WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(druga izba)
z dnia 9 lipca 2009 r.
Sprawa F-91/07
Javier Torijano Montero
przeciwko
Radzie Unii Europejskiej
Służba publiczna – Urzędnicy – Ogłoszenie o naborze – Akt niekorzystny – Dopuszczalność – Wymagane kwalifikacje – Grupa zaszeregowania – Zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań – Interes służby – Równość traktowania
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i art. 152 EWEA, w której J. Torijano Montero żąda stwierdzenia nieważności ogłoszenia o naborze 197/06, opublikowanego celem obsadzenia stanowiska administratora (AD 11–8) w wydziale ds. ochrony zewnętrznej dyrekcji biura bezpieczeństwa sekretariatu generalnego Rady Unii Europejskiej.
Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Każda ze stron pokrywa własne koszty postępowania.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Skarga – Akt niekorzystny – Ogłoszenie o naborze na stanowisko – Wymogi wykluczające urzędników uprawnionych do ubiegania się o przeniesienie lub awans – Dopuszczalność
(regulamin pracowniczy, art. 29, 90, 91)
2. Urzędnicy – Organizacja służb – Obsadzanie stanowisk – Prawo nabyte do zachowania przydzielonego stanowiska – Brak
3. Urzędnicy – Organizacja służb – Obsadzanie stanowisk – Ogłoszenie o naborze – Warunki skutkujące wykluczeniem kandydatury urzędnika, który wykonywał zadania odpowiadające stanowisku określonemu w ogłoszeniu o naborze – Naruszenie zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań – Brak
4. Urzędnicy – Organizacja służb – Określenie poziomu stanowiska do obsadzenia – Kryteria
(regulamin pracowniczy, art. 7 ust. 1)
5. Urzędnicy – Organizacja służb – Określenie poziomu stanowiska do obsadzenia – Uznanie administracyjne
(regulamin pracowniczy, art. 7)
1. Jeśli warunki objęcia stanowiska, określone w ogłoszeniu o naborze na stanowisko, skutkują wykluczeniem kandydatur urzędników uprawnionych do ubiegania się o przeniesienie lub awans, to ogłoszenie o naborze stanowi akt niekorzystny dla tych urzędników. Sama okoliczność, że kandydat nie posiada grupy zaszeregowania wymaganej w tym ogłoszeniu, nie może podważyć wspomnianego wniosku. Gdyby bowiem wyłącznie kandydaci mający grupę zaszeregowania wymaganą w ogłoszeniu o naborze mogli kwestionować jego zgodność z prawem, oznaczałoby to pozbawienie wszystkich urzędników, którzy posiadają grupę zaszeregowania inną od wymaganej w ogłoszeniu o naborze, możliwości kwestionowania zgodności z prawem warunków ustalonych przez to ogłoszenie. W ten sposób skuteczność kontroli zgodności z prawem ogłoszenia o naborze byłaby znaczenie ograniczona, ponieważ prawo do kontroli sądowej byłoby zastrzeżone dla urzędników spełniających warunek dotyczący minimalnej grupy zaszeregowania wymaganej do obsadzenia wolnego stanowiska. Tymczasem ci urzędnicy nie mieliby interesu prawnego w kwestionowaniu takiego ogłoszenia o naborze, chyba że inny warunek przewidziany w ogłoszeniu o naborze skutkowałby wykluczeniem ich kandydatury.
(zob. pkt 27, 30, 31)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa 79/74 Küster przeciwko Parlamentowi, 19 czerwca 1975 r., Rec. s. 725, pkt 5, 6; sprawa 25/77 De Roubaix przeciwko Komisji, 11 maja 1978 r., Rec. s. 1081, pkt 7, 8
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑13/05 Corvoisier i in. przeciwko EBC, 18 maja 2006 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑19, II‑A‑1‑65, pkt 42
2. Urzędnik nie nabywa prawa do zachowania przydzielonego mu stanowiska. Taka stałość w niemożliwy do przyjęcia sposób ograniczałaby bowiem swobodę, z jakiej korzystają instytucje w zakresie organizacji swoich służb i ich dostosowywania w miarę rozwoju potrzeb.
(zob. pkt 74)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑138/01 F przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 28 stycznia 2003 r., RecFP s. I‑A‑25, II‑137, pkt 43
3. W braku dokładnych, bezwarunkowych i spójnych zapewnień udzielonych urzędnikowi przez administrację, że może on ubiegać się o stanowisko, a jego kandydatura może być wybrana celem obsadzenia tego stanowiska, nie można uważać, że ogłoszenie o naborze ustalające warunki, które skutkują wykluczeniem kandydatury tego urzędnika, narusza zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań, z tego tylko względu, że ten urzędnik wykonywał zadania odpowiadające stanowisku określonemu w tym ogłoszeniu.
(zob. pkt 74)
4. Pojęcie interesu służby odnosi się do właściwego funkcjonowania instytucji w ogólności, a w szczególności do konkretnych wymogów stanowiska do obsadzenia. Chociaż instytucji przysługuje szeroki zakres uznania w zakresie organizacji swoich służb i oceny stanowisk, to jednak podstawowe kryterium, na którego podstawie należy określić poziom stanowiska do obsadzenia, stanowią waga zadań i odpowiedzialność wiążąca się z określonym stanowiskiem. Z zasady tej wynika, że organ powołujący jest zobowiązany do ustalenia poziomu stanowiska do obsadzenia w zależności od wagi tego stanowiska, niezależnie od kwalifikacji jednego czy kilku ewentualnych kandydatów, którzy zgłosili się po opublikowaniu ogłoszenia o naborze.
(zob. pkt 77)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa 2/80 Dautzenberg przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 28 października 1980 r., Rec. s. 3107, pkt 9
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑3/92 Latham przeciwko Komisji, 9 lutego 1994 r., RecFP s. I‑A‑23, II‑83, pkt 45; sprawa T‑3/97 Campogrande przeciwko Komisji, 19 lutego 1998 r., RecFP s. I‑A‑89, II‑215, pkt 41
5. Decyzja, którą instytucja ustala poziom stanowiska, nie oznacza pozbawienia się przez instytucję możliwości późniejszej zmiany zaszeregowania tego stanowiska, biorąc pod uwagę nowe do tego podejście. Samo istnienie wcześniejszej odmiennej oceny nie może stanowić dowodu na przekroczenie granic szerokiego zakresu uznania, przysługującego instytucji w odniesieniu do ustalenia poziomu stanowiska do obsadzenia, lub na rażąco błędne korzystanie z tego uznania.
(zob. pkt 80, 86)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa 324/85 Bouteiller przeciwko Komisji, 4 lutego 1987 r., Rec. s. 529, pkt 6; sprawa 233/85 Bonino przeciwko Komisji, 12 lutego 1987 r., Rec. s. 739, pkt 5
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑143/98 Cendrowicz przeciwko Komisji, 16 grudnia 1999 r., RecFP s. I‑A‑273, II‑1341, pkt 23, 28