Skarga wniesiona w dniu 18 lutego 2014 r. – Carbio przeciwko Radzie

(Sprawa T-119/14)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Cámara Argentina de Biocombustibles (Carbio) (Buenos Aires, Argentyna) (przedstawiciele: adwokaci J. Bellis i R. Luff)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania strony skarżącej

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

–    stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1194/2013 z dnia 19 listopada 2013 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe i stanowiącego o ostatecznym pobraniu tymczasowego cła nałożonego na przywóz biodiesla pochodzącego z Argentyny i Indonezji (Dz.U. 2013 L 315, s. 2), w zakresie w jakim dotyczy ono strony skarżącej, oraz

–    obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1.    Zarzut pierwszy dotyczący popełnienia przez instytucje oczywistego błędu w ocenie okoliczności faktycznych poprzez stwierdzenie, że doszło do zniekształcenia cen soi i oleju sojowego uzasadniającego zastosowanie art. 2 ust. 5 akapit drugi podstawowego rozporządzenia antydumpingowego .2.    Zarzut drugi, w którym podniesione zostało, że art. 2 ust. 5 akapit drugi podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, w znaczeniu nadanym mu przez instytucje w niniejszej sprawie, nie może być stosowany do przywozu z państwa będącego członkiem WTO, ponieważ takie stosowanie jest niezgodne z porozumieniem antydumpingowym WTO.3.    Zarzut trzeci, w którym podniesione zostało, że ocena szkody nie uwzględnia czynników, które zrywają związek przyczynowy między domniemaną szkodą a domniemanym przywozem towarów po cenach dumpingowych, co stanowi naruszenie art. 3 ust. 7 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego.