Language of document :

Προσφυγή της 21ης Ιανουαρίου 2012 - PT Ecogreen Oleochemicals κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-28/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: PT Ecogreen Oleochemicals (Kabil-Batam, Ινδονησία), Ecogreen Oleochemicals (Σιγκαπούρη) Pte Ltd (Σιγκαπούρη, Δημοκρατία της Σιγκαπούρης), Ecogreen Oleochemicals GmbH (Dessau-Rosslau, Γερμανία) (εκπρόσωποι: F. Graafsma και J. Cornelis, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1138/2011 της 8ης Νοεμβρίου 2011 για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων λιπαρών αλκοολών και των μειγμάτων τους καταγωγής Ινδίας, Ινδονησίας και Μαλαισίας (ΕΕ L293, 11.11.2011, σ.1), στο μέτρο που έχει εφαρμογή στις προσφεύγουσες και

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγουσες προβάλλουν δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 2, παράγραφος 10, στοιχείο i, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας  (στο εξής: βασικός κανονισμός). Tο Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, απορρίπτοντας τον ισχυρισμό των προσφευγουσών ότι η PTEO και η EOS αποτελούν ενιαία οικονομική οντότητα. Ως εκ τούτου, το Συμβούλιο αφαίρεσε, χωρίς να έχει δικαίωμα, την πλασματική προμήθεια σύμφωνα με το άρθρο 2, παράγραφος 10, στοιχείο i, του βασικού κανονισμού κατά τον καθορισμό της τιμής εξαγωγής, ενώ κατά πάγια νομολογία η ύπαρξη μιας ενιαίας οικονομικής οντότητας αποκλείει την αφαίρεση της πλασματικής προμήθειας.

Επικουρικώς, ο δεύτερος λόγος αντλείται από το γεγονός ότι η ενσωμάτωση ενός πλασματικού περιθωρίου κέρδους 5%, κατά την προσαρμογή σύμφωνα με το άρθρο 2, παράγραφος 10, στοιχείο i, του βασικού κανονισμού συνιστά ανεπίτρεπτη ερμηνεία του άρθρου 2, παράγραφος 10, στοιχείο i, του βασικού κανονισμού. Μόνον το πραγματικό κέρδος το οποίο εισέπραξε ο έμπορος μπορεί να αφαιρεθεί από την τιμή εξαγωγής. Αυτός ο δεύτερος, επικουρικός λόγος, προβάλλεται μόνο για την περίπτωση που το Δικαστήριο διαπιστώσει ότι το Συμβούλιο δεν υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως απορρίπτοντας τον ισχυρισμό των προσφευγουσών ότι η PTEO και η EOS αποτελούν ενιαία οικονομική οντότητα.

____________

1 - ΕΕ L 343, 22.12.2009, σ. 51