Sprawa T‑74/12
Mecafer
przeciwko
Komisji Europejskiej
Dumping – Przywóz sprężarek pochodzących z Chin – Częściowa odmowa zwrotu uiszczonych ceł antydumpingowych – Określenie ceny eksportowej – Odliczenie ceł antydumpingowych – Dostosowanie w czasie skutków stwierdzenia nieważności
Streszczenie – wyrok Sądu (pierwsza izba) z dnia 18 listopada 2015 r.
1. Postępowanie sądowe – Przedstawienie dowodów – Termin – Opóźnienie w złożeniu wniosków dowodowych – Warunki
[regulamin postępowania przed Sądem (1991), art. 46 § 1, art. 48 § 1]
2. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Zwrot ceł antydumpingowych – Obliczanie faktycznego marginesu dumpingu – Określenie ceny eksportowej – Odwołanie się do skonstruowanej ceny eksportowej – Dostosowania – Brak odliczenia kwoty uiszczonych ceł antydumpingowych – Przesłanka – Przerzucenie ceł antydumpingowych na ceny odsprzedaży na rzecz pierwszego niezależnego nabywcy z siedzibą w Unii – Wybór metody analizy – Uprawnienia dyskrecjonalne instytucji – Kontrola sądowa – Granice
(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 2 ust. 9, art. 11 ust. 10)
3. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Margines dumpingu – Określenie ceny eksportowej – Odwołanie się do skonstruowanej ceny eksportowej – Warunki – Dostosowania – Zastosowanie z urzędu
(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 2 ust. 9)
4. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Zwrot ceł antydumpingowych – Obliczanie faktycznego marginesu dumpingu – Określenie ceny eksportowej – Odwołanie się do skonstruowanej ceny eksportowej – Dostosowania – Brak odliczenia kwoty uiszczonych ceł antydumpingowych – Przesłanka – Przerzucenie ceł antydumpingowych na ceny odsprzedaży na rzecz pierwszego niezależnego nabywcy z siedzibą w Unii – Analiza numeru kontroli produktu po numerze kontroli produktu
(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, motyw 20, art. 11 ust. 10)
5. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Zwrot ceł antydumpingowych – Obliczanie faktycznego marginesu dumpingu – Określenie ceny eksportowej – Odwołanie się do skonstruowanej ceny eksportowej – Dostosowania – Wykładnia w świetle porozumienia antydumpingowego GATT z 1994 r. – Brak odliczenia kwoty uiszczonych ceł antydumpingowych – Wyjątek – Ścisła wykładnia
(Porozumienie w sprawie wdrażania art. VI Układu ogólnego w sprawie ceł i handlu „porozumienie antydumpingowe z 1994 r.”, art. 2.4, art. 9.3.3; rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 2 ust. 9 akapit drugi, art. 11 ust. 10)
6. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Zwrot ceł antydumpingowych – Obliczanie faktycznego marginesu dumpingu – Określenie ceny eksportowej – Odwołanie się do skonstruowanej ceny eksportowej – Dostosowania – Brak odliczenia kwoty uiszczonych ceł antydumpingowych – Przesłanka – Ocena każdego konkretnego przypadku z osobna – Wcześniejsza lub późniejsza praktyka instytucji – Brak wpływu
(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 11 ust. 10)
7. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Zwrot ceł antydumpingowych – Obliczanie faktycznego marginesu dumpingu – Określenie ceny eksportowej – Odwołanie się do skonstruowanej ceny eksportowej – Dostosowania – Brak odliczenia kwoty uiszczonych ceł antydumpingowych – Wybór metody analizy – Obowiązek odwołania się do metody spójnej z metodą przyjętą do celów oceny przerzucenia ceł antydumpingowych na pierwszego niezależnego nabywcę z siedzibą w Unii
(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 2 ust. 9, 11, art. 11 ust. 10)
8. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Zwrot ceł antydumpingowych – Obliczanie faktycznego marginesu dumpingu – Określenie ceny eksportowej – Odwołanie się do skonstruowanej ceny eksportowej – Dostosowania – Brak odliczenia kwoty uiszczonych ceł antydumpingowych – Dowód przerzucenia wspomnianej kwoty na importera
(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 11 ust. 10)
9. Skarga o stwierdzenie nieważności – Wyrok stwierdzający nieważność – Skutki – Ograniczenie przez Trybunał – Stwierdzenie częściowej nieważności decyzji odmawiającej częściowo zwrotu nienależnie uiszczonych ceł antydumpingowych – Konieczność tymczasowego utrzymania skutków decyzji w celu uniknięcia obowiązku ponownej zapłaty całości zwróconej sumy – Brak
(art. 264 TFUE)
1. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 28–30)
2. W dziedzinie dumpingu art. 11 ust. 10 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nr 1225/2009 nie określa konkretnej metody oceny, czy cło antydumpingowe zostało należycie przerzucone na cenę sprzedaży na rzecz pierwszego niezależnego nabywcy z siedzibą w Unii. W tym względzie pomimo dwukrotnego odesłania do art. 2 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego zawartego w art. 11 ust. 10 tego rozporządzenia przysłówek „należycie” odnosi się nie do metody badania lub reguły zawartej w art. 2 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, lecz do celu przerzucenia ceł antydumpingowych na ceny odsprzedaży stosowane przez spółki powiązane z producentem-eksporterem względem pierwszego niezależnego nabywcy z siedzibą w Unii, a mianowicie do zmiany zachowania tych spółek wskutek nałożenia ceł antydumpingowych, względnie, in fine, do usunięcia początkowo stwierdzonego marginesu dumpingu.
Wobec niezdefiniowania w podstawowym rozporządzeniu antydumpingowym metody, która umożliwiałaby zbadanie, czy spełnione zostały warunki określone w art. 11 ust. 10 tego rozporządzenia, wybór pomiędzy różnymi metodami wymaga dokonania oceny złożonych sytuacji gospodarczych. W konsekwencji Komisja dysponuje szerokim zakresem uznania przy wyborze metody, którą pragnie zastosować, a sąd Unii ma jedynie kompetencje do wykonywania w tym zakresie ograniczonej kontroli.
(por. pkt 53, 63–67)
3. Co się tyczy ustalenia ceny eksportowej na potrzeby oceny istnienia dumpingu, z art. 2 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nr 1225/2009 wynika, że instytucje mogą uznać, iż cena eksportowa jest niewiarygodna w dwóch przypadkach, a mianowicie albo gdy istnieje powiązanie pomiędzy eksporterem i importerem lub stroną trzecią, albo ze względu na istnienie porozumienia kompensacyjnego pomiędzy eksporterem i importerem lub stroną trzecią. Poza tym przypadkiem, gdy istnieje cena eksportowa, instytucje są zobowiązane do oparcia się na niej celem ustalenia dumpingu.
Gdy cena eksportowa jest skonstruowana na podstawie ceny, po której przywożone produkty są po raz pierwszy odsprzedawane niezależnemu nabywcy, lub na innej uzasadnionej podstawie, instytucje dokonują z urzędu dostosowania przewidzianego w art. 2 ust. 9 akapity drugi i trzeci podstawowego rozporządzenia antydumpingowego.
(por. pkt 55–57)
4. Do celów ustalenia zaistnienia przerzucenia uiszczonych ceł antydumpingowych na ceny sprzedaży na rzecz pierwszego niezależnego nabywcy z siedzibą w Unii zgodnie z art. 11 ust. 10 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nr 1225/2009 zastosowanie metody analizy numeru kontroli produktu po numerze kontroli produktu (zwanej dalej „metodą NKP po NKP”) nie narusza jednolitego charakteru omawianego produktu, ponieważ Komisja nie zdefiniowała marginesu dumpingu przez NKP, lecz jednolity margines dumpingu dla omawianego produktu.
