ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ (πρώτο τμήμα)
της 6ης Φεβρουαρίου 2007 (*)
«Κοινοτικό σήμα – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού κοινοτικού σήματος TDK – Προγενέστερο κοινοτικό σήμα TDK – Προγενέστερα του TDK λεκτικά ή παραστατικά εθνικά σήματα – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Φήμη – Αδικαιολόγητο όφελος αντλούμενο από τον διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη του προγενέστερου σήματος – Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94»
Στην υπόθεση T‑477/04,
Aktieselskabet af 21. november 2001, με έδρα την Brande (Δανία), εκπροσωπούμενη από τον δικηγόρο C. Barret Christiansen
προσφεύγουσα,
κατά
Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), εκπροσωπούμενου από τους S. Laitinen και G. Schneider,
καθού,
αντίδικος κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ και παρεμβαίνουσα ενώπιον του Πρωτοδικείου:
TDK Kabushiki Kaisha (TDK Corp.), με έδρα το Τόκιο (Ιαπωνία), εκπροσωπούμενη από τον A. Norris, barrister,
που έχει ως αντικείμενο προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 7ης Οκτωβρίου 2004 (υπόθεση R‑364/2003‑1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ TDK Kabushiki Kaisha (TDK Corp.) και Aktieselskabet af 21. november 2001,
ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ (πρώτο τμήμα),
συγκείμενο από τους R. García-Valdecasas πρόεδρο, J. D. Cooke και I. Labucka, δικαστές,
γραμματέας: B. Pastor, βοηθός γραμματέας,
έχοντας υπόψη το δικόγραφο της προσφυγής που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 14 Δεκεμβρίου 2004,
έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως του ΓΕΕΑ, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 18 Απριλίου 2005,
έχοντας υπόψη το υπόμνημα απαντήσεως της παρεμβαίνουσας που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 18 Απριλίου 2005,
κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 13ης Σεπτεμβρίου 2006,
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
Ιστορικό της διαφοράς
1 Στις 21 Ιουνίου 1999, η προσφεύγουσα υπέβαλε στο Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1).
2 Το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση είναι το λεκτικό σημείο TDK. Τα προϊόντα που αφορά η καταχώριση υπάγονται στην κλάση 25 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας σχετικά με τη διεθνή ταξινόμηση των σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί. Τα εν λόγω προϊόντα αντιστοιχούν στην ακόλουθη περιγραφή: «ενδύματα, υποδήματα, είδη πιλοποιίας». Στις 24 Ιανουαρίου 2000, η αίτηση καταχωρίσεως σήματος δημοσιεύθηκε στο Δελτίο κοινοτικών σημάτων αριθ. 8/2000.
3 Στις 25 Απριλίου 2000, η TDK Kabushiki Kaisha (TDK Corp.) άσκησε ανακοπή κατά της καταχωρίσεως του σήματος.
4 Η ανακοπή στηριζόταν επί ενός κοινοτικού σήματος καθώς και επί 35 προγενεστέρων εθνικών σημάτων, εχόντων αποτελέσει το αντικείμενο καταχωρίσεως όσον αφορά προϊόντα της κλάσεως 9 (ιδίως «συσκευές για την εγγραφή, τη μετάδοση, την αναπαραγωγή ήχου και εικόνας»).
5 Τα εν λόγω προγενέστερα σήματα ήσαν είτε το λεκτικό σήμα TDK, είτε το κατωτέρω εικονιζόμενο λεκτικό και παραστατικό σήμα:
6 Προς στήριξη της ανακοπής, η παρεμβαίνουσα επικαλείται το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, και το άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94. Η ανακοπή είχε ως αντικείμενο όλα τα προϊόντα που αφορά το σήμα του οποίου γίνεται η καταχώριση. Προκειμένου να καταδείξει τη φήμη των προγενεστέρων σημάτων της, η παρεμβαίνουσα παρέσχε διάφορα παραρτήματα από τα στοιχεία A έως R.
7 Με απόφαση της 28ης Μαρτίου 2003, το τμήμα ανακοπών διαπίστωσε την ανυπαρξία κινδύνου συγχύσεως, κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94. Ωστόσο, το εν λόγω τμήμα δέχθηκε την ανακοπή, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 8, παράγραφος 5, του ίδιου κανονισμού, και απέρριψε την αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος.
8 Στις 27 Μαΐου 2003, η προσφεύγουσα, κατ’ εφαρμογήν των άρθρων 57 έως 62 του κανονισμού 40/94, άσκησε προσφυγή κατά της προαναφερθείσας αποφάσεως.
9 Με απόφαση της 7ης Οκτωβρίου 2004 (υπόθεση R 364-2003-1) (στο εξής: προσβαλλομένη απόφαση), το πρώτο τμήμα προσφυγών του ΓΕΕΑ απέρριψε την ασκηθείσα από την προσφεύγουσα προσφυγή, επιβεβαιώνοντας έτσι την απόφαση του τμήματος ανακοπών.
Αιτήματα των διαδίκων
10 Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
– να ακυρώσει την προσβαλλομένη απόφαση·
– να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.
11 Το ΓΕΕΑ και η παρεμβαίνουσα ζητούν από το Πρωτοδικείο:
– να απορρίψει την προσφυγή·
– να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.
Σκεπτικό
Επιχειρήματα των διαδίκων
Επιχειρήματα της προσφεύγουσας
12 Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει ένα και μόνο λόγο αντλούμενο από την παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94.
13 Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, κυρίως, ότι η παρεμβαίνουσα δεν έχει αποδείξει ότι τα προγενέστερα σήματα διέθεταν διακριτικό χαρακτήρα ή φήμη, πράγμα που θα μπορούσε να τους παράσχει το ευεργέτημα της ευρείας προστασίας του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94.
14 Συναφώς, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι τα παραρτήματα που προσκόμισε η παρεμβαίνουσα προκειμένου να αποδειχθεί η φήμη των προγενεστέρων σημάτων της στερούνται αποδεικτικού χαρακτήρα. Έτσι, όσον αφορά την κατατεθείσα από την παρεμβαίνουσα (παράρτημα O) μελέτη αγοράς, αυτή πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά από τα παγκόσμια πρωταθλήματα στίβου του Göteborg του 1995, δηλαδή αρκετά έτη πριν από την υποβολή της αιτήσεως καταχωρίσεως του επίμαχου σήματος. Έκτοτε, είναι δυνατό η εικόνα προγενεστέρων σημάτων να έχει ταχέως εξασθενίσει στην αντίληψη του οικείου κοινού. Η προσφεύγουσα προσθέτει ότι η παραγγελθείσα από την παρεμβαίνουσα επίμαχη μελέτη δεν μπορεί να θεωρηθεί ως εξίσου αξιόπιστη με μια ανεξάρτητη μελέτη. Κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, η προσφεύγουσα υπογράμμισε ότι το παράρτημα Ο δεν ανέφερε το δείγμα των ερωτηθέντων προσώπων ούτε τον αριθμό των προσώπων που παρακολούθησαν το εν λόγω πρωτάθλημα και δεν ελήφθησαν υπόψη ορισμένα είδη απαντήσεων. Προσέθεσε ότι η παρεμβαίνουσα είχε αντλήσει από το εν λόγω παράρτημα O προδήλως εσφαλμένα, ως μη περιλαμβανόμενα σ’ αυτό, συμπεράσματα, κατά τα οποία το ποσοστό γνώσεως των προγενεστέρων σημάτων στον γερμανικό, σουηδικό και βρετανικό κοινό άγγιζε το 85 %.
