WYROK SĄDU (czwarta izba)
z dnia 14 czerwca 2011 r.(*)
Wzór wspólnotowy – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do wzoru – Zarejestrowany wzór wspólnotowy przedstawiający zegarek przymocowany do smyczy – Wcześniejszy wzór – Ujawnienie wcześniejszego wzoru – Indywidualny charakter – Nadużycie władzy – Artykuły 4, 6, 7 i 61–63 rozporządzenia (WE) nr 6/2002
W sprawie T‑68/10
Sphere Time, z siedzibą w Windhof (Luksemburg), reprezentowana przez adwokatów C. Jäger, N. Gehlsen oraz M.C. Simon,
strona skarżąca,
przeciwko
Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM), reprezentowanemu przez D. Botisa, działającego w charakterze pełnomocnika,
strona pozwana,
w której drugą stroną w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą OHIM była
Punch SAS, z siedzibą w Nicei (Francja),
mającej za przedmiot skargę na decyzję Trzeciej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 2 grudnia 2009 r. (sprawa R 1130/2008‑3), dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do wzoru pomiędzy Punch SAS a Sphere Time,
SĄD (czwarta izba),
w składzie: I. Pelikánová (sprawozdawca), prezes, K. Jürimäe i M. van der Woude, sędziowie,
sekretarz: S. Spyropoulos, administrator,
po zapoznaniu się ze skargą złożoną w sekretariacie Sądu w dniu 15 lutego 2010 r.,
po zapoznaniu się z odpowiedzią na skargę złożoną w sekretariacie Sądu w dniu 1 czerwca 2010 r.,
uwzględniając pytanie na piśmie skierowane przez Sąd do strony skarżącej,
po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 18 stycznia 2011 r.,
wydaje następujący
Wyrok
Okoliczności powstania sporu
1 Skarżąca, Sphere Time, jest właścicielem wzoru wspólnotowego zarejestrowanego pod numerem 325949‑0002, zgłoszonego w dniu 14 kwietnia 2005 r. (zwanego dalej „spornym wzorem”). Sporny wzór, przeznaczony do zastosowania w odniesieniu do zegarków, przedstawia się następująco:
2 W dniu 26 marca 2007 r. druga strona postępowania przed Izbą Odwoławczą Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM), Punch SAS, złożyła do OHIM wniosek o unieważnienie spornego wzoru w oparciu o art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 6/2002 z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych (Dz.U. 2002, L 3, s. 1). We wniosku o unieważnienie druga strona postępowania przed Izbą Odwoławczą stwierdziła, że sporny wzór nie jest nowy i że pozbawiony jest indywidualnego charakteru w rozumieniu art. 4 rozporządzenia nr 6/2002 w związku z art. 5 i 6 tego rozporządzenia.
3 Na poparcie swojego wniosku o unieważnienie druga strona postępowania przed Izbą Odwoławczą powołała się na kilka jej zdaniem wcześniejszych wzorów.
4 Po pierwsze, druga strona postępowania przed Izbą Odwoławczą przedstawiła katalog przedstawiający dwa wzory zegarków produkowane przez Fuzhou Eagle Electronic Co. Ltd (zwane dalej „wzorami C i F”) oraz zaświadczenie wystawione przez tę ostatnią spółkę, zgodnie z którym wzory C i F były sprzedawane w Europie w 2001 r.
5 Po drugie, druga strona postępowania przed Izbą przedstawiła katalog przedstawiający dwa wzory zegarków produkowane przez Great Sun Technology Corp. oraz zaświadczenie wystawione przez tę ostatnią spółkę, zgodnie z którym wzory te były sprzedawane w Europie od 2004 r. Dokumentom tym towarzyszyła faktura wysyłkowa i świadectwo pochodzenia dotyczące dostawy 2000 egzemplarzy jednego z dwóch opatrzonych znakiem towarowym SYMBICORT wzorów, dokonanej w kwietniu 2004 r. na rzecz klienta z Niderlandów (wzór ten oznaczony jest w dalszej części jako „wzór SYMBICORT”). Wzór SYMBICORT przedstawiał się następująco:
6 Decyzją z dnia 31 marca 2008 r. Wydział Unieważnień unieważnił sporny wzór. Uznał on, że sporny wzór pozbawiony jest indywidualnego charakteru, gdyż wywierał to samo całościowe wrażenie co wzory C i F. Decyzja ta była przedmiotem odwołania wniesionego przez skarżącą w dniu 13 maja 2008 r.
7 Decyzją z dnia 2 grudnia 2009 r. (zwaną dalej „zaskarżoną decyzją”) Trzecia Izba Odwoławcza OHIM oddaliła odwołanie. Przede wszystkim Izba Odwoławcza uznała, że faktura wysyłkowa i świadectwo pochodzenia dotyczące dostawy wzoru SYMBICORT są dowodami wykazującymi w wymaganym przez prawo zakresie, że wzór ten został ujawniony przed datą dokonania zgłoszenia spornego wzoru. Opierając się na porównaniu spornego wzoru i wzoru SYMBICORT – przy uwzględnieniu tego, jak postrzegane one są przez przeciętnego konsumenta przyzwyczajonego do zegarków przymocowanych do smyczy – Izba Odwoławcza stwierdziła na wstępie, że są one bardzo podobne, następnie, że różnice są bez znaczenia i, wreszcie, że w zakresie, w jakim twórca ma swobodę przy tworzeniu wzoru, w szczególności w odniesieniu do tarczy zegarka, swoboda ta nie została wykorzystana. W rezultacie Izba Odwoławcza stwierdziła, że ponieważ sporny wzór wywiera na poinformowanym użytkowniku to samo całościowe wrażenie co wzór SYMBICORT, jest on pozbawiony indywidualnego charakteru.
