Προσφυγή της 3ης Αυγούστου 2012 - Akzo Nobel κ.λπ. κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-345/12)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες: Akzo Nobel NV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες), Akzo Nobel Chemicals Holding AB (Nacka, Σουηδία) και Eka Chemicals AB (Bohus, Σουηδία) (εκπρόσωποι: C. Swaak και R. Wesseling, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα των προσφευγουσών
Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει, εν όλω ή εν μέρει, την απόφαση C(2012) 3533 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Μαΐου 2012, περί απορρίψεως μιας αιτήσεως εμπιστευτικής μεταχειρίσεως υποβληθείσας σε σχέση με την υπόθεση COMP/38.620 - Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας,
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τρεις κύριους και δύο επικουρικούς λόγους ακυρώσεως.
Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως και προσέβαλε το δικαίωμα χρηστής διοικήσεως των προσφευγουσών κατά το άρθρο 296 ΣΛΕΕ και το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι με τη δημοσίευση του πλήρους μη εμπιστευτικού κειμένου της αποφάσεως Υπεροξείδιο του υδρογόνου η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωση εμπιστευτικής μεταχειρίσεως την οποία υπέχει από το άρθρο 339 ΣΛΕΕ, όπως αυτό εκτελέσθηκε ειδικότερα με τους κανονισμούς 1/2003
2 και 773/2004
4 και τις ανακοινώσεις επιεικείας της Επιτροπής του 2002 και του 2006
Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι με τη δημοσίευση του πλήρους μη εμπιστευτικού κειμένου της αποφάσεως Υπεροξείδιο του υδρογόνου, το οποίο περιέχει στοιχεία από την αίτηση των προσφευγουσών για επιείκεια, παραβιάζεται η αρχή της ασφαλείας δικαίου και προσβάλλονται η δικαιολογημένη εμπιστοσύνη των προσφευγουσών και το δικαίωμά τους χρηστής διοικήσεως κατά το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με τον τέταρτο λόγο, ο οποίος προβάλλεται στο μέτρο που η απόφαση της Επιτροπής μπορεί να ερμηνευθεί ως σιωπηρή απόφαση παροχής προσβάσεως σε ορισμένα στοιχεία με βάση τον κανονισμό περί διαφανείας , υποστηρίζεται ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως και το καθήκον χρηστής διοικήσεως που υπέχει κατά το άρθρο 296 ΣΛΕΕ και το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με τον πέμπτο λόγο, ο οποίος προβάλλεται στο μέτρο που η απόφαση της Επιτροπής μπορεί να ερμηνευθεί ως σιωπηρή απόφαση παροχής προσβάσεως σε ορισμένα στοιχεία με βάση τον κανονισμό περί διαφανείας, υποστηρίζεται ότι η δημοσίευση του πλήρους μη εμπιστευτικού κειμένου της αποφάσεως Υπεροξείδιο του υδρογόνου συνιστά παράβαση του εν λόγω κανονισμού.
____________1 - Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1).2 - Κανονισμός (ΕΚ) 773/2004 της Επιτροπής, της 7ης Απριλίου 2004, σχετικά με τη διεξαγωγή από την Επιτροπή των διαδικασιών δυνάμει των άρθρων 81 και 82 της Συνθήκης ΕΚ (ΕΕ L 123, σ. 18).3 - Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη μη επιβολή και τη μείωση των προστίμων σε περιπτώσεις συμπράξεων (ΕΕ 2002, C 45, σ. 3) και ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη μη επιβολή και τη μείωση των προστίμων σε υποθέσεις συμπράξεων (καρτέλ) (ΕΕ 2006, C 298, σ.17).4 - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ L 145, σ.43).