15 Η προσφεύγουσα υπογραμμίζει επίσης ότι, σύμφωνα με πάγια πρακτική του ΓΕΕΑ, μόνον οι πολύ έντονες προσπάθειες μάρκετινγκ (προώθηση πωλήσεων) μπορούν να παράσχουν σ’ ένα σήμα διακριτικό χαρακτήρα ή φήμη. Όμως, τα προσκομισθέντα από την παρεμβαίνουσα παραρτηματα, μολονότι αποδεικνύουν τη χρήση των προγενεστέρων σημάτων σε ορισμένες χώρες της Ενώσεως όσον αφορά δεδομένη κατηγορία προϊόντων, δεν πληρούν, παρ’ όλ’ αυτά, τα κριτήρια που έχει θεσπίσει το Δικαστήριο για τη διαπίστωση της φήμης ενός σήματος στην αντίληψη του οικείου κοινού (απόφαση της 14 Σεπτεμβρίου 1999, C-375/97, General Motors, Συλλογή 1999, σ. I-5421, σκέψεις 26 και 27).
16 Εξάλλου, δεν πρέπει να παροράται το γεγονός ότι τα έξοδα μάρκετινγκ της παρεμβαίνουσας, όπως αυτή επιβεβαιώνει, καλύπτουν σημαντικό τμήμα του κοινοτικού εδάφους. Έτσι, μολονότι τα παραρτήματα A ως R μπορούν να αποδείξουν ότι τα προγενέστερα σήματα χρησιμοποιήθηκαν σε σημαντικό τμήμα του κοινοτικού εδάφους για ορισμένη περίοδο και αποτέλεσαν το αντικείμενο προβολής, διά των μέσων ενημέρωσης και δραστηριοτήτων χορηγίας (sponsorship), δεν μπορούν ωστόσο να βεβαιώσουν ότι τα επίμαχα προγενέστερα σήματα έχουν αποκτήσει διακριτικό χαρακτήρα ή χαίρουν μεγάλης ή διαρκούς εκτιμήσεως.
17 Κατά τη διάρκεια της επ' ακροατηρίου συζητήσεως, η προσφεύγουσα, απαντώντας σε ερώτηση του Πρωτοδικείου, παραδέχτηκε ότι τα παραρτήματα A ως R έπρεπε να εξεταστούν στο σύνολό τους. Παρ’ όλ’ αυτά, υποστήριξε ότι, ακόμα και στην περίπτωση αυτή, τα εν λόγω παραρτήματα δεν μπορούσαν να καταδείξουν τη φήμη, κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94, των προγενεστέρων σημάτων.
18 Εξάλλου, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, έστω και αν υποτεθεί ότι έχουν αποδειχθεί ο διακριτικός χαρακτήρας ή η φήμη των προγενεστέρων σημάτων, δεν συντρέχουν, εν πάση περιπτώσει, οι λοιπές προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94.
19 Σχετικώς, η προσφεύγουσα προβάλλει, κατ’ αρχάς, ότι η παρεμβαίνουσα δεν έχει αποδείξει, όπως υποχρεούται, το αδικαιολόγητο όφελος που έχει αντληθεί από τον διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη των προγενεστέρων σημάτων ή τη γενομένη στα εν λόγω σήματα ζημία.
20 Πράγματι, όπως φαίνεται, βάσει των προσκομισθέντων από την παρεμβαίνουσα παραρτημάτων, μια μεγάλη σειρά των κυκλοφορούντων στο εμπόριο από την προσφεύγουσα προϊόντων διατίθενται σε ένα ιδιαίτερο κοινό, δηλαδή επαγγελματίες του ιατρικού τομέα ή της βιομηχανίας, τομείς όπου τα προϊόντα της προσφεύγουσας δεν αποτελούν το αντικείμενο κανενός μάρκετινγκ και καμιάς πωλήσεως. Μολονότι ορισμένα από τα κυκλοφορούντα εκ μέρους της παρεμβαίνουσας στο εμπόριο προϊόντα διατίθενται σε τελικούς καταναλωτές ανήκοντες στο ευρύ κοινό, τα προϊόντα της προσφεύγουσας, αυτά καθ’ εαυτά, διατίθενται στο εμπόριο σε άλλου τύπου καταστήματα.
21 Το γεγονός ότι η παρεμβαίνουσα έχει θέσει επί των ενδυμάτων τα επίμαχα προγενέστερα σήματα δεν μεταβάλλει την προαναφερθείσα εκτίμηση, εφόσον αυτή η επίθεση του σήματος υφίσταται μόνο στο όπισθεν μέρος της φανέλας των αθλητών ή στα φανελάκια (Τ-shirts) διακριτού σήματος (Adidas, π.χ.). Υπό τις συνθήκες αυτές, τα προγενέστερα σήματα δεν είναι δυνατό να δημιουργούν στο κοινό την αντίληψη συνδέσμου με τα ενδύματα, αλλά απλώς συσχετίζονται με διαφημιστικές καμπάνιες ή χορηγίες.
22 Υπό τις περιστάσεις αυτές, η προσφεύγουσα εκτιμά ότι από τη χορήγηση υπέρ αυτής του αποκλειστικού δικαιώματος χρήσεως του σήματος TDK για τα προϊόντα και μόνο «ενδύματα, υποδήματα και είδη πιλοποιίας» δεν είναι δυνατό να αντλεί αδικαιολόγητο όφελος από τον διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη των προγενεστέρων σημάτων ούτε να αποκομίζει πλεονέκτημα από τις προσπάθειες της παρεμβαίνουσας στον τομέα του μάρκετινγκ.
23 Προκειμένου περί του επιχειρήματος της παρεμβαίνουσας ότι η χρήση από την προσφεύγουσα του σήματος TDK θα έχει αρνητικό αντίκτυπο γι’ αυτήν και ότι οι καταναλωτές θα θεωρήσουν ότι υφίσταται σχέση μεταξύ της παρεμβαίνουσας και της προσφεύγουσας, η τελευταία απαντά ότι η παρεμβαίνουσα χρησιμοποιεί τα επίμαχα σήματα μόνο για πολύ διαφορετικά, ως προς τη φύση και τη χρήση, προϊόντα από αυτά για τα οποία έχει ζητηθεί η καταχώριση του σήματος. Ομοίως, τα δίκτυα διανομής, οι τόποι πωλήσεως και η χρήση ποικίλλουν σε σημαντικό βαθμό όσον αφορά αυτά τα προϊόντα, χωρίς να υφίσταται μεταξύ αυτών οποιαδήποτε συμπληρωματικότητα σε επίπεδο ανταγωνισμού. Κατά συνέπεια, δεν υφίσταται κανένας κίνδυνος μεταφοράς εικόνας, οπότε είναι αδύνατο για την προσφεύγουσα να αντλήσει αδικαιολόγητο όφελος από το διακριτικό χαρακτήρα ή την φήμη που φέρεται να έχουν αποκτήσει τα προγενέστερα σήματα.
