Προσφυγή της 4ης Μαρτίου 2009 - Γερμανία κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-97/09)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωπος: M. Lumma, επικουρούμενος από τον C. von Donat, δικηγόρο)
Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
να ακυρώσει την απόφαση C (2008) 8465 τελικό της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου 2008, για τη μείωση της οικονομικής συνδρομής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Αναπτύξεως (ΕΤΠΑ) που είχε αρχικώς χορηγηθεί -σύμφωνα με την απόφαση C(94) 1939/4 της Επιτροπής, της 5ης Αυγούστου 1994, με την απόφαση C(94) 2273/4 της Επιτροπής, της 22ας Αυγούστου 1994, και με την απόφαση C(94) 1425 της Επιτροπής, της 6ης Σεπτεμβρίου 1994- υπέρ του λειτουργικού προγράμματος του στόχου 1 (1994-1999), όσον αφορά το ομόσπονδο κράτος της Σαξονίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας·
να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα αμφισβητεί τη νομιμότητα της αποφάσεως C (2008) 8465 τελικό της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου 2008, για τη μείωση της οικονομικής συνδρομής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Αναπτύξεως (ΕΤΠΑ) που είχε αρχικώς χορηγηθεί υπέρ του λειτουργικού προγράμματος του στόχου 1 (1994-1999), όσον αφορά το ομόσπονδο κράτος της Σαξονίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.
Η προσφεύγουσα προβάλλει προς στήριξη της προσφυγής της τους ακόλουθους λόγους:
Πρώτον, δεν υφίσταται καμία νομική βάση για τον κατ' αποκοπήν προσδιορισμό και τον υπολογισμό βάσει προβολών των δημοσιονομικών διορθώσεων για την περίοδο επιδοτήσεων 1994-1999.
Δεύτερον, η προσβαλλόμενη απόφαση προσκρούει στο άρθρο 24, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 4253/88
1 καθόσον, κατά την προσφεύγουσα, δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για δημοσιονομική διόρθωση.
Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή παρερμήνευσε την έννοια της "παρατυπίας" και κατέληξε σε εσφαλμένες διαπιστώσεις ως προς τα πραγματικά περιστατικά. Το συμπέρασμα περί συστηματικών διαχειριστικών λαθών και περί ελέγχου στηρίζεται επί εσφαλμένων πραγματικών περιστατικών.
Επικουρικώς, η προσφεύγουσα επισημαίνει ότι η Επιτροπή δεν έκανε χρήση της διακριτικής ευχέρειας που έχει δυνάμει του άρθρου 24, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 4253/88. Ως εκ τούτου, οι κατ' αποκοπήν διορθώσεις είναι δυσανάλογες και ο υπολογισμός βάσει προβολών πραγματοποιήθηκε κατά τρόπο εσφαλμένο.
Επιπροσθέτως, η προσφεύγουσα προβάλλει ανεπαρκή αιτιολόγηση της προσβαλλομένης αποφάσεως· κατά την προσφεύγουσα, η εν λόγω απόφαση δεν περιλαμβάνει καθορισμό και δικαιολόγηση του ποσού των κατ' αποκοπήν διορθώσεων.
Τέλος, η προσφεύγουσα προβάλλει προσβολή της αρχής της συνεργασίας με την καθής, καθόσον, ενώ η Επιτροπή είχε αναγνωρίσει με συμφωνία σχετική με τη διαχείριση ότι λειτουργούσαν συστήματα διαχειρίσεως και ελέγχου, στην προσβαλλόμενη απόφαση καταγγέλλει συστηματικές παραλείψεις στους τομείς της διαχειρίσεως και του ελέγχου.
____________1 - Κανονισμός (ΕΟΚ) 4253/88 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1988, για τις διατάξεις εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2052/88 όσον αφορά τον συντονισμό των παρεμβάσεων των διαφόρων διαρθρωτικών ταμείων μεταξύ τους καθώς και με τις παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και των λοιπών υφιστάμενων χρηματοδοτικών οργάνων (ΕΕ L 374 της 31ης Δεκεμβρίου 1988, σ. 1).