Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal de commerce de Paris (Γαλλία) στις 2 Ιουνίου 2021 – AA, BB, σύζυγος AA, Groupe AA SNC, SI, AM, RH, RT, OE, MD, CJ, MI, Brouard-Daude SCP, ενεργούσα μέσω του Xavier Brouard υπό την ιδιότητά του ως συνδίκου πτώχευσης του Groupe AA SNC κατά Allianz Bank SA, Allianz France SA, ενεργoύσα ως διάδοχος της Métropole SA, Abitbol & Rousselet SCP, ενεργούσα μέσω του Frédéric Abitbol υπό την ιδιότητά του ως διαχειριστή αφερεγγυότητας του Groupe AA SNC, BDR & Associés, ενεργούσα μέσω του Xavier Brouard υπό την ιδιότητά του ως συνδίκου πτώχευσης του Groupe AA SNC, SELAFA MJA, ενεργούσα μέσω του Jérôme Pierrel, ενός εκ των συνδίκων πτώχευσης του AA, SELARL Axym, ενεργούσα μέσω του Didier Courtoux, ετέρου συνδίκου πτώχευσης του AA, Bibus SA, πρώην Matinvest, Allianz I.A.R.D. SA, ενεργούσα ως διάδοχος της Métropole SA
(Υπόθεση C-344/21)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunal de commerce de Paris
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ενάγοντες: AA, BB, σύζυγος AA, Groupe AA SNC, SI, AM, RH, RT, OE, MD, CJ, MI, Brouard-Daude SCP, ενεργούσα μέσω του Xavier Brouard υπό την ιδιότητά του ως συνδίκου πτώχευσης του Groupe AA SNC
Εναγόμενοι: Allianz Bank SA, Allianz France SA, ενεργούσα ως διάδοχος της Métropole SA, Abitbol & Rousselet SCP, ενεργούσα μέσω του Frédéric Abitbol υπό την ιδιότητά του ως διαχειριστή αφερεγγυότητας του Groupe AA SNC, BDR & Associés, ενεργούσα μέσω του Xavier Brouard υπό την ιδιότητά του ως συνδίκου πτώχευσης του Groupe AA SNC, SELAFA MJA, ενεργούσα μέσω του Jérôme Pierrel, ενός εκ των συνδίκων πτώχευσης του AA, SELARL Axym, ενεργούσα μέσω του Didier Courtoux, ετέρου συνδίκου πτώχευσης του AA, Bibus SA, πρώην Matinvest, Allianz I.A.R.D. SA, ενεργούσα ως διάδοχος της Métropole SA
Προδικαστικά ερωτήματα
Έχουν οι κανόνες περί ελέγχου των πράξεων συγκεντρώσεως που προβλέπονται στους κανονισμούς 4064/891 και 139/20042 την έννοια ότι πράξη συγκεντρώσεως, η οποία πραγματοποιείται κατά παράβαση των υποχρεώσεων προηγούμενης κοινοποιήσεως και αναστολής, πρέπει να χαρακτηρίζεται ως μη κοινοποιηθείσα συγκέντρωση και, εφόσον συντρέχει τέτοια περίπτωση, ποιες είναι οι έννομες συνέπειες της μη κοινοποιήσεως για τις δικαιοπραξίες που στηρίχθηκαν μεταγενέστερα στην ως άνω συγκέντρωση; Ειδικότερα, πρέπει η μη κοινοποιηθείσα συγκέντρωση να θεωρηθεί «ασυμβίβαστη» κατά την έννοια των κανονισμών 4064/89 και 139/2004;
Έχει το άρθρο [3, παράγραφος 5, στοιχείο α΄,] των κανονισμών 4064/89 και 139/2004 την έννοια ότι συνεπάγεται ασυμβίβαστη πράξη συγκεντρώσεως η κατοχή συμμετοχών από χρηματοοικονομικό ή πιστωτικό οργανισμό ή ασφαλιστική εταιρία για διάστημα μεγαλύτερο του έτους και χωρίς την έγκριση της Επιτροπής;
Ποιες έννομες συνέπειες συναρτά το άρθρο [3, παράγραφος 5, στοιχείο α΄,] των κανονισμών 4064/89 και 139/2004 με την παράβαση της υποχρεώσεως υποβολής προς την Επιτροπή αιτήσεως παρατάσεως της προθεσμίας ενός έτους για την κατοχή τίτλων από πιστωτικούς ή άλλους χρηματοοικονομικούς οργανισμούς ή ασφαλιστικές εταιρίες;
