Προσφυγή της 26ης Σεπτεμβρίου 2016 – Athletic Club κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-679/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Athletic Club (Μπιλμπάο, Ισπανία) (εκπρόσωποι: E. Lucas Murillo de la Cueva και J. Luís Carrasco, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρωθεί το άρθρο 1 της αποφάσεως της Επιτροπής C (2016) 4046 τελικό, της 4ης Ιουλίου 2016, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.29769 (2013/C) (πρώην 2013/NN) που χορηγήθηκε από την Ισπανία σε ορισμένους επαγγελματικούς αθλητικούς συλλόγους της Ισπανίας, κατά το μέτρο που αφορά τον αθλητικό σύλλογο Atletic Club,

να ακυρωθούν τα άρθρα 4 και 5 της αποφάσεως της Επιτροπής C (2016) 4046 τελικό, της 4ης Ιουλίου 2016, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.29769 (2013/C) (πρώην 2013/NN) που χορηγήθηκε από την Ισπανία σε ορισμένους επαγγελματικούς αθλητικούς συλλόγους της Ισπανίας, κατά το μέτρο που διατάσσεται η ανάκτηση της ενισχύσεως που φέρεται να έχει χορηγηθεί στον Athletic Club και η κατάργηση του καθεστώτος επιβολής φόρου εταιρειών επί των μη κερδοσκοπικών οντοτήτων στο οποίο υπέκειτο ο Athletic Club.

Να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Η υπό κρίση προσφυγή στρέφεται κατά της αποφάσεως της Επιτροπής C (2016) 4046 τελικό, της 4ης Ιουλίου 2016, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA. 29769 (2013/C) (πρώην 2013/NN), που χορηγήθηκε από την Ισπανία σε ορισμένους επαγγελματικούς αθλητικούς συλλόγους της Ισπανίας. Όσον αφορά τον προσφεύγοντα, η ενίσχυση συνίσταται στο φορολογικό όφελος που θα αποκόμιζε για το επίμαχο χρονικό διάστημα, λόγω της φορολογήσεώς του ως μη κερδοσκοπικής οργανώσεως και όχι με βάση τον γενικό συντελεστή φόρου εταιρειών.

Προς επίρρωση της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει πέντε λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από την παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ

Προβάλλεται συναφώς ότι, στο γεωγραφικό πλαίσιο αναφοράς (Vizcaya), το επίμαχο μέτρο δεν μπορεί να κριθεί ως επιλεκτικό μέτρο, δεδομένου ότι όλοι οι αθλητικοί σύλλογοι συνιστούν μη κερδοσκοπικές οντότητες υποκείμενες στο ίδιο φορολογικό καθεστώς και στον ίδιο συντελεστή φόρου εταιρειών.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από την παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

Προβάλλεται συναφώς ότι η διαφορά στο φορολογικό καθεστώς στο οποία υπόκεινται οι μη κερδοσκοπικές οντότητες και οι ανώνυμες εταιρείες είναι δικαιολογημένη λόγω των ουσιωδών διαφορών μεταξύ των δύο οντοτήτων.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από την παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

Προβάλλεται συναφώς ότι το επίμαχο μέτρο δεν προκαλεί στρέβλωση του ανταγωνισμού ούτε επηρεάζει τις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών.

4.    Ο τέταρτος λόγος αντλείται από την παράβαση των άρθρων 108 ΣΛΕΕ, 1, στοιχείο β΄, σημείο i, 17, 18 και 19 του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της Συνθήκης ΕΚ (EE L 83 της 27.3.1999, σ. 1).

–    Προβάλλεται συναφώς ότι στην περίπτωση που το επίμαχο μέτρο χαρακτηρισθεί ως κρατική ενίσχυση, τότε θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να τύχει της ίδιας μεταχειρίσεως που επιφυλάσσεται για τις υφιστάμενες ενισχύσεις.

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από την παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ και του άρθρου 41, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

–    Ο προσφεύγων διατείνεται συναφώς ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει έλλειψη αιτιολογίας, κατά το μέτρο που δεν εξέτασε ουσιώδεις απαιτήσεις του ορισμού της κρατικής ενισχύσεως και δεν απάντησε στους εύλογους ισχυρισμούς των ενδιαφερομένων μερών, γεγονός που συνιστά παράβαση των βασικών κανόνων περί κατανομής του βάρους αποδείξεως.

____________