Υπόθεση T‑385/11

BP Products North America Inc.

κατά

Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

«Ντάμπινγκ — Επιδοτήσεις — Εισαγωγές βιοντίζελ καταγωγής Ηνωμένων Πολιτειών — Καταστρατήγηση — Άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 — Άρθρο 23 του κανονισμού (ΕΚ) 597/2009 — Ελαφρώς τροποποιημένο ομοειδές προϊόν — Ασφάλεια δικαίου — Κατάχρηση εξουσίας — Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Ίση μεταχείριση — Αρχή της χρηστής διοικήσεως»

Περίληψη — Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 16ης Ιανουαρίου 2014

1.      Προσφυγή ακυρώσεως — Φυσικά ή νομικά πρόσωπα — Πράξεις που τα αφορούν άμεσα και ατομικά — Λόγος απαραδέκτου δημοσίας τάξεως — Εκτελεστικοί κανονισμοί για την επέκταση δασμού αντιντάμπινγκ και αντισταθμιστικού δασμού — Επιχειρήσεις παραγωγής και εξαγωγής οι οποίες κατονομάζονται στον κανονισμό ή τις οποίες αφορούν οι προπαρασκευαστικές έρευνες — Παραδεκτό

(Άρθρο 263, εδ. 4, ΣΛΕΕ· κανονισμοί του Συμβουλίου 443/2011 και 444/2011)

2.      Ένδικη διαδικασία — Προβολή νέων ισχυρισμών και λόγων κατά τη διάρκεια της διαδικασίας — Λόγος που προβάλλεται για πρώτη φορά με το υπόμνημα απαντήσεως — Απαράδεκτο

(Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 48 § 2)

3.      Κοινή εμπορική πολιτική — Άμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ ή της επιδοτήσεως εκ μέρους τρίτων χωρών — Επιβολή δασμού αντιντάμπινγκ και αντισταθμιστικού δασμού — Καταστρατήγηση — Εκτελεστικοί κανονισμοί για την επέκταση δασμού αντιντάμπινγκ και αντισταθμιστικού δασμού — Ελαφρώς τροποποιημένα ομοειδή προϊόντα — Έννοια — Εξουσία εκτιμήσεως των θεσμικών οργάνων — Δικαστικός έλεγχος — Όρια

(Κανονισμοί του Συμβουλίου  597/2009, άρθρο 23 §§ 1 και 3, στοιχείο α΄, και 1225/2009, άρθρο 13 § 1)

4.      Προσφυγή ακυρώσεως — Ισχυρισμοί και λόγοι — Κατάχρηση εξουσίας — Έννοια

(Άρθρο 263 ΣΛΕΕ)

5.      Κοινή εμπορική πολιτική — Άμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ ή της επιδοτήσεως εκ μέρους τρίτων χωρών — Επιβολή δασμού αντιντάμπινγκ και αντισταθμιστικού δασμού — Καταστρατήγηση — Έννοια — Κριτήρια εκτιμήσεως

(Κανονισμοί του Συμβουλίου 597/2009, άρθρο 23 §§ 1 και 3, στοιχείο α΄, και 1225/2009, άρθρο 13 § 1)

6.      Πράξεις των θεσμικών οργάνων — Αιτιολογία — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Περιεχόμενο — Εκτελεστικοί κανονισμοί για την επέκταση δασμού αντιντάμπινγκ και αντισταθμιστικού δασμού

(Άρθρο 296 ΣΛΕΕ· κανονισμοί του Συμβουλίου 443/2011 και 444/2011)

7.      Κοινή εμπορική πολιτική — Άμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ ή της επιδοτήσεως εκ μέρους τρίτων χωρών — Επιβολή δασμού αντιντάμπινγκ και αντισταθμιστικού δασμού — Καταστρατήγηση — Εκτελεστικοί κανονισμοί για την επέκταση δασμού αντιντάμπινγκ και αντισταθμιστικού δασμού — Απουσία ιδιαίτερης μεταχειρίσεως των εμπλεκόμενων επιχειρήσεων — Παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων — Δεν υφίσταται — Παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως — Δεν υφίσταται

(Κανονισμοί του Συμβουλίου 597/2009, άρθρα 20 και 23 §§ 1 και 3, στοιχείο α΄, και 1225/2009, άρθρα 11 § 4 και 13 § 1)

1.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 70-77)

2.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 91, 119)