Żądania stron
8 Skarżąca wnosi do Sądu o:
– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;
– obciążenie, po pierwsze, OHIM kosztami postępowania przed Sądem, a po drugie, drugiej strony postępowania przed Izbą Odwoławczą kosztami postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM.
9 OHIM wnosi do Sądu o:
– oddalenie skargi;
– obciążenie skarżącej kosztami postępowania.
Co do prawa
10 Skarżąca podnosi trzy zarzuty. Zarzut pierwszy dotyczy zgodnie z brzmieniem skargi naruszenia art. 4 i 5 rozporządzenia nr 6/2002 w odniesieniu do nowości spornego wzoru. Zarzut drugi dotyczy naruszenia art. 4 i 6 rozporządzenia nr 6/2002 w odniesieniu do oceny indywidualnego charakteru spornego wzoru. Zarzut trzeci dotyczy nadużycia władzy. Ponadto w ocenie skarżącej w świetle treści zaskarżonej decyzji ocena wzorów C i F nie należy do przedmiotu sporu przed Sądem. W tym względzie w zaskarżonej decyzji Izba Odwoławcza niesłusznie odeszła od decyzji Wydziału Unieważnień, ponieważ porównała sporny wzór jedynie do wzoru SYMBICORT i nie uzasadniła tego wyboru.
11 OHIM podważa zasadność tych trzech zarzutów. Utrzymuje poza tym, że przedmiot sporu przed Sądem obejmuje podobieństwo spornego wzoru zarówno do wzorów C i F, jak i wzoru SYMBICORT, przy czym Izba Odwoławcza ograniczyła się do dodania uzupełniającego uzasadnienia do decyzji Wydziału Unieważnień.
12 Na wstępie trzeba zauważyć, że Izba Odwoławcza miała prawo oprzeć swoją decyzję na porównaniu spornego wzoru ze wzorem SYMBICORT.
13 Z art. 60 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002 wynika bowiem, że wskutek wniesionego do niej odwołania izba odwoławcza jest zobowiązana dokonać ponownej i całkowitej oceny wniosku o unieważnienie pod względem merytorycznym, zarówno pod kątem okoliczności faktycznych, jak i prawnych (zob. analogicznie wyrok Trybunału z dnia 13 marca 2007 r. w sprawie C‑29/05 P OHIM przeciwko Kaul, Zb.Orz. s. I‑2213, pkt 57). Stwierdzenie to oznacza, że Izba Odwoławcza może oprzeć się na którymkolwiek ze wcześniejszych wzorów, na które powołuje się wnoszący o unieważnienie, przy czym nie jest związana treścią decyzji Wydziału Sprzeciwów i nie musi przedstawiać szczególnego uzasadnienia w tej mierze.
14 Tymczasem w niniejszym przypadku bezsporne jest, że na wzór SYMBICORT powołała się druga strona postępowania przed Izbą Odwoławczą w toku postępowania przed Wydziałem Unieważnień.
15 W tych okolicznościach nie ma konieczności stwierdzenia na tym etapie, czy ocena wzorów C i F należy do przedmiotu sporu przed Sądem. Natomiast trzeba zbadać w pierwszej kolejności ewentualną zasadność skargi w zakresie, w jakim dotyczy oceny wzoru SYMBICORT dokonanej w zaskarżonej decyzji. Tylko gdy Sąd stwierdzi, że ocena ta jest niezgodna z prawem, ocena wzorów C i F będzie mogła w razie potrzeby okazać się istotna dla ustalenia rozwiązania sporu przed Sądem.
W przedmiocie zarzutu pierwszego, dotyczącego naruszenia art. 4 i 5 rozporządzenia nr 6/2002
Argumenty stron
16 Skarżąca podnosi, że w odniesieniu do dnia ujawnienia wzoru SYMBICORT należy wziąć pod uwagę przepisy art. 7 ust. 2 lit. b) rozporządzenia nr 6/2002. W rezultacie w niniejszym przypadku data, którą należy wziąć pod uwagę, to nie data dokonania zgłoszenia spornego wzoru, czyli dzień 14 kwietnia 2005 r., ale dzień 14 kwietnia 2004 r.
17 Tymczasem faktura wysyłkowa dotyczy zdaniem skarżącej przesyłki towarów odpowiadających wzorowi SYMBICORT, która miała miejsce w nieokreślonej dacie w kwietniu 2004 r. Jako że dokument ten został sporządzony w dniu 3 kwietnia 2004 r. w Hongkongu (Chiny), jest bardzo prawdopodobne przy uwzględnieniu odległości między Hongkongiem a Niderlandami, że wwóz egzemplarzy wzoru SYMBICORT na rynek europejski i tym samym publiczne udostępnienie tego wzoru nastąpiło po dniu 14 kwietnia 2004 r.
18 Skarżąca dodaje, że faktura wysyłkowa została dostarczona drugiej stronie postępowania przed Izbą Odwoławczą przez producenta zegarków odpowiadających wzorowi SYMBICORT, który miał interes w tym, by udowodnić, że wspomniany wzór jest wcześniejszy. Podobnie nie jest pewne, czy oryginał wspomnianej faktury został przedstawiony OHIM. Z tego względu według skarżącej dokument ten nie może być brany pod uwagę.
19 W tych okolicznościach zdaniem skarżącej wcześniejsze ujawnienie wzoru SYMBICORT nie zostało udowodnione. Z powyższego wnosi, że sporny wzór należy uznać za nowy.