24 Όσον αφορά το επιχείρημα της παρεμβαίνουσας ότι η φήμη της θα ήταν δυνατό να μειωθεί από την εξασθένιση του έντονου χαρακτήρα των προγενεστέρων σημάτων ή από τη χρήση του σήματος TDK σε σχέση με προϊόντα κακής ποιότητας, χωρίς η ενδιαφερόμενη να μπορεί εν προκειμένω να αντιταχθεί, η προσφεύγουσα απαντά ότι τέτοιο επιχείρημα στερείται βάσεως. Κατ’ αυτήν, οι καταναλωτές θα μπορούν να διακρίνουν σαφώς μεταξύ των επίμαχων σημάτων. Κατά τα λοιπά, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι πωλεί μόνον προϊόντα πολυτελείας και ότι προσφεύγει σε υψηλού επιπέδου διαφημίσεις, χρησιμοποιώντας διεθνούς φήμης top models. Γενικότερα, τα καλυπτόμενα από το υποβληθέν προς καταχώριση σήμα προϊόντα δεν συνιστούν φορέα καμιάς αρνητικής ή ζημιογόνου εικόνας.
25 Τέλος, η προσφεύγουσα διατυπώνει σχόλια σχετικά με τα παραρτήματα A ως R. ·Έτσι, ορισμένα από τα κατατεθέντα από την παρεμβαίνουσα παραρτήματα δεν επιβεβαιώνουν τη χρήση του σημείου TDK ως σήματος. Εξάλλου, η έκταση χρησιμοποιήσεως των προγενεστέρων σημάτων είναι μικρότερη απ’ όσο ισχυρίζεται η παρεμβαίνουσα. Κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, η προσφεύγουσα προέβαλε, ιδίως, ότι στα παραρτήματα δεν περιλαμβάνονται αριθμητικά στοιχεία σχετικά με τον όγκο πωλήσεων της παρεμβαίνουσας όσον αφορά τα επίμαχα προϊόντα ούτε οι δαπάνες που έχουν διενεργηθεί για μάρκετινγκ και χορηγίες. Πάντως, τα στοιχεία αυτά είναι θεμελιώδη.
Επιχειρήματα του ΓΕΕΑ
26 Το ΓΕΕΑ υπενθυμίζει, κατ’ αρχάς, ότι το τμήμα προσφυγών κήρυξε εφαρμοστέο το άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94 και κατέληξε στο συμπέρασμα, βάσει των προσκομισθέντων από την παρεμβαίνουσα αποδεικτικών στοιχείων, ότι η τελευταία απέδειξε τα περιλαμβανόμενα στο σημείο 29 της προσβαλλομένης αποφάσεως στοιχεία (βλ. κατωτέρω σκέψη 53). Επί της βάσεως αυτής, το τμήμα προσφυγών άντλησε τα συμπεράσματα που περιλαμβάνονται στα σημεία 31 και 32 της προσβαλλομένης αποφάσεως, σύμφωνα με τα οποία, όπως είχε κρίνει το τμήμα ανακοπών, τα προγενέστερα σήματα της παρεμβαίνουσας μπορούσαν να τύχουν της ευρείας προστασίας του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94 και διέθεταν, λόγω της φήμης τους, εξαιρετικά διακριτικό χαρακτήρα.
27 Το ΓΕΕΑ υποστηρίζει ότι η εκτίμηση του τμήματος προσφυγών σχετικά με τη φήμη των προγενεστέρων σημάτων δεν είναι πεπλανημένη. Προκειμένου περί των προσκομισθέντων από την παρεμβαίνουσα αποδεικτικών στοιχείων, το τμήμα προσφυγών ορθώς εξέτασε τα 18 παραρτήματα στο σύνολό τους και όχι χωριστά. Αυτή η ενδελεχής εξέταση των εν λόγω παραρτημάτων περιελάμβανε και τις σχετικές παρατηρήσεις των διαδίκων.
28 Όσον αφορά την εδαφική έκταση που πρέπει να διαπιστωθεί ότι καλύπτει η φήμη, το ΓΕΕΑ εκτιμά ότι η παρεμβαίνουσα απέδειξε με πειστικότητα ότι τα προγενέστερα σήματα ήσαν ιδιαιτέρως γνωστά στη Γαλλία, στη Γερμανία, στη Σουηδία, στο Ηνωμένο Βασίλειο, πληρώντας έτσι τις σχετικές με τη φήμη προϋποθέσεις σε εθνικό και κοινοτικό επίπεδο.
29 Εξάλλου, το ΓΕΕΑ συμφωνεί απολύτως με την εκτίμηση του τμήματος προσφυγών κατά την οποία τα προσκομισθέντα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ανακοπής αποδεικτικά στοιχεία επιβεβαιώνουν τη γένεση και τη διατήρηση φήμης προκύπτουσας από σημαντική δραστηριότητα χορηγού για μακρά χρονική περίοδο. Δηλώνει επίσης ότι συμφωνεί με την εκτίμηση του τμήματος προσφυγών κατά την οποία δημιουργήθηκε, και διατηρήθηκε σε ισχύ εμπορική αξία (goodwill), πράγμα που αποτελεί την απαρχή μιας επεκτάσεως καθώς και συνεχών επενδύσεων.
30 Επομένως, είναι προφανές για το ΓΕΕΑ ότι τα προγενέστερα σήματα τυγχάνουν ευρείας φήμης λόγω του ότι είναι γνωστά σε μεγάλη μερίδα του οικείου κοινού εντός της Κοινότητας, όπως καταδεικνύεται ιδίως από τη μελέτη που αποτελεί το αντικείμενο του παραρτήματος O, και τούτο έστω και εάν, κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, το ΓΕΕΑ παραδέχτηκε παρ’ όλ’ αυτά, όπως η προσφεύγουσα αφήνει να νοηθεί (βλ. ανωτέρω σκέψη 14), ότι το παράρτημα O δεν πληροί τα κριτήρια καταρτίσεως που συνήθως απαιτούνται από το ΓΕΕΑ προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη μελέτες αγοράς.
31 Στη συνέχεια, το ΓΕΕΑ θεωρεί αβάσιμα τα επιχειρήματα της προσφεύγουσας ότι η παρεμβαίνουσα δεν απέδειξε ότι η χρήση του προς καταχώριση σήματος επωφελείται αδικαιολογήτως από το διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη των προγενεστέρων σημάτων και ότι, εν πάση περιπτώσει, δεδομένου ότι τα επίμαχα προϊόντα είναι πολύ διαφορετικά, η εκ μέρους της προσφεύγουσα επίθεση του σήματος TDK επί των ενδυμάτων που διαθέτει στο εμπόριο δεν είναι δυνατό να της παράσχει αδικαιολόγητο όφελος από το διακριτικό χαρακτήρα ή τις πραγματοποιηθείσες από την παρεμβαίνουσα επενδύσεις.