Έχει η τήρηση της γενικής αρχής της ασφάλειας δικαίου την έννοια ότι περιορίζει τη δυνατότητα αμφισβητήσεως παράνομων πράξεων βάσει του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην περίπτωση που έχει μεσολαβήσει ιδιαίτερα σημαντικό χρονικό διάστημα από την παράνομη πράξη και επ’ αυτής έχουν θεμελιωθεί δικαιώματα φυσικών και νομικών προσώπων; Εφόσον συντρέχει τέτοια περίπτωση, γεννούν οι διαπιστωθείσες παραβιάσεις του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης αξίωση αποζημιώσεως κατά των προσώπων που ευθύνονται για τις παράνομες πράξεις;
Έχει η νομολογία του ΔΕΕ περί εξωσυμβατικής ευθύνης των κρατών μελών την έννοια ότι οι παραβιάσεις του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης από χρηματοοικονομικό οργανισμό υπαγόμενο στο Δημόσιο επιβάλλουν στο οικείο κράτος υποχρέωση αποζημιώσεως των ζημιωθέντων από την παράνομη πράξη υπό τις συνήθεις προϋποθέσεις που προβλέπει το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Έχει το άρθρο 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ την έννοια ότι, πριν από την απόφαση Stardust Marine, δάνειο με προνομιακό και επιλεκτικώς χορηγούμενο επιτόκιο, το οποίο κατέληγε σε πλεονέκτημα σε σχέση με τους συνήθεις όρους της αγοράς, μπορούσε να θεωρηθεί ως προερχόμενο οργανικώς από «κρατικούς πόρους» λόγω της χορηγήσεώς του από δημόσια επιχείρηση, χωρίς να είναι αναγκαίο να εξακριβωθεί αν το δάνειο αυτό μπορούσε να καταλογιστεί λειτουργικώς στο Δημόσιο;
Επιβάλλει η υποχρέωση καλόπιστης συνεργασίας των κρατών μελών, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ, από κοινού με την πρακτική αποτελεσματικότητα και το άμεσο αποτέλεσμα του άρθρου 88, παράγραφος 3, [της Συνθήκης ΕΚ, νυν άρθρο 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ,] στα δικαστήρια της ουσίας να εξετάζουν αυτεπαγγέλτως και, ενδεχομένως, να κηρύσσουν παράνομη κάθε κρατική ενίσχυση που δεν έχει κοινοποιηθεί στην Επιτροπή;
Ποιες είναι οι έννομες συνέπειες που απορρέουν από τη μη κοινοποίηση κρατικής ενισχύσεως στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά παράβαση του άρθρου 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, όσον αφορά, μεταξύ άλλων, την εγκυρότητα των αγορών που μπόρεσαν να πραγματοποιηθούν μέσω της εν λόγω κρατικής ενισχύσεως;
Έχει το άρθρο 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ την έννοια ότι συνιστά κρατική ενίσχυση η εκ μέρους δημόσιου πιστωτικού οργανισμού μαζική διάθεση του κεφαλαίου του επιλεκτικώς υπέρ άλλης τράπεζας;
Έχει το άρθρο 101 ΣΛΕΕ, όπως έχει ερμηνευθεί από το ΔΕΕ με τη νομολογία Allianz Hungaria, την έννοια ότι συμφωνία συναφθείσα από εντολοδόχο με άλλες επιχειρήσεις, η οποία συνεπάγεται παράβαση νομικής υποχρεώσεως, συνιστά περιορισμό του ανταγωνισμού λόγω αντικειμένου, καθόσον το γαλλικό δίκαιο απαγορεύει στον εντολοδόχο να αποκτήσει το αγαθό το οποίο έχει αναλάβει να πωλήσει και του επιβάλλει υποχρέωση πίστεως καθώς και υποχρέωση ενημερώσεως έναντι του εντολέα ή των εντολέων του;
