Language of document : ECLI:EU:C:2023:693

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ένατο τμήμα)

της 21ης Σεπτεμβρίου 2023 (*)

«Προδικαστική παραπομπή – Τελωνειακή ένωση – Κανονισμός (ΕΕ) 952/2013 – Ενωσιακός τελωνειακός κώδικας – Άρθρο 60, παράγραφος 2 – Απόκτηση της καταγωγής των εμπορευμάτων – Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/2446 – Άρθρο 32 – Εμπορεύματα, στην παραγωγή των οποίων συμμετέχουν περισσότερες της μιας χώρες ή περισσότερα του ενός εδάφη – Παράρτημα 22‑01 – Βασικός κανόνας για τα εμπορεύματα που υπάγονται στη διάκριση 7304 41 του εναρμονισμένου συστήματος – Έννοια των “κοίλων ειδών με καθορισμένη μορφή” – “Ημικατεργασμένα τεμάχια σωλήνων” από χάλυβα που υπάγονται στη διάκριση 7304 49 του εναρμονισμένου συστήματος, λαμβάνονται με θερμή μορφοποίηση και καθιστούν δυνατή την παραγωγή σωλήνων από χάλυβα με ψυχρή μορφοποίηση που υπάγονται στη διάκριση 7304 41 του εναρμονισμένου συστήματος – Κύρος του βασικού κανόνα»

Στην υπόθεση C‑210/22,

με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Finanzgericht Hamburg (δικαστήριο φορολογικών διαφορών Αμβούργου, Γερμανία) με απόφαση της 2ας Μαρτίου 2022, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 18 Μαρτίου 2022, στο πλαίσιο της δίκης

Stappert Deutschland GmbH

κατά

Hauptzollamt Hannover,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (ένατο τμήμα),

συγκείμενο από τους Δ. Γρατσία, πρόεδρο του δεκάτου τμήματος, προεδρεύοντα του ενάτου τμήματος, S. Rodin (εισηγητή) και O. Spineanu-Matei, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: P. Pikamäe

γραμματέας: K. Hötzel, διοικητική υπάλληλος,

έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία και κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 9ης Μαρτίου 2023,

λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν:

–        η Stappert Deutschland GmbH, εκπροσωπούμενη από τον K. H. Felderhoff, Rechtsanwalt, την K. Harden, Rechtsanwältin, και τον H.-M. Wolffgang, Steuerberater,

–        το Hauptzollamt Hannover, εκπροσωπούμενο από τον T. Röper,

–        η Βελγική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από την S. Baeyens και τον P. Cottin, επικουρούμενους από τον B. Coene και τη Z.‑Z. De Decker, πραγματογνώμονες,

–        η Ουγγρική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον M. Z. Fehér και την K. Szíjjártó,

–        η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από τον B.‑R. Killmann και τις F. Moro και M. Salyková,

κατόπιν της αποφάσεως που έλαβε, αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα, να εκδικάσει την υπόθεση χωρίς ανάπτυξη προτάσεων,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1        Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία του βασικού κανόνα που εφαρμόζεται στα εμπορεύματα που υπάγονται στη διάκριση 7304 41 του εναρμονισμένου συστήματος περιγραφής και κωδικοποίησης των εμπορευμάτων (στο εξής: ΕΣ), ο οποίος προβλέπεται στο παράρτημα 22-01 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/2446 της Επιτροπής, της 28ης Ιουλίου 2015, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όσον αφορά λεπτομερείς κανόνες σχετικούς με ορισμένες από τις διατάξεις του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ 2015, L 343, σ. 1), όπως τροποποιήθηκε με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2018/1063 της Επιτροπής, της 16ης Μαΐου 2018 (ΕΕ 2018, L 192, σ. 1) (στο εξής: βασικός κανόνας), καθόσον περιλαμβάνει ένα ειδικό κριτήριο που αφορά τα «κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή της διάκρισης 7304 49» (στο εξής: κριτήριο σχετικά με τα κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή), καθώς και το κύρος του εν λόγω κανόνα.

2        Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ της Stappert Deutschland GmbH (στο εξής: Stappert) και του Hauptzollamt Hannover (κεντρικού τελωνείου του Αννόβερου, Γερμανία) (στο εξής: τελωνείο) σχετικά με την απόκτηση καταγωγής ευθύγραμμων και ομοιόμορφου πάχους κοίλων προϊόντων που υπάγονται στη διάκριση 7304 41 του ΕΣ.

 Το νομικό πλαίσιο

 Το διεθνές δίκαιο

3        Το ΕΣ θεσπίστηκε με τη διεθνή σύμβαση για το εναρμονισμένο σύστημα περιγραφής και κωδικοποίησης των εμπορευμάτων, η οποία συνήφθη στις Βρυξέλλες στις 14 Ιουνίου 1983 [Recueil des traités des Nations unies, τόμος 1503, σ. 4, αριθ. 25910 (1988)], στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Τελωνείων (ΠΟΤ), και εγκρίθηκε, μαζί με το τροποποιητικό της πρωτόκολλο της 24ης Ιουνίου 1986, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, με την απόφαση 87/369/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 7ης Απριλίου 1987 (ΕΕ 1987, L 198, σ. 1). Οι επεξηγηματικές σημειώσεις του ΕΣ καταρτίζονται από τον ΠΟΤ σύμφωνα με τις διατάξεις της εν λόγω συμβάσεως.

4        Το κεφάλαιο 72 του ΕΣ φέρει τον τίτλο «Χυτοσίδηρος, σίδηρος και χάλυβας».

5        Οι επεξηγηματικές σημειώσεις του ΕΣ σχετικά με το εν λόγω κεφάλαιο 72, οι οποίες εφαρμόζονται mutatis mutandis στα προϊόντα του κεφαλαίου 73 του ΕΣ, προβλέπουν, υπό τον τίτλο «Γενικές παρατηρήσεις», τα εξής:

«[…]

IV.      Παραγωγή τελικών προϊόντων

Τα ημιτελή προϊόντα και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τα πλινθώματα μεταποιούνται περαιτέρω σε τελικά προϊόντα.

Διακρίνονται γενικώς σε πλατέα προϊόντα (μεγάλα πλατέα, μεγάλες ταινίες, λαμαρίνες, φύλλα) και επιμήκη προϊόντα (χονδρόσυρμα, ράβδοι, είδη με καθορισμένη μορφή, σύρματα).

Οι μεταποιήσεις αυτές πραγματοποιούνται, μεταξύ άλλων, με πλαστική παραμόρφωση είτε εν θερμώ από πλινθώματα ή ημιτελή προϊόντα (θερμή έλαση, σφυρηλασία, θερμό εφελκυσμό) είτε εν ψυχρώ από τελικά προϊόντα που λαμβάνονται εν θερμώ (ψυχρή έλαση, εξέλαση, συρματοποίηση, επεκτατική ολκή), ακολουθούμενη σε ορισμένες περιπτώσεις (π.χ. ράβδοι λαμβανόμενοι εν ψυχρώ με λείανση, τόρνευση, διαμέτρηση) από εργασίες αποπεράτωσης.

[…]

B.      Πλαστική παραμόρφωση εν ψυχρώ

[…]

Τα προϊόντα που λαμβάνονται εν ψυχρώ μπορούν να διακριθούν από τα προϊόντα που ελασματοποιούνται ή υποβάλλονται σε διέλαση εν θερμώ βάσει των ακόλουθων χαρακτηριστικών:

–        η επιφάνεια των προϊόντων που λαμβάνονται εν ψυχρώ έχει καλύτερη εμφάνιση από εκείνη των προϊόντων που λαμβάνονται εν θερμώ και ουδέποτε εμφανίζει στρώμα από αποσφυροκοπήματα·

–        οι ανοχές επί των διαστάσεων είναι μικρότερες για τα προϊόντα που λαμβάνονται εν ψυχρώ·

–        η ψυχρή έλαση αφορά κυρίως τα λεπτά πλατέα προϊόντα·

–        η μικροσκοπική εξέταση των προϊόντων που λαμβάνονται εν ψυχρώ αποκαλύπτει σαφή παραμόρφωση των κόκκων και προσανατολισμό τους προς την κατεύθυνση της έλασης. Αντιθέτως, όταν τα προϊόντα λαμβάνονται εν θερμώ, οι κόκκοι φαίνονται σχεδόν κανονικοί ως αποτέλεσμα της ανακρυστάλλωσης.»