32 Το ΓΕΕΑ υποστηρίζει ότι το τμήμα προσφυγών προέβη στη σωστή εφαρμογή των εννοιών του αδικαιολογήτου οφέλους και της επελθούσας στο διακριτικό χαρακτήρα του προγενεστέρου σήματος ζημίας. Έτσι, ορθώς το τμήμα προσφυγών εκτίμησε ότι τα προσκομισθέντα από την παρεμβαίνουσα αποδεικτικά στοιχεία επιβεβαίωναν το γεγονός ότι η φήμη της οποίας αυτή έχαιρε ήταν γνωστή σε μεγάλη μερίδα του κοινού, ιδίως υπό την ιδιότητά της ως κατασκευάστριας ορισμένων προϊόντων και επιχειρηματία ασκούντος δραστηριότητες χορηγού στον αθλητισμό και παραγωγού συναυλιών αστέρων της μουσικής ποπ.
33 Σύμφωνα με το ΓΕΕΑ, το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι προτίθεται να χρησιμοποιεί το σήμα μόνο για ενδύματα (βλ. ανωτέρω σκέψη 22), οπότε δεν είναι δυνατό να υφίσταται, εν προκειμένω, ούτε όφελος ούτε ζημία, εφόσον το κοινό θα διακρίνει μεταξύ των σημάτων και των επιμάχων προϊόντων, δεν είναι ούτε λυσιτελές ούτε βάσιμο.
34 Πράγματι, έστω και αν η παρεμβαίνουσα δεν απέδειξε καμία ανάμιξη στον τομέα του ενδύματος ούτε γνώση εκ μέρους του κοινού των προγενεστέρων σημάτων σε σχέση με τον εν λόγω τομέα, η ομοιότητα των προϊόντων δεν αποτελεί προϋπόθεση εφαρμογής του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94. Η προκληθείσα ζημία στη φήμη της οποίας χαίρει προγενέστερο σήμα δεν αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση. Αρκεί να έχει προκληθεί ζημία στον διακριτικό χαρακτήρα, πράγμα που δεν συνεπάγεται κατ’ ανάγκη υποβάθμιση ή υποτίμηση του σήματος.
35 Συναφώς, σύμφωνα με το ΓΕΕΑ, τίποτα δεν επιτρέπει να αποκλεισθεί ότι η προσφεύγουσα δεν θα κατασκευάσει αθλητικά ενδύματα (ή υποδήματα ή είδη πιλοποιίας χρησιμοποιούμενα στο πλαίσιο αθλητικών δραστηριοτήτων) και δεν θα θέσει επ’ αυτών το σημείο TDK. Έτσι, στο μέτρο που το υποβληθέν προς καταχώριση σήμα είναι πανομοιότυπο προς το ένα από τα προγενέστερα σήματα της παρεμβαίνουσας, όλα φαίνεται να οδηγούν στη σκέψη ότι το οικείο κοινό θα είναι δυνατόν να πιστέψει ότι τα πωλούμενα από την προσφεύγουσα προϊόντα έχουν κατασκευασθεί από την παρεμβαίνουσα ή με την άδειά της, στο πλαίσιο των πολλαπλών δραστηριοτήτων της ως χορηγού.
36 Τέλος, προκειμένου περί της τελευταίας προϋποθέσεως εφαρμογής του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94, δηλαδή σχετικά με την εύλογη αιτία, το ΓΕΕΑ ισχυρίζεται ότι, ελλείψει προσκομίσεως εκ μέρους της προσφεύγουσας στοιχείων που να δικαιολογούν ότι αυτή σκοπεύει να χρησιμοποιήσει το προς καταχώριση σήμα για εύλογη αιτία, συμμερίζεται το συμπέρασμα του τμήματος προσφυγών ότι η χρήση του σήματος αυτού στερείται εύλογης αιτίας.
Επιχειρήματα της παρεμβαίνουσας
37 Η παρεμβαίνουσα υποστηρίζει κατ’ ουσίαν τα επιχειρήματα του ΓΕΕΑ.
38 Προκειμένου περί της φήμης των προγενεστέρων σημάτων, η παρεμβαίνουσα εμμένει ως προς ορισμένα σημεία των προσκομισθέντων από το ΓΕΕΑ στοιχείων, όπως ότι ο κύκλος εργασιών του στην Ευρώπη το 1996, ανερχόταν σε 628 εκατομμύρια δολάρια Ηνωμένων Πολιτειών. Υπογραμμίζει επίσης ότι το σύνολο των ηχητικών κασετών και βιντεοκασετών που έχουν πωληθεί στην Ευρώπη έχουν επίσης κατασκευασθεί εκεί.
39 Προκειμένου περί των κριτηρίων που προκύπτουν από την προπαρατεθείσα απόφαση General Motors σχετικά με το μερίδιο αγοράς, η παρεμβαίνουσα ισχυρίζεται ότι κατέχει ένα από τα μεγαλύτερα μερίδια αγοράς στην Ευρώπη. Όσον αφορά το δεύτερο κριτήριο, το οποίο έχει σχέση με την ένταση, τη γεωγραφική έκταση και τη διάρκεια χρήσεως των προγενεστέρων σημάτων, η παρεμβαίνουσα διατείνεται, κατ’ ουσίαν, ότι η ένταση της χρήσεως των προγενεστέρων σημάτων αποτελεί συνάρτηση των σημαντικών μεριδίων αγοράς που κατέχει, ότι έχει ξεκινήσει τις δραστηριότητές της στην Ευρώπη από το 1973, ότι έκτοτε αυτές έχουν αναπτυχθεί και ότι τα προϊόντα της έχουν προωθηθεί υπό τα επίμαχα σήματα σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Υπογραμμίζει επίσης ότι τα επίμαχα προγενέστερα σήματα έχουν εκτεθεί στο κοινό όχι μόνον επ’ ευκαιρία των πωλήσεων των καλυπτομένων από τα εν λόγω σήματα προϊόντων, αλλά και ευρύτερα, στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων ως χορηγού, κατά τη διάρκεια μουσικών και αθλητικών εκδηλώσεων.
40 Προκειμένου περί των λοιπών προϋποθέσεων εφαρμογής του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94, εκτός της σχετικής με τη φήμη, η παρεμβαίνουσα υποστηρίζει ότι το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι τα προγενέστερα σήματα δεν ήταν δυνατόν, εν πάση περιπτώσει, να υποστούν ζημία λόγω του ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση προορίζεται να τίθεται επί ενδυμάτων πολυτελείας, το εν λόγω επιχείρημα στερείται λυσιτέλειας και ότι η ζημία υφίσταται ανεξαρτήτως του πολυτελούς ή μη χαρακτήρα των εν λόγω αγαθών. Εξάλλου, κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, η παρεμβαίνουσα δήλωσε ότι τίποτα δεν επιτρέπει να αποκλειστεί ότι η προσφεύγουσα δεν θα πωλεί Τ-shirts επί των οποίων θα είχε θέσει το σημείο TDK, και μάλιστα σε ενδύματα με χορηγό την ίδια.
41 Η παρεμβαίνουσα υπογραμμίζει επίσης ότι η προβαλλόμενη από την προσφεύγουσα ανυπαρξία κινδύνου συγχύσεως δεν είναι καθοριστική, στο πλαίσιο της εφαρμογής του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94.