Συντρέχει παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ σε περίπτωση συμφωνίας μεταξύ επιχειρήσεων για την αγορά τρίτης επιχειρήσεως με τίμημα πολύ χαμηλότερο από την αγοραία αξία της, όταν η αγορά αυτή προϋποθέτει ότι μία από τις συμβαλλόμενες στην ως άνω συμφωνία επιχειρήσεις θα παραβιάσει την υποχρέωση πίστεως, την υποχρέωση ενημερώσεως ή, ακόμη, την απαγόρευση αποκτήσεως του αγαθού που επιβάλλει το γαλλικό δίκαιο στον εντολοδόχο;
Συντρέχει παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ σε περίπτωση συμφωνίας μεταξύ επιχειρήσεων η οποία συνέβαλε στην απόκρυψη πληροφοριών από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε σχέση με τις υποχρεώσεις (μεταξύ άλλων, κοινοποιήσεως) που υπέχουν οι επιχειρήσεις ή ορισμένες από αυτές στον τομέα των συγκεντρώσεων;
Συντρέχει παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ σε περίπτωση συμφωνίας μεταξύ επιχειρήσεων η οποία είχε, μεταξύ άλλων, ως αντικείμενο ή ως αποτέλεσμα τη μη προσήκουσα κοινοποίηση κρατικής ενισχύσεως στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή;
Έχει το άρθρο 3 της οδηγίας 2014/104/ΕΕ3 την έννοια ότι η «πλήρης αποζημίωση» την οποία προβλέπει ισοδυναμεί, εν προκειμένω, με την τρέχουσα χρηματιστηριακή αξία της ADIDAS;
Λαμβανομένων υπόψη όλων των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών της υπό κρίση υποθέσεως, πρέπει να θεωρηθεί ότι το άρθρο 10 της οδηγίας 2014/104/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Νοεμβρίου 2014, σχετικά με ορισμένους κανόνες που διέπουν τις αγωγές αποζημίωσης βάσει του εθνικού δικαίου για παραβάσεις των διατάξεων του δικαίου ανταγωνισμού των κρατών μελών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή η αρχή της αποτελεσματικότητας, της οποίας αποτελεί έκφανση το ως άνω άρθρο, έχει την έννοια ότι το δικαίωμα αποκαταστάσεως της ζημίας που προκλήθηκε από τις καταγγελλόμενες από τους ενάγοντες παραβάσεις των άρθρων 101 και 102 ΣΛΕΕ έχει παραγραφεί;
Δεδομένου ότι η ως άνω οδηγία δεν έχει εφαρμογή στις παραβάσεις των διατάξεων του δικαίου της Ένωσης στον τομέα των συγκεντρώσεων και των κρατικών ενισχύσεων, ποιοι κανόνες του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης εφαρμόζονται σε σχέση με την ενδεχόμενη παραγραφή του δικαιώματος αποζημιώσεως και πώς πρέπει να ερμηνευθούν υπό το πρίσμα των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών της υπό κρίση υποθέσεως;
____________
1 Κανονισμός (ΕΟΚ) 4064/89 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων (EE 1989, L 395, σ. 1).
2 Κανονισμός (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου, της 20ής Ιανουαρίου 2004, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων (ΕΕ 2004, L 24, σ. 1).
3 Οδηγία 2014/104/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Νοεμβρίου 2014, σχετικά με ορισμένους κανόνες που διέπουν τις αγωγές αποζημίωσης βάσει του εθνικού δικαίου για παραβάσεις των διατάξεων του δικαίου ανταγωνισμού των κρατών μελών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2014, L 349, σ. 1).