Sprawa T‑278/10 RENV

riha WeserGold Getränke GmbH & Co. KG (dawniej Wesergold Getränkeindustrie GmbH & Co. KG)

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego WESTERN GOLD – Wcześniejsze słowne, krajowe, wspólnotowy i międzynarodowy, znaki towarowe WeserGold, Wesergold i WESERGOLD – Względna podstawa odmowy rejestracji – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 – Decyzja w przedmiocie odwołania – Artykuł 64 ust. 1 rozporządzenia nr 207/2009 – Obowiązek uzasadnienia – Prawo do bycia wysłuchanym – Artykuł 75 rozporządzenia nr 207/2009

Streszczenie – wyrok Sądu (druga izba) z dnia 24 listopada 2015 r.

1.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego – Wysoce odróżniający charakter wcześniejszego znaku towarowego – Brak wpływu w wypadku braku podobieństwa między danymi znakami towarowymi

[rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 8 ust. 1 lit. b)]

2.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Wyrok stwierdzający nieważność – Skutki – Obowiązek podjęcia działań zapewniających wykonanie wyroku – Zakres – Uwzględnienie zarówno uzasadnienia, jak i sentencji wyroku

(art. 266 TFUE)

3.      Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie odwoławcze – Skarga do sądu Unii – Uchylenie wyroku Sądu naruszającego prawo w zakresie dotyczącym wykładni art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 – Zakwestionowanie niedotkniętych błędem dokonanych przez Sąd ustaleń faktycznych – Brak

[rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 8 ust. 1 lit. b)]

4.      Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie odwoławcze – Odwołanie do izby odwoławczej od decyzji wydziału Urzędu orzekającego w pierwszej instancji – Ciągłość funkcjonalna między tymi dwiema instancjami – Rozpatrywanie odwołania przez izbę odwoławczą – Zakres

(rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 64 ust. 1)

5.      Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie odwoławcze – Odwołanie od decyzji Wydziału Sprzeciwów Urzędu – Badanie przez izbę odwoławczą – Zakres – Poszanowanie prawa do obrony

(rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 64 ust. 1, art. 76 ust. 1)

6.      Wspólnotowy znak towarowy – Procedura – Uzasadnienie decyzji – Artykuł 75 zdanie pierwsze rozporządzenia nr 207/2009 – Zakres identyczny z zakresem art. 296 TFUE – Podanie przez izbę odwoławczą uzasadnienia dorozumianego – Dopuszczalność – Przesłanki

(art. 296 akapit drugi TFUE; rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 75 zdanie pierwsze)

1.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 32, 34)

2.      Nawet jeśli w sentencji wyroku wydanego w postępowaniu odwoławczym orzeczono, że wyrok Sądu zostaje uchylony bez określenia zakresu tego uchylenia, nie stoi to na przeszkodzie temu, by sentencję wyroku wydanego w postępowaniu odwoławczym odczytywać w odniesieniu do uzasadnienia zawartego we wspomnianym wyroku. W celu bowiem dostosowania się do wyroku i jego pełnego wykonania instytucja jest zobowiązana przestrzegać nie tylko sentencji wyroku, lecz również uzasadnienia, które do niej doprowadziło i które stanowi jej niezbędny filar, w tym znaczeniu, że jest ono nieodzowne do określenia dokładnego znaczenia tego, co sąd orzekł w sentencji. To właśnie uzasadnienie wskazuje, po pierwsze, konkretny przepis uznany za niezgodny z prawem, a po drugie, przedstawia szczegółowe względy, z powodu których orzeczono w sentencji niezgodność z prawem i które zainteresowana instytucja powinna uwzględnić, zastępując akt, którego nieważność została stwierdzona.

(por. pkt 36, 37)

3.      Ponieważ w wyroku wydanym w postępowaniu odwoławczym Trybunał uściślił, iż zaskarżony wyrok należy uchylić w zakresie, w jakim Sąd orzekł, że Izba Odwoławcza była zobowiązana przeprowadzić analizę wzmocnionego używaniem odróżniającego charakteru wcześniejszych znaków towarowych, i z tego względu stwierdził nieważność spornej decyzji, mimo że już wcześniej ustalił, iż kolidujące ze sobą znaki nie były podobne, Trybunał nie zamierzał zakwestionować ustaleń faktycznych dokonanych przez Sąd w odniesieniu do analizy podobieństwa między kolidującymi ze sobą oznaczeniami, które legły u podstawy rozumowania Trybunału.

Jako że to uzasadnienie uchylenia nie obejmuje wspomnianych ustaleń faktycznych, badanie wysuniętego zarzutu zostało zatem zamknięte ustaleniem, zgodnie z którym badanie wzmocnionego używaniem charakteru odróżniającego wcześniejszych znaków towarowych jest nieistotne dla sprawy, skoro kolidujące ze sobą oznaczenia były różne.

Zostało to także potwierdzone w zakresie, w jakim Trybunał zauważył, że skoro Sąd już wcześniej stwierdził, że rozpatrywane znaki były ogólnie różne, to wszelkie prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd było wykluczone, a ewentualne istnienie wzmocnionego używaniem odróżniającego charakteru wcześniejszych znaków towarowych nie mogło skompensować braku podobieństwa między tymi znakami.

Ponadto zakwestionowanie przez Sąd analizy podobieństwa kolidujących ze sobą oznaczeń, gdy Trybunał nie wspomina o jakimkolwiek błędzie popełnionym przez Sąd w tym względzie, sprowadzałoby się, po pierwsze, do ustanowienia drugiej izby Sądu sądem odwoławczym dla pierwszej izby tego Sądu, a po drugie, do pozbawienia wyroku wydanego w postępowaniu odwoławczym części jego wiążącego skutku w zakresie, w jakim uchylenie nie może wykraczać poza uchylenie stwierdzone przez Trybunał i umożliwiać zakwestionowania okoliczności faktycznych, czyniąc tym samym nieistotnym dla sprawy uzasadnienia, na którym został oparty wyrok wydany w postępowaniu odwoławczym.

(por. pkt 38–40, 43)

4.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 57–59)

5.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 61, 62)

6.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 68, 69)