42 Τέλος, η παρεμβαίνουσα παρατηρεί ότι η προσφεύγουσα δεν προσκομίζει κανένα στοιχείο όσον αφορά τη για εύλογη αιτία χρήση του προς καταχώριση σήματος.
Εκτίμηση του Πρωτοδικείου
43 Η ευρύτερη προστασία που παρέχει στο προγενέστερο σήμα το άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94 προϋποθέτει τη συνδρομή περισσοτέρων της μιας προϋποθέσεων. Πρώτον, το προβαλλόμενο ως απολαμβάνον φήμης προγενέστερο σήμα πρέπει να έχει καταχωρισθεί. Δεύτερον, τόσο το τελευταίο όσο και αυτό του οποίου ζητείται η καταχώριση πρέπει να είναι όμοια ή παρόμοια. Τρίτον, στην περίπτωση προγενεστέρου κοινοτικού σήματος, αυτό πρέπει να χαίρει φήμης εντός της Κοινότητας ή, στην περίπτωση προγενεστέρου εθνικού σήματος, εντός του οικείου κράτους μέλους. Τέταρτον, πρέπει η χρήση του προς καταχώριση σήματος να έχει ως αποτέλεσμα την πλήρωση μιας τουλάχιστον από τις δυο ακόλουθες προϋποθέσεις: i) να αντλείται αδικαιολόγητο όφελος από το διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη του προγενέστερου σήματος ή ii) να ζημιώνεται ο διακριτικός χαρακτήρας ή η φήμη του προγενεστέρου σήματος. Τέλος, αυτή η χρήση του προς καταχώριση σήματος πρέπει να γίνεται χωρίς εύλογη αιτία.
44 Εν προκειμένω, δεν αμφισβητείται ότι το προς καταχώριση σήμα είναι όμοιο ή παρόμοιο προς τα προγενέστερα σήματα (σημείο 25 της προσβαλλομένης αποφάσεως) και ότι τα τελευταία είναι καταχωρισμένα.
45 Εξάλλου, δεδομένου ότι το τμήμα προσφυγών διαπίστωσε ότι από τη χρήση του προς καταχώριση σήματος θα προέκυπτε αδικαιολόγητο όφελος λόγω του διακριτικού χαρακτήρα ή της φήμης των προγενεστέρων σημάτων και δεδομένου ότι οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94 είναι εναλλακτικές, το εν λόγω τμήμα δεν εξέτασε το ζήτημα εάν συνέτρεχε η μνημονευομένη στο σημείο ii της ανωτέρω σκέψεως 43 προϋπόθεση. Κατά τα λοιπά, θεωρείται δεδομένο ότι η προσφεύγουσα δεν προέβαλε κανένα ισχυρισμό σχετικά με την εύλογη αιτία, κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94.
46 Υπό τις περιστάσεις αυτές, πρέπει να εξακριβωθεί, πρώτον, εάν τα προγενέστερα σήματα τυγχάνουν φήμης και, δεύτερον, εάν από τη χρήση του υποβληθέντος προς καταχώριση σήματος θα προέκυπτε αδικαιολόγητο όφελος από το διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη των προγενεστέρων σημάτων.
Επί της φήμης
47 Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, κατ’ ουσίαν, ότι το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε πλάνη κατά την εκτίμηση της αποδεικτικής αξίας των παραρτημάτων που προσκόμισε η παρεμβαίνουσα προκειμένου να καταδείξει τη φήμη και το διακριτικό χαρακτήρα των προγενεστέρων σημάτων, κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94.
48 Το άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94 δεν ορίζει την έννοια της φήμης. Ωστόσο, από τη νομολογία του Δικαστηρίου σχετικά με την ερμηνεία του άρθρου 5, παράγραφος 2, της πρώτης οδηγίας 89/104/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων (ΕΕ 1989, L 40, σ. 1), της οποίας το κανονιστικό περιεχόμενο τασυτίζεται προς αυτό του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94, προκύπτει ότι, προκειμένου να πληρούται η σχετική με τη φήμη προϋπόθεση, πρέπει το προγενέστερο εθνικό σήμα να είναι γνωστό από σημαντικό τμήμα του οικείου κοινού λόγω των καλυπτόμενων απ’ αυτό προϊόντων ή υπηρεσιών.
49 Κατά την εξέταση της προϋποθέσεως αυτής, πρέπει να ληφθούν υπόψη όλα τα ασκούντα εν προκειμένω επιρροή στοιχεία, δηλαδή, ιδίως, το καταλαμβανόμενο από το σήμα μερίδιο αγοράς, η ένταση, η γεωγραφική έκταση και η διάρκεια της χρήσεώς του καθώς και η σπουδαιότητα των επενδύσεων που έχουν πραγματοποιηθεί, για την προώθησή του, από την επιχείρηση (η προπαρατεθείσα απόφαση General Motors, σκέψεις 26 και 27). Με την προπαρατεθείσα απόφαση General Motors, το Δικαστήριο διευκρίνισε ότι ούτε το γράμμα ούτε το πνεύμα του άρθρου 5, παράγραφος 2, της οδηγίας απαιτούν να είναι το προγενέστερο σήμα γνωστό από συγκεκριμένο ποσοστό του οικείου κοινού (σκέψη 25) και ότι αυτή η φήμη πρέπει να υφίσταται όσον αφορά σημαντικό τμήμα του οικείου εδάφους (σκέψη 28). Τα κατ’ αυτόν τον τρόπο τεθέντα από το Δικαστηρίου, με την απόφαση εκείνη, κριτήρια επαναλαμβάνουν δύο αποφάσεως του Πρωτοδικείου στη μία ρητώς [απόφαση της 13 ης Δεκεμβρίου 2004, T‑8/03, El Corte Inglés κατά ΓΕΕΑ – Pucci (EMILIO PUCCI), Συλλογή 2004, σ. II‑4297, ανωτέρω σκέψη 67] και στην άλλη σιωπηρώς [απόφαση της 25ης Μαΐου 2005, T‑67/04, Spa Monopole κατά ΓΕΕΑ – Spa-Finders Travel Arrangements (SPA-FINDERS), Συλλογή 2005, σ. II‑1825, σκέψη 34].
50 Το Πρωτοδικείο επισημαίνει, πρώτον, ότι η προσβαλλομένη απόφαση (σημείο 26) επαναλαμβάνει σωστά τα τεθέντα με την προπαρατεθείσα απόφαση General Motors κριτήρια, προκειμένου περί της εκτιμήσεως της φήμης, κατά την έννοια του άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94.
51 Στη συνέχεια, το Πρωτοδικείο εκτιμά ότι το τμήμα προσφυγών δεν υπέπεσε σε πλάνη κατά την εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων που προσκομίστηκαν από την παρεμβαίνουσα προς απόδειξη της φήμης των προγενεστέρων σημάτων.
52 Ορθώς το εν λόγω τμήμα έλαβε υπόψη, στο σημείο 27 της προσβαλλομένης αποφάσεως, τα παραρτήματα A ως R στο σύνολό τους δίδοντας ιδιαίτερη προσοχή στα συμπεράσματα που πρέπει να αντληθούν από την ένταση, τη διάρκεια και το γεωγραφικό χώρο που καλύπτει η χρήση των εν λόγω προγενεστέρων σημάτων.
