraz w postępowaniu w sprawie sprzeciwu.
12 EUIPO wnosi do Sądu o:
– oddalenie skargi;
– obciążenie skarżącej kosztami postępowania w przypadku wezwania na rozprawę.
Co do prawa
[…]
W przedmiocie istnienia renomy wcześniejszego znaku towarowego i ciężaru udowodnienia wspomnianej renomy
[…]
22 Następnie należy uściślić, że renomę wcześniejszego znaku towarowego należy wykazać w dniu dokonania zgłoszenia do rejestracji wnioskowanego znaku towarowego [wyrok z dnia 5 października 2020 r., Laboratorios Ern/EUIPO – SBS Bilimsel Bio Çözümler (apiheal), T‑51/19, niepublikowany, EU:T:2020:468, pkt 112]. Dokumenty sporządzone po tej dacie nie mogą zostać pozbawione wartości dowodowej, jeżeli pozwalają na wyciągnięcie wniosków co do sytuacji, jaka miała miejsce w tej samej dacie. Nie można a priori wykluczyć, że dokument sporządzony na pewien czas przed tą datą lub po niej może zawierać użyteczne wskazówki, biorąc pod uwagę fakt, że renomę znaku towarowego nabywa się zazwyczaj stopniowo. Wartość dowodowa takiego dokumentu może się różnić w zależności od większej lub mniejszej bliskości okresu objętego dokumentem w stosunku do daty dokonania zgłoszenia [zob. wyrok z dnia 16 października 2018 r., VF International/EUIPO – Virmani (ANOKHI), T‑548/17, niepublikowany, EU:T:2018:686, pkt 104 i przytoczone tam orzecznictwo; zob. także analogicznie postanowienie z dnia 27 stycznia 2004 r., La Mer Technology, C‑259/02, EU:C:2004:50, pkt 31].
[…]
33 Dokumenty te, wraz z prestiżowymi nagrodami i wyróżnieniami zdobytymi przez perfumy Joy, pozwalają wykazać, że wcześniejszy znak towarowy jest powszechnie znany ogółowi odbiorców w odniesieniu do oznaczonych nim towarów na istotnej części obszaru Unii, nawet jeśli te nagrody pochodzą sprzed kilku lat, a dane dotyczące sprzedaży spadły w latach 2013–2018. W tym ostatnim względzie należy stwierdzić, że w każdym razie wcześniejszy znak towarowy cieszył się wysokim stopniem powszechnej znajomości w przeszłości, który – nawet przy założeniu, że mógł obniżyć się z upływem lat – istniał jednak jeszcze w chwili dokonania zgłoszenia do rejestracji wnioskowanego znaku towarowego w 2019 r., w związku z czym pewna „szczątkowa” powszechna znajomość mogła w tej dacie pozostać [zob. podobnie wyrok z dnia 8 maja 2014 r., Simca Europe/OHIM – PSA Peugeot Citroën (Simca), T‑327/12, EU:T:2014:240, pkt 46, 49, 52].
[…]
37 W drugiej kolejności skarżąca powołuje się również na okoliczność, że Izba Odwoławcza założyła renomę wcześniejszego znaku towarowego i błędnie uściśliła, że to do skarżącej należy udowodnienie drastycznej utraty renomy wcześniejszego znaku towarowego między 2018 r. a datą dokonania zgłoszenia wnioskowanego znaku towarowego, czyli dniem 29 listopada 2019 r.
38 Jak przypomniano w orzecznictwie przytoczonym w pkt 22 powyżej, nie można a priori wykluczyć, że dokument sporządzony na pewien czas przed datą lub po dacie dokonania zgłoszenia rozpatrywanego znaku towarowego może zawierać użyteczne wskazówki, biorąc pod uwagę fakt, że renomę znaku towarowego nabywa się zazwyczaj stopniowo. To samo rozumowanie znajduje zastosowanie w odniesieniu do utraty takiej renomy, która również zazwyczaj ulega stopniowej utracie. Wartość dowodowa takiego dokumentu może się różnić w zależności od większej lub mniejszej bliskości okresu objętego dokumentem w stosunku do daty dokonania zgłoszenia.
39 A zatem dowodów, które pochodzą z okresu poprzedzającego datę dokonania zgłoszenia spornego znaku towarowego, nie można pozbawić wartości dowodowej z tego tylko powodu, że są opatrzone pięcioletnią datą wcześniejszą od daty dokonania zgłoszenia spornego znaku towarowego (wyrok z dnia 5 października 2020 r., apiheal, T‑51/19, niepublikowany, EU:T:2020:468, pkt 112).
40 Z orzecznictwa wynika również, że jeśli chodzi o ciężar udowodnienia renomy, to spoczywa on na właścicielu wcześniejszego znaku towarowego [zob. wyrok z dnia 5 października 2022 r., Puma/EUIPO – CMS (CMS Italy), T‑711/20, niepublikowany, EU:T:2022:604, pkt 83 i przytoczone tam orzecznictwo].
41 W niniejszej sprawie w pkt 34 zaskarżonej decyzji po przypomnieniu, że zgłoszenie do rejestracji zostało dokonane w dniu 29 listopada 2019 r. – przed dodaniem, że „utrata renomy rzadko następuje od razu, lecz jest raczej procesem trwającym przez długi okres, ponieważ renoma kształtuje się zazwyczaj na przestrzeni kilku lat i nie może zostać po prostu aktywowana i dezaktywowana”, oraz że „ponadto to na zgłaszającej spoczywa ciężar udowodnienia tak drastycznej utraty renomy w krótkim okresie” – Izba Odwoławcza podkreśliła, że większość przedstawionych dowodów dotyczyła okresu od 2013 r. do 2017 r. i że niektóre z nich pochodziły z 1990, 2000 lub 2006 r., lecz że dowody zawierały w rzeczywistości wskazówki co do ciągłych wysiłków drugiej strony postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO na rzecz utrzymania jej udziału w rynku w 2018 r.
42 Zatem wbrew temu, co utrzymuje skarżąca, ocena ta nie stanowi odwrócenia ciężaru dowodu i jest zgodna z orzecznictwem przytoczonym w pkt 38–40 powyżej. W braku konkretnych dowodów wykazujących, że renoma, stopniowo nabyta przez wcześniejszy znak towarowy w ciągu wielu lat, nagle zniknęła w ciągu ostatniego badanego roku, Izba Odwoławcza miała bowiem prawo stwierdzić, że wcześniejszy znak towarowy cieszył się nadal renomą we właściwej dacie 29 listopada 2019 r. (zob. analogicznie wyrok z dnia 7 stycznia 2004 r., Aalborg Portland i in./Komisja, C‑204/00 P, C‑205/00 P, C‑211/00 P, C‑213/00 P, C‑217/00 P i C‑219/00 P, EU:C:2004:6, pkt 79).
[…]
Z powyższych względów
SĄD (ósma izba)
orzeka, co następuje:
1) Skarga zostaje oddalona.
2) Każda ze stron pokrywa własne koszty.
Wyrok ogłoszono na posiedzeniu jawnym w Luksemburgu w dniu 24 kwietnia 2024 r.
Podpisy