Skarga wniesiona w dniu 10 listopada 2010 r. - Comunidad Autónoma de Galicia przeciwko Komisji

(Sprawa T-520/10)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Comunidad Autónoma de Galicia (Santiago de Compostela, Hiszpania) (przedstawiciele: S. Martínez Lage i H. Brokelmann, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie nieważności decyzji N178/2010 z dnia 29 września 2010 r. zezwalającej na rekompensatę z tytułu świadczenia usług publicznych dla producentów energii elektrycznej w Hiszpanii oraz

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zaskarżona w niniejszym postępowaniu decyzja jest już przedmiotem skargi w sprawie T-484/10 Gas Natural FENOSA SDG przeciwko Komisji.

W uzasadnieniu skarżąca podnosi następujące zarzuty:

-    Naruszenie proceduralnych uprawnień gwarantowanych przez art. 108 ust. 2 TFUE i art. 6 rozporządzenia (WE) nr 659/1999 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE¹ ze względu na niewszczęcie przez Komisję formalnego postępowania wyjaśniającego, do czego jest zobowiązana, gdy występują poważne wątpliwości dotyczące zgodności badanej pomocy ze wspólnym rynkiem.

-    Naruszenie rozporządzenia (WE) nr 1407/2002 z dnia 23 lipca 2002 r. w sprawie pomocy państwa dla przemysłu węglowego².

-    Naruszenie art. 106 ust. 2 TFUE w zakresie, w jakim nie zostały spełnione przesłanki konieczności i proporcjonalności, wymagane przez ten przepis, aby można było zezwolić na sporną pomoc przyznaną przez władze hiszpańskie w celu zrekompensowania dodatkowych kosztów wynikających z tytułu świadczenia usług publicznych.

-    Naruszenie art. 34 TFUE, ponieważ sporna pomoc stanowi środek o skutku równoważnym, który nie może być uzasadniony zgodnie z art. 36 TFUE koniecznością zapewnienia dostaw energii elektrycznej.

-    Sporna pomoc stanowi nienależną kumulację pomocy przyznanej dla przemysłu węglowego w latach 2008-2010, sprzeczną z postanowieniami art. 8 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1407/2002 z dnia 23 lipca 2002 r. w sprawie pomocy państwa dla przemysłu węglowego³ oraz poważnie zakłóca konkurencję w sektorze energii elektrycznej z pominięciem postanowienia art. 4 lit. d) i e) tego rozporządzenia.

-    Naruszenie art. 11 i 191 TFUE oraz art. 3 ust. 3 TUE, gdyż zaskarżona decyzja nie uwzględniła zdaniem skarżącej szkodliwego wpływu, jaki wywoła na środowisko naturalne.

Wreszcie skarżąca podnosi naruszenie prawa własności, zapewnionego art. 17 Karty praw podstawowych UE.

____________

¹ - Dz.U. L 83, s. 1.

² - Dz.U. L 205, s. 1.

³ - Dz.U. L 205, s. 1.