Następnie, gdy dany produkt jest produktem złożonym, którego różne modele odznaczają się różnymi cechami technicznymi, a ich ceny mogą się znacznie od siebie różnić, metoda NKP po NKP, która polega na porównaniu NKP, których cechy i ceny sprzedaży są podobne, wydaje się bardziej odpowiednia dla celów badania ewolucji cen odsprzedaży omawianego produktu pomiędzy początkowym okresem objętym dochodzeniem a okresem objętym dochodzeniem w sprawie zwrotu. Metoda badania oparta na ogólnym zwiększeniu obrotów nie umożliwia bowiem stwierdzenia, czy importer powiązany rzeczywiście zmienił swe zachowanie na rynku, czy też – przeciwnie – realizował politykę cenową umożliwiającą mu skompensowanie modeli najrzadziej sprzedawanych poprzez modele najczęściej sprzedawane, interweniując w ten sposób w realizowane marże.
Ponadto wedle interpretacji literalnej motywu 20 i art. 11 ust. 10 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego przerzucenie uiszczonych ceł antydumpingowych należy zbadać dla każdej ceny sprzedaży i w związku z tym zgodnie z metodą transakcja po transakcji, a w danym przypadku – zgodnie z metodą model po modelu lub zgodnie z metodą NKP po NKP.
W tym kontekście stosowanie metody NKP po NKP, o ile odbywa się w sposób spójny na wszystkich etapach badania wniosku o zwrot, nie oznacza, że zostały nałożone dodatkowe warunki dla całkowitego zwrotu zapłaconych ceł antydumpingowych, lecz jedynie że poszanowanie warunków przewidzianych w art. 11 ust. 10 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego podlega weryfikacji raczej na poziomie indywidualnych NKP niż na poziomie danego produktu w ogólności.
Dodatkowo fakt, że metoda NKP po NKP nie została wskazana w podstawowym rozporządzeniu antydumpingowym, nie oznacza, że jest ona bezprawna lub oczywiście błędna.
(por. pkt 72–74, 76, 96, 114)
5. Przepisy podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nr 1225/2009 należy interpretować, w możliwie dalekim zakresie, w świetle odpowiadających im postanowień porozumienia o stosowaniu art. VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (zwanego dalej „porozumieniem antydumpingowym”).
Unia przyjęła bowiem podstawowe rozporządzenie antydumpingowe celem wypełnienia zobowiązań międzynarodowych ciążących na niej na mocy porozumienia antydumpingowego. Ponadto poprzez art. 11 ust. 10 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego Unia zamierzała wykonać szczególne zobowiązania zapisane w art. 9.3.3 porozumienia antydumpingowego. Wykładnia art. 11 ust. 10 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego jest zatem dokonywana w świetle tego postanowienia.
W tym względzie art. 2.4 zdanie czwarte porozumienia antydumpingowego ustanawia, podobnie jak art. 2 ust. 9 akapit drugi podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, zasadę „cła zrównanego z kosztem”, wedle której cła i podatki nałożone pomiędzy przywozem a odsprzedażą, w tym zapłacone cła antydumpingowe, stanowią koszty, które należy odliczyć przy określaniu ceny eksportowej. W tym kontekście brak odliczenia ceł antydumpingowych w zastosowaniu art. 9.3.3 porozumienia antydumpingowego jest postrzegany jako wyjątek od zasady „cła zrównanego z kosztem” ustanowionej w art. 2.4 zdanie czwarte owego porozumienia. Podobnie brak odliczenia ceł antydumpingowych w zastosowaniu art. 11 ust. 10 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego stanowi wyjątek od zasady „cła zrównanego z kosztem” ustanowionej w art. 2 ust. 9 akapit drugi tego rozporządzenia i powinien podlegać wykładni ścisłej.
Wobec tego przeszkoda w uzyskaniu całkowitego zwrotu uiszczonych ceł antydumpingowych, wynikająca z wykazania, że ceny odsprzedaży w Unii wzrosły o kwotę równą podwójnej wysokości marży dumpingu, stanowi nieuniknioną konsekwencję braku spełnienia warunków określonych w art. 11 ust. 10 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i w związku z tym zastosowania zasady „cła zrównanego z kosztem”.
(por. pkt 81, 82, 86–88, 94, 95)
6. W kontekście procedury zwrotu uiszczonych ceł antydumpingowych Komisja dysponuje szerokim zakresem uznania dla celów zbadania, czy spełnione zostały warunki nieodliczenia ceł antydumpingowych od skonstruowanej ceny eksportowej. Owo uznanie powinno być wykonywane w konkretnym przypadku w zależności od wszystkich istotnych okoliczności.
