Language of document : ECLI:EU:T:2015:769

Υπόθεση T‑547/13

Rosian Express SRL

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς
(εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σήμα — Αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου κοινοτικού σήματος — Σχήμα συσκευασίας παιχνιδιού — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Δικαίωμα ακροάσεως — Άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009»

Περίληψη — Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα)
της 8ης Οκτωβρίου 2015

1.      Κοινοτικό σήμα — Δικονομικές διατάξεις — Αιτιολόγηση των αποφάσεων — Άρθρο 75, πρώτη περίοδος, του κανονισμού 207/2009 — Ίδιο περιεχόμενο προς εκείνο του άρθρου 296 ΣΛΕΕ

(Άρθρο 296 ΣΛΕΕ· κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 75, πρώτη περίοδος)

2.      Κοινοτικό σήμα — Δικονομικές διατάξεις — Αποφάσεις του ΓΕΕΑ — Σεβασμός των δικαιωμάτων άμυνας — Περιεχόμενο της αρχής

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 75, δεύτερη περίοδος)

3.      Κοινοτικό σήμα — Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος — Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου — Σήματα στερούμενα διακριτικού χαρακτήρα — Τρισδιάστατο σήμα που αποτελείται από το σχήμα του προϊόντος — Διακριτικός χαρακτήρας — Κριτήρια εκτιμήσεως

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 7 § 1, στοιχείο βʹ)

4.      Κοινοτικό σήμα — Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος — Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου — Σήματα στερούμενα διακριτικού χαρακτήρα — Τρισδιάστατα σήματα που συνίστανται στη μορφή του προϊόντος — Σχήμα συσκευασίας παιχνιδιού

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 7 § 1, στοιχείο βʹ)

5.      Κοινοτικό σήμα — Δικονομικές διατάξεις — Αυτεπάγγελτη εξέταση των πραγματικών περιστατικών — Περιεχόμενο — Υποχρέωση αποδείξεως σε σχέση με πασίγνωστα πραγματικά περιστατικά — Δεν υφίσταται

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 76 § 1)

6.      Κοινοτικό σήμα — Αποφάσεις του ΓΕΕΑ — Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως — Αρχή της χρηστής διοικήσεως — Προγενέστερες αποφάσεις του ΓΕΕΑ — Αρχή της νομιμότητας — Ανάγκη αυστηρής και πλήρους εξετάσεως σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση

1.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 15)

2.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 24, 25)

3.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 38-40)

4.      Στερείται διακριτικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009 για το κοινοτικό σήμα, το σημείο το οποίο συνίσταται σε ένα ορθογώνιο ξύλινο κουτί με σύστημα συρόμενων φύλλων συγκρατήσεως των κομματιών και σύστημα κλεισίματος αυτών των φύλλων και στα δύο άκρα του κουτιού. Επομένως, το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση διαθέτει σύστημα ολισθήσεως το οποίο καθιστά δυνατή την ενσωμάτωση των τεσσάρων φύλλων παιχνιδιού σε ενιαίο σύνολο, και τα κομμάτια του παιχνιδιού, καθώς και τα στηρίγματα των φύλλων περικλείονται από τα τέσσερα φύλλα, τα οποία σχηματίζουν τα τοιχώματα τα οποία στηρίζουν το σύνολο, το οποίο διαθέτει δύο μικρές βιδωτές πλάκες που λειτουργούν ως σύστημα κλεισίματος, χωρίς να είναι αναγκαία πρόσθετη συσκευασία. Κάθε πλευρικό τοίχωμα έχει στο εσωτερικό του δύο αυλακώσεις, προϊόν εκγλυφάνσεως, οι οποίες καθιστούν δυνατή την κύλιση των δύο ζευγών φύλλων. Οι μικρές πλάκες οι οποίες χρησιμεύουν για το κλείσιμο είναι ορθογώνιου σχήματος με στρογγυλεμένες άκρες και λοξές γωνίες, στερεωμένες στο πλαίσιο με μια βίδα.

Λαμβανομένης υπόψη της περιγραφής αυτής, το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση δεν διαφέρει σημαντικά από τα γενικώς και συνήθως ισχύοντα στον οικείο τομέα. Είναι σύνηθες τα επιτραπέζια παιχνίδια και τα παιχνίδια κάθε είδους (λόγου χάρη, η μίνι έκδοση του ράμι για παιδιά) να συσκευάζονται και να πωλούνται σε συσκευασίες διαφόρων τύπων υλικών, περιλαμβανομένων των ξύλινων κουτιών.

Ειδικότερα, είναι παγκοίνως γνωστό ότι τα επίμαχα προϊόντα παρουσιάζονται συχνά σε ορθογώνιο ξύλινο κουτί. Ομοίως, ο τρόπος ξεδιπλώματος και συναρμολογήσεως του κουτιού στο σχήμα του οποίου συνίσταται το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση, ήτοι σύστημα ολισθήσεως φύλλων το οποίο καθιστά δυνατό το άνοιγμα του παιχνιδιού ή τη συναρμολόγησή του, δεν διαφέρει σημαντικά από τα γενικώς και συνήθως ισχύοντα στον οικείο τομέα. Πράγματι, είναι παγκοίνως γνωστό ότι υπάρχουν παρόμοια συστήματα ολισθήσεως για το άνοιγμα και τη συναρμολόγηση των επίμαχων προϊόντων. Εξεταζόμενα στο σύνολό τους, τα διαφορετικά χαρακτηριστικά του σήματος του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση, ουδόλως άγουν στο συμπέρασμα ότι το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση διαφέρει σημαντικά από τα γενικώς και συνήθως ισχύοντα στον οικείο τομέα. Κατά συνέπεια, κρίνεται ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση δεν έχει διακριτικό χαρακτήρα ο οποίος να καθιστά δυνατή για το κοινό την ταυτοποίηση των επίμαχων προϊόντων ως προερχομένων από συγκεκριμένη επιχείρηση και, επομένως, τη διάκριση των προϊόντων αυτών από εκείνα τα οποία προέρχονται από άλλες επιχειρήσεις.

(βλ. σκέψεις 44-46)

5.      Δυνάμει του άρθρου 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009, το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) υποχρεούται να εξετάσει αυτεπαγγέλτως τα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε εφαρμογή του απόλυτου λόγου απαραδέκτου του άρθρου 7, παράγραφος 1, του ίδιου κανονισμού. Ως εκ τούτου, το ΓΕΕΑ μπορεί να χρειαστεί να θεμελιώσει τις αποφάσεις του σε πραγματικά περιστατικά τα οποία δεν επικαλέστηκε ο αιτών.

Καίτοι, καταρχήν, στα όργανα αυτά απόκειται να τεκμηριώσουν στις αποφάσεις τους, την ακρίβεια τέτοιων πραγματικών περιστατικών, τούτο δεν ισχύει όταν επικαλούνται πασίδηλα περιστατικά. Επομένως, τίποτα δεν εμποδίζει το ΓΕΕΑ να λάβει υπόψη του πασίδηλα πραγματικά περιστατικά κατά την εκτίμησή του. Ως εκ τούτου, στην προκειμένη περίπτωση, το τμήμα προσφυγών μπορούσε σύννομα να διαπιστώσει την έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα του σήματος του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση βασιζόμενο σε πασίδηλα πραγματικά περιστατικά τα οποία απορρέουν από την πρακτική πείρα της εμπορίας καταναλωτικών προϊόντων, χωρίς να είναι αναγκαία η παράθεση συγκεκριμένων παραδειγμάτων.

(βλ. σκέψεις 47, 48)

6.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 52)