6        Οι γενικές παρατηρήσεις των επεξηγηματικών σημειώσεων του ΕΣ σχετικά με το κεφάλαιο 73 του ΕΣ προβλέπουν τα εξής:

«[…]

Για την εφαρμογή του παρόντος κεφαλαίου θεωρούνται ως:

1)      Σωλήνες κάθε είδους

Τα ομόκεντρα κοίλα προϊόντα τα οποία έχουν σταθερή διατομή με μία μόνο κλειστή κοιλότητα καθ’ όλο το μήκος τους και των οποίων το εξωτερικό και το εσωτερικό προφίλ έχουν το ίδιο σχήμα. Οι σωλήνες κάθε είδους από χάλυβα έχουν κυρίως κυκλική, ωοειδή, τετράγωνη ή ορθογώνια διατομή. Μπορούν επιπλέον να έχουν διατομή ισοσκελούς τριγώνου ή κανονικού κυρτού πολυγώνου. Στους σωλήνες κάθε είδους περιλαμβάνονται επίσης τα προϊόντα με μη κυκλική διατομή, τα οποία έχουν στρογγυλεμένες γωνίες καθ’ όλο το μήκος τους, καθώς και οι σωλήνες με υπερσυμπαγή άκρα. Μπορούν να είναι στιλβωμένοι, επενδυμένοι, καμπυλωτοί (συμπεριλαμβανομένων των σπειροειδών), κοχλιωτοί, με σημεία σύνδεσης ή μη, διάτρητοι, στενωμένοι, διευρυμένοι, κωνικοί ή εφοδιασμένοι με σφιγκτήρες, κολάρα ή δακτύλιους.

2)      Κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή

Τα κοίλα προϊόντα που δεν ανταποκρίνονται στον ανωτέρω ορισμό και, ειδικότερα, εκείνα των οποίων το εξωτερικό και το εσωτερικό προφίλ δεν έχουν το ίδιο σχήμα.

Οι διατάξεις των γενικών παρατηρήσεων των επεξηγηματικών σημειώσεων του κεφαλαίου 72 εφαρμόζονται κατ’ αναλογίαν στα προϊόντα του παρόντος κεφαλαίου.»

7        Η επεξηγηματική σημείωση σχετικά με την κλάση 7304 του ΕΣ προβλέπει ότι:

«Οι σωλήνες κάθε είδους και τα κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή της παρούσας κλάσης μπορούν να λαμβάνονται με διάφορες διεργασίες:

[…]

B)      Διέλαση εν θερμώ στρογγυλού σωλήνα με εξώθηση σε πρέσσα, είτε κάτω από γυαλί (μέθοδος UgineSéjournet) είτε κάτω από άλλο λιπαντικό. Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει τις ακόλουθες εργασίες: διάτρηση, διόγκωση ή μη και εφελκυσμό.

Τις ανωτέρω προβλεπόμενες εργασίες ακολουθούν εργασίες τελικής κατεργασίας:

–        είτε εν θερμώ: στην περίπτωση αυτή, ο ακατέργαστος σωλήνας, αφού θερμανθεί εκ νέου, διέρχεται από έναν διαμετρητή-μειωτήρα, με ή χωρίς διάταξη έλξης, και στη συνέχεια από μια μηχανή ευθυγράμμισης·

–        είτε εν ψυχρώ, με διέλαση με ολκή σε ταινία ή με έλαση σε έλαστρο με βήμα προσκυνητή (pilger mills) (διεργασίες Mannesmann ή Megaval). Οι διεργασίες αυτές καθιστούν δυνατή την παραγωγή, από σωλήνες που ελασματοποιούνται ή υποβάλλονται σε διέλαση εν θερμώ και οι οποίοι χρησιμοποιούνται ως ημικατεργασμένα τεμάχια, σωλήνων διαμέτρου και πάχους μικρότερου από ό,τι με τις διεργασίες θερμής έλασης (σημειώνεται ότι η διεργασία Transval καθιστά δυνατή την απευθείας παραγωγή σωλήνων μικρού πάχους), καθώς και σωλήνων με μικρότερες ανοχές διαμέτρου και πάχους. Οι εργασίες εν ψυχρώ καθιστούν επίσης δυνατή την επίτευξη διαφορετικού επιπέδου φινιρισμάτων επιφανείας, ιδίως την υαλωμένη επιφάνεια (σωλήνες με ελάχιστη τραχύτητα) που απαιτείται, για παράδειγμα, για τους υδραυλικούς κυλίνδρους και τους κυλίνδρους που λειτουργούν με πεπιεσμένο αέρα.

[…]

Όσον αφορά τη διάκριση μεταξύ, αφενός, σωλήνων κάθε είδους και, αφετέρου, κοίλων ειδών με καθορισμένη μορφή, γίνεται παραπομπή στις γενικές παρατηρήσεις του παρόντος κεφαλαίου.

[…]»

 Το δίκαιο της Ένωσης

 Ο τελωνειακός κώδικας

8        Το άρθρο 33 του κανονισμού (ΕΕ) 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Οκτωβρίου 2013, για τη θέσπιση του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ 2013, L 269, σ. 1, και διορθωτικό ΕΕ 2016, L 267, σ. 2, στο εξής: τελωνειακός κώδικας), το οποίο φέρει τον τίτλο «Αποφάσεις που αφορούν δεσμευτικές πληροφορίες», προβλέπει στην παράγραφο 1 τα εξής:

«Οι τελωνειακές αρχές λαμβάνουν, κατόπιν αιτήσεως, αποφάσεις που αφορούν δεσμευτικές δασμολογικές πληροφορίες (αποφάσεις ΔΔΠ), ή αποφάσεις που αφορούν δεσμευτικές πληροφορίες σχετικά με την καταγωγή (αποφάσεις ΔΠΚ).

[…]»

9        Το άρθρο 60 του τελωνειακού κώδικα, το οποίο φέρει τον τίτλο «Απόκτηση της καταγωγής», προβλέπει στην παράγραφο 2 τα εξής:

«Τα εμπορεύματα στην παραγωγή των οποίων συμμετέχουν μία ή περισσότερες χώρες ή εδάφη θεωρούνται ως καταγόμενα από τη χώρα ή το έδαφος στην οποία πραγματοποιήθηκε η τελευταία, ουσιαστική, οικονομικά δικαιολογημένη μεταποίηση ή επεξεργασία, σε επιχείρηση εξοπλισμένη για το σκοπό αυτό, η οποία κατέληξε στην παρασκευή ενός νέου προϊόντος ή αντιπροσωπεύει σημαντικό στάδιο της παρασκευής.»

10      Το άρθρο 62 του τελωνειακού κώδικα, το οποίο φέρει τον τίτλο «Εξουσιοδότηση», ορίζει τα εξής:

«Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 284, για τον καθορισμό των κανόνων σύμφωνα με τους οποίους, εμπορεύματα των οποίων ο προσδιορισμός της μη προτιμησιακής καταγωγής είναι απαραίτητος για τους σκοπούς της εφαρμογής των ενωσιακών μέτρων που αναφέρονται στο άρθρο 59, θεωρείται ότι έχουν παραχθεί εξ ολοκλήρου σε μία μόνο χώρα ή ένα μόνο έδαφος ή έχουν υποστεί την τελευταία, ουσιώδη, οικονομικά δικαιολογημένη μεταποίηση ή επεξεργασία, σε επιχείρηση εξοπλισμένη για το σκοπό αυτό, η οποία κατέληξε στην παρασκευή ενός νέου προϊόντος ή αντιπροσωπεύει σημαντικό στάδιο παρασκευής σε μια χώρα ή ένα έδαφος, σύμφωνα με το άρθρο 60.»

11      Το άρθρο 284 του τελωνειακού κώδικα, το οποίο φέρει τον τίτλο «Άσκηση της εξουσιοδότησης», διευκρινίζει τις λεπτομέρειες της εν λόγω άσκησης.

 Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός 2015/2446

12      Ασκώντας την αρμοδιότητα που της παρέχει το άρθρο 62 του τελωνειακού κώδικα, η Επιτροπή εξέδωσε τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό 2015/2446.

