Προσφυγή της 31ης Οκτωβρίου 2016 – BNP Paribas κατά ΕΚΤ
(Υπόθεση T-768/16)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: BNP Paribas (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: A. Champsaur και A. Delors, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει βάσει των άρθρων 256 και 263 ΣΛΕΕ την απόφαση ECB/SSM/2016 – R0MUWSFPU8MPRO8K5P83/136 που εκδόθηκε από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στις 24 Αυγούστου 2016·
να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.
Ο πρώτος λόγος στηρίζεται σε πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) κατά την ερμηνεία των διατάξεων του κανονισμού (ΕΕ) 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 648/2012 (ΕΕ 2013, L 176, σ. 1· στο εξής: κανονισμός 575/2013).
Η προσφεύγουσα προσάπτει, ιδίως, στην απόφαση της ΕΚΤ της 24ης Αυγούστου 2016, περί απορρίψεως του αιτήματος που υπέβαλε να λάβει την άδεια να εξαιρέσει από τον υπολογισμό του δείκτη μοχλεύσεως τα ανοίγματα από τον δημόσιο τομέα (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση):
ότι είναι αντίθετη προς την πρόθεση του ευρωπαίου νομοθέτη και προς τους σκοπούς του κανονισμού 575/2013·
ότι στερεί το άρθρο 429, παράγραφος 14 του κανονισμού αυτού από κάθε πρακτική αποτελεσματικότητα·
ότι αποτελεί σφετερισμό εκ μέρους της ΕΚΤ των εξουσιών του ευρωπαίου νομοθέτη.
Ο δεύτερος λόγος στηρίζεται σε πρόδηλη πλάνη της προσβαλλόμενης αποφάσεως ως προς την εκτίμηση του προληπτικού κίνδυνου που συνδέεται με τις διοικητικά ρυθμισμένες καταθέσεις, καθόσον η ΕΚΤ δεν έλαβε υπόψη το νομικό πλαίσιο και τα εμπειρικά δεδομένα σχετικά με τις καταθέσεις αυτές καθώς και τις σχετικές εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Αρχής Τραπεζών και υπέπεσε σε μια τέτοια πλάνη εκτιμήσεως τόσο ως προς τον κίνδυνο μοχλεύσεως όσο και ως προς τους λοιπούς σχετικούς προληπτικούς κινδύνους.
Ο τρίτος λόγος στηρίζεται σε παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας στην προσβαλλόμενη απόφαση, στο μέτρο που, αφενός, παραβιάζει τη γενική αρχή αναλογικότητας που θεσπίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και, αφετέρου, δεν τηρεί τις ειδικές απαιτήσεις που συνδέονται με την αρχή της αναλογικότητας στον τομέα της προληπτικής εποπτείας, οι οποίες επιβάλλουν οι απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας να προσαρμόζονται στο επιχειρηματικό μοντέλο της τράπεζας και τους κινδύνους που συνδέονται με αυτό για τον χρηματοπιστωτικό τομέα και για την οικονομία.
____________