3.      Όσον αφορά την επέκταση δασμού αντιντάμπινγκ ή αντισταθμιστικού δασμού επί των εισαγωγών ελαφρώς τροποποιημένων ομοειδών προϊόντων από χώρα έναντι της οποίας έχουν ληφθεί τα αρχικά μέτρα αντιντάμπινγκ και κατά των επιδοτήσεων, όπως η επέκταση αυτή προβλέπεται με τα άρθρα 23, παράγραφος 1, του βασικού κανονισμού κατά των επιδοτήσεων 597/2009 και 13, παράγραφος 1, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ 1225/2009, όταν λαμβάνει χώρα καταστρατήγηση των μέτρων αυτών, τα θεσμικά όργανα της Ένωσης διαθέτουν ευρεία εξουσία εκτιμήσεως ως προς τον καθορισμό αυτού που μπορεί να θεωρηθεί ως ελαφρώς τροποποιημένο ομοειδές προϊόν, ο δε έλεγχος που ασκούν συναφώς τα δικαιοδοτικά όργανα της Ένωσης περιορίζεται στην εξακρίβωση της τηρήσεως των κανόνων διαδικασίας, της αλήθειας των περιστατικών επί των οποίων στηρίχθηκε η επίμαχη επιλογή και της ελλείψεως πρόδηλης πλάνης κατά την εκτίμηση των περιστατικών αυτών ή της ελλείψεως καταχρήσεως εξουσίας.

Θεωρούνται ιδίως ως ελαφρώς τροποποιημένα ομοειδή προϊόντα τα προϊόντα που έχουν τα ίδια βασικά χαρακτηριστικά με τα προϊόντα που καλύπτονται από τον βασικό κανονισμό.

Συναφώς, οι εμπορικές ταξινομήσεις των επίμαχων προϊόντων τις οποίες έχει πραγματοποιήσει η οικεία βιομηχανία και οι ταξινομήσεις που προκύπτουν από τη συνδυασμένη ονοματολογία έχουν τυπικό χαρακτήρα και δεν έχουν κατ’ ανάγκη την έννοια ότι τα προϊόντα που αποτελούν αντικείμενο των διαφόρων αυτών ταξινομήσεων δεν έχουν τα ίδια βασικά χαρακτηριστικά κατά την έννοια των ως άνω διατάξεων.

Εξάλλου, οι διατάξεις των βασικών κανονισμών αντιντάμπινγκ και κατά των επιδοτήσεων οι οποίες αφορούν τις διαδικασίες καταστρατηγήσεως δεν απαιτούν να αποδειχθεί ότι τα ελαφρώς τροποποιημένα ομοειδή προϊόντα κατά την έννοια των διατάξεων αυτών δημιουργήθηκαν ειδικώς με σκοπό την αποφυγή των δασμών.

(βλ. σκέψεις 92, 100, 110, 126)

4.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 120)

5.      Το άρθρο 13, παράγραφος 1, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ 1225/2009 και το άρθρο 23, παράγραφοι 1 και 3, στοιχείο α΄, του βασικού κανονισμού κατά των επιδοτήσεων 597/2009 δεν προβλέπουν πρόσθετο κριτήριο για τη διαπίστωση καταστρατηγήσεως, κατά το οποίο το τροποποιημένο προϊόν πρέπει, μετά την εισαγωγή του, να μπορεί να επανέλθει στην κατάσταση του υπό εξέταση προϊόντος. Συγκεκριμένα, η πρακτική καταστρατηγήσεως που διαλαμβάνεται στις διατάξεις αυτές διαφέρει από την πρακτική που διαλαμβάνεται στο άρθρο 13, παράγραφος 2, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ.

Εξάλλου, οι διατάξεις αυτές δεν απαιτούν να έχουν οι επιχειρήσεις έναντι των οποίων έχει κινηθεί διαδικασία καταστρατηγήσεως εισαγάγει προηγουμένως τα υποκείμενα στους αρχικούς δασμούς προϊόντα, προκειμένου να αποδειχθεί η ύπαρξη μεταβολής των τρόπων διεξαγωγής των εμπορικών συναλλαγών. Μια τέτοια προϋπόθεση θα περιόριζε σημαντικά και αδικαιολόγητα το πεδίο εφαρμογής των διαδικασιών καταστρατηγήσεως. Πράγματι, σκοπός των διαδικασιών αυτών είναι η προστασία της βιομηχανίας της Ένωσης από ορισμένες εισαγωγές, ανεξαρτήτως της ταυτότητας των επιχειρήσεων που εμπλέκονται στις εισαγωγές αυτές. Επομένως, τα θεσμικά όργανα, προκειμένου να αποδεικνύουν την ύπαρξη μεταβολής των τρόπων διεξαγωγής των εμπορικών συναλλαγών, μπορούν να περιορίζονται στη διαπίστωση της εμφανίσεως εισαγωγών του υποκατάστατου προϊόντος αντί της εισαγωγής των υποκείμενων στους αρχικούς δασμούς προϊόντων, ανεξαρτήτως του αν τις νέες εισαγωγές πραγματοποίησαν οι επιχειρήσεις στις οποίες επιβλήθηκαν οι αρχικοί δασμοί.

(βλ. σκέψεις 136, 141, 142)

6.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 157, 159-166)

7.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 172-174, 176-178)