13      Η αιτιολογική σκέψη 20 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού έχει ως εξής:

«Με την απόφαση 94/800/ΕΚ [του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1994, σχετικά με την εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας σύναψη των συμφωνιών που απέρρευσαν από τις πολυμερείς διαπραγματεύσεις του Γύρου της Ουρουγουάης (1986-1994), καθόσον αφορά τα θέματα που εμπίπτουν στις αρμοδιότητές της (ΕΕ 1994, L 336, σ. 1)], το Συμβούλιο ενέκρινε τη συμφωνία για τους κανόνες καταγωγής (ΠΟΕ-ΓΣΔΕ 1994), η οποία προσαρτήθηκε στην Τελική Πράξη που υπογράφηκε στο Μαρακές στις 15 Απριλίου 1994. Η συμφωνία για τους κανόνες καταγωγής ορίζει ότι οι ειδικοί κανόνες για τον προσδιορισμό της καταγωγής ορισμένων τομέων προϊόντων θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να βασίζονται στη χώρα στην οποία η διαδικασία παραγωγής οδήγησε σε αλλαγή στη δασμολογική κατάταξη. Μόνον όταν το εν λόγω κριτήριο δεν επιτρέπει να προσδιοριστεί η χώρα της τελευταίας ουσιαστικής μεταποίησης είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν άλλα κριτήρια, όπως το κριτήριο της προστιθέμενης αξίας ή ο προσδιορισμός συγκεκριμένης επεξεργασίας. Δεδομένου ότι η Ένωση είναι συμβαλλόμενο μέρος της εν λόγω συμφωνίας, είναι σκόπιμο να θεσπισθούν διατάξεις στην τελωνειακή νομοθεσία της Ένωσης που να αντικατοπτρίζουν τις αρχές οι οποίες ορίζονται στην εν λόγω συμφωνία για τον προσδιορισμό της χώρας όπου τα εμπορεύματα υπέστησαν την τελευταία ουσιώδη μεταποίησή τους.»

14      Το άρθρο 32 του εν λόγω κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού, το οποίο φέρει τον τίτλο «Εμπορεύματα, στην παραγωγή των οποίων συμμετέχουν περισσότερες της μιας χώρες ή περισσότερα του ενός εδάφη (άρθρο 60 παράγραφος 2 του [τελωνειακού] κώδικα», ορίζει τα εξής:

«Τα εμπορεύματα που απαριθμούνται στο παράρτημα 22-01 θεωρούνται ότι έχουν υποστεί την τελευταία ουσιαστική μεταποίηση ή επεξεργασία, η οποία κατέληξε στην παρασκευή ενός νέου προϊόντος ή αντιπροσωπεύει σημαντικό στάδιο της παρασκευής, στη χώρα ή στο έδαφος όπου ακολουθούνται οι κανόνες που παρατίθενται στο εν λόγω παράρτημα ή που ορίζεται από τους εν λόγω κανόνες.»

15      Το παράρτημα 22-01 του ίδιου κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού φέρει τον τίτλο «Εισαγωγικές σημειώσεις και πίνακας ουσιαστικών εργασιών μεταποίησης ή επεξεργασίας που προσδίδουν μη προτιμησιακή καταγωγή». Το εν λόγω παράρτημα περιλαμβάνει ένα τμήμα με τίτλο «Εισαγωγικές σημειώσεις», τα σημεία 2 και 3 του οποίου έχουν ως εξής:

«2.      Εφαρμογή των κανόνων του παρόντος παραρτήματος

2.1.      Οι κανόνες που περιλαμβάνονται στο παρόν παράρτημα πρέπει να εφαρμόζονται στα εμπορεύματα με βάση την κατάταξή τους στο [ΕΣ] και περαιτέρω κριτήρια που ενδέχεται να προβλέπονται πέραν των κλάσεων ή διακρίσεων του [ΕΣ] που έχουν δημιουργηθεί ειδικά για τους σκοπούς τους παρόντος παραρτήματος. Όταν μια κλάση ή διάκριση του [ΕΣ] υποδιαιρείται περαιτέρω με τη χρήση των εν λόγω κριτηρίων, στο παρόν παράρτημα αναφέρεται ως “υποδιαίρεση κλάσης” ή “υποδιάκριση”. […]

Η κατάταξη των εμπορευμάτων σε κλάσεις και διακρίσεις του [ΕΣ] διέπεται από τους γενικούς κανόνες για την ερμηνεία του [ΕΣ] και τυχόν συναφείς σημειώσεις τμημάτων, κεφαλαίων και διακρίσεων του εν λόγω συστήματος. Οι εν λόγω κανόνες και σημειώσεις αποτελούν μέρος της Συνδυασμένης Ονοματολογίας, η οποία ορίζεται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2658/87 του Συμβουλίου[, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (ΕΕ 1987, L 256, σ. 1)] [ΣΟ]. Για τους σκοπούς της αναγνώρισης μιας ορθής υποδιαίρεσης κλάσης ή υποδιάκρισης για ορισμένα εμπορεύματα του παρόντος παραρτήματος, εφαρμόζονται κατ’ αναλογία, οι γενικοί κανόνες για την ερμηνεία του [ΕΣ] και τυχόν συναφείς σημειώσεις τμημάτων, κεφαλαίων και διακρίσεων, εκτός εάν απαιτείται διαφορετικά στο παρόν παράρτημα.

[…]

3.      Γλωσσάριο

Οι βασικοί κανόνες σε επίπεδο υποδιαίρεσης μπορούν, εφόσον βασίζονται σε αλλαγή δασμολογικής κατάταξης, να αναγράφονται με τη χρήση των ακόλουθων συντομογραφιών:

[…]

CTH: Υπαγωγή στην παρούσα κλάση από άλλη κλάση

[…]».

16      Το κεφάλαιο 73 του εν λόγω παραρτήματος φέρει τον τίτλο «Τεχνουργήματα από χυτοσίδηρο, σίδηρο ή χάλυβα». Περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τον «Επικουρικό κανόνα κεφαλαίου», ο οποίος έχει ως εξής:

«Όταν η χώρα καταγωγής δεν μπορεί να προσδιοριστεί με την εφαρμογή των βασικών κανόνων, ως χώρα καταγωγής των εμπορευμάτων λογίζεται η χώρα από την οποία προέρχεται το υψηλότερο ποσοστό των υλών, όπως προσδιορίζεται βάσει της αξίας των υλών.»

17      Το εν λόγω κεφάλαιο 73 περιλαμβάνει πίνακα με τους βασικούς κανόνες που πρέπει να εφαρμόζονται για τον προσδιορισμό της χώρας ή του εδάφους καταγωγής των εμπορευμάτων που μνημονεύονται σε αυτό και προσδιορίζονται σύμφωνα με την κλάση ή τη διάκρισή τους στο ΕΣ, μεταξύ άλλων τον βασικό κανόνα που εφαρμόζεται στους σωλήνες κάθε είδους που έχουν διελκυνθεί ή ελαθεί σε ψυχρή κατάσταση, από ανοξείδωτο χάλυβα, χωρίς συγκόλληση, κυκλικής τομής οι οποίοι υπάγονται στη διάκριση 7304 41 του ΕΣ. Ο εν λόγω πίνακας έχει ως εξής:


«Κωδικός ΕΣ 2017

Περιγραφή των εμπορευμάτων

Βασικοί κανόνες

[…]



7304

Σωλήνες κάθε είδους και είδη με καθορισμένη μορφή κοίλα, χωρίς συγκόλληση, από σίδηρο (εκτός του χυτοσίδηρου) ή χάλυβα.

Όπως ορίζεται για τις διακρίσεις

[…]




-

Άλλοι, κυκλικής τομής, από ανοξείδωτους χάλυβες:


-

Άλλοι, κυκλικής τομής, από ανοξείδωτους χάλυβες:


7304 41

- - Που έχουν διελκυνθεί ή ελαθεί σε ψυχρή κατάσταση

CTH ή αλλαγή δασμολογικής κατάταξης από τα κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή της διάκρισης 7304 49

7304 49

- - Άλλοι

CTH»

 Η διαφορά της κύριας δίκης και τα προδικαστικά ερωτήματα

18      Στις 20 Ιανουαρίου 2016, η Stappert, εταιρία εμπορίας χάλυβα, ζήτησε από το τελωνείο την έκδοση αποφάσεως ΔΠΚ, σύμφωνα με το άρθρο 33 του κανονισμού 952/2013, με σκοπό την εισαγωγή από τη Νότια Κορέα σωλήνων κάθε είδους χωρίς συγκόλληση από ανοξείδωτο χάλυβα που υπάγονται στη διάκριση 7304 41 του ΕΣ (στο εξής: επίμαχοι σωλήνες). Η διαδικασία κατασκευής των σωλήνων είναι η ακόλουθη: τα πλινθώματα συμπαγούς χάλυβα υποβάλλονται αρχικά, στην Κίνα, σε μεταποίηση με πλαστική παραμόρφωση εν θερμώ με εξώθηση σε πρέσσα (θερμή μορφοποίηση). Τα ημιτελή προϊόντα που λαμβάνονται κατά τα ανωτέρω (στο εξής: ημικατεργασμένα τεμάχια σωλήνων) υπάγονται στη διάκριση 7304 49 του ΕΣ. Εν συνεχεία, τα ημικατεργασμένα τεμάχια σωλήνων αποστέλλονται στη Νότια Κορέα, όπου υποβάλλονται σε ψυχρή έλαση και επεκτατική ολκή για να σχηματίσουν σωλήνες. Κατά τη Stappert, η Νότια Κορέα πρέπει να χαρακτηριστεί ως χώρα καταγωγής των οικείων σωλήνων, σύμφωνα με το άρθρο 60, παράγραφος 2, του τελωνειακού κώδικα. Τούτο έχει ως συνέπεια ότι δεν θα πρέπει να επιβληθούν δασμοί αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές αυτών των σωλήνων, πράγμα το οποίο δεν θα ίσχυε αν η χώρα καταγωγής ήταν η Κίνα.