20 OHIM kwestionuje zasadność argumentów skarżącej.
Ocena Sądu
21 Według brzmienia skargi zarzut pierwszy odnosi się do naruszenia art. 4 i 5 rozporządzenia nr 6/2002, dotyczących nowości wzoru wspólnotowego. Tymczasem, jak podnosi OHIM, zaskarżona decyzja nie opiera się na braku nowości spornego wzoru.
22 Faktycznie zarzut pierwszy dotyczy kwestii wcześniejszego ujawnienia wzoru SYMBICORT. Zatem w rzeczywistości dotyczy on podnoszonego naruszenia art. 6 ust. 1 w związku z art. 7 rozporządzenia nr 6/2002.
23 Przepisy te przewidują, co następuje:
„Artykuł 6
Indywidualny charakter
1. Wzór jest uznany za posiadający indywidualny charakter, jeśli całościowe wrażenie, jakie wywołuje na poinformowanym użytkowniku, różni się od wrażenia, jakie wywiera na tym użytkowniku wzór, który został udostępniony publicznie:
[…]
b) w przypadku zarejestrowanego wzoru wspólnotowego, przed datą dokonania zgłoszenia wzoru do rejestracji, od której wzór ma być chroniony, lub, jeśli zastrzeżono pierwszeństwo, przed datą pierwszeństwa.
[…]
Artykuł 7
Ujawnienie
1. Do celów stosowania art. 5 i 6 uważa się, że wzór został udostępniony publicznie, jeżeli został opublikowany po zarejestrowaniu lub w inny sposób, lub wystawiony, wykorzystany w handlu, lub w inny sposób ujawniony, przed datą określoną w […] art. 6 ust. 1 lit. b), z wyjątkiem przypadków, gdy wydarzenia te nie mogły stać się dostatecznie znane podczas zwykłego toku prowadzenia spraw środowiskom wyspecjalizowanym w danej branży, działającym we Wspólnocie […].
2. Ujawnienie nie jest brane pod uwagę do celów stosowania art. 5 i 6 oraz jeżeli [art. 5 i 6, jeżeli] wzór, dla którego wystąpiono o ochronę na zasadach zarejestrowanego wzoru wspólnotowego, został udostępniony publicznie:
a) przez twórcę, jego następcę prawnego lub osobę trzecią w wyniku dostarczonej informacji lub działania podjętego przez twórcę lub jego następcę prawnego; i
b) w okresie 12 miesięcy, poprzedzającym datę dokonania zgłoszenia lub jeśli wystąpiono o zastrzeżenie pierwszeństwa przed datą pierwszeństwa.
[…]”.
24 Co się tyczy, po pierwsze, stosowania się art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 6/2002 w niniejszym przypadku, należy zauważyć, że celem tego przepisu jest umożliwienie twórcy lub jego następcy prawnemu przedstawienia wzoru na rynku przez okres dwunastu miesięcy przed koniecznością dopełnienia przez niego formalności zgłoszeniowych.
25 Zatem podczas tego okresu twórca i jego następca prawny mogą upewnić się co do komercyjnego powodzenia danego wzoru przed poniesieniem kosztów związanych z rejestracją bez obawy, że na ujawnienie, które miało miejsce przy tej okazji, można będzie skutecznie powoływać się podczas postępowania w sprawie unieważnienia prawa do wzoru wszczętego po ewentualnej rejestracji rozpatrywanego wzoru.
26 Z poprzedzających rozważań wynika, że aby art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 6/2002 miał zastosowanie w ramach postępowania w sprawie unieważnienia prawa do wzoru, właściciel wzoru, będącego przedmiotem wniosku o unieważnienie, musi wykazać, że jest twórcą wzoru powoływanego w celu uzasadnienia wspomnianego wniosku albo następcą prawnym tego twórcy.
27 Zatem w niniejszym przypadku na skarżącej ciąży obowiązek wykazania, że jest twórcą wzoru SYMBICORT lub jego następcą prawnym.
28 Tymczasem skarżąca nawet nie twierdzi, że tak jest.
29 W rezultacie art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 6/2002 nie ma zastosowania do ujawnienia wspomnianego wzoru.
30 W tych okolicznościach, po drugie, przy uwzględnieniu, że skarżąca nie zastrzegła pierwszeństwa w odniesieniu do spornego wzoru, należy zbadać, czy z dowodów przedstawionych przed OHIM wynika, że wzór SYMBICORT został udostępniony publicznie przed dniem 14 kwietnia 2005 r., czyli datą dokonania zgłoszenia spornego wzoru.
31 W tym względzie druga strona postępowania przed Izbą Odwoławczą przedstawiła fakturę wysyłkową dotyczącą dostawy 2000 zegarków odpowiadających wzorowi SYMBICORT klientowi w Niderlandach. Zgodnie z tą fakturą rozpatrywane artykuły zostały wysłane z Hongkongu w dniu 3 kwietnia 2004 r.
32 Zatem przy uwzględnieniu typowych terminów przewozu faktura wysyłkowa wydaje się wskazywać, że rozpatrywane zegarki zostały dostarczone do Niderlandów i tym samym wzór SYMBICORT został udostępniony środowiskom wyspecjalizowanym w danej branży, działającym we Wspólnocie, przed dniem 14 kwietnia 2005 r., datą dokonania zgłoszenia spornego wzoru. Zresztą skarżąca nie przedstawiła żadnego dowodu wskazującego, że to ujawnienie nie miało miejsca lub że nastąpiło po dacie dokonania zgłoszenia.
