Αναίρεση που άσκησε στις 2 Ιουλίου 2013 ο BX κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 24 Απριλίου 2013 στην υπόθεση F-88/11, ΒΧ κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση T-352/13 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: BX (Ουάσινγκτον, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: R. Rata, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

Να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 24ης Απριλίου 2013, στην υπόθεση F-88/11·

Να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση της εξεταστικής επιτροπής περί μη εγγραφής του ονόματος του αναιρεσείοντος στον πίνακα επιτυχόντων του διαγωνισμού EPSO/AD/148/09-RO (EE 2009 C 14 A, σ.1)· και

Να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεως, ο αναιρεσείων προβάλλει έξι λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από το ότι η διαπίστωση στην οποία προβαίνει το Δικαστήριο (στη σκέψη 33 της αποφάσεώς του), εκ της οποίας προκύπτει ότι ο αναιρεσείων δεν ανταποκρίθηκε στο βάρος αποδείξεως, δεν μπορεί να ισχύσει στη συγκεκριμένη υπόθεση.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από το ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι υποψήφιος με αρχική βαθμολογία κατώτερη της βάσης, σύμφωνα με προκαθορισμένα κριτήρια, δεν δικαιούται συγκριτική αξιολόγηση (σκέψη 41), καθώς:

Κατά πάγια νομολογία, κάθε υποψήφιος σε διαγωνισμό της EPSO δικαιούται συγκριτική αξιολόγηση, ανεξαρτήτως του αν η αρχική του/της βαθμολογία είναι ανώτερη ή κατώτερη της βάσης.

Η εξεταστική επιτροπή παρέβη την υποχρέωσή της να προβεί σε συγκριτική αξιολόγηση, όχι μόνο έναντι του αναιρεσείοντος αλλά και έναντι όλων των άλλων υποψηφίων στην προφορική δοκιμασία, καθώς ο χρόνος που είχε προβλεφθεί για το στάδιο τελικής αξιολογήσεως ήταν προδήλως ανεπαρκής· και

Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δεν στηρίζεται στα επιχειρήματα που προέβαλε σχετικώς ο αναιρεσείων και δεν λαμβάνει υπόψη τις ανακολουθίες στα επιχειρήματα της καθής.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από το ότι η διαπίστωση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, στη σκέψη 45 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως, ότι δεν παραβιάστηκε η αρχή της ίσης μεταχειρίσεως, είναι εσφαλμένη.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παράβαση των κανόνων που διέπουν τη σύνθεση της εξεταστικής επιτροπής, καθώς:

Στην εξεταστική επιτροπή δεν υπήρξε ισόρροπη εκπροσώπηση (άρθρο 3, πέμπτη περίπτωση, του παραρτήματος ΙΙΙ του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των Υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης):

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας πως δεν αμφισβητήθηκε ότι η εξεταστική επιτροπή απετελείτο από τρία μέλη κατά τη διάρκεια της προφορικής δοκιμασίας του αναιρεσείοντος (σκέψη 49 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως)·

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης εσφαλμένα αναφέρθηκε στην υπόθεση Bartha (σκέψη 49) προκειμένου να στηρίξει την κρίση του ότι δεν είχε παραβιαστεί η αρχή της ισόρροπης εκπροσωπήσεως ανδρών και γυναικών σε ό,τι αφορά τη σύνθεση της εξεταστικής επιτροπής.

Υπήρξε ταυτόχρονη παρουσία πλήρων και αναπληρωματικών μελών στην εξεταστική επιτροπή κατά την προφορική δοκιμασία, η οποία καθιστούσε παράνομες τις εργασίες της εξεταστικής επιτροπής στη συγκεκριμένη υπόθεση (παράγραφος 50)·

Υπήρξε παραβίαση της αρχής της σταθερής συνθέσεως της εξεταστικής επιτροπής (παράγραφος 51).

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από το ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης έσφαλε στην κρίση του ότι οι περιστάσεις της παρούσας υποθέσεως δεν δικαιολογούν εφαρμογή του άρθρου 87(2) του Κανονισμού Διαδικασίας αυτού (παράγραφος 81), αφού η καθής παραδέχτηκε ότι η απόρριψη των προηγούμενων διοικητικών προσφυγών του αναιρεσείοντος στηρίχθηκε σε εσφαλμένη αιτιολογία και συνεπώς η καθής έπρεπε να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα.

Ο έκτος λόγος αντλείται από το ότι ήταν δικαιολογημένη η ικανοποίηση της ηθικής βλάβης.