19      Με απόφαση της 16ης Ιουνίου 2017, το τελωνείο έκρινε ότι οι σωλήνες είχαν την ίδια μη προτιμησιακή καταγωγή με τα ημικατεργασμένα τεμάχια σωλήνων, ήτοι την Κίνα. Κατά το τελωνείο, σύμφωνα με τον βασικό κανόνα, η καταγωγή των σωλήνων έπρεπε πράγματι να καθοριστεί σε συνάρτηση με τη χώρα κατασκευής των ημικατεργασμένων τεμαχίων σωλήνων.

20      Η Stappert υπέβαλε διοικητική ένσταση κατά της ως άνω αποφάσεως, υποστηρίζοντας ότι το τελευταίο στάδιο ουσιώδους, οικονομικά δικαιολογημένης μεταποίησης πρέπει να είναι καθοριστικό για την απόκτηση της καταγωγής. Εν προκειμένω, το τελευταίο αυτό στάδιο έλαβε χώρα στη Νότια Κορέα.

21      Με απόφαση της 23ης Νοεμβρίου 2018, το τελωνείο απέρριψε την ως άνω ένσταση. Κατά το τελωνείο, αφενός, ουδεμία αλλαγή δασμολογικής κλάσης επέρχεται στη Νότια Κορέα. Αφετέρου, αντιθέτως προς όσα υποστηρίζει η Stappert, τα ημικατεργασμένα τεμάχια σωλήνων που κατασκευάζονται στην Κίνα δεν δύνανται να θεωρηθούν ως «κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή» υπαγόμενα στη διάκριση 7304 49 του ΕΣ, κατά την έννοια του κριτηρίου σχετικά με τα κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή, τα οποία υπόκεινται, εν συνεχεία, σε ψυχρή μεταποίηση στη Νότια Κορέα. Κατά το τελωνείο, η έννοια «κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή» πρέπει να ερμηνεύεται σύμφωνα με τις επεξηγηματικές σημειώσεις του κεφαλαίου 73 του ΕΣ, από τις οποίες συνάγεται ότι τα ημικατεργασμένα τεμάχια σωλήνων δεν είναι «κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή», αλλά «σωλήνες».

22      Η Stappert άσκησε προσφυγή ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου, του Finanzgericht Hamburg (δικαστηρίου φορολογικών διαφορών Αμβούργου, Γερμανία), με κύριο αίτημα να εκδοθεί απόφαση ΔΠΚ, περί του ότι η Νότια Κορέα είναι η χώρα καταγωγής των επίμαχων σωλήνων, και επικουρικό αίτημα να διαπιστωθεί ο παράνομος χαρακτήρας της άρνησης του τελωνείου να διαπιστώσει την εν λόγω καταγωγή.

23      Στο πλαίσιο αυτό, το αιτούν δικαστήριο διερωτάται, καταρχάς, αν ο όρος «κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή», κατά την έννοια του βασικού κανόνα, καλύπτει προϊόντα όπως τα ημικατεργασμένα τεμάχια σωλήνα.

24      Πρώτον, κατά το αιτούν δικαστήριο, το περιεχόμενο του όρου αυτού δεν μπορεί να συναχθεί από το ιστορικό θεσπίσεως του βασικού κανόνα και, ειδικότερα, με παραπομπή σε έγγραφα που συντάχθηκαν επ’ ευκαιρία των διαπραγματεύσεων που διεξήχθησαν στο πλαίσιο του προγράμματος εργασίας σχετικά με τη συμφωνία για τους κανόνες καταγωγής, περί της οποίας γίνεται λόγος στην αιτιολογική σκέψη 20 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2015/2446, στα οποία δεν διευκρινίζεται τι πρέπει να νοείται με τον όρο «κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή» που υπάγονται στη διάκριση 7304 49 του ΕΣ.

25      Δεύτερον, κατά το αιτούν δικαστήριο, πρέπει να προκριθεί η ερμηνεία που ανταποκρίνεται καλύτερα στα κριτήρια εκτιμήσεως που συνδέονται με την καταγωγή, η δε ερμηνεία με δασμολογικούς όρους δεν πρέπει να αντιβαίνει στα κριτήρια του άρθρου 60, παράγραφος 2, του τελωνειακού κώδικα.

26      Τρίτον, το αιτούν δικαστήριο επισημαίνει ότι οι εισαγωγικές σημειώσεις του παραρτήματος 22-01 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2015/2446 δεν παραπέμπουν στις επεξηγηματικές σημειώσεις του ΕΣ.

27      Τέταρτον, το αιτούν δικαστήριο εκτιμά ότι η διαδικασία κατασκευής στην οποία αναφέρεται ο βασικός κανόνας είναι αυτή η οποία περιγράφεται, μεταξύ άλλων, στις επεξηγηματικές σημειώσεις σχετικά με την κλάση 7304 του ΕΣ, από τις οποίες θα μπορούσε να συναχθεί ότι οι σωλήνες που έχουν ελαθεί ή διελαθεί σε θερμή κατάσταση χρησιμοποιούνται ως ενδιάμεσα προϊόντα και συνιστούν, επομένως, «κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή», κατά την έννοια του εν λόγω κριτηρίου.

28      Πέμπτον, δεν υφίσταται ομοιόμορφη ταξινόμηση για την περιγραφή των επίμαχων στην κύρια δίκη εργασιών.

29      Έκτον, αν ο όρος «κοίλο είδος με καθορισμένη μορφή» έπρεπε να ερμηνευθεί σύμφωνα με τις επεξηγηματικές σημειώσεις του ΕΣ σχετικά με το κεφάλαιο 73 αυτού, η απόκτηση της καταγωγής θα εξαρτάτο αποκλειστικά από το σχήμα του υλικού, πράγμα το οποίο, κατά την άποψη του αιτούντος δικαστηρίου, θα συνιστούσε αυθαίρετη εφαρμογή του άρθρου 60, παράγραφος 2, του τελωνειακού κώδικα.

30      Επιπλέον, από την αιτιολογική σκέψη 33 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/2093 της Επιτροπής, της 15ης Νοεμβρίου 2017, για την περάτωση της έρευνας όσον αφορά την πιθανή καταστρατήγηση των μέτρων αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκαν με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1331/2011 του Συμβουλίου στις εισαγωγές ορισμένων σωλήνων κάθε είδους χωρίς συγκόλληση από ανοξείδωτο χάλυβα, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, μέσω εισαγωγών που αποστέλλονται από την Ινδία, είτε δηλώνονται ως καταγωγής Ινδίας είτε όχι, και για τον τερματισμό της καταγραφής των εν λόγω εισαγωγών που επιβάλλεται από τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2017/272 της Επιτροπής (ΕΕ 2017, L 299, σ. 1), προκύπτει ότι η ψυχρή διαμόρφωση ουσιαστικά μεταμορφώνει τον σωλήνα και μεταβάλλει αμετάκλητα τα βασικά χαρακτηριστικά του, κατά τρόπον ώστε μεταβάλλονται οι διαστάσεις του και οι φυσικές, μηχανικές και μεταλλουργικές ιδιότητές του, όπως προκύπτει από τις γενικές παρατηρήσεις των επεξηγηματικών σημειώσεων του ΕΣ σχετικά με το κεφάλαιο 72 του ΕΣ, οι οποίες είναι κρίσιμες για το κεφάλαιο 73 του ΕΣ.

31      Έβδομον, κατά το αιτούν δικαστήριο, από τεχνικής απόψεως, η ερμηνεία του όρου «κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή» βάσει των επεξηγηματικών σημειώσεων του ΕΣ σχετικά με το κεφάλαιο 73 του ΕΣ δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον στην πράξη. Συγκεκριμένα, η μεταποίηση με ψυχρή μορφοποίηση ενός κοίλου είδους με καθορισμένη μορφή, κατά την έννοια του ορισμού που περιλαμβάνεται στις εν λόγω επεξηγηματικές σημειώσεις, μολονότι είναι τεχνικώς δυνατή, συνεπάγεται απαγορευτικό κόστος, οπότε η πλέον συνήθης μέθοδος κατασκευής σωλήνων είναι η ψυχρή μεταποίηση σωλήνων που έχουν υποβληθεί σε κατεργασία εν θερμώ.