33 Po trzecie, co do wartości dowodowej faktury wysyłkowej należy przyznać, że Great Sun Technology, która produkuje zegarki odpowiadające wzorowi SYMBICORT i która dostarczyła rozpatrywany dokument drugiej stronie postępowania przed Izbą Odwoławczą, ma interes w tym, by sporny wzór został unieważniony. Wynik taki pozwoli jej bowiem kontynuować sprzedaż jej towarów w Unii Europejskiej.
34 Tymczasem, jeśli okoliczność ta może podać w wątpliwość wiarygodność oświadczenia dyrektora Great Sun Technology, również przedstawionego przed OHIM, ten sam wniosek nie ma zastosowania do faktury wysyłkowej.
35 Ten ostatni dokument nie został bowiem wystawiony celowo po to, by służyć za dowód w ramach postępowania o unieważnienie, ale w ramach bieżącej działalności handlowej w celu poświadczenia spełnienia świadczenia i wezwania dłużnika do uiszczenia uzgodnionej ceny.
36 Co więcej, faktura wysyłkowa nie została zaadresowana do drugiej strony postępowania przed Izbą Odwoławczą, ale do spółki będącej osobą trzecią, i została wystawiona w kwietniu 2004 r., czyli trzy lata przed złożeniem wniosku o unieważnienie, co nastąpiło w dniu 26 marca 2007 r.
37 W tych okolicznościach nie można uznać, że na charakter dowodowy faktury wysyłkowej ma wpływ okoliczność, że została ona dostarczona drugiej stronie postępowania przed Izbą Odwoławczą przez producenta zegarków odpowiadających wzorowi SYMBICORT.
38 Co do tego, że przedstawiono kopię faktury wysyłkowej, a nie jej oryginał, okoliczność ta nie stanowi sama w sobie przeszkody ku temu, by rozpatrywany dokument został wzięty pod uwagę.
39 Przedstawienie oryginału tego dokumentu mogłoby w razie potrzeby być istotne, gdyby kopia była nieczytelna lub gdyby zawierała oznaki świadczące o tym, że dokument był przedmiotem manipulacji mającej na celu zmianę jego treści. Tymczasem skarżąca nie powołuje się na argumenty tego typu i badanie faktury wysyłkowej, w formie przedstawionej przed OHIM, nie nastręcza wątpliwości w tym względzie.
40 W rezultacie okoliczność, że przedstawiono kopię faktury wysyłkowej, a nie jej oryginał, także nie ma wpływu na charakter dowodowy przekazanego dokumentu.
41 W świetle poprzedzających rozważań należy stwierdzić, że Izba Odwoławcza nie popełniła błędu, uznając, iż wykazano, że wzór SYMBICORT został udostępniony publicznie przed datą dokonania zgłoszenia spornego wzoru. Z tego względu należy oddalić zarzut pierwszy.
W przedmiocie zarzutu drugiego, dotyczącego naruszenia art. 4 i 6 rozporządzenia nr 6/2002
Argumenty stron
42 Skarżąca utrzymuje, że stwierdzając, iż sporny wzór wywiera to samo całościowe wrażenie co wzór SYMBICORT, Izba Odwoławcza popełniła błąd w ocenie.
43 Skarżąca podkreśla przede wszystkim, że ponieważ wzór SYMBICORT jest przeznaczony do używania w celach reklamowych, poinformowanym użytkownikiem jest prowadzący działalność gospodarczą chcący nabyć artykuły promocyjne. Uściśla, że ponieważ na rynku oferowana jest duża liczba smyczy, poinformowany użytkownik będzie uważny co do specyficznych cech danej smyczy.
44 Skarżąca zarzuca dalej Izbie Odwoławczej, po pierwsze, niewzięcie pod uwagę całości istotnych elementów dwóch rozpatrywanych wzorów, mianowicie koperty zegarka, samego zegarka i zapięcia. Izba Odwoławcza ograniczyła się bowiem do porównania tarczy zegarka, pozycji zegarka i koloru obu wzorów. Czyniąc to, pominęła zresztą zdaniem skarżącej okoliczność, zgodnie z którą swoboda twórcy zegarka analogowego jest ograniczona. Natomiast twórca dysponuje dużą swobodą w odniesieniu do smyczy i zapięcia.
45 Po drugie, w przekazanym OHIM przedstawieniu wzór SYMBICORT nie jest przedstawiony w całości w zakresie, w jakim zawiera jedynie dwa paski idące w różnych kierunkach, ale nie zawiera łączącej je pętli. Tymczasem jako że porównanie wzorów powinno być dokonane w odniesieniu do ich przedstawień, Izba Odwoławcza nie musiała zakładać, że wzór SYMBICORT obejmował smycz pozwalającą na noszenie zegarka na szyi.
46 Po trzecie, skarżąca sprzeciwia się stwierdzeniu Izby Odwoławczej, zgodnie z którym zapięcie spornego wzoru zostało przedstawione za pomocą linii kropkowanych. Rozpatrywany element został według niej przedstawiony za pomocą linii pełnych i powinien zatem zostać wzięty pod uwagę, tym bardziej że stanowi ważny składnik spornego wzoru. Element ten przyciąga bowiem zdaniem skarżącej uwagę poinformowanego użytkownika, gdyż po pierwsze swoboda twórcy nie jest ograniczona co do niego, a po drugie jego kształt określa, jakie przedmioty mogą być zaczepione na smyczy.
