Υπόθεση C-163/16

Christian Louboutin

και

Christian Louboutin SAS

κατά

Van Haren Schoenen BV

(αίτηση του rechtbank Den Haag
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή – Σήματα – Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου ή ακυρότητας – Σημείο που αποτελείται αποκλειστικώς από το σχήμα του προϊόντος – Έννοια του όρου “σχήμα” – Χρώμα – Θέση επί τμήματος του προϊόντος – Οδηγία 2008/95/ΕΚ – Άρθρο 2 – Άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο εʹ, σημείο iii»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως)
της 12ης Ιουνίου 2018

Προσέγγιση των νομοθεσιών – Σήματα – Οδηγία 2008/95 – Λόγοι απαραδέκτου ή ακυρότητας – Σημεία αποτελούμενα αποκλειστικώς από το σχήμα που προσδίδει ουσιαστική αξία στο προϊόν – Σήμα συνιστάμενο σε χρώμα που τίθεται επί της σόλας ψηλοτάκουνου υποδήματος

(Οδηγία 2008/95 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 3 § 1, στοιχείο εʹ, σημείο iii)

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο εʹ, σημείο iii, της οδηγίας 2008/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι σημείο συνιστάμενο σε χρώμα που τίθεται επί της σόλας ψηλοτάκουνου υποδήματος, όπως το επίμαχο στην κύρια δίκη, δεν αποτελείται αποκλειστικώς από το «σχήμα», κατά την έννοια της διατάξεως αυτής.

Στο πλαίσιο του δικαίου των σημάτων, ως «σχήμα» νοείται γενικώς, όπως τόνισε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ένα σύνολο γραμμών ή περιγραμμάτων που οριοθετεί το οικείο προϊόν στον χώρο.

Ούτε από την οδηγία 2008/95 ούτε από τη νομολογία του Δικαστηρίου ούτε από το σύνηθες νόημα του όρου αυτού προκύπτει ότι αυτό καθαυτό το χρώμα, χωρίς χωρική οριοθέτηση, δύναται να αποτελέσει σχήμα.

Ανακύπτει όμως το ερώτημα αν το γεγονός ότι ορισμένο χρώμα τίθεται σε συγκεκριμένη θέση του οικείου προϊόντος σημαίνει ότι το επίμαχο σημείο αποτελείται από σχήμα, κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 1, στοιχείο εʹ, σημείο iii, της οδηγίας 2008/95.

Συναφώς, επισημαίνεται ότι καίτοι ασφαλώς το σχήμα του προϊόντος ή ενός τμήματος του προϊόντος διαδραματίζει ρόλο στη χωρική οριοθέτηση του χρώματος, δεν μπορεί πάντως να θεωρηθεί ότι ένα σημείο αποτελείται από το σχήμα αυτό όταν η καταχώριση του σήματος δεν αποβλέπει στην προστασία του σχήματος αλλά μόνο της χρησιμοποιήσεως ενός χρώματος σε συγκεκριμένη θέση του εν λόγω προϊόντος.

Εν πάση περιπτώσει, σημείο όπως το επίμαχο στην κύρια δίκη δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αποτελούμενο «αποκλειστικώς» από το σχήμα, όταν, όπως εν προκειμένω, κύριο στοιχείο του σημείου αυτού είναι ένα χρώμα που προσδιορίζεται με διεθνώς αναγνωρισμένο κωδικό ταυτοποίησης.

(βλ. σκέψεις 21-24, 26, 27 και διατακτ.)