32      Όγδοον, κατά το αιτούν δικαστήριο, τα προϊόντα που υπάγονται στη διάκριση 7304 49 του ΕΣ δεν είναι όλα δεκτικά μεταποιήσεως. Όσον αφορά τα ημικατεργασμένα τεμάχια σωλήνα, αυτά είναι προϊόντα τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνον κατόπιν μεταποιήσεώς τους. Συναφώς, το γεγονός ότι το υλικό από το οποίο κατασκευάζονται σωλήνες υπαγόμενοι στη διάκριση 7304 41 του ΕΣ δεν έχει ελεγχθεί ως προς τη συμμόρφωση προς βιομηχανικό πρότυπο σχετικό με τους σωλήνες κάθε είδους χωρίς συγκόλληση που υποβάλλονται σε κατεργασία εν θερμώ αποδεικνύει ότι το εν λόγω υλικό πρέπει οπωσδήποτε να αποτελέσει αντικείμενο μεταγενέστερης μεταποιήσεως.

33      Εν συνεχεία, για την περίπτωση που η καταγωγή των επίμαχων σωλήνων δεν πρέπει να προσδιοριστεί σύμφωνα με το κριτήριο σχετικά με τα κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή ή που η απάντηση στο πρώτο ερώτημα αποδειχθεί αδύνατη, το αιτούν δικαστήριο διερωτάται αν το εν λόγω κριτήριο είναι ανίσχυρο λόγω ελλείψεως αιτιολογήσεως, ασάφειας ή αντίθεσής του προς το άρθρο 60, παράγραφος 2, του τελωνειακού κώδικα.

34      Τέλος, το αιτούν δικαστήριο διερωτάται, σε περίπτωση που ο βασικός κανόνας κριθεί ανίσχυρος καθόσον αφορά το κριτήριο σχετικά με τα είδη καθορισμένης μορφής, ποιος κανόνας του δικαίου της Ένωσης θα πρέπει να εφαρμοστεί για τον προσδιορισμό της καταγωγής των επίμαχων σωλήνων.

35      Υπό τις συνθήκες αυτές, το Finanzgericht Hamburg (δικαστήριο φορολογικών διαφορών Αμβούργου) αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:

«1)      Εμπίπτει στον όρο “είδη [σωλήνων] με καθορισμένη μορφή κοίλα”, κατά την έννοια του [βασικού κανόνα], ο οποίος εξαρτά την απόκτηση της καταγωγής από την “αλλαγή δασμολογικής κατάταξης από τα κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή της διάκρισης 7304 49” […], [ένα εμπόρευμα υπαγόμενο] στη διάκριση 7304 49 του ΕΣ, υποβληθέν σε κατεργασία εν θερμώ, ευθύγραμμο και με ομοιόμορφο πάχος τοιχωμάτων, το οποίο δεν πληροί τις απαιτήσεις τεχνικού προτύπου σχετικά με τους σωλήνες από ανοξείδωτο χάλυβα χωρίς συγκόλληση που έχουν υποβληθεί σε κατεργασία εν θερμώ και από το οποίο κατασκευάζονται, με μεταποίηση εν ψυχρώ, σωλήνες με διαφορετική διατομή και διαφορετικό πάχος τοιχωμάτων;

2)      Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα ή σε περίπτωση που η απάντηση σε αυτό παρέλκει: αντίκειται [το κριτήριο σχετικά με τα κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή] στο άρθρο 60, παράγραφος 2, και στο άρθρο 284 του [τελωνειακού κώδικα], καθώς και στο άρθρο 290 ΣΛΕΕ, διότι

α)      στερείται αιτιολογήσεως,

β)      είναι υπερβολικά ασαφές ή

γ)      εργασίες κατεργασίας στις οποίες θα έπρεπε σύμφωνα με το άρθρο 60, παράγραφος 2, του [τελωνειακού κώδικα] να βασίζεται η καταγωγή εξαιρούνται από την αιτιολόγηση της καταγωγής [;]

3)      Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο δεύτερο προδικαστικό ερώτημα, η απόκτηση της καταγωγής των εμπορευμάτων που υπάγονται στη διάκριση 7304 41 του [ΕΣ] καθορίζεται, στη διαφορά της κύριας δίκης, δυνάμει του [βασικού κανόνα] “CTH”, του επικουρικού κανόνα [που προβλέπεται στο κεφάλαιο 73 του παραρτήματος 22-01 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2015/2446] ή του άρθρου 60, παράγραφος 2, του τελωνειακού κώδικα;»

 Επί των προδικαστικών ερωτημάτων

 Επί του πρώτου προδικαστικού ερωτήματος

36      Με το πρώτο προδικαστικό ερώτημα, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί αν ο βασικός κανόνας έχει την έννοια ότι εμπίπτει στον όρο «κοίλο είδος με καθορισμένη μορφή», κατά τον εν λόγω κανόνα, ένα «ημικατεργασμένο τεμάχιο σωλήνα» θερμής μορφοποίησης, ευθύγραμμο και με ομοιόμορφο πάχος τοιχωμάτων, το οποίο δεν πληροί τις απαιτήσεις τεχνικού προτύπου σχετικά με τους σωλήνες από ανοξείδωτο χάλυβα χωρίς συγκόλληση που έχουν υποβληθεί σε κατεργασία εν θερμώ και από το οποίο κατασκευάζονται, με μεταποίηση εν ψυχρώ, σωλήνες με διαφορετική διατομή και διαφορετικό πάχος τοιχωμάτων, οι οποίοι υπάγονται στη διάκριση 7304 41 του ΕΣ.

37      Σύμφωνα με τον βασικό κανόνα, οι σωλήνες κάθε είδους και τα κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή που υπάγονται στη διάκριση 7304 41 του ΕΣ θεωρείται ότι κατάγονται από τη χώρα στην οποία έχουν παραχθεί έχοντας διελκυνθεί ή ελαθεί σε ψυχρή κατάσταση (ψυχρή έλαση), εάν έχουν κατασκευαστεί είτε από προϊόντα που υπάγονται σε άλλη κλάση του ΕΣ είτε από «κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή της διάκρισης 7304 49» του ΕΣ.

38      Από το σημείο 2.1 των εισαγωγικών σημειώσεων του παραρτήματος 22-01 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2015/2446 προκύπτει, αφενός, ότι οι κανόνες που περιλαμβάνονται στο εν λόγω παράρτημα πρέπει να εφαρμόζονται στα εμπορεύματα με βάση την κατάταξή τους στο ΕΣ και περαιτέρω κριτήρια που ενδέχεται να προβλέπονται πέραν των κλάσεων ή διακρίσεων του συστήματος αυτού που έχουν δημιουργηθεί ειδικά για τους σκοπούς του εν λόγω παραρτήματος και, αφετέρου, ότι, για τους σκοπούς της αναγνώρισης μιας ορθής υποδιαίρεσης κλάσης ή υποδιάκρισης για ορισμένα εμπορεύματα του εν λόγω παραρτήματος, εφαρμόζονται κατ’ αναλογίαν οι γενικοί κανόνες για την ερμηνεία του ΕΣ και τυχόν συναφείς σημειώσεις τμημάτων, κεφαλαίων και διακρίσεων του ΕΣ, εκτός εάν απαιτείται διαφορετικά στο παράρτημα 22-01.

39      Εξάλλου, όσον αφορά την ερμηνεία των κλάσεων και διακρίσεων του ΕΣ, υπενθυμίζεται ότι οι επεξηγηματικές σημειώσεις του ΕΣ παρέχουν, αυτές καθεαυτές, χρήσιμα στοιχεία για τον σκοπό αυτό (πρβλ. απόφαση της 18ης Ιουνίου 2020, Hydro Energo, C‑340/19, EU:C:2020:488, σκέψη 36).

40      Σύμφωνα με τις γενικές παρατηρήσεις των επεξηγηματικών σημειώσεων του ΕΣ σχετικά με το κεφάλαιο 73 του ΕΣ, στις οποίες ρητώς παραπέμπει η επεξηγηματική σημείωση σχετικά με την κλάση 7304 του ΕΣ, τα ομόκεντρα κοίλα προϊόντα τα οποία έχουν σταθερή διατομή με μία μόνο κλειστή κοιλότητα καθ’ όλο το μήκος τους και των οποίων το εξωτερικό και το εσωτερικό προφίλ έχουν το ίδιο σχήμα συνιστούν «σωλήνες κάθε είδους», κατά την έννοια του κεφαλαίου 73 του ΕΣ, ενώ τα κοίλα προϊόντα που δεν ανταποκρίνονται στον ορισμό των σωλήνων κάθε είδους και, ειδικότερα, εκείνα των οποίων το εξωτερικό και εσωτερικό προφίλ δεν έχουν το ίδιο σχήμα συνιστούν «κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή».