53 Το τμήμα προσφυγών έκρινε, στο σημείο 29 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι η παρεμβαίνουσα, κατά τη διάρκεια της ενώπιον του τμήματος ανακοπών διαδικασίας, κατέδειξε ότι:
– «είχε, από το 1973, ενεργό εμπορική παρουσία στην Ευρώπη»·
– «κατασκεύαζε, από το 1988, εξαρτήματα ηχητικών κασετών και βιντεοκασετών»·
– «διέθετε γραφεία πωλήσεων στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ιταλία, στην Αυστρία, στη Σουηδία, στην Πολωνία και στο Ηνωμένο Βασίλειο»·
– «εκτός από κοινοτικό σήμα, είχε πραγματοποιήσει καταχωρίσεις σε εθνικό επίπεδο είτε του λεκτικού σήματος TDK, είτε του λεκτικού και παραστατικού σήματος TDK, είτε και των δύο, σε δώδεκα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ενώ η πρώτη καταχώριση ανέτρεχε στο 1969»·
– «μεταξύ Οκτωβρίου 1998 και Σεπτεμβρίου 1999, χρησιμοποιώντας τα σήματά της TDK, είχε αποκτήσει μερίδια αγοράς 49,5 % στη Μεγάλη Βρετανία και 22,1 % στην Ευρώπη, όσον αφορά κασέτες 8 mm για βιντεοκάμερες και, όσον αφορά την ίδια περίοδο, κατείχε μερίδιο αγοράς 64,1 % στη Μεγάλη Βρετανία και 39,3 % στην Ευρώπη, όσον αφορά ηχητικές κασέτες»·
– «είχε υπάρξει χορηγός, χρησιμοποιώντας τα σήματά της, πέντε ευρωπαϊκών μουσικών περιοδειών ή εκδηλώσεων με τους Rolling Stones (1990), Paul Mc Cartney (1991), Phil Collins (1994), Tina Turner (1996) και Janet Jackson (1998)· όλων των παγκοσμίων πρωταθλημάτων στίβου ύστερα από το 1983· σε κάποιο χρονικό σημείο, της Φινλανδικής εθνικής ομάδας στίβου και χόκεϊ επί πάγου, της ιταλικής ποδοσφαιρικής ομάδας Milan AC, της ολλανδικής ποδοσφαιρικής ομάδας Ajax Amsterdam, της ισπανικής ομάδας καλαθοσφαίρας TDK Manresa, της σουηδικής ομάδας καλαθοσφαίρας Uppsala Gators και της αγγλικής ποδοσφαιρικής ομάδας Crystal Palace»·
– «το σήμα είτε ετίθετο στο όπισθεν μέρος της φανέλας των ανταγωνιζομένων είτε απ’ ευθείας επί των ενδυμάτων αθλουμένων· τα ενδύματα αυτά είχαν διατεθεί στο εμπόριο με το σήμα TDK και αποτελούνταν κυρίως από αθλητικά ενδύματα, στα οποία συμπεριλαμβάνονταν ποδοσφαιρικές φανέλες και παντελονάκια, φανέλες και παντελονάκια μπάσκετ, αθλητικοί επενδύτες κ.λπ.»·
– «η παρουσία των σημάτων ήταν αισθητή γύρω από στάδια, επί πινακίδων αφισοκολλήσεων, σε μπάλες, κ.λπ.».
54 Στο σημείο 30 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών εκτιμά ότι οι μνημονευόμενες στο προηγούμενο σημείο δραστηριότητες, τόσο εμπορικές όσο και χορηγού, εκτείνονται σ’ όλη την Ευρώπη και συνεπάγονται σημαντικές επενδύσεις σε χρήμα, χρόνο και προσπάθειες. Εξάλλου, το εν λόγω τμήμα επισημαίνει ότι οι στηριζόμενες σε χορηγία εκδηλώσεις έχουν συχνά μεταδοθεί τηλεοπτικώς ή μαγνητοσκοπηθεί, οπότε η παρουσία του κοινού και των προγενεστέρων σημάτων ήταν συχνότερη.
55 Εν συνεχεία, στα σημεία 31 και 32 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών προβαίνει στην εκτίμηση των υποβληθέντων από την παρεμβαίνουσα στοιχείων και καταλήγει στο συμπέρασμα περί της υπάρξεως φήμης και διακριτικού χαρακτήρα των προγενεστέρων σημάτων. Σχετικώς, εκθέτει τα ακόλουθα:
«Κατά τη γνώμη του τμήματος, τα προμνημονευθέντα στοιχεία αποτελούν συνέπεια μιας σημαντικής επενδύσεως σε προσπάθειες, χρόνο και χρήμα, η οποία εκτείνεται σε ασυνήθιστα μακρά περίοδο όσον αφορά τις ηχητικές κασέτες και τις βιντεοκασέτες της ανακόπτουσας και την προώθηση του σήματος. Το γεγονός ότι σε μελέτες αγοράς μνημονεύονται τα πραγματικά αριθμητικά στοιχεία των πωλήσεων και των σχετικών με τη διαφήμιση πληροφοριών στηρίζει όλα τα προβληθέντα από την ανακόπτουσα επιχειρήματα όσον αφορά τη φήμη και το πασίγνωστο αυτών των σημάτων.
Τα προσκομισθέντα έγγραφα υπογραμμίζουν τη δημιουργία και τη διατήρηση φήμης συνδεομένης με δραστηριότητες χορηγού για σημαντική περίοδο και τη γένεση και ύπαρξη ενός πασίγνωστου στο κοινό καλού ονόματος και ιδιαίτερης εμπορικής αξίας δικαιολογούσας την συνέχιση των επενδύσεων. Από τα προσκομισθέντα στοιχεία και τις πραγματοποιηθείσες από την ανακόπτουσα επενδύσεις για την προώθηση του σήματός της μέσω δραστηριοτήτων χορηγού σαφώς προκύπτει ότι το σήμα χαίρει σημαντικής φήμης που πρέπει να στηρίζεται στο γεγονός ότι είναι γνωστό σε σημαντικό τμήμα του οικείου κοινού εντός της Κοινότητας. Δεδομένου ότι δραστηριότητες όπως ο στίβος, η καλαθοσφαίριση, το ποδόσφαιρο και οι μουσικές εκδηλώσεις δημιουργούν την προσήλωση και την πίστη των οπαδών, τους ένθερμους θαυμαστές των βεντετών του τραγουδιού, των ποδοσφαιρικών ομάδων και του οικείου αθλήματος, το τμήμα είναι πεπεισμένο ότι η σχέση μεταξύ του σήματος της ανακόπτουσας και αυτών των δραστηριοτήτων τυγχάνει σημαντικής αναγνωρίσεως και έχει δημιουργήσει φήμη που υπερβαίνει αυτήν που θα συνδεόταν απλώς με τα προϊόντα του σήματος. Κατά συνέπεια, η ανακόπτουσα δικαιούται να διεκδικήσει για το σήμα της την ανωτέρω ευρύτερη προστασία, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 8, παράγραφος 5, του [κανονισμού 40/94], όπως κατέληξε το τμήμα ανακοπών. Επομένως, το σήμα, ανεξαρτήτως του ενδεχόμενου διακριτικού χαρακτήρα που εγγενώς διαθέτει και δεδομένου ότι το σημείο TDK ουδεμία σχέση έχει με οποιοδήποτε από τα επίμαχα προϊόντα, έχει αυξημένο διακριτικό χαρακτήρα λόγω της φήμης που έχει αποκτήσει.»