47 Tymczasem w niniejszym przypadku, po pierwsze, zapięcie wzoru SYMBICORT nie jest widoczne na przekazanym OHIM przedstawieniu, tak że nie można potwierdzić jego istnienia i jego ewentualnych cech charakterystycznych. Po drugie, zapięcie spornego wzoru wyraźnie różni się od zakończenia wzoru SYMBICORT.
48 OHIM kwestionuje zasadność argumentów skarżącej.
Ocena Sądu
49 Według art. 4 i 6 rozporządzenia nr 6/2002:
„Artykuł 4
Warunki ochrony
1. Wzór jest chroniony jako wzór wspólnotowy w zakresie, w jakim ten wzór jest nowy i posiada indywidualny charakter.
[…]
Artykuł 6
Indywidualny charakter
1. Wzór jest uznany za posiadający indywidualny charakter, jeśli całościowe wrażenie, jakie wywołuje na poinformowanym użytkowniku, różni się od wrażenia, jakie wywiera na tym użytkowniku wzór, który został udostępniony publicznie:
[…]
b) w przypadku zarejestrowanego wzoru wspólnotowego – przed datą dokonania zgłoszenia wzoru do rejestracji, od której wzór ma być chroniony, lub, jeśli zastrzeżono pierwszeństwo, przed datą pierwszeństwa.
2. Przy ocenie indywidualnego charakteru bierze się pod uwagę stopień swobody twórcy przy opracowywaniu wzoru”.
50 Z tego względu należy zbadać, czy z punktu widzenia poinformowanego użytkownika i przy uwzględnieniu stopnia swobody twórcy zegarka przymocowanego do smyczy całościowe wrażenie wywierane przez sporny wzór różni się od wrażenia wywieranego przez wzór SYMBICORT.
– W przedmiocie poinformowanego użytkownika
51 Co się tyczy wykładni pojęcia poinformowanego użytkownika, należy zauważyć, że przymiot „użytkownika” oznacza, że dana osoba używa produktu, w którym zawiera się wzór zgodnie z przeznaczeniem tego produktu. Określenie „poinformowany” sugeruje ponadto, że nie będąc twórcą czy ekspertem technicznym, użytkownik zna różne wzory istniejące w danej branży, posiada pewien zakres wiedzy na temat elementów, jakie te wzory zwykle posiadają, i w związku z zainteresowaniem danymi produktami wykazuje stosunkowo wysoki poziom uwagi przy ich używaniu [wyrok Sądu z dnia 22 czerwca 2010 r. w sprawie T‑153/08 Shenzhen Taiden przeciwko OHIM – Bosch Security Systems (Urządzenie komunikacyjne), Zb.Orz. s. II‑2517, pkt 46, 47].
52 W niniejszym przypadku w pkt 21 zaskarżonej decyzji Izba Odwoławcza uznała, że poinformowanym użytkownikiem jest zwykły konsument przyzwyczajony do zegarków przymocowanych do smyczy i zawieszonych na szyi.
53 Bezsporne jest, że wzór SYMBICORT, podobnie jak sporny wzór, jest artykułem promocyjnym. Tymczasem w odniesieniu do takich towarów pojęcie poinformowanego użytkownika, zdefiniowane w pkt 51 powyżej, obejmuje po pierwsze prowadzącego działalność gospodarczą, który nabywa je w celu rozprowadzenia wśród użytkowników końcowych, a po drugie samych użytkowników końcowych.
54 W rezultacie w niniejszym przypadku należy uznać, że poinformowanym użytkownikiem jest zarówno przeciętny konsument, o którym mowa w zaskarżonej decyzji, jak i nabywca prowadzący działalność gospodarczą, wspomniany przez skarżącą.
55 Jednakże skarżąca nie przedstawia argumentów sugerujących, że postrzeganie rozpatrywanych wzorów przez dwie grupy użytkowników jest różne.
56 Zresztą w każdym razie okoliczność, że jedna z obu grup wyżej wymienionych poinformowanych użytkowników postrzega dany wzór jako wywierający to samo całościowe wrażenie, wystarcza do stwierdzenia, że sporny wzór jest pozbawiony indywidualnego charakteru.
57 W tych okolicznościach fakt, że w zaskarżonej decyzji nie wymieniono prowadzących działalność gospodarczą wśród poinformowanych użytkowników zegarów przymocowanych do smyczy, nie ma wpływu na zgodność z prawem wspomnianej decyzji.
– W przedmiocie stopnia swobody twórcy
58 Przed zbadaniem stopnia swobody twórcy, który zdaniem skarżącej jest ograniczony w odniesieniu do zegarka i szeroki w odniesieniu do smyczy i zapięcia, niezbędne jest określenie, jakie elementy są w rzeczywistości chronione przez sporny wzór i w rezultacie istotne w ramach porównania tego ostatniego wzoru ze wzorem SYMBICORT.
59 W tym względzie pkt 11.4 wytycznych dotyczących oceny wzorów wspólnotowych, przyjętych decyzją EX‑03‑9 prezesa OHIM z dnia 9 grudnia 2003 r., zatytułowany „Warunki formalne przedstawienia wzoru” stanowi:
„[…]
Przedstawienie wzoru powinno być ograniczone do cech charakterystycznych, ze względu na które wnosi się o ochronę. Jednakże przedstawienie może obejmować inne elementy pomocne w opisaniu cech charakterystycznych wzoru, dla którego wnosi się o ochronę. W zgłoszeniu wzoru wspólnotowego dopuszczalne są następujące identyfikatory:
1. Linie kropkowane mogą być używane na widoku w celu wskazania elementów, dla których nie wnosi się o ochronę, lub w celu wskazania części wzoru, które nie są widoczne na danym widoku, tzn. linii niewidocznych. Z tego względu linie kropkowane określają elementy nienależące do widoku, na którym zostały zaznaczone.