41      Αντιθέτως, η έννοια «ημικατεργασμένο τεμάχιο σωλήνα» δεν περιλαμβάνεται στις γενικές παρατηρήσεις που μνημονεύονται στην προηγούμενη σκέψη. Επομένως, για την εφαρμογή του βασικού κανόνα, τα προϊόντα που χαρακτηρίζονται ως «ημικατεργασμένα τεμάχια σωλήνων» συνιστούν είτε «σωλήνες κάθε είδους» είτε «κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή», κατά την έννοια του κεφαλαίου 73 του ΕΣ.

42      Από τη δικογραφία που έχει στη διάθεσή του το Δικαστήριο προκύπτει ότι οι επίμαχοι σωλήνες, τους οποίους προτίθεται να εισαγάγει η Stappert, κατασκευάστηκαν από ημικατεργασμένα τεμάχια σωλήνων που εμπίπτουν στον όρο «σωλήνες κάθε είδους», κατά την έννοια των επεξηγηματικών σημειώσεων σχετικά με το κεφάλαιο 73 του ΕΣ, όπως υπομνήσθηκε στη σκέψη 40 της παρούσας αποφάσεως, ιδίως καθόσον περιγράφονται ως ευθύγραμμα και με ομοιόμορφο πάχος τοιχωμάτων.

43      Επομένως, τα εν λόγω ημικατεργασμένα τεμάχια σωλήνα δεν δύνανται να εμπίπτουν, αυτά καθεαυτά, στον όρο «κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή» είτε κατά την έννοια του κεφαλαίου 73 του ΕΣ είτε κατά την έννοια του βασικού κανόνα.

44      Διευκρινίζεται, συναφώς, ότι ουδόλως προκύπτει από τους ορισμούς των εννοιών «κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή» και «σωλήνες κάθε είδους», οι οποίοι παρατίθενται στη σκέψη 40 της παρούσας αποφάσεως, ότι τα προϊόντα που καλύπτονται από αυτούς πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις τεχνικού προτύπου προκειμένου να εμπίπτουν στις εν λόγω έννοιες.

45      Επιπλέον, το γεγονός ότι, μεταξύ άλλων, η επεξηγηματική σημείωση σχετικά με την κλάση 7304 του ΕΣ περιγράφει μια διαδικασία παραγωγής των σωλήνων μέσω ψυχρής μεταποίησης από σωλήνες που έχουν ελαθεί ή διελαθεί σε θερμή κατάσταση και χρησιμοποιούνται ως ημικατεργασμένα τεμάχια, χωρίς να μνημονεύει την παραγωγή σωλήνων κάθε είδους από κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι η τελευταία αυτή παραγωγή δεν είναι δυνατή, δεδομένου ότι η επεξηγηματική σημείωση διευκρινίζει, κατά τα λοιπά, ότι οι σωλήνες κάθε είδους και τα κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή της κλάσης 7304 του ΕΣ «μπορούν να λαμβάνονται με διάφορες διεργασίες».

46      Το αιτούν δικαστήριο επισημαίνει ότι η ερμηνεία του όρου «κοίλο είδος με καθορισμένη μορφή» του βασικού κανόνα κατά τρόπο σύμφωνο προς τα αναφερόμενα στις επεξηγηματικές σημειώσεις του ΕΣ σχετικά με το κεφάλαιο 73 του ΕΣ θα μπορούσε να θέσει υπό αμφισβήτηση το κύρος του εν λόγω κανόνα, ιδίως υπό το πρίσμα του άρθρου 60, παράγραφος 2, του τελωνειακού κώδικα.

47      Ασφαλώς, δυνάμει μιας γενικής ερμηνευτικής αρχής, κάθε πράξη της Ένωσης πρέπει να ερμηνεύεται, στο μέτρο του δυνατού, κατά τρόπον ώστε να μη θίγεται το κύρος της (πρβλ. απόφαση της 13ης Σεπτεμβρίου 2018, UBS Europe κ.λπ., C‑358/16, EU:C:2018:715, σκέψη 53 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

48      Εντούτοις, τυχόν ερμηνεία των όρων που περιέχονται στους βασικούς κανόνες η οποία θα απέκλινε από το περιεχόμενό τους κατά την έννοια του ΕΣ θα υπονόμευε την εσωτερική συνοχή του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2015/2446 (βλ., κατ’ αναλογίαν, απόφαση της 17ης Ιουνίου 2021, Τσεχική Δημοκρατία κατά Επιτροπής, C‑862/19 P, EU:C:2021:493, σκέψη 52).

49      Επομένως, στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι ο βασικός κανόνας έχει την έννοια ότι δεν εμπίπτει στον όρο «κοίλο είδος με καθορισμένη μορφή», κατά τον εν λόγω κανόνα, ένα «ημικατεργασμένο τεμάχιο σωλήνα» θερμής μορφοποίησης, ευθύγραμμο και με ομοιόμορφο πάχος τοιχωμάτων, το οποίο δεν πληροί τις απαιτήσεις τεχνικού προτύπου σχετικά με τους σωλήνες από ανοξείδωτο χάλυβα χωρίς συγκόλληση που έχουν υποβληθεί σε κατεργασία εν θερμώ και από το οποίο κατασκευάζονται, με μεταποίηση εν ψυχρώ, σωλήνες με διαφορετική διατομή και διαφορετικό πάχος τοιχωμάτων, οι οποίοι υπάγονται στη διάκριση 7304 41 του ΕΣ.

 Επί του δευτέρου προδικαστικού ερωτήματος

50      Το δεύτερο προδικαστικό ερώτημα αφορά το κύρος του κριτηρίου σχετικά με τα κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή λόγω του αποκλεισμού της απόκτησης καταγωγής για τα εμπορεύματα της διάκρισης 7304 41 του ΕΣ που αποκτώνται με ψυχρή μορφοποίηση από σωλήνες κάθε είδους υπαγόμενους στη διάκριση 7304 49 του ΕΣ. Ωστόσο, το κριτήριο αυτό είναι ένα μόνον από τα δύο εναλλακτικά κριτήρια του βασικού κανόνα, αμφότερα δε τα εν λόγω κριτήρια αποκλείουν την απόκτηση της καταγωγής για τα εν λόγω εμπορεύματα.

51      Ως εκ τούτου, πρέπει να γίνει δεκτό ότι, με το δεύτερο ερώτημά του, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, από το Δικαστήριο να αποφανθεί επί του κύρους του βασικού κανόνα υπό το πρίσμα του άρθρου 290 ΣΛΕΕ, της αρχής της ασφάλειας δικαίου και του άρθρου 60, παράγραφος 2, του τελωνειακού κώδικα.

52      Επισημαίνεται, καταρχάς, ότι, κατά το άρθρο 62 του τελωνειακού κώδικα, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για τον καθορισμό των κανόνων σύμφωνα με τους οποίους θεωρείται ότι εμπορεύματα έχουν υποστεί την τελευταία, ουσιώδη, οικονομικά δικαιολογημένη μεταποίηση ή επεξεργασία, σε επιχείρηση εξοπλισμένη για τον σκοπό αυτό, η οποία κατέληξε στην παρασκευή ενός νέου προϊόντος ή αντιπροσωπεύει σημαντικό στάδιο παρασκευής σε μια χώρα ή ένα έδαφος, σύμφωνα με το άρθρο 60 του τελωνειακού κώδικα. Οι εν λόγω πράξεις σκοπούν να διευκρινίσουν τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να ερμηνεύονται και να εφαρμόζονται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις τα αφηρημένα κριτήρια που προβλέπονται στην τελευταία αυτή διάταξη (πρβλ. απόφαση της 20ής Μαΐου 2021, Renesola UK, C‑209/20, EU:C:2021:400, σκέψη 33).

53      Εντούτοις, η άσκηση της εξουσίας αυτής από την Επιτροπή υπόκειται, όπως προκύπτει από πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, στην τήρηση ορισμένων απαιτήσεων (πρβλ. απόφαση της 20ής Μαΐου 2021, Renesola UK, C‑209/20, EU:C:2021:400, σκέψη 34). Οι σκοποί τους οποίους επιδιώκει ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός πρέπει να είναι ικανοί να δικαιολογήσουν την έκδοσή του, ο κανονισμός αυτός πρέπει να τηρεί την υποχρέωση αιτιολογήσεως που επιβάλλεται σε σχέση με μια τέτοια πράξη και οι εκτιμήσεις της Επιτροπής σχετικά με τον προσδιορισμό της χώρας καταγωγής των προϊόντων επί των οποίων έχει εφαρμογή ο εν λόγω κανονισμός δεν πρέπει να ενέχουν πλάνη περί το δίκαιο ή πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως υπό το πρίσμα του άρθρου 60, παράγραφος 2, του τελωνειακού κώδικα (πρβλ. απόφαση της 20ής Μαΐου 2021, Renesola UK, C‑209/20, EU:C:2021:400, σκέψεις 40 και 42).

