ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(δεύτερο τμήμα)

της 10ης Δεκεμβρίου 2014

Υπόθεση F‑115/13

Christina Helwig

κατά

Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΕΕΑ)

«Υπαλληλική υπόθεση – Συμβασιούχος υπάλληλος – Μη ανανέωση συμβάσεως ορισμένου χρόνου – Προσφυγή-αγωγή προδήλως απαράδεκτη και προδήλως στερούμενη παντός νομικού ερείσματος»

Αντικείμενο:      Προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, με την οποία η C. Helwig βάλλει κατά της αποφάσεως με την οποία ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΕΑ) αρνήθηκε να ανανεώσει τη σύμβασή της συμβασιούχου υπαλλήλου και ζητεί την ανόρθωση της ζημίας που ισχυρίζεται ότι της προκάλεσε αυτή η απόφαση.

Απόφαση:      Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται ως προδήλως απαράδεκτη και ως προδήλως στερούμενη παντός νομικού ερείσματος. Η C. Helwig φέρει τα δικαστικά της έξοδα και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Συμβασιούχοι υπάλληλοι – Μη ανανέωση συμβάσεως ορισμένου χρόνου – Εξουσία εκτιμήσεως της Διοικήσεως – Καθήκον μέριμνας που υπέχει η Διοίκηση – Συνεκτίμηση των συμφερόντων του ενδιαφερόμενου υπαλλήλου – Δικαστικός έλεγχος – Όρια

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 7· Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού, άρθρα 47 και 119)

2.      Υπάλληλοι – Συμβασιούχοι υπάλληλοι – Πρόσληψη – Ανανέωση συμβάσεως ορισμένου χρόνου – Διαφοροποιημένη μεταχείριση υπαλλήλων κατά τη λύση της συμβάσεως – Δεν υφίσταται δυσμενής διάκριση – Προϋποθέσεις

(Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού, άρθρα 47 και 119)

1.      Η δυνατότητα ανανεώσεως συμβάσεως ορισμένης διάρκειας συμβασιούχου υπαλλήλου συνιστά απλώς δυνατότητα εξαρτώμενη από την εκτίμηση της αρμόδιας αρχής, δεδομένου ότι τα θεσμικά όργανα διαθέτουν συναφώς ευρεία εξουσία εκτιμήσεως στο πλαίσιο της οργανώσεως των υπηρεσιών τους, σε συνάρτηση με την αποστολή που τους έχει ανατεθεί, και της τοποθετήσεως, προς εκπλήρωση της αποστολής αυτής, του προσωπικού που διαθέτουν, υπό τον όρο ότι η τοποθέτηση αυτή γίνεται προς το συμφέρον της υπηρεσίας.

Επιπλέον, η αρμόδια αρχή οφείλει, οσάκις λαμβάνει απόφαση αφορώσα την κατάσταση μέλους του προσωπικού, να λαμβάνει υπόψη όλα τα στοιχεία που ενδέχεται να επηρεάσουν την απόφασή της, δηλαδή όχι μόνον το συμφέρον της υπηρεσίας αλλά και, ιδίως, το συμφέρον του οικείου μέλους του προσωπικού. Τούτο προκύπτει, πράγματι, από το καθήκον μέριμνας της Διοικήσεως, το οποίο αντικατοπτρίζει την ισορροπία των αμοιβαίων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που ο ΚΥΚ και, κατ’ αναλογίαν, το Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης δημιούργησαν στις σχέσεις μεταξύ της δημόσιας αρχής και των μελών του προσωπικού.

Το καθήκον μέριμνας δεν μπορεί πάντως να ερμηνεύεται ως συνεπαγόμενο την υποχρέωση της Διοικήσεως να εξακριβώνει, πριν αποφασίσει να μην ανανεώσει τη σύμβαση αορίστου χρόνου συμβασιούχου υπαλλήλου, αν αυτός μπορεί ενδεχομένως να τοποθετηθεί σε άλλη θέση.

Εν πάση περιπτώσει, λαμβανομένης υπόψη της ευρείας εξουσίας εκτιμήσεως που έχει δοθεί στα θεσμικά όργανα σ’ αυτό το πλαίσιο, ο έλεγχος του δικαστή περιορίζεται στην εξακρίβωση της μη υπάρξεως πρόδηλης πλάνης ή καταχρήσεως εξουσίας.

(βλ. σκέψεις 18 έως 20 και 22)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: αποφάσεις Κυρπίτσης κατά ΕΟΚΕ, T‑13/95, EU:T:1996:50, σκέψη 52· Ποταμιάνος κατά Επιτροπής, T‑160/04, EU:T:2008:438, σκέψη 30, και ETF κατά Landgren, T‑404/06 P, EU:T:2009:313, σκέψη 162

ΓΔΕΕ: απόφαση Επιτροπής κατά Macchia, T‑368/12 P, EU:T:2014:266, σκέψη 59

2.      Δεν μπορεί να συνιστά παραβίαση της αρχής ίσης μεταχειρίσεως η απόφαση ενός οργανισμού της Ένωσης περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως συμβασιούχου υπαλλήλου, ενώ σε άλλους συμβασιούχους υπαλλήλους προτάθηκε, κατά τη λήξη της συμβάσεώς τους ορισμένου χρόνου, η ανανέωση της συμβάσεώς τους συμβασιούχων υπαλλήλων και η εκ νέου κατάταξή τους σε άλλη θέση του εν λόγω οργανισμού, εφόσον δεν αποδεικνύεται ότι, λαμβανομένων υπόψη της φύσεως των καθηκόντων που ασκούσε προηγουμένως, της αποδεδειγμένης ποιότητας της αποδόσεώς του μέχρι τότε και των χαρακτηριστικών των θέσεων που μπορούν να προσφερθούν, ο οικείος υπάλληλος δεν βρίσκεται, όσον αφορά ενδεχόμενη ανανέωση της συμβάσεώς του, σε κατάσταση συγκρίσιμη με αυτή των λοιπών συμβασιούχων υπαλλήλων.

(βλ. σκέψεις 28 και 29)