Αγωγή της 4ης Απριλίου 2011 - Cahier κ.λπ. κατά Συμβουλίου και Επιτροπής
(Υπόθεση T-195/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Ενάγοντες: Jean-Marie Cahier (Montchaude, Γαλλία), Robert Aubineau (Cierzac, Γαλλία), Laurent Bigot (Saint Palais sur Mer, Γαλλία), Pascal Bourdeau (Saintes Lheurine, Γαλλία), Jacques Brard-Blanchard (Boutiers Saint Trojan, Γαλλία), Olivier Charruaud (St Martial de Mirambeau, Γαλλία), Daniel Chauvet (Saint Georges Antignac, Γαλλία), Régis Chauvet (Marignac, Γαλλία), Fabrice Compagnon (Avy, Γαλλία), Francis Crepeau (Jarnac Champagne, Γαλλία), Bernard Deborde (Arthenac, Γαλλία), Chantal Goulard (Arthenac), Jean Pierre Gourdet (Moings, Γαλλία), Bernard Goursaud (Brie sous Matha, Γαλλία), Jean Gravouil (Saint Hilaire de Villefranche, Γαλλία), Guy Herbelot (Echebrune, Γαλλία), Rodrigue Herbelot (Echebrune), Sophie Landrit (Ozillac, Γαλλία), Michel Mallet (Vanzac, Γαλλία), Alain Marchadier (Villars en Pons, Γαλλία), Michel Merlet (Jarnac Champagne), René Phelipon (Cierzac), Claude Potut (Avy), Philippe Pruleau (Saint Bonnet sur Gironde, Γαλλία), Béatrice Rousseau (Gensac La Pallue, Γαλλία), Jean-Christophe Rousseau (Segonzac, Γαλλία), Françoise Rousseau (Burie, Γαλλία), Pascale Rulleaud-Beaufour (Arthenac) και Alain Phelipon (Saintes, Γαλλία) (εκπρόσωπος: C.-E. Gudin, δικηγόρος)
Εναγόμενοι: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Οι ενάγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
να αποκαταστήσει πλήρως τη βλάβη που αυτοί υπέστησαν λόγω της επιβολής προστίμων, ήτοι το ποσό των:
53 600 ευρώ για τον Jean-Marie Cahier·
105 100 ευρώ για τον Robert Aubineau·
240 500 ευρώ για τον Laurent Bigot·
111 100 ευρώ για τον Pascal Bourdeau·
12 800 ευρώ για τον Jacques Brard-Blanchard·
37 600 ευρώ για τον Olivier Charruaud·
122 100 ευρώ για τον Daniel Chauvet·
40 500 ευρώ για τον Régis Chauvet·
97 100 ευρώ για τον Fabrice Compagnon·
105 600 ευρώ για τον Francis Crepeau·
1 081 500 ευρώ για τον Bernard Deborde·
64 800 ευρώ για την Chantal Goulard·
94 400 ευρώ για τον Jean Pierre Gourdet·
43 000 ευρώ για τον Bernard Goursaud·
82 100 ευρώ για τον Jean Gravouil·
20 500 ευρώ για τον Guy Herbelot·
65 100 ευρώ για τον Rodrigue Herbelot·
53 000 ευρώ για τη Sophie Landrit·
39 500 ευρώ για τον Michel Mallet·
332 500 ευρώ για τον Alain Marchadier·
458 500 ευρώ για τον Michel Merlet·
23 000 ευρώ για τον René Phelipon
85 100 ευρώ για τον Claude Potut
3 500 ευρώ για τον Philippe Pruleau·
34 500 ευρώ για την Béatrice Rousseau·
38 070 ευρώ για τον Jean-Christophe Rousseau·
24 300 ευρώ για την Françoise Rousseau·
486 500 ευρώ για την Pascale Rulleaud-Beaufour·
10 500 ευρώ για τον Alain Phelipon·
να ορίσει κατ' αποκοπή το ύψος της ηθικής βλάβης σε 100 000 ευρώ για έκαστο εκ των 29 προσφευγόντων·
να καταδικάσει το Συμβούλιο και την Επιτροπή στο σύνολο των εξόδων και δαπανών:
της εκκρεμούσας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαδικασίας
του συνόλου των διαδικασιών ενώπιον όλων των εθνικών δικαστηρίων.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αγωγής τους, οι ενάγοντες προβάλλουν ότι στοιχειοθετείται εξωσυμβατική ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω κατάφωρης παραβάσεως του άρθρου 40, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, καθόσον το άρθρο 28 του κανονισμού (ΕΚ) 1493/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς
1, όπως τέθηκε σε εφαρμογή με τον κανονισμό (ΕΚ) 1623/2000 της Επιτροπής
2 και διατηρήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 479/2008 του Συμβουλίου
3, απαγορεύει οι παραγωγοί οίνου από ποικιλίες διπλής χρήσεως να προβαίνουν οι ίδιοι σε απόσταξη του αποστάγματος ποσοτήτων οίνου ονομασίας προελεύσεως οι οποίες υπερβαίνουν την ποσότητα που οινοποιείται συνήθως.
Οι εθνικές αρχές στράφηκαν κατ' επανάληψη κατά των εναγόντων και τους επέβαλαν πρόστιμα, επειδή δεν παρέδωσαν σε εγκεκριμένους οινοπνευματοποιούς τις ποσότητες που υπερέβησαν τις ποσότητες που οινοποιούνται συνήθως και δεν εξάγονται σε τρίτα κράτη ως οίνος, προκειμένου αυτές να υποστούν την κρατικώς επιβαλλόμενη απόσταξη αλκοόλης.
Οι ενάγοντες προβάλλουν μεταξύ άλλων ότι πρόκειται για παράβαση απολύτως σαφών πράξεων ως προς τις οποίες τα όργανα της Ένωσης δεν έχουν περιθώριο διακριτικής ευχέρειας. Προβάλλουν παράβαση των αρχών της απαγορεύσεως των διακρίσεων, της ασφάλειας δικαίου, της αναλογικότητας, του "estoppel", του τεκμηρίου μη διαπράξεως απάτης, της χρηστής διοικήσεως, της αρωγής και του δικαιώματος ιδιοκτησίας, καθώς και καταχρηστική προσβολή της ελευθερίας παραγωγής και εμπορίας βιομηχανικού προϊόντος και καταχρηστική διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού προς τον σκοπό σταθεροποιήσεως της αγοράς και διασφαλίσεως υπέρ των παραγωγών εισοδήματος ορισμένου ύψους σε περιπτώσεις που δεν οι εν λόγω παραγωγοί δεν έχουν υποβάλει αιτήσεις χρηματοδοτήσεως.
____________1 - ΕΕ L 179, σ. 1.2 - Κανονισμός (ΕΚ) 1623/2000 της Επιτροπής, της 25ης Ιουλίου 2000, για τον καθορισμό των λεπτομερειών εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 1493/1999 του Συμβουλίου για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς, όσον αφορά τους μηχανισμούς της αγοράς (ΕΕ L 194, σ. 45).3 - Κανονισμός (ΕΚ) 479/2008 του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2008, για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) 1493/1999, (ΕΚ) 1782/2003, (ΕΚ) 1290/2005, (ΕΚ) 3/2008 και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) 2392/86 και (ΕΚ) 1493/1999 (ΕΕ L 148, σ. 1).