54      Πράγματι, η καταγωγή αυτή πρέπει, εν πάση περιπτώσει, να καθορίζεται σε συνάρτηση με το καθοριστικό κριτήριο το οποίο είναι η «τελευταία ουσιώδης μεταποίηση ή επεξεργασία» των οικείων εμπορευμάτων. Η φράση αυτή πρέπει να θεωρηθεί ότι παραπέμπει στο στάδιο της διαδικασίας παραγωγής στη διάρκεια του οποίου συγκεκριμενοποιείται ο προορισμός των εν λόγω εμπορευμάτων καθώς και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και η ειδική σύνθεσή τους που δεν είχαν προηγουμένως και τα οποία δεν πρόκειται να υποστούν μεταγενέστερα ουσιώδη ποιοτική μεταβολή (απόφαση της 20ής Μαΐου 2021, Renesola UK, C‑209/20, EU:C:2021:400, σκέψη 38 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

55      Η δικαστική εξέταση του βασίμου διατάξεως μιας πράξεως όπως το παράρτημα 22-01 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2015/2446 αφορά μάλλον το ζήτημα αν, ανεξαρτήτως πλάνης περί το δίκαιο, η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά την εφαρμογή του άρθρου 60, παράγραφος 2, του τελωνειακού κώδικα, λαμβανομένης υπόψη της συγκεκριμένης περίπτωσης περί της οποίας πρόκειται (πρβλ. απόφαση της 20ής Μαΐου 2021, Renesola UK, C‑209/20, EU:C:2021:400, σκέψη 39 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

56      Επομένως, μολονότι η Επιτροπή διαθέτει διακριτική ευχέρεια για την εφαρμογή των γενικών κριτηρίων του άρθρου 60, παράγραφος 2, του τελωνειακού κώδικα σε ειδικές επεξεργασίες και μεταποιήσεις, ωστόσο δεν μπορεί, ελλείψει αντικειμενικού δικαιολογητικού λόγου, να υιοθετεί εντελώς διαφορετικές λύσεις για παρόμοιες επεξεργασίες και μεταποιήσεις (βλ., κατ’ αναλογίαν, απόφαση της 23ης Μαρτίου 1983, Cousin κ.λπ., 162/82, EU:C:1983:93, σκέψη 21).

57      Όσον αφορά το κριτήριο της μεταβολής δασμολογικής κλάσεως που προβλέπεται από τον βασικό κανόνα, το Δικαστήριο έχει κρίνει ότι δεν αρκεί να αναζητηθούν τα κριτήρια προσδιορισμού της καταγωγής εμπορευμάτων στη δασμολογική κατάταξη των μεταποιημένων προϊόντων, διότι το Κοινό Δασμολόγιο έχει επινοηθεί σε συνάρτηση προς τις ίδιες απαιτήσεις και όχι σε συνάρτηση προς τον προσδιορισμό της καταγωγής των προϊόντων (πρβλ. απόφαση της 11ης Φεβρουαρίου 2010, Hoesch Metals and Alloys, C‑373/08, EU:C:2010:68, σκέψη 42 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

58      Εντούτοις, μολονότι αληθεύει ότι η οφειλόμενη σε μεταποίηση μεταβολή δασμολογικής κλάσεως προϊόντος αποτελεί ένδειξη του ουσιώδους χαρακτήρα της μεταποιήσεως ή της επεξεργασίας του, μια μεταποίηση ή επεξεργασία μπορεί να έχει ουσιώδη χαρακτήρα ακόμη και ελλείψει μεταβολής κλάσεως. Το κριτήριο της μεταβολής δασμολογικής κλάσεως καλύπτει την πλειονότητα των περιπτώσεων, αλλά δεν καθιστά δυνατό τον εντοπισμό του συνόλου των περιπτώσεων στις οποίες η μεταποίηση ή η επεξεργασία του προϊόντος είναι ουσιώδης (πρβλ. απόφαση της 11ης Φεβρουαρίου 2010, Hoesch Metals and Alloys, C‑373/08, EU:C:2010:68, σκέψη 43 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

59      Συνακόλουθα, για την αναγνώριση της καταγωγής των εμπορευμάτων που υπάγονται στη διάκριση 7304 41 του ΕΣ, ο βασικός κανόνας προβλέπει, πέραν του κριτηρίου της μεταβολής της δασμολογικής κλάσεως, το κριτήριο της αλλαγής από τα κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή της διάκρισης 7304 49 του ως άνω συστήματος, το οποίο έχει ως αντικείμενο τη συμπλήρωση και διόρθωση του πρώτου κριτηρίου (βλ., κατ’ αναλογίαν, απόφαση της 23ης Μαρτίου 1983, Cousin κ.λπ., 162/82, EU:C:1983:93, σκέψη 17).

60      Διαπιστώνεται ότι, όπως επισήμανε και το αιτούν δικαστήριο, το κριτήριο σχετικά με τα κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή εισάγει διαφορετική μεταχείριση. Πράγματι, βάσει του εν λόγω κριτηρίου, η ψυχρή μορφοποίηση προϊόντος που υπάγεται στη διάκριση 7304 49 του ΕΣ, του οποίου το εξωτερικό και εσωτερικό προφίλ δεν έχουν το ίδιο σχήμα, και το οποίο συνιστά, επομένως, «κοίλο είδος με καθορισμένη μορφή», κατά την έννοια των επεξηγηματικών σημειώσεων του ΕΣ σχετικά με το κεφάλαιο 73 του ΕΣ, σε προϊόν του ίδιου μεν σχήματος, πλην όμως με διαφορετικές ιδιότητες λόγω αυτού του τύπου μορφοποίησης, το οποίο, επομένως, συνιστά επίσης «κοίλο είδος με καθορισμένη μορφή», κατά την έννοια των ίδιων σημειώσεων, καθορίζει την καταγωγή του τελικού προϊόντος, οπότε το τελικό προϊόν θεωρείται αποτέλεσμα «ουσιαστικής μεταποίησης ή επεξεργασίας», κατά την έννοια του άρθρου 60, παράγραφος 2, του τελωνειακού κώδικα. Αντιθέτως, δεν καθορίζει την καταγωγή του τελικού προϊόντος η ψυχρή μορφοποίηση προϊόντος, το οποίο επίσης εμπίπτει στη διάκριση 7304 49 του ΕΣ και συνίσταται σε ομόκεντρο κοίλο προϊόν του οποίου το εξωτερικό και εσωτερικό προφίλ έχουν το ίδιο σχήμα και το οποίο συνιστά, επομένως, «σωλήνα κάθε είδους», κατά την έννοια των επεξηγηματικών σημειώσεων του ΕΣ σχετικά με το κεφάλαιο 73 του ΕΣ, σε προϊόν με το ίδιο σχήμα, του οποίου όμως οι ιδιότητες είναι επίσης διαφορετικές λόγω αυτού του τύπου μορφοποίησης και το οποίο συνιστά, επομένως, άλλου τύπου «σωλήνα κάθε είδους», κατά την έννοια των ίδιων σημειώσεων. Επομένως, σύμφωνα με το κριτήριο σχετικά με τα κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή, μόνον το τελευταίο αυτό προϊόν δεν θεωρείται αποτέλεσμα ουσιαστικής μεταποίησης, κατά την έννοια του άρθρου 60, παράγραφος 2, του τελωνειακού κώδικα.

61      Στο μέτρο που η Επιτροπή δεν παρέσχε κανέναν πειστικό δικαιολογητικό λόγο προκειμένου να εξηγήσει αντικειμενικά τη διαφορετική αυτή μεταχείριση μεταξύ, αφενός, των σωλήνων κάθε είδους και, αφετέρου, των κοίλων ειδών με καθορισμένη μορφή, τα οποία εμπίπτουν, άπαντα, στη διάκριση 7304 41 του ΕΣ και έχουν αποκτηθεί από προϊόντα υπαγόμενα στη διάκριση 7304 49 του ΕΣ, είναι αντιφατικό και εισάγει διακρίσεις το γεγονός ότι, σύμφωνα με τον βασικό κανόνα, η ψυχρή μορφοποίηση μπορεί να καθορίσει την καταγωγή των κοίλων ειδών με καθορισμένη μορφή με τη χρήση ενός εναλλακτικού κριτηρίου, ενώ ο ίδιος τύπος μορφοποιήσεως, όταν εφαρμόζεται σε σωλήνες κάθε είδους, μπορεί να καθορίσει την καταγωγή τους μόνο με αναφορά σε ένα και μοναδικό, σημαντικά αυστηρότερο κριτήριο (βλ., κατ’ αναλογίαν, απόφαση της 23ης Μαρτίου 1983, Cousin κ.λπ., 162/82, EU:C:1983:93, σκέψη 21).

