Προσφυγή της 22ας Οκτωβρίου 2007 - Strack κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-120/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Guido Strack (Κολωνία, Γερμανία) (Εκπρόσωπος: H. Tettenborn, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

Να κηρύξει άκυρες τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 30ής Μαΐου 2005, της 25ης Οκτωβρίου 2005, της 15ης Μαρτίου 2007 και της 20ής Ιουλίου 2007 στο μέτρο που με αυτές περιορίζονται σε 12 οι ημέρες μη ληφθείσας κανονικής άδειας του έτους 2004 που ο προσφεύγων έχει δικαίωμα μεταφοράς στο επόμενο έτος και αναλόγως περιορίζεται η αποζημίωση για τις ημέρες κανονικής άδειας που δεν είχε λάβει ο προσφεύγων κατά τον χρόνο αποχωρήσεώς του από την ενεργό υπηρεσία.

Να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην καταβολή χρηματικής αποζημίωσης στον προσφεύγοντα για 26,5 ημέρες μη ληφθείσας κανονικής άδειας, για την οποία δεν έχει καταβληθεί αποζημίωση σύμφωνα με το άρθρο 4, παράγραφος 2, του παραρτήματος V του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως, πλέον ετήσιων τόκων υπερημερίας, για το διάστημα από 1η Απριλίου 2005, με επιτόκιο κατά 2% υψηλότερο από το προεξοφλητικό επιτόκιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας .

Να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του ο προσφεύγων προβάλλει παράβαση του άρθρου 4, παράγραφοι 1 και 2, του παραρτήματος V του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως και του δελτίου "Διοικητικές πληροφορίες" αριθ. 66-2002 της καθής. Σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές, ο προσφεύγων είχε δικαίωμα να μεταφέρει στο έτος 2005 το σύνολο της κανονικής άδειας του 2004 που για υπηρεσιακούς λόγους δεν έλαβε κατά το ημερολογιακό έτος 2004, αλλά με τις προσβαλλόμενες αποφάσεις της καθής το σχετικό αίτημά του απορρίφθηκε. Ο λόγος για τη μη χρήση της άδειας είναι ασθένεια του προσφεύγοντος, η οποία στο μεταξύ αναγνωρίσθηκε ως επαγγελματική νόσος από την καθής.

Επιπλέον, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι το επικουρικό αίτημα για αποζημίωση προκύπτει από την παράνομη άρνηση της καθής να καταβάλει την οφειλόμενη στον προσφεύγοντα αποζημίωση, σύμφωνα με το άρθρο 4, παράγραφος 2, του παραρτήματος V του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως, κατά τον χρόνο αποχωρήσεώς του από την ενεργό υπηρεσία.

____________