[…]”.
60 Skarżąca nie podważa tej zasady. Jednakże, opierając się na przedstawieniu spornego wzoru w zaskarżonej decyzji, w Biuletynie Wzorów Wspólnotowych i w bazie danych wzorów wspólnotowych dostępnej w witrynie internetowej OHIM, podnosi, że – wbrew temu, co uważa Izba Odwoławcza w pkt 20 zaskarżonej decyzji – zapięcie wzoru nie zostało przedstawione za pomocą linii kropkowanych.
61 W tym względzie, po pierwsze, należy zauważyć, że przedstawienie spornego wzoru w zaskarżonej decyzji nie ma znaczenia w odniesieniu do zakresu ochrony wspomnianego wzoru.
62 Po drugie, podsumowujący widok spornego wzoru, przedstawiony w Biuletynie Wzorów Wspólnotowych oraz w bazie danych wzorów wspólnotowych pozwala na stwierdzenie, że pewne elementy wspomnianego wzoru, a w szczególności jego zapięcie, są przedstawione za pomocą linii mniej wyraźnie zaznaczonych niż inne elementy, na przykład smycz i koperta zegarka. Jednakże ze względu na ograniczony rozmiar widoku podsumowującego nie jest możliwe stwierdzenie w sposób pewny, czy dane elementy są przedstawione za pomocą linii kropkowanych.
63 Tymczasem, po trzecie, ewentualną wątpliwość w tym względzie rozwiewa widok całościowy spornego wzoru, który jest dostępny za pośrednictwem widoku podsumowującego w wersji elektronicznej Biuletynu Wzorów Wspólnotowych oraz w bazie danych wzorów wspólnotowych i który jest zresztą identyczny z przedstawieniem spornego wzoru widniejącym w zgłoszeniu dokonanym przez skarżącą do OHIM. Widok ten pozwala bowiem dostrzec wyraźnie, że zapięcie spornego wzoru jest przedstawione za pomocą linii kropkowanych podobnie jak wskazówki zegarka i element prostokątny na tarczy zegarka.
64 W tych okolicznościach należy uznać, że zapięcie spornego wzoru, wskazówki zegarka i element prostokątny na tarczy zegarka nie należą do elementów chronionych spornym wzorem. Stwierdzenie to oznacza, że stopień swobody twórcy w odniesieniu do tych elementów jest bez znaczenia w niniejszym przypadku.
65 Co się tyczy pozostałych elementów, które podkreśla skarżąca, po pierwsze, należy zauważyć, że skarżąca wyolbrzymia stopień swobody twórcy w odniesieniu do smyczy.
66 O ile istnieje bowiem pewna dowolność w odniesieniu do długości i szerokości tego elementu, o tyle cechy te nie mogą mieć wpływu na możliwość noszenia w wygodny sposób smyczy na szyi. Ten sam wniosek odnosi się do umiejscowienia zegarka na smyczy.
67 W rezultacie odnośne stwierdzenia Izby Odwoławczej widniejące w pkt 21 zaskarżonej decyzji nie są błędne.
68 Po drugie, co się tyczy stopnia swobody twórcy w odniesieniu do zegarka, należy przyznać, że zegarki analogowe powinny oczywiście zawierać pewne elementy w celu pełnienia swojej funkcji, takie jak tarcza, wskazówki umieszczone mniej więcej pośrodku tarczy lub pokrętło nastawiania czasu.
69 Jednakże ograniczenia te dotyczą obecności pewnych elementów w zegarku, ale nie mają wpływu w znaczący sposób na jego kształt i widok ogólny. I tak w szczególności tarcza i koperta zegarka mogą mieć różne kształty oraz mogą być rozplanowane na różne sposoby, tak jak to w istocie stwierdziła Izba Odwoławcza w pkt 21 zaskarżonej decyzji.
– W przedmiocie porównania ogólnych wrażeń wywieranych przez dwa rozpatrywane wzory
70 Uwzględniając to, co zostało stwierdzone na temat elementów chronionych spornym wzorem i stopnia swobody twórcy zegarka przymocowanego do smyczy, należy uznać, że ogólne wrażenie wywierane przez sporny wzór determinują następujące elementy:
– smycz, której paski łączą się przy jednym końcu, następnie zachodzą na siebie i tworzą pętlę na drugim końcu;
– okrągły zegarek przymocowany do smyczy w miejscu, w którym dwa paski smyczy oddalają się od siebie;
– dwa pierścienie koncentryczne umieszczone wokół krawędzi zegarka, przy czym pierścień zewnętrzny zawiera rowek skierowany ku górze, w którym umieszczone jest pokrętło nastawiania czasu.
71 Co do ogólnego wrażenia wywieranego przez wzór SYMBICORT, należy zbadać przede wszystkim argument skarżącej, zgodnie z którym Izba Odwoławcza nie mogła zakładać, że wzór SYMBICORT posiada smycz umożliwiającą noszenie zegarka na szyi.
72 W tym względzie prawdą jest, że na przedstawieniu przekazanego OHIM wzoru SYMBICORT pokazano tylko dwa paski idące w różnych kierunkach, ale nie pętlę, która ma być noszona wokół szyi.
73 Tymczasem podczas oceny wcześniejszych wzorów nie należy badać oddzielnie i w sposób wyłączny ich przedstawień graficznych, ale raczej ocenić całościowo ogół przedstawionych elementów umożliwiających określenie w sposób wystarczająco ścisły i pewny całościowe wrażenie wywierane przez dany wzór.
