WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ UNII EUROPEJSKIEJ
(pierwsza izba)

z dnia 12 grudnia 2013 r.

Sprawa F‑133/11

BV

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Powołanie – Kandydaci wpisani na listy rezerwy kadrowej konkursów ogłoszonych przed wejściem w życie nowego regulaminu pracowniczego – Grupa zaszeregowania – Zasada równego traktowania – Dyskryminacja ze względu na wiek – Swobodny przepływ osób

Przedmiot:      Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której BV żąda w szczególności stwierdzenia nieważności decyzji Komisji Europejskiej o powołaniu jej na urzędnika na okres próbny, w zakresie, w jakim decyzja ta ustala jej zaszeregowanie w grupie AD 6 stopień 2, a także zasądzenia od Komisji odszkodowania.

Orzeczenie:      Skarga zostaje oddalona. BV pokrywa własne koszty i zostaje obciążona kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską. Rada Unii Europejskiej pokrywa własne koszty.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Zatrudnienie – Powołanie do grupy zaszeregowania – Wprowadzenie nowej struktury zatrudnienia rozporządzeniem nr 723/2004 – Laureaci konkursów wpisani na listy odpowiednich kandydatów przed dniem 1 maja 2006 r., lecz powołani po tej dacie – Przepisy przejściowe dotyczące zaszeregowania do grupy – Uprawnienia dyskrecjonalne prawodawcy

(regulamin pracowniczy, art. 31 ust. 1; załącznik XIII, art. 13 ust. 1; rozporządzenie Rady nr 723/2004)

2.      Urzędnicy – Równość traktowania – Odmienne traktowanie różnych kategorii osób zatrudnianych przez Unię w zakresie gwarancji wynikających z regulaminu pracowniczego – Brak dyskryminacji

3.      Urzędnicy – Konkurs – Organizacja – Warunki dopuszczenia i zasady – Uznanie przysługujące organowi powołującemu – Granice – Wymogi związane ze stanowiskami do obsadzenia i interesem służby

(regulamin pracowniczy, art. 27 akapit pierwszy, art. 29 ust. 1; załącznik III)

4.      Urzędnicy – Zatrudnienie – Powołanie do grupy zaszeregowania – Wprowadzenie nowej struktury zatrudnienia rozporządzeniem nr 723/2004 – Przepisy przejściowe dotyczące zaszeregowania do grupy – Laureaci konkursów wpisani na listy odpowiednich kandydatów przed dniem 1 maja 2006 r., lecz powołani po tej dacie – Stosowanie nowych przepisów – Dyskryminacja ze względu na wiek – Brak

(regulamin pracowniczy, załącznik XIII, art. 13 ust. 1; rozporządzenie Rady nr 723/2004)

5.      Urzędnicy – Obsadzanie stanowisk – Zgodność między grupą zaszeregowania a stanowiskiem – Przydzielenie urzędnikowi obowiązków powyżej poziomu jego grupy zaszeregowania po zatrudnieniu – Brak wpływu na zgodność z prawem decyzji o zaszeregowaniu do grupy przy zatrudnieniu

(regulamin pracowniczy, art. 5 ust. 4, art. 7 ust. 1, art. 62 akapit pierwszy; załącznik I; rozporządzenie Rady nr 723/2004)

6.      Urzędnicy – Zatrudnienie – Powołanie do grupy zaszeregowania – Wprowadzenie nowej struktury zatrudnienia rozporządzeniem nr 723/2004 – Przepisy przejściowe dotyczące zaszeregowania do grupy – Laureaci konkursów wpisani na listy odpowiednich kandydatów przed dniem 1 maja 2006 r., lecz powołani po tej dacie – Stosowanie nowych przepisów – Naruszenie zasady swobodnego przepływu pracowników – Brak

(art. 45 TFUE; regulamin pracowniczy, art. 32; załącznik XIII, art. 13 ust. 1)