W tym względzie warunki nieodliczenia ceł antydumpingowych w ramach obliczenia ceny eksportowej powinny zostać ocenione w świetle dowodów przedstawionych przez importerów, którzy wnieśli o nieodliczenie ceł antydumpingowych, oraz w świetle okoliczności faktycznych każdej sprawy.
W konsekwencji celem skorzystania z braku odliczenia uiszczonych ceł antydumpingowych importer nie może powoływać się na wcześniejszą lub późniejszą praktykę Komisji.
(por. pkt 121–123)
7. W ramach procedury przeglądu lub zwrotu uiszczonych ceł antydumpingowych badanie przerzucenia ceł antydumpingowych na klientów importera powiązanego przewidziane w art. 11 ust. 10 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nr 1225/2009 stanowi stadium obliczenia ceny eksportowej skonstruowanej na podstawie art. 2 ust. 9 owego rozporządzenia. W zależności od rezultatu owego badania cła antydumpingowe zostaną odliczone od skonstruowanej ceny eksportowej, a zatem będą miały bezpośredni wpływ na jej kwotę, ponieważ będzie ona w sposób konieczny niższa niż w sytuacji, gdyby cła antydumpingowe nie zostały odliczone. Ponadto im niższa będzie cena eksportowa, tym większa będzie różnica względem wartości normalnej i tym większy będzie zmieniony margines dumpingu. Artykuł 11 ust. 10 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego przyczynia się zatem do skonstruowania ceny eksportowej oraz, pośrednio, do obliczenia zmienionego marginesu dumpingu.
W tym kontekście Komisja powinna przyjąć spójne metody dla celów zastosowania art. 2 ust. 9 i 11 oraz art. 11 ust. 10 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego.
W tym względzie gdy Komisja poddaje badaniu, czy cła antydumpingowe zostały przeniesione na ceny odsprzedaży na rzecz pierwszego niezależnego nabywcy z siedzibą w Unii, zgodnie z metodą analizy numeru kontroli produktu po numerze kontroli produktu (zwanej dalej „metodą NKP po NKP”), popełnia ona oczywisty błąd w ocenie, nie zgadzając się na nieodliczanie ceł antydumpingowych od ceny eksportowej NKP, dla których cła antydumpingowe zostały jednak przerzucone na ceny odsprzedaży i późniejsze ceny sprzedaży w Unii. Postępując w ten sposób, Komisja nie wyciąga bowiem wszystkich konsekwencji z metody NKP po NKP, którą sama postanowiła stosować, ponieważ odlicza całość uiszczonych ceł antydumpingowych od ceny eksportowej skonstruowanej na podstawie art. 2 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i sztucznie obniża w ten sposób jednolitą średnią ważoną cenę eksportową na NKP.
Ponadto art. 11 ust. 10 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nie nakłada na Komisję obowiązku automatycznego odliczania całości zapłaconych ceł antydumpingowych, w przypadku gdy badanie przerzucenia ceł antydumpingowych wedle metody NKP po NKP nie pozwoliło stwierdzić, że owo przerzucenie odbyło się w przypadku wszystkich NKP, lecz miało miejsce jedynie wobec niektórych z nich.
(por. pkt 137–144, 147)
8. Do celów ustalenia w kontekście procedury zwrotu uiszczonych ceł antydumpingowych, czy skonstruowana cena eksportowa winna zostać obliczona bez odliczenia kwoty tych ceł, jedyny warunek ustanowiony w art. 11 ust. 10 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nr 1225/2009 polega na tym, że importer powiązany przedstawia przekonujące dowody przerzucenia ceł antydumpingowych na ceny odsprzedaży i na późniejsze ceny sprzedaży w Unii.
W tym kontekście dowody przerzucenia ceł antydumpingowych na ceny odsprzedaży i na późniejsze ceny sprzedaży w Unii, pod warunkiem że są „przekonujące”, mogą zostać przedstawione w każdy sposób.
(por. pkt 151, 152)
9. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 162–164)