74 Co się tyczy bowiem w szczególności wzorów, które zostały bezpośrednio wykorzystane w handlu, ale nie zostały zarejestrowane, nie można wykluczyć, że nie istnieje przedstawienie graficzne ukazujące wszystkie ich istotne szczegóły, porównywalne z przedstawieniem widniejącym w zgłoszeniu. W tych okolicznościach byłoby przesadą wymaganie od wnoszącego o unieważnienie, aby takie przedstawienie zostało przedstawione w każdym przypadku.
75 W niniejszym przypadku, po pierwsze, na przedstawionym przez drugą stronę postępowania przed Izbą Odwoławczą odtworzeniu wzoru SYMBICORT oba paski smyczy zostały nagle przerwane i wyrażenie „symbicort” zostało przedstawione tylko częściowo na jednym z nich. Okoliczność ta sugeruje, że brak pętli wynika z niepełnego charakteru odtworzenia, a nie z rzeczywistego wyglądu danego wzoru.
76 Po drugie, zarówno z faktury wysyłkowej, jak i świadectwa pochodzenia wynika, że dostawa wysłana przez Great Sun Technology do Niderlandów w dniu 3 kwietnia 2004 r. zawierała 2000 egzemplarzy „smyczy z zegarkiem »SYMBICORT«”.
77 Tymczasem bezsporne jest, że funkcja smyczy takiej jak rozpatrywana polega na umożliwieniu noszenia przedmiotu na szyi.
78 W tych okolicznościach przy uwzględnieniu tego, że całościowe wrażenie wywierane na poinformowanym użytkowniku przez wzór powinno koniecznie być ustalane również w świetle sposobu, w jaki rozpatrywany produkt jest używany (ww. wyrok w sprawie Urządzenie komunikacyjne, pkt 66), słusznie Izba Odwoławcza uznała w pkt 20 zaskarżonej decyzji, iż wzór SYMBICORT rzeczywiście zawiera smycz umożliwiającą zawieszenie zegarka na szyi bez względu na przekazane OHIM niepełne przedstawienie graficzne.
79 W świetle tego, co wynika z powyższych rozważań, należy uznać, że całościowe wrażenie wywierane przez wzór SYMBICORT jest determinowane przez elementy wymienione w pkt 70 powyżej. Jak bowiem słusznie stwierdziła Izba Odwoławcza w pkt 19 zaskarżonej decyzji, wzór SYMBICORT również przedstawia smycz o zasadniczo tych samych proporcjach, do której jest przymocowany w tym samym miejscu okrągły zegarek analogowy. Podobnie krawędź zegarka otaczają dwa pierścienie koncentryczne, przy czym pierścień zewnętrzny jest przerwany rowkiem skierowanym w tę samą stronę, w którym umieszczone jest pokrętło nastawiania czasu.
80 Ponadto Izba Odwoławcza słusznie stwierdziła w pkt 20 zaskarżonej decyzji, że różnice istniejące między rozpatrywanymi wzorami, podkreślone przez skarżącą, są bez znaczenia.
81 I tak, przede wszystkim, żadnej istotnej różnicy nie można stwierdzić w odniesieniu do względnych długości i szerokości smyczy rozpatrywanych wzorów.
82 Następnie okoliczność, że smycz wzoru SYMBICORT jest przedstawiona na czarno, nie ma znaczenia, gdyż żaden kolor nie został zastrzeżony dla spornego wzoru. Podobnie, jako że ten ostatni wzór przedstawia artykuł promocyjny, uzasadnione jest uznanie, że w trakcie jego używania będzie on opatrzony znakiem towarowym. W rezultacie obecność znaku towarowego SYMBICORT we wzorze SYMBICORT nie stanowi także istotnej różnicy.
83 Wreszcie szczegóły rozplanowania kopert i tarcz zegarków obu wzorów nie są na tyle dobitne, aby wywierać wpływ na całościowe wrażenie wywierane przez wspomniane wzory. Jest tak, tym bardziej że z pkt 58–64 powyżej wynika, że wskazówki zegarka i element prostokątny na tarczy zegarka nie należą do elementów, które są chronione spornym wzorem.
84 W świetle poprzedzających rozważań należy uznać, że sporny wzór SYMBICORT wywiera to samo całościowe wrażenie na poinformowanym użytkowniku. Z tego względu Izba Odwoławcza słusznie doszła do tego samego wniosku w pkt 22 zaskarżonej decyzji i na podstawie tego uznała, że sporny wzór jest pozbawiony indywidualnego charakteru w rozumieniu art. 6 rozporządzenia nr 6/2002 i powinien zatem zostać unieważniony.
85 W tych okolicznościach należy oddalić zarzut drugi.
W przedmiocie zarzutu trzeciego, dotyczącego nadużycia władzy w rozumieniu art. 61 ust. 2 rozporządzenia nr 6/2002
Argumenty stron
86 Skarżąca podnosi, że Izba Odwoławcza dopuściła się nadużycia władzy, po pierwsze, poprzez niedokonanie oceny w wymaganym przez prawo zakresie wszystkich przedstawionych argumentów i dowodów, w szczególności faktury wysyłkowej, po drugie, poprzez pominięcie swobody twórcy w odniesieniu do smyczy i zapięcia, a po trzecie, poprzez oparcie zaskarżonej decyzji na błędnej ocenie zapięcia spornego wzoru. W tym kontekście skarżąca sądzi, że Izba Odwoławcza nie przeprowadziła rzeczywistego badania, ale ograniczyła się do ustaleń niepopartych argumentacją lub odniesieniem się do dowodów, naruszając w ten sposób prawo do obrony. Ponadto możliwe jest zdaniem skarżącej, że odwołując się do tego, iż zapięcie przedstawione jest za pośrednictwem linii kropkowanych, Izba Odwoławcza odniosła się do nieznanego wzoru.