1.      Zgodnie z art. 31 ust. 1 regulaminu pracowniczego kandydaci umieszczeni na liście odpowiednich kandydatów w wyniku konkursu i wybrani przez organ powołujący w celu powołania na wolne stanowiska otrzymują powołanie do grupy funkcyjnej wskazanej w ogłoszeniu o konkursie, który przeszli. Niemniej w ramach reformy regulaminu pracowniczego przyjętej w rozporządzeniu nr 723/2004 prawodawca zamieścił w tym regulaminie pracowniczym załącznik XIII, w którym art. 13 ust. 1, jako szczególny przepis przejściowy, wprowadza w drodze wyjątku od ogólnej zasady zawartej w art. 31 ust. 1 regulaminu pracowniczego postanowienie, że urzędnicy umieszczeni na liście odpowiednich kandydatów konkursów na poziomie A 7/A 6 przed dniem 1 maja 2006 r., a zatrudnieni po tej dacie, będą zaszeregowani do grupy AD 6.

(zob. pkt 39)

2.      Ogólne zasady równego traktowania i niedyskryminacji wymagają, by sytuacje porównywalne nie były traktowane w odmienny sposób, chyba że różnica jest obiektywnie uzasadniona. Nie można tym samym kwestionować różnic istniejących w regulaminie pracowniczym w odniesieniu do różnych kategorii osób zatrudnionych przez Unię, czy to w charakterze urzędników w ścisłym tego słowa znaczeniu, czy w różnych kategoriach pracowników podlegających warunkom zatrudnienia innych pracowników, gdyż zdefiniowanie każdej z tych kategorii odpowiada uzasadnionym potrzebom administracji Unii oraz stałemu lub tymczasowemu charakterowi zadań, które musi wypełniać w ramach swojej misji.

W związku z tym sytuacja urzędników zatrudnionych po przejściu konkursu, w zamierzeniu mających poświęcić się karierze w instytucjach, kolejno na szeregu stanowisk, nie jest porównywalna w zakresie zaszeregowania do grupy i na stopień przy zatrudnieniu do sytuacji personelu tymczasowego, zatrudnianego do wykonania określnej pracy.

(zob. pkt 46–48)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑109/92 Lacruz Bassols przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 9 lutego 1994 r., pkt 87

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑57/08 Palazzo przeciwko Komisji, 17 listopada 2009 r., pkt 38; sprawa F‑83/05 Ezerniece Liljeberg i in. przeciwko Komisji, 9 grudnia 2010 r., pkt 93

3.      Z zastrzeżeniem przepisów art. 27 akapit pierwszy i art. 29 ust. 1 regulaminu pracowniczego, zmierzających do zapewnienia zatrudnienia urzędników o najwyższych przymiotach, organ powołujący posiada szeroki zakres uznania w odniesieniu do określania kryteriów dotyczących umiejętności, których wymagają obsadzane stanowiska, i w odniesieniu do wyszczególnienia, na podstawie tych kryteriów i ogólnie w interesie służby, warunków i sposobu organizacji konkursu. Wyboru z tym szerokim zakresem uznania powinno jednak zawsze się dokonywać z uwzględnieniem wymogów stanowisk do obsadzenia i, ogólnie rzecz biorąc, interesu służby.

(zob. pkt 50)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑211/95 Petit-Laurent przeciwko Komisji, 5 lutego 1997 r., pkt 54

4.      Naruszenie zasady równego traktowania ma miejsce nie tylko wtedy, gdy dwie kategorie osób, których sytuacja faktyczna i prawna nie różni się w znaczący sposób, traktuje się odmiennie, lecz również gdy odmienne sytuacje traktuje się identycznie.

Niemniej gdy w ogłoszeniu o konkursie opublikowanym w celu naboru urzędników do określonej grupy zaszeregowania wymaga się od kandydatów spełnienia minimalnego wymogu w zakresie doświadczenia zawodowego, należy uznać, że laureaci tego konkursu, bez względu na swój wiek i uprzednie doświadczenie zawodowe, są w tej samej sytuacji w kwestii ich zaszeregowania do grupy. Tym samym tabela korelacji stopni zaszeregowania zawarta w art. 13 ust. 1 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego ewidentnie abstrahuje od wieku zatrudnianych urzędników, bez względu na to, czy miałby on być brany pod uwagę bezpośrednio, czy pośrednio.

