Language of document : ECLI:EU:F:2007:237

POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(pierwsza izba)

z dnia 19 grudnia 2007 r.

Sprawa F‑84/06

Luigi Marcuccio

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Urzędnicy – Zabezpieczenie społeczne – Ubezpieczenie zdrowotne – Pokrycie kosztów leczenia – Wyraźna odmowa

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której L. Marcuccio, dawny urzędnik Komisji, żąda w szczególności stwierdzenia nieważności dorozumianej decyzji organu powołującego w sprawie odmowy uwzględnienia jego wniosków z dni 20 czerwca i 18 lipca 2005 r. o przyznanie 100% refundacji różnych kosztów leczenia na podstawie art. 72 ust. 1 regulaminu pracowniczego. Ponadto skarżący żąda zasądzenia od Komisji zapłaty różnicy między całkowitą kwotą spornych kosztów leczenia a kwotą, której zwrot z tego tytułu już uzyskał, to jest kwoty 89,56 EUR. Wreszcie skarżący żąda, by kwota ta została powiększona o odsetki za zwłokę w wysokości 10% z roczną kapitalizacją liczoną od dnia 21 czerwca 2005 r.

Orzeczenie: Sąd do spraw Służby Publicznej stwierdza brak swojej właściwości w sprawie F‑84/06 Marcuccio przeciwko Komisji, aby w sprawie mógł orzec Sąd Pierwszej Instancji. Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

Streszczenie

Postępowanie – Podział kompetencji między poszczególnymi sądami wspólnotowymi

(statut Trybunału Sprawiedliwości, załącznik I,  art. 8 ust. 3; regulamin pracowniczy urzędników, art. 72)

W przypadku wniesienia do Sądu do spraw Służby Publicznej skargi w sprawie odmowy przyznania urzędnikowi 100% refundacji kosztów leczenia, do czego zdaniem zainteresowanego jest on uprawniony z tytułu choroby psychicznej, na którą cierpi, Sąd ten ma obowiązek, na podstawie art. 8 ust. 3 akapit drugi załącznika I do statutu Trybunału Sprawiedliwości odmówić właściwości na rzecz Sądu Pierwszej Instancji, w przypadku gdy przed tym ostatnim zawisły inne skargi, w których udział biorą te same strony, które oparte są na tej samej podstawie prawnej i również dotyczą uprawnienia do otrzymania 100% refundacji kosztów leczenia. Poszczególne skargi odnoszą się do jednego i tego samego sporu, toteż zgodne z wymogiem prawidłowego administrowania wymiarem sprawiedliwości, który gwarantują postanowienia art. 8 ust. 3 załącznika I do statutu Trybunału, jest powierzenie rozstrzygnięcia całego sporu jednemu sądowi.

(por. pkt 8–16)