87 OHIM kwestionuje zasadność argumentów skarżącej.
Ocena Sądu
88 Należy przypomnieć, że pojęcie nadużycia władzy ma w prawie Unii precyzyjny zakres i odnosi się do sytuacji, w której organ administracyjny wykorzystuje swoje uprawnienia w celu innym niż ten, dla którego zostały mu one nadane. W tym względzie z utrwalonego orzecznictwa wynika, że wydanie decyzji stanowi nadużycie władzy jedynie wtedy, gdy na podstawie obiektywnych, właściwych i spójnych przesłanek okazuje się, że decyzja została wydana dla osiągnięcia innych celów niż te, na które się powołano [wyroki Sądu: z dnia 24 kwietnia 1996 r. w sprawach połączonych T‑551/93 i od T‑231/94 do T‑234/94 Industrias Pesqueras Campos i in. przeciwko Komisji, Rec. s. II‑247, pkt 168; z dnia 12 stycznia 2000 r. w sprawie T‑19/99 DKV przeciwko OHIM (COMPANYLINE), Rec. s. II‑1, pkt 33].
89 Tymczasem w niniejszym przypadku skarżąca nie wykazała ani nawet nie podniosła istnienia takich przesłanek. Rzekome nadużycie władzy, na które się powołuje, jest co najwyżej ewentualnym błędem w ocenie, który może stanowić naruszenie przepisów art. 4, 6 i 7 rozporządzenia nr 6/2002. Tymczasem z analizy zarzutów pierwszego i drugiego wynika, że twierdzenia skarżącej w tym względzie są w każdym razie bezzasadne.
90 Co się tyczy zarzucanego naruszenia prawa do obrony skarżącej, z art. 62 rozporządzenia nr 6/2002 wynika, że decyzje OHIM opierają się wyłącznie na podstawach lub materiale dowodowym, co do których strony zainteresowane miały możliwość przedstawiania swoich uwag. W niniejszym przypadku przed instancjami OHIM skarżąca wypowiedziała się co do mocy dowodowej faktury wysyłkowej, swobody twórcy, niepełnego charakteru przedstawienia wzoru SYMBICORT i wagi zapięcia w całościowym wrażeniu wywieranym przez zegarek przymocowany do smyczy. Sama okoliczność, zgodnie z którą zapięcie nie należy do elementów chronionych spornym wzorem, została wspomniana wyraźnie w pkt 21 decyzji Wydziału Unieważnień, tak że skarżąca była w stanie przedstawić swoje uwagi w tym względzie w ramach postępowania odwoławczego. Z tego względu argument dotyczący naruszenia prawa do obrony skarżącej także należy oddalić.
91 W zakresie, w jakim argumenty przedstawione w ramach zarzutu trzeciego mogłyby być interpretowane jako dotyczące naruszenia obowiązku uzasadnienia, określonego w art. 62 rozporządzenia nr 6/2002, lub obowiązku zbadania okoliczności faktycznych, dowodów i argumentów przedstawionych przez strony, o którym mowa w art. 63 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia, należy stwierdzić, że w zaskarżonej decyzji przedstawiono w sposób spójny i wystarczająco szczegółowy powody, dla których Izba Odwoławcza uznała, po pierwsze, że dowody dotyczące wzoru SYMBICORT, w szczególności faktura wysyłkowa, są wiarygodne i przekonujące (pkt 7 i 15–17 zaskarżonej decyzji) i, po drugie, że w postrzeganiu poinformowanego użytkownika sporny wzór wywiera to samo całościowe wrażenie co wzór SYMBICORT przy uwzględnieniu swobody twórcy (pkt 18–22 zaskarżonej decyzji). Zaskarżona decyzja nie jest zatem niezgodna z prawem w tym względzie.
92 W świetle powyższego zarzut trzeci należy oddalić.
93 Ponieważ żaden z zarzutów przedstawionych przez skarżącą nie jest zasadny w zakresie, w jakim dotyczą one dowodu ujawnienia wzoru SYMBICORT i porównania tego wzoru ze spornym wzorem, nie ma potrzeby badania ich w odniesieniu do wzorów C i F zgodnie z tym, co wynika z pkt 12–15 powyżej. W tych okolicznościach przeprowadzone przez Izbę Odwoławczą porównanie spornego wzoru ze wzorem SYMBICORT stanowi bowiem wystarczającą podstawę zaskarżonej decyzji.
94 Z tego względu należy oddalić skargę w całości.
W przedmiocie kosztów
95 Zgodnie z art. 87 § 2 regulaminu postępowania przed Sądem kosztami zostaje obciążona, na żądanie strony przeciwnej, strona przegrywająca sprawę. Ponieważ skarżąca przegrała sprawę, należy – zgodnie z żądaniem OHIM – obciążyć ją kosztami.
Z powyższych względów
SĄD (czwarta izba)
orzeka, co następuje:
1) Skarga zostaje oddalona.
2) Sphere Time zostaje obciążona kosztami postępowania.
Pelikánová | Jürimäe | Van der Woude |
Wyrok ogłoszono na posiedzeniu jawnym w Luksemburgu w dniu 14 czerwca 2011 r.