W związku z tym laureaci konkursów umieszczeni na liście odpowiednich kandydatów przed dniem 1 maja 2006 r., a zatrudnieni po tej dacie, którzy wstąpili do europejskiej służby publicznej nabywszy wcześniej poza instytucjami rozległe doświadczenie zawodowe, nie mogą oczekiwać, przy braku jakichkolwiek innych różnic, perspektyw zawodowych równoważnych z perspektywami laureatów, którzy podjęli tę służbę w młodszym wieku, gdyż co do zasady przebieg kariery zawodowej tych pierwszych będzie krótszy niż tych drugich. Jednakże okoliczność ta nie stanowi o dyskryminacji ze względu na wiek, tylko wynika z okoliczności właściwych sytuacji każdemgo z laureatów.

(zob. pkt 56, 58–60)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa C‑443/07 P Centeno Mediavilla i in. przeciwko Komisji, 22 grudnia 2008 r., pkt 83

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑368/0 3De Bustamante Tello przeciwko Radzie, 25 października 2005 r.,pkt 69; sprawa T‑58/05 Centeno Mediavilla i in. przeciwko Komisji, 11 lipca 2007 r., pkt 89

5.      Z art. 7 ust. 1 w związku z art. 62 akapit pierwszy regulaminu pracowniczego, stanowiącym, że urzędnik jest uprawniony do wynagrodzenia odpowiadającego jego grupie zaszeregowania i stopniowi, wynika, iż po tym, jak zostanie ustalone jego zaszeregowanie, a tym samym wynagrodzenie, urzędnik nie może otrzymać stanowiska, które nie odpowiada temu zaszeregowaniu. Innymi słowy, grupa zaszeregowania, a więc i wynagrodzenie, do którego uprawniony jest urzędnik, przesądzają o zakresie obowiązków, jaki może mu zostać powierzony. Jednak okoliczność, iż urzędnik, któremu po jego zatrudnieniu powierzono obowiązki kierownicze nieodpowiadające obowiązkom, które powinno się normalnie przydzielać urzędnikom w jego grupie zaszeregowania, a w następstwie tego otrzymywane wynagrodzenie nie jest zgodne z poziomem świadczonej przez niego pracy, jest istotna wyłącznie względem decyzji o powołaniu tego urzędnika do pełnienia tych obowiązków po jego zatrudnieniu. Okoliczność ta nie ma natomiast żadnego wpływu na zgodność z prawem decyzji, której przedmiotem i skutkiem było tylko zaszeregowanie do grupy i na stopień urzędnika w chwili zatrudnienia.

(zob. pkt 64, 66)

Odesłanie:

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑36/05 Schulze przeciwko Komisji, 30 września 2010 r., pkt 80, 82

6.      Urzędnik nie może podnosić w sposób skuteczny niezgodności z prawem, w świetle art. 45 TFUE, przepisów art. 13 ust. 1 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego oraz art. 32 tegoż regulaminu. Naruszenie art. 45 TFUE wymagałoby tego, żeby wskazane przepisy uzależniały zaszeregowanie do grupy i na stopień urzędnika zatrudnianego z konkursu od tego, że nabył on doświadczenie zawodowe w takim a nie innym państwie członkowskim. Ponadto urzędnicy, którzy przed zatrudnieniem nabyli poza instytucjami rozległe doświadczenie zawodowe, oraz urzędnicy, którzy rozpoczęli w młodszym wieku karierę i nabyli doświadczenie zawodowe w samych instytucjach, stanowią dwie kategorie osób nieznajdujące się w porównywalnej sytuacji w zakresie stosowania art. 13 ust. 1 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego.

(zob. pkt 71, 72)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑133/02 Chawdhry przeciwko Komisji, 17 grudnia 2003 r., pkt 113

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑56/05 Strobl przeciwko Komisji, 29 września 2011 r, pkt 87