62      Το συμπέρασμα αυτό επιβεβαιώνεται από τη διαπίστωση που περιλαμβάνεται στην αιτιολογική σκέψη 33 του εκτελεστικού κανονισμού 2017/2093, κατά την οποία οι σωλήνες κάθε είδους, λόγω της ψυχρής μορφοποίησης στην οποία υπόκεινται, ουσιαστικά μεταμορφώνονται. Πράγματι, η διαπίστωση αυτή στηρίζεται στην παρατήρηση ότι η εν λόγω μορφοποίηση μεταβάλλει αμετάκλητα τις φυσικές, μηχανικές και μεταλλουργικές ιδιότητές τους. Οι εν λόγω μεταβολές είναι ικανές να καθορίσουν την καταγωγή ενός προϊόντος, όπως προκύπτει από τη νομολογία που υπομνήσθηκε στη σκέψη 54 της παρούσας αποφάσεως.

63      Εξάλλου, ο αντίθετος ισχυρισμός που διατύπωσε η Επιτροπή στο πλαίσιο της υπό κρίση αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως, κατά τον οποίο η ψυχρή μορφοποίηση δεν μεταβάλλει τις μεταλλουργικές ιδιότητες των σωλήνων κάθε είδους, στερείται αντικειμενικώς επαληθεύσιμου ερείσματος και, εν πάση περιπτώσει, αντικρούεται από τα διαλαμβανόμενα στο σημείο IV, B, δεύτερο εδάφιο, των γενικών παρατηρήσεων που περιλαμβάνονται στις επεξηγηματικές σημειώσεις του ΕΣ σχετικά με το κεφάλαιο 72 αυτού.

64      Υπό τις συνθήκες αυτές, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι, καθόσον αποκλείει το ενδεχόμενο η μεταβολή δασμολογικής κλάσεως, η οποία προκύπτει από τη μεταποίηση σωλήνων κάθε είδους υπαγομένων στη διάκριση 7304 49 του ΕΣ σε σωλήνες κάθε είδους και είδη με καθορισμένη μορφή κοίλα, χωρίς συγκόλληση, από σίδηρο ή χάλυβα, που έχουν διελκυνθεί ή ελαθεί σε ψυχρή κατάσταση (ψυχρή έλαση) υπαγόμενα στη διάκριση 7304 41 του ΕΣ, να προσδώσει στα τελευταία αυτά προϊόντα τον χαρακτήρα προϊόντων καταγωγής της χώρας στην οποία επήλθε η εν λόγω μεταβολή, ο βασικός κανόνας δεν είναι σύμφωνος προς τις διατάξεις του άρθρου 60, παράγραφος 2, του τελωνειακού κώδικα, οπότε, θεσπίζοντας τον κανόνα αυτόν, η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.

65      Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να γίνει δεκτό ότι ο βασικός κανόνας είναι ανίσχυρος, καθόσον αποκλείει να προσδίδουν ορισμένες εργασίες σε ένα προϊόν τον χαρακτήρα προϊόντος καταγωγής της χώρας όπου πραγματοποιήθηκαν οι εν λόγω εργασίες, ενώ ανάλογες εργασίες καθορίζουν την απόκτηση της καταγωγής για παρόμοια προϊόντα (βλ. κατ’ αναλογίαν, απόφαση της 23ης Μαρτίου 1983, Cousin κ.λπ., 162/82, EU:C:1983:93, σκέψεις 20 και 21).

66      Επομένως, στο δεύτερο προδικαστικό ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι ο βασικός κανόνας είναι ανίσχυρος, καθόσον αποκλείει το ενδεχόμενο η μεταβολή δασμολογικής κλάσεως, η οποία προκύπτει από τη μεταποίηση σωλήνων κάθε είδους της διάκρισης 7304 49 του ΕΣ σε σωλήνες κάθε είδους και είδη με καθορισμένη μορφή κοίλα, χωρίς συγκόλληση, από σίδηρο ή χάλυβα, που έχουν διελκυνθεί ή ελαθεί σε ψυχρή κατάσταση (ψυχρή έλαση) της διάκρισης 7304 41 του ΕΣ, να προσδώσει στα τελευταία αυτά προϊόντα τον χαρακτήρα προϊόντων καταγωγής της χώρας στην οποία επήλθε η εν λόγω μεταβολή.

 Επί του τρίτου προδικαστικού ερωτήματος

67      Το τρίτο προδικαστικό ερώτημα στηρίζεται στην παραδοχή ότι ο βασικός κανόνας είναι ανίσχυρος, τουλάχιστον όσον αφορά το κριτήριο της αλλαγής από τα κοίλα είδη με καθορισμένη μορφή της διάκρισης 7304 49. Ωστόσο, από την απάντηση στο δεύτερο προδικαστικό ερώτημα προκύπτει ότι το εν λόγω κριτήριο που προβλέπει ο βασικός κανόνας είναι ανίσχυρο μόνο στο μέτρο που αποκλείει από τον προσδιορισμό της καταγωγής ενός τελικού προϊόντος της διάκρισης 7304 41 του ΕΣ την αλλαγή από σωλήνες κάθε είδους της διάκρισης 7304 49 του ΕΣ, όπερ σημαίνει ότι ο βασικός κανόνας έχει εφαρμογή και σε μια τέτοια αλλαγή. Επομένως, παρέλκει η απάντηση στο τρίτο προδικαστικό ερώτημα.

 Επί των δικαστικών εξόδων

68      Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου, σε αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (ένατο τμήμα) αποφαίνεται:

1)      O βασικός κανόνας που εφαρμόζεται στα εμπορεύματα της διάκρισης 7304 41 του εναρμονισμένου συστήματος περιγραφής και κωδικοποίησης των εμπορευμάτων, ο οποίος προβλέπεται στο παράρτημα 22-01 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/2446 της Επιτροπής, της 28ης Ιουλίου 2015, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όσον αφορά λεπτομερείς κανόνες σχετικούς με ορισμένες από τις διατάξεις του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2018/1063 της Επιτροπής, της 16ης Μαΐου 2018,

έχει την έννοια ότι:

δεν εμπίπτει στον όρο «κοίλο είδος με καθορισμένη μορφή», κατά τον εν λόγω κανόνα, ένα «ημικατεργασμένο τεμάχιο σωλήνα» θερμής μορφοποίησης, ευθύγραμμο και με ομοιόμορφο πάχος τοιχωμάτων, το οποίο δεν πληροί τις απαιτήσεις τεχνικού προτύπου σχετικά με τους σωλήνες από ανοξείδωτο χάλυβα χωρίς συγκόλληση που έχουν υποβληθεί σε κατεργασία εν θερμώ και από το οποίο κατασκευάζονται, με μεταποίηση εν ψυχρώ, σωλήνες με διαφορετική διατομή και διαφορετικό πάχος τοιχωμάτων, οι οποίοι υπάγονται στη διάκριση 7304 41 του εναρμονισμένου συστήματος περιγραφής και κωδικοποίησης των εμπορευμάτων.

2)      O βασικός κανόνας που εφαρμόζεται στα εμπορεύματα της διάκρισης 7304 41 του εναρμονισμένου συστήματος περιγραφής και κωδικοποίησης των εμπορευμάτων, ο οποίος προβλέπεται στο παράρτημα 22-01 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2015/2446, όπως τροποποιήθηκε με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό 2018/1063, είναι ανίσχυρος, καθόσον αποκλείει το ενδεχόμενο η μεταβολή δασμολογικής κλάσεως, η οποία προκύπτει από τη μεταποίηση σωλήνων κάθε είδους της διάκρισης 7304 49 του εναρμονισμένου συστήματος σε σωλήνες κάθε είδους και είδη με καθορισμένη μορφή κοίλα, χωρίς συγκόλληση, από σίδηρο ή χάλυβα, που έχουν διελκυνθεί ή ελαθεί σε ψυχρή κατάσταση (ψυχρή έλαση) της διάκρισης 7304 41 του εν λόγω εναρμονισμένου συστήματος, να προσδώσει στα τελευταία αυτά προϊόντα τον χαρακτήρα προϊόντων καταγωγής της χώρας στην οποία επήλθε η εν λόγω μεταβολή.

(υπογραφές)


*      Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική.