Προσφυγή της HSE κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που ασκήθηκε 6 Οκτωβρίου 2009
(υπόθεση T-399/09)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Holding Slovenske elektrarne d.o.o. (στο εξής: HSE) (Λουμπλιάνα, Σλοβενία) (εκπρόσωπος: F. Urlesberger, δικηγόρος)
Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
να ακυρώσει το άρθρο 1, στοιχείο η΄, της προσβαλλομένης αποφάσεως καθόσον θεωρεί την προσφεύγουσα υπεύθυνη παραβάσεως του άρθρου 81 EΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ·
να ακυρώσει το άρθρο 2, στοιχείο ι΄, της προσβαλλομένης αποφάσεως·
επικουρικώς, να μειώσει το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα με το άρθρο 2, στοιχείο ι΄, της προσβαλλομένης αποφάσεως·
να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Με την παρούσα προσφυγή, η προσφεύγουσα επιθυμεί την ακύρωση της από 22 Ιουλίου 2009 αποφάσεως της Επιτροπής (υπόθεση COMP/39.396 - αντιδραστήρια ανθρακασβεστίου και μαγνησίου χρησιμοποιούμενα στη βιομηχανία του χάλυβα και του φυσικού αερίου) καθόσον η Επιτροπή θεώρησε την προσφεύγουσα υπεύθυνη ενιαίας και διαρκούς παραβάσεως του άρθρου 81 EΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ, περί κατανομής της αγοράς, των ποσοστώσεων και της πελατείας, καθορισμού τιμών και ανταλλαγής ευαίσθητων εμπορικών πληροφοριών μεταξύ των προμηθευτών ανθρακασβεστίου και κόκκων μαγνησίου. Επικουρικώς, η προσφεύγουσα ζητεί τη μείωση του προστίμου που της επιβλήθηκε.
Προς στήριξη της αιτήσεώς της, η προσφεύγουσα φρονεί ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 81 EΚ και τον κανονισμό 1/2003 υποπίπτοντας στις ακόλουθες πλάνες περί το δίκαιο:
Πρώτον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν μπορεί να καταλογίσει τη συμπεριφορά της TDR Metalurgija d.d. (στο εξής: TDR) στην προσφεύγουσα διότι η HSE και η TDR ουδέποτε αποτέλεσαν ενιαία οικονομική οντότητα. Ελλείψει μαχητού τεκμηρίου ευθύνης της προσφεύγουσας (το οποίο θα μπορούσε να τύχει εφαρμογής μόνον αν η HSE κατείχε την TDR κατά 100%), η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι η HSE ασκούσε πράγματι αποφασιστικό έλεγχο επί της TDR.
Δεύτερον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή κακώς αύξησε κατά 17 % το βασικό ποσό του προστίμου έναντι όλων των μερών, για αποτρεπτικούς λόγους. Σύμφωνα με την προσφεύγουσα, η Επιτροπή έπρεπε να λάβει υπόψη το γεγονός ότι ο αποτρεπτικός παράγων δεν δικαιολογούνταν στην περίπτωση της HSE εφόσον η Επιτροπή αποφάσισε να μην επιβάλει πρόστιμο στον άμεσο δράστη της παραβάσεως, την TDR (για την οποία θα άρμοζε το αποτρεπτικό ποσό του προστίμου) και η προσφεύγουσα δεν εμπλεκόταν άμεσα στις αντίθετες προς τον ανταγωνισμό πρακτικές.
Τρίτον, η προσφεύγουσα θεωρεί ότι η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη της τις ελαφρυντικές περιστάσεις όταν υπολόγισε το ποσό του προστίμου εφόσον δεν έλαβε υπόψη της το γεγονός ότι αν η προσφεύγουσα ενήργησε, απλώς αμέλησε να ελέγξει επαρκώς την εμπορική συμπεριφορά της TDR ούτως ώστε να αποφευχθούν οι παραβιάσεις του δικαίου του ανταγωνισμού. Περαιτέρω, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη της, ως ελαφρυντική περίσταση, το γεγονός ότι η TDR ως εταιρία και οι αθέμιτες εμπορικές πρακτικές της "επιβλήθηκαν" στην προσφεύγουσα με πολιτική απόφαση εκ μέρους της Σλοβενικής Κυβερνήσεως και η προσφεύγουσα δεν επέλεξε να αποκτήσει την TDR, ούτε να επηρεάσει την εμπορική πρακτική της περί συμμετοχής της σε σύμπραξη.
____________