Skarga wniesiona w dniu 11 maja 2010 r. - Rautaruukki Oyj przeciwko OHIM - Manuel Vigil Pérez (MONTERREY)

(Sprawa T-217/10)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Rautaruukki Oyj (Helsinki, Finlandia) (przedstawiciel: adwokat J. Tanhuanpää)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą był również: Manuel Vigil Pérez (Madryt, Hiszpania)

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 24 lutego 2010 r. w sprawie R 1001/2009-2;

uchylenie decyzji Wydziału Sprzeciwów w sprawie B 1173707 w całości;

dopuszczenie do rejestracji znaku skarżącej "MONTERREY" dla wszystkich towarów należących do klas 6 i 19, zgodnie z dokonanym przez skarżącą zgłoszeniem wspólnotowego znaku towarowego nr 5276936;

obciążenie strony pozwanej kosztami niniejszego postępowania oraz kosztami postępowania przed Izbą Odwoławczą;

obciążenie Manuela Vigila Péreza, w przypadku przystąpienia przez niego do niniejszego postępowania, kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi przez skarżącą w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Skarżąca

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Słowny znak towarowy "MONTERREY" dla towarów i usług z klas 6, 19 i 37

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie: Manuel Vigil Pérez

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: Dokonana w Hiszpanii rejestracji nr 1695663 graficznego znaku towarowego "MONTERREY" dla usług z klasy 37; dokonana w Hiszpanii rejestracja nr 1695662 graficznego znaku towarowego "MONTERREY" dla usług z klasy 36

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Częściowe uwzględnienie sprzeciwu

Decyzja Izby Odwoławczej: Częściowe oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: W uzasadnieniu skargi skarżąca podnosi trzy zarzuty:

W pierwszym zarzucie skarżąca podnosi, że w zaskarżonej decyzji naruszono art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady nr 207/2009, ponieważ Izba Odwoławcza błędnie oceniła podobieństwo towarów i usług.

W drugim zarzucie skarżąca stwierdza, że w zaskarżonej decyzji naruszono zasadę 99 rozporządzenia Komisji nr 2868/95 wykonującego rozporządzenie Rady nr 40/94, ponieważ Izba Odwoławcza nieprawidłowo przyjęła, że tłumaczenie wcześniejszego prawa odpowiadało właściwemu oryginałowi.

W trzecim zarzucie skarżąca podnosi, że w zaskarżonej decyzji naruszono zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań, równego traktowania i legalności.

____________