56 To Πρωτοδικείο εκτιμά, ενόψει της δικογραφίας, ότι πρέπει να γίνουν δεκτές οι διαπιστώσεις των σημείων 29 ως 32 της προσβαλλομένης αποφάσεως. Πράγματι, η παρεμβαίνουσα, βάσει των παραρτημάτων A ως R, λαμβανομένων υπόψη συνολικώς, έχει αποδείξει τη φύση και την έκταση των εμπορικών δραστηριοτήτων της στην Ευρώπη, ύστερα από το 1988, όσον αφορά τόσο την παραγωγή όσο και την εμπορία, την παροχή χορηγιών και τη διαφήμιση σε σχέση με τα επίμαχα προγενέστερα σήματα, ακόμα και σε κράτη μέλη με μεγάλο πληθυσμό.
57 Εξάλλου, πρέπει να σημειωθεί ότι το επίπεδο πωλήσεων στο οποίο έχουν φθάσει τα φέροντα τα επίμαχα προγενέστερα σήματα προϊόντα, όπως οι ηχητικές κασέτες ή οι βιντεοκασέτες, που είναι λίαν διαδεδομένες στα ευρωπαϊκά νοικοκυριά, καθώς και το ύψος, η συχνότητα και η τακτικότητα των παρεχομένων χορηγιών για εκδηλώσεις προσελκύουσες πολυάριθμους θεατές κατά τη διάρκεια των οποίων γίνεται χρήση των εν λόγω σημάτων, επιρρωννύουν την εκτίμηση του τμήματος προσφυγών ότι τα εν λόγω προγενέστερα σήματα πληρούν το νομολογιακό κριτήριο της φήμης, δηλαδή ότι είναι γνωστά σε σημαντικό τμήμα του κοινού.
58 Προκειμένου περί της προβαλλόμενης ελλείψεως αποδεικτικής ισχύος ορισμένων από τα παραρτήματα που έχει υποβάλει η παρεμβαίνουσα προκειμένου να καταδείξει τη φήμη των προγενεστέρων σημάτων της, κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94 (βλ., ανωτέρω σκέψεις 14 και 15), ήτοι, κυρίως, του παραρτήματος O, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι, έστω και αν αυτή η αποδεικτική αξία υποτεθεί ανεπαρκής, τούτο δεν μπορεί να κλονίσει τις διαπιστώσεις των ανωτέρω σκέψεων 56 και 57. Πράγματι, το τμήμα προσφυγών στήριξε την εξέτασή του σχετικά με τη φήμη των σχετικών προγενεστέρων σημάτων στο σύνολο των υποβληθέντων από την παρεμβαίνουσα παραρτημάτων. Από τη συνδυασμένη ανάγνωσή τους προκύπτει ότι το τμήμα προσφυγών δεν υπέπεσε σε καμία πλάνη κατά την εκτίμηση της αποδεικτικής ισχύος των εν λόγω παραρτημάτων, λαμβανομένων υπόψη συνολικώς.
59 Επομένως, δεν θίγεται η προσβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά την ύπαρξη της φήμης των επίμαχων προγενεστέρων σημάτων, κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94.
Επί του αδικαιολογήτου οφέλους που αντλείται από τον διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη των προγενεστέρων σημάτων
60 Πρέπει, ως εκ τούτου, να εξεταστεί το ζήτημα αν από τη χρήση του προς καταχώριση σήματος αντλείται αδικαιολόγητο όφελος λόγω του διακριτικού χαρακτήρα ή της φήμης των προγενεστέρων σημάτων.
61 Συναφώς, το τμήμα προσφυγών εκθέτει (σημεία 33 ως 39 της προσβαλλομένης αποφάσεως) τους λόγους για τους οποίους υφίσταται τέτοιο αδικαιολόγητο όφελος προβαίνοντας ιδίως στις κατωτέρω εκτιμήσεις:
«37 κατά τη γνώμη του τμήματος, τα προσκομισθέντα από την ανακόπτουσα στοιχεία καταδεικνύουν ότι η φήμη που έχει αποκτηθεί γίνεται αντιληπτή από σημαντικό τμήμα του κοινού, όχι μόνον υπό την ιδιότητά της ως κατασκευαστή ορισμένων προϊόντων, αλλά και ως απόηχος των δραστηριοτήτων της χορηγού, που αφορούν κυρίως αθλητικούς αγώνες και οργανώσεις μεγάλων μουσικών εκδηλώσεων.
38 Είναι αναντίρρητο ότι, στο πλαίσιο αυτών των δραστηριοτήτων χορηγού, η ανακόπτουσα παράγει ή ασχολείται με την παραγωγή ενδυμάτων φερόντων το σήμα της. Μολονότι κύριος σκοπός των προϊόντων είναι η προώθηση του σήματος, γεγονός, παρ’ όλ’ αυτά, είναι ότι το εν λόγω κοινό είναι συνηθισμένο να βλέπει το σήμα που φέρουν αυτά τα προϊόντα κατά τη διάρκεια αθλητικών ή μουσικών εκδηλώσεων.
39 Η αιτούσα προτίθεται να χρησιμοποιεί το σήμα απεριορίστως επί ενδυμάτων, υποδημάτων και ειδών πιλοποιίας. Τούτο σημαίνει ότι η σχετική περιγραφή καλύπτει κάθε είδος ενδυμάτων, συμπεριλαμβανομένων των αθλητικών ενδυμάτων. Ουδείς λόγος συντρέχει να υποτεθεί ότι η προσφεύγουσα δεν θα χρησιμοποιούσε τα στοιχεία TDK στα T-σέρτ, στα παντελονάκια, στους επενδύτες ή άλλα παρόμοια αθλητικά είδη. Τα ίδια ισχύουν και για τα υποδήματα και τα είδη πιλοποιίας που χρησιμοποιούνται στις αθλητικές εκδηλώσεις. Δεδομένου ότι το προς καταχώριση σήμα είναι όμοιο προς ένα από τα σήματα της ανακόπτουσας, το οικείο κοινό θα υποθέσει ότι τα ενδύματα, υποδήματα και είδη πιλοποιίας κατασκευάζονται από την ανακόπτουσα ή παράγονται με την άδεια χρησιμοποιήσεως του σήματος TDK στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της χορηγού. Με άλλα λόγια, η αιτούσα θα προσελκύσει προς τα προϊόντα της όλους τους πελάτες που συνδέονται σήμερα με την ανακόπτουσα ως χορηγό παγκοσμίου επιπέδου αθλητικών συναντήσεων και ευρωπαϊκών μουσικών εκδηλώσεων, όπου η ανακόπτουσα έχει επενδύσει τα μέγιστα σε χρόνο, προσπάθειες και χρήμα, όπως επισημαίνεται στην προσβαλλόμενη απόφαση. Πρόκειται τόσο για παρασιτική εκμετάλλευση σε βάρος φημισμένων σημάτων όσον και για απόπειρα να αντληθεί εμπορικό όφελος από την φήμη τους. Κατά τη γνώμη του τμήματος, τούτο ισοδυναμεί με άντληση αδικαιολογήτου οφέλους τόσο από τον διακριτικό χαρακτήρα όσο και από τη φήμηs των προγενεστέρων σημάτων.»
62 Έτσι, το τμήμα προσφυγών στήριξε, κατ’ ουσίαν, το συμπέρασμά του στις ακόλουθες σκέψεις. Η φήμη, όπως έχει διαπιστωθεί, των προγενεστέρων σημάτων καθώς και ο διακριτικός χαρακτήρας τους καταλαμβάνουν τις δραστηριότητες προωθήσεως και διαφημίσεως της παρεμβαίνουσας στο πλαίσιο του ρόλου της ως χορηγού αθλητικών και μουσικών εκδηλώσεων. Όσον αφορά, ειδικότερα, τα αθλητικά γεγονότα, το κοινό έχει εθιστεί στο να βλέπει το σήμα TDK στα σχετιζόμενα με τα εν λόγω γεγονότα ενδύματα. Εξάλλου, η χρήση από την προσφεύγουσα του προς καταχώριση σήματος στα ενδύματα γενικώς και ιδίως σ’ αυτά που συνήθως χρησιμοποιούνται από την παρεμβαίνουσα στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της ως αθλητικού χορηγού μπορεί να οδηγήσει το κοινό στη σκέψη ότι τέτοια ενδύματα κατασκευάζονται από την παρεμβαίνουσα ή με την άδειά της. Το τμήμα προσφυγών, με βάση τα αποδεικτικά στοιχεία που διέθετε, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εκ μέρους της προσφεύγουσας χρήση του προς καταχώριση σήματος μπορούσε να ωθήσει το κοινό στο να αγοράζει τα προϊόντα της λόγω του πιθανού συσχετισμού που θα έκανε μεταξύ του σήματος TDK και της συνδεομένης με τη φήμη και τον διακριτικό χαρακτήρα των προγενεστέρων σημάτων εμπορικής αξίας.
63 Η προσφεύγουσα, αμφισβητεί, κατ’ ουσίαν, την αποδεικτική αξία των στοιχείων της δικογραφίας επί των οποίων στηρίχτηκε το συμπέρασμα του τμήματος προσφυγών. Ειδικότερα, υπογραμμίζει το γεγονός ότι τα προϊόντα που αυτή προτίθεται να πωλεί στο κοινό θα διατίθενται μέσω λίαν διαφορετικών τρόπων διανομής και ότι τα προγενέστερα σήματα που εμφανίζονται στις πλάτες των φανελών των αθλητών και στα Τ-shirts μάρκας (Adidas π.χ.), στην αντίληψη του κοινού συσχετίζονται μόνο με τις δραστηριότητές της ως χορηγού (βλ. ανωτέρω σκέψεις 33 και 21).
64 Πάντως, το Πρωτοδικείο υπενθυμίζει ότι το τμήμα προσφυγών δεν υποχρεούται να αποδείξει την ύπαρξη πραγματικής και υφιστάμενης προσβολής επί προγενεστέρου σήματος. Απλώς οφείλει να διαθέτει στοιχεία επιτρέποντα να συναχθεί prima facie μελλοντικός, μη υποθετικός, κίνδυνος αδικαιολόγητου οφέλους (η προπαρατεθείσα απόφαση SPA-FINDERS, σκέψη 40).
65 Το Πρωτοδικείο υπενθυμίζει επίσης ότι το αδικαιολογήτως αντλούμενο από τον διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη του προγενεστέρου σήματος όφελος πρέπει να νοηθεί ως περιλαμβάνον και τις περιπτώσεις όπου υφίσταται πρόδηλη και παρασιτική εκμετάλλευση φημισμένου σήματος ή απόπειρα αντλήσεως οφέλους από τη φήμη του (η προπαρατεθείσα απόφαση SPA-FINDERS, σκέψη 51). Συναφώς, όσο μεγαλύτερος είναι ο διακριτικός χαρακτήρας και η φήμη του προγενεστέρου σήματος τόσο ευκολότερα γίνεται δεκτή η ύπαρξη προσβολής (προπαρατεθείσα απόφαση General Motors, σκέψη 30, καθώς και η προπαρατεθείσα απόφαση SPA-FINDERS, σκέψη 41).
66 Εν προκειμένω πρέπει να υπογραμμιστεί ότι η παρεμβαίνουσα απέδειξε τη φήμη των προγενεστέρων σημάτων της κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94 και ότι το τμήμα προσφυγών κατέληξε στο συμπέρασμα (σημείο 32 της προσβαλλομένης αποφάσεως), χωρίς να έχει σοβαρώς αντικρουστεί επί του σημείου αυτού, ότι τα προγενέστερα σήματα είχαν εντονότερο διακριτικό χαρακτήρα λόγω της φήμης τους. Εξάλλου, το συμπέρασμα αυτό επιρρωννύεται και από την πολύ εκτεταμένη διείσδυση των προγενεστέρων σημάτων στις αγορές τους αναφοράς.
67 Υπό τις περιστάσεις αυτές, το Πρωτοδικείο εκτιμά ότι το τμήμα προσφυγών ορθώς έκρινε, λόγω των δραστηριοτήτων χορηγού, ιδίως αθλητικού, της παρεμβαίνουσας, ότι η χρήση, πράγμα που δεν μπορεί να αποκλεισθεί, του προς καταχώριση σήματος από την προσφεύγουσα επί των αθλητικών ενδυμάτων θα οδηγούσε στη σκέψη ότι τέτοια ενδύματα έχουν κατασκευασθεί από την παρεμβαίνουσα ή με την άδειά της. Αυτή η κατάσταση αποτελεί στοιχείο επιτρέπον να συναχθεί ένας prima facie, μη υποθετικός, μελλοντικός κίνδυνος ότι η προσφεύγουσα θα αντλήσει αδικαιολόγητο όφελος από τη φήμη των προγενεστέρων σημάτων, η οποία απορρέει από δραστηριότητες, προσπάθειες και επενδύσεις, επί 20 και πλέον έτη, της προσφεύγουσας.
68 Απ’ όλα τα ανωτέρω προκύπτει ότι ο μοναδικός προβληθείς από την προσφεύγουσα λόγος και, συνακόλουθα, η προσφυγή πρέπει να απορριφθούν.
Επί των δικαστικών εξόδων
69 Σύμφωνα με το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπήρξε σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι η προσφεύγουσα ηττήθηκε, πρέπει αυτή να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα σύμφωνα με τα αιτήματα του ΓΕΕΑ και της παρεμβαίνουσας.
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ (πρώτο τμήμα)
αποφασίζει:
1) Απορρίπτει την προσφυγή.
2) Καταδικάζει την προσφεύγουσα, Aktieselskabet af 21. Νοεμβρίου 2001, στα δικαστικά έξοδα.
García-Valdecasas | Cooke | Labucka |
Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 6 Φεβρουαρίου 2007.