Sprawa C-579/15

Daniel Adam Popławski

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez rechtbank Amsterdam)

Odesłanie prejudycjalne – Współpraca policyjna i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych – Decyzja ramowa 2002/584/WSiSW – Europejski nakaz aresztowania i procedura przekazywania osób między państwami członkowskimi – Podstawy fakultatywnej odmowy wykonania – Artykuł 4 pkt 6 – Zobowiązanie państwa członkowskiego wykonującego nakaz do wykonania kary zgodnie z jego prawem wewnętrznym – Wprowadzenie w życie – Obowiązek wykładni zgodnej

Streszczenie – wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 29 czerwca 2017 r.

1.        Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych – Decyzja ramowa w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi – Powody fakultatywnej odmowy wykonania europejskiego nakazu aresztowania – Nakaz aresztowania wydany w celu wykonania kary pozbawienia wolności lub środka zabezpieczającego polegającego na pozbawieniu wolności – Brak wykonania uzależniony od posiadania przez obywatela innego państwa członkowskiego zezwolenia na pobyt na czas nieokreślony – Brak rzeczywistego przejęcia wykonania kary – Niedopuszczalność

(decyzja ramowa Rady 2002/584, art. 4 pkt 6)

2.        Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych – Decyzje ramowe mające na celu zbliżanie ustawodawstw – Wykonanie przez państwa członkowskie – Obowiązek wykładni zgodnej prawa krajowego – Granice – Poszanowanie ogólnych zasad prawa – Wykładnia prawa krajowego contra legem – Niedopuszczalność

(decyzja ramowa Rady 2002/584)

3.        Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych – Decyzja ramowa w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi – Powody fakultatywnej odmowy wykonania europejskiego nakazu aresztowania – Brak bezpośredniej skuteczności – Obowiązki sądów krajowych do wykładni przepisów krajowych w świetle brzmienia i celów decyzji ramowej – Nakaz aresztowania wydany w celu wykonania kary pozbawienia wolności lub środka zabezpieczającego polegającego na pozbawieniu wolności – Brak wykonania uzależniony od posiadania przez obywatela innego państwa członkowskiego zezwolenia na pobyt na czas nieokreślony – Spoczywający na organach sądowych państwa członkowskiego wykonania obowiązek zapewnienia rzeczywistego wykonania danej kary

(decyzja ramowa Rady 2002/584, art. 4 pkt 6)

4.        Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych – Decyzja ramowa w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi – Powody fakultatywnej odmowy wykonania europejskiego nakazu aresztowania – Nakaz aresztowania wydany w celu wykonania kary pozbawienia wolności lub środka zabezpieczającego polegającego na pozbawieniu wolności – Brak wykonania uzależniony od posiadania przez obywatela innego państwa członkowskiego zezwolenia na pobyt na czas nieokreślony – Brak wykonania ze względu na ryzyko wszczęcia przeciwko danej osobie w państwie wydającym postępowań karnych dotyczących tych samych czynów co czyny, na podstawie których wydano wyrok stanowiący podstawę nakazu aresztowania – Niedopuszczalność

(decyzja ramowa Rady 2002/584, art. 4 pkt 6)

1.      Artykuł 4 pkt 6 decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie ustawodawstwu państwa członkowskiego wprowadzającemu w życie ten przepis, które – w przypadku gdy o przekazanie cudzoziemca, który posiada zezwolenie na pobyt na czas nieokreślony na terytorium tego państwa członkowskiego, zwraca się inne państwo członkowskie do celów wykonania kary pozbawienia wolności wymierzonej temu cudzoziemcowi na mocy prawomocnego wyroku – po pierwsze, nie dopuszcza takiego przekazania, a po drugie, ogranicza się do ustanowienia wobec organów sądowych pierwszego państwa członkowskiego obowiązku powiadomienia organów sądowych drugiego państwa członkowskiego o gotowości do przejęcia wykonania tego wyroku, przy czym w dniu odmowy przekazania nie zapewniono rzeczywistego przejęcia wykonania tego wyroku, a w przypadku gdyby takie przejęcie okazało się następnie niemożliwe, taka odmowa nie mogłaby zostać podważona.

(zob. pkt 24; pkt 1 sentencji)

2.      Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 30-35)

3.      Przepisy decyzji ramowej 2002/584 nie wywierają bezpośredniego skutku. Jednakże właściwy sąd krajowy jest zobowiązany, z uwzględnieniem całości prawa wewnętrznego i przy zastosowaniu uznanych przez niego metod wykładni, do dokonania wykładni rozpatrywanych w sprawie w postępowaniu głównym przepisów krajowych w miarę możliwości w świetle brzmienia i celu tej decyzji ramowej, co w niniejszym przypadku oznacza, że w przypadku odmowy wykonania europejskiego nakazu aresztowania wydanego w celu przekazania osoby, wobec której w wydającym nakaz państwie członkowskim wydano prawomocny wyrok skazujący na karę pozbawienia wolności, same organy sądowe wykonującego nakaz państwa członkowskiego mają obowiązek zapewnienia rzeczywistego wykonania kary pozbawienia wolności wymierzonej tej osobie.

(zob. pkt 43; pkt 2 sentencji)

4.      Artykuł 4 pkt 6 decyzji ramowej 2002/584 należy interpretować w ten sposób, że nie zezwala on państwu członkowskiemu na odmowę wykonania europejskiego nakazu aresztowania wydanego w celu przekazania osoby, wobec której wydano prawomocny wyrok skazujący na karę pozbawienia wolności, tylko z tego powodu, że to państwo członkowskie zamierza wszcząć przeciwko tej osobie postępowanie karne dotyczące tych samych czynów co czyny, za które wyrok ten został wydany.

(zob. pkt 48; pkt 3 sentencji)