Language of document :

Skarga wniesiona w dniu 15 października 2013 r. – Republika Grecka przeciwko Komisji Europejskiej

(Sprawa T-550/13)

Język postępowania: grecki

Strony

Strona skarżąca: Republika Grecka (przedstawiciele: I. Chalkias, X. Basakou i A. Vasilopoulou)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności końcowej i ostatecznej decyzji Komisji z dnia 13 sierpnia 2013 r. wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR), Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), notyfikowanej jako dokument nr C(2013) 5225 i opublikowanej w Dz.U. L 219, s. 49, w części, w której decyzja ta dotyczy Republiki Greckiej oraz

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty:

W zarzucie pierwszym odnoszącym się do korekty dokonanej w ramach systemu pomocy na przetwarzanie brzoskwiń i gruszek Republika Grecka utrzymuje, że zastosowanie korekt w 2013 r., po ponad czteroletnim okresie bezczynności ze strony Komisji, z tytułu uchybień w systemie kontroli dotyczących lat gospodarczych 2006 i 2007 i stwierdzonych już w 2008 r. narusza ogólną zasadę pewności prawa, rozsądnego terminu i działania przez Komisję w odpowiednim czasie z powodu nieuzasadnionego i zbyt długiego czasu trwania postępowania, co szkodzi Republice Greckiej w obecnej sytuacji finansowej i stanowiło absolutne zaskoczenie pod względem finansowym.W zarzucie drugim odnoszącym się do korekty dokonanej w ramach systemu pomocy na przetwarzanie brzoskwiń i gruszek Republika Grecka twierdzi, że Komisja, opierając się na błędzie w ustaleniach faktycznych i całkowicie niewystarczającym uzasadnieniu, doszła do wniosku, iż nie zostały przeprowadzone dwie kluczowe kontrole i zaproponowała korektę ryczałtową w wysokości 10%, podczas gdy stawka ta nie powinna przekraczać 5% mających zastosowanie w przypadkach, w których stwierdzono braki w kluczowych kontrolach.W zarzucie trzecim odnoszącym się do korekty w zakresie POSEI – mniejszych wysp Morza Egejskiego Republika Grecka utrzymuje, że decyzja Komisji nie zawiera dokładnego uzasadnienia, które usprawiedliwiałoby zastosowaną korektę.