Υπόθεση T‑170/11

Rivella International AG

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά
σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος BASKAYA — Προγενέστερο εικονιστικό διεθνές σήμα Passaia — Απόδειξη της ουσιαστικής χρήσεως του προγενέστερου σήματος — Σχετική εδαφική περιοχή — Άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009»

Περίληψη της αποφάσεως

1.      Κοινοτικό σήμα — Παρατηρήσεις τρίτων και ανακοπή — Εξέταση της ανακοπής — Απόδειξη της χρήσεως του προγενέστερου σήματος — Καθορισμός της σχετικής εδαφικής περιοχής — Ζήτημα ρυθμιζόμενο από τον κανονισμό 207/2009 και όχι από το εθνικό δίκαιο

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 42 §§ 2 και 3· κανονισμός 2868/95 της Επιτροπής, άρθρο 1, κανόνας 22 § 3)

2.      Προσέγγιση των νομοθεσιών — Σήματα — Οδηγία 2008/95 — Απουσία ουσιαστικής χρήσεως του σήματος — Χρονικό διάστημα πέντε ετών — Έννοια των όρων «ημερομηνία κατά την οποία έληξε η διαδικασία της καταχώρισης» — Απουσία κοινοτικής εναρμονίσεως — Καθορισμός από κάθε κράτος μέλος βάσει των δικών του διαδικαστικών κανόνων περί καταχωρίσεως

(Οδηγία 2008/95 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 10 § 1)

3.      Κοινοτικό σήμα — Παρατηρήσεις τρίτων και ανακοπή — Εξέταση της ανακοπής — Απόδειξη της χρήσεως του προγενέστερου σήματος — Εύλογη αιτία για τη μη χρήση — Έννοια — Αναγνώριση σε εθνικό επίπεδο της καταχωρίσεως σημάτων αμυντικού χαρακτήρα — Δεν εμπίπτει

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 42 §§ 2 και 3)

4.      Κοινοτικό σήμα — Παρατηρήσεις τρίτων και ανακοπή — Εξέταση της ανακοπής — Απόδειξη της χρήσεως του προγενέστερου σήματος — Σήματα που έχουν αποτελέσει αντικείμενο διεθνούς καταχώρισης, η οποία ισχύει σε ένα κράτος μέλος — Σήματα θεωρούμενα ως εθνικά σήματα

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρα 8 § 2, στοιχείο α΄, και 42 § 3)

1.      Από το άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 207/2009, για το κοινοτικό σήμα, και τον κανόνα 22, παράγραφος 3, του κανονισμού 2868/95, περί της εφαρμογής του κανονισμού 40/94, προκύπτει ότι τα ζητήματα που άπτονται της αποδείξεως που πρέπει να προσκομίζεται προς στήριξη της ανακοπής κατά αιτήσεως καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος και τα ζητήματα που άπτονται της εδαφικής πτυχής της χρήσεως των σημάτων διέπονται από τις συναφείς διατάξεις του κανονισμού 207/2009, χωρίς να απαιτείται παραπομπή σε οποιαδήποτε διάταξη εσωτερικού δικαίου των κρατών μελών.

Το γεγονός ότι είναι δυνατή η επίκληση προγενέστερων εθνικών ή διεθνών σημάτων προς στήριξη ανακοπής κατά της αιτήσεως καταχωρίσεως κοινοτικών σημάτων δεν συνεπάγεται ότι το εθνικό δίκαιο που εφαρμόζεται στο προγενέστερο σήμα του οποίου γίνεται επίκληση προς στήριξη της ανακοπής είναι το εφαρμοστέο δίκαιο όσον αφορά την κοινοτική διαδικασία ανακοπής.

Ασφαλώς, ελλείψει συναφών διατάξεων στον κανονισμό 207/2009 ή, ενδεχομένως, στην οδηγία 2008/95 για τα σήματα, το εθνικό δίκαιο χρησιμεύει ως σημείο αναφοράς.

Αυτό ισχύει όσον αφορά την ημερομηνία καταχωρίσεως ενός προγενέστερου σήματος του οποίου γίνεται επίκληση στο πλαίσιο κοινοτικής διαδικασίας ανακοπής.

Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει όσον αφορά τον καθορισμό της εδαφικής περιοχής σε σχέση προς την οποία πρέπει να αποδειχθεί η χρήση του προγενέστερου σήματος. Το ζήτημα αυτό ρυθμίζεται από τον κανονισμό 207/2009 κατά τρόπο εξαντλητικό, χωρίς να απαιτείται παραπομπή στο εθνικό δίκαιο.

Σύμφωνα με τις ανωτέρω διατάξεις, η ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος, ανεξαρτήτως του αν αυτό είναι κοινοτικό, εθνικό ή διεθνές, πρέπει να αποδεικνύεται σε σχέση προς την Ευρωπαϊκή Ένωση ή το συγκεκριμένο κράτος μέλος.

(βλ. σκέψεις 26-31)

2.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 29)

3.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 34)

4.      Με την παραπομπή του άρθρου 42, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009, για το κοινοτικό σήμα, στο άρθρο 8, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, του ίδιου κανονισμού πρέπει να νοείται ότι τα «σήματα που έχουν αποτελέσει αντικείμενο διεθνούς καταχώρισης, η οποία ισχύει σε ένα κράτος μέλος» πρέπει να εξομοιώνονται προς «εθνικά σήματα». Συνεπώς, το άρθρο 42, παράγραφος 3, έχει εφαρμογή στα διεθνή σήματα.

(βλ. σκέψεις 39-40)