Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 5 Ιουλίου 2023 η OHB System AG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 26 Απριλίου 2023 στην υπόθεση T-54/21, OHB System AG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-415/23 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: OHB System AG (εκπρόσωπος: W. Würfel, Rechtsanwalt)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ιταλική Δημοκρατία, Airbus Defence and Space GmbH

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Απριλίου 2023 στην υπόθεση T-54/21, OHB System κατά Επιτροπής, ειδικότερα το διατακτικό της, και να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να μην αναθέσει στην αναιρεσείουσα τη δημόσια σύμβαση υπ’ αριθ. 2018/S 091-206089, η οποία κοινοποιήθηκε στην αναιρεσείουσα στις 19 Ιανουαρίου 2021, και την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να αναθέσει την εν λόγω σύμβαση στην Thales Alenia Space Italia (TASI) και στην Airbus Defence & Space GmbH (ADS), η οποία κοινοποιήθηκε στην αναιρεσείουσα με έγγραφο της 22ας Ιανουαρίου 2021·

επικουρικώς, να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, ειδικότερα το διατακτικό της, και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου·

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα στηρίζει την αίτηση αναιρέσεως στους εξής λόγους:

1. Πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία και την εφαρμογή της αρχής της ισότητας

Το Γενικό Δικαστήριο προέβη σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης που ισχύει, βάσει του άρθρου 160, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 1 , για τις διαδικασίες διαγωνισμού. Ειδικότερα, κακώς το Γενικό Δικαστήριο δέχθηκε ότι μια προσφορά μπορεί να αποκλειστεί μόνον εφόσον πληρούνται τα κριτήρια αποκλεισμού του άρθρου 136 του κανονισμού 2018/1046. Για τον λόγο αυτόν, το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να εξετάσει αν η προσφορά της ADS έπρεπε να αποκλειστεί λόγω παραβιάσεως της αρχής της ίσης μεταχείρισης. Για να εξετάσει το κατά πόσον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραβίασε την αρχή της ίσης μεταχείρισης, το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του το σχετικό με την αρχή της ίσης μεταχείρισης κριτήριο, αλλά στηρίχθηκε στο κριτήριο του άρθρου 136 του κανονισμού 2018/1046.

Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο δεν τήρησε τις αρχές που έχει καθιερώσει το Δικαστήριο όσον αφορά το επίπεδο απόδειξης που απαιτείται, βάσει της αρχής της αποτελεσματικότητας, στις διαδικασίες διαγωνισμού.

2. Ελλιπής νομική υπαγωγή

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ακόμη ότι το Γενικό Δικαστήριο προέβη σε ελλιπή νομική υπαγωγή στο μέτρο που δεν εξέτασε επί της ουσίας τα όσα η ίδια υποστήριξε στο από 28 Ιανουαρίου 2021 δεύτερο έγγραφο αιτιάσεών της, μολονότι επρόκειτο για σημαντικά πραγματικά περιστατικά που έπρεπε να ληφθούν υπόψη προκειμένου να κριθεί αν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε παραβιάσει την αρχή της ίσης μεταχείρισης. Το Γενικό Δικαστήριο στηρίζεται αποκλειστικά στο γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έλαβε το έγγραφο σε χρόνο μεταγενέστερο της έκδοσης της απόφασης περί ανάθεσης και δεν εξετάζει αν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έπρεπε, κατά δίκαιη κρίση, να είχε αναστείλει την υπογραφή της σύμβασης.

3. Μη εξέταση έλλειψης αιτιολογίας

Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να εξετάσει, στο πλαίσιο των αναπτύξεων σχετικά με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, κατά πόσον συντρέχει παραβίαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως. Σε περίπτωση που ο μη επιλεγείς προσφέρων υποβάλλει ρητώς σχετική αίτηση, θα πρέπει να του γνωστοποιούνται οι λόγοι για τους οποίους η αναθέτουσα αρχή θεωρεί ότι η επιλεγείσα προσφορά δεν είναι ασυνήθιστα χαμηλή. Το Γενικό Δικαστήριο δεν εξέτασε αν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όφειλε να γνωστοποιήσει στην αναιρεσείουσα, κατόπιν της από 28 Ιανουαρίου 2021 αιτήσεώς της, τους λόγους για τους οποίους η προσφορά της ADS δεν ήταν ασυνήθιστα χαμηλή. Κατά συνέπεια, το Γενικό Δικαστήριο δεν εκπλήρωσε το καθήκον του να εξετάσει (αυτεπαγγέλτως) αν συντρέχει έλλειψη αιτιολογίας.

____________

1 Κανονισμός (EΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2018, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1296/2013, (ΕΕ) αριθ. 1301/2013, (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, (ΕΕ) αριθ. 1304/2013, (ΕΕ) αριθ. 1309/2013, (ΕΕ) αριθ. 1316/2013, (ΕΕ) αριθ. 223/2014, (ΕΕ) αριθ. 283/2014 και της απόφασης αριθ. 541/2014/ΕΕ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 (ΕΕ 2018, L 193, σ. 1).