WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
UNII EUROPEJSKIEJ
(druga izba)

z dnia 29 kwietnia 2015 r.

Sprawa F‑78/12

Wiara Todorowa Androwa

przeciwko

Radzie Unii Europejskiej

Służba publiczna – Awans – Postępowanie w sprawie awansu (2011) – Nieumieszczenie na liście urzędników uprawnionych do ubiegania się o awans – Artykuł 45 regulaminu pracowniczego – Dwuletni staż w grupie zaszeregowania – Nieuwzględnienie okresu przepracowanego w charakterze członka personelu tymczasowego – Odmienne traktowanie ze względu na charakter prawny stosunku zatrudnienia danych pracowników – Dyrektywa 1999/70/WE – Porozumienie ramowe w sprawie pracy na czas określony zawarte przez UNICE, CEEP oraz ETUC – Klauzula 4 – Możliwość powołania się na daną podstawę prawną – Wyłączenie

Przedmiot:      Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy art. 106a, w której W. Todorowa Androwa żąda w istocie, po pierwsze, stwierdzenia nieważności decyzji Rady Unii Europejskiej o nieumieszczeniu jej na liście urzędników uprawnionych do ubiegania się o awans w ramach postepowania w sprawie awansu (2011), a po drugie, naprawienia szkody i krzywdy, których doznała z powodu braku zgodności z prawem tej decyzji.

Orzeczenie:      Skarga zostaje oddalona. W. Todorowa Androwa pokrywa własne koszty oraz zostaje obciążona kosztami poniesionymi przez Radę Unii Europejskiej. Komisja Europejska i Trybunał Obrachunkowy Unii Europejskiej pokrywają własne koszty.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Awans – Minimalny wymagany staż w grupie zaszeregowania – Obliczanie – Uwzględnienie okresów przepracowanych w charakterze członka personelu tymczasowego – Wyłączenie

(regulamin pracowniczy, art. 45)

2.      Urzędnicy – Awans – Minimalny wymagany staż w grupie zaszeregowania – Obliczanie – Wyłączenie okresów przepracowanych w charakterze członka personelu tymczasowego – Naruszenie dyrektywy 1999/70 dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez UNICE, CEEP oraz ETUC – Brak

(regulamin pracowniczy, art. 45; dyrektywa Rady 1999/70, załącznik, klauzula 4 pkt 1)

1.      W ramach postepowania w sprawie awansu liczyć się może jedynie staż w grupie zaszeregowania nabyty w charakterze urzędnika, tym bardziej że warunki zatrudnienia innych pracowników w żadnym razie nie przewidują zastosowania, w taki czy inny sposób, art. 45 regulaminu pracowniczego do sytuacji personelu tymczasowego. Według prawodawcy członek personelu tymczasowego, który zostaje urzędnikiem, nie ma bowiem żadnej prawnej ciągłości zawodowej.

(zob. pkt 51, 54)

Odesłanie

Sąd do spraw Służby Publicznej, wyroki: Bellantone/Trybunał Obrachunkowy, F‑85/06, EU:F:2007:171, pkt 51; Toronjo Benitez/Komisja, F‑33/07, EU:F:2008:25, pkt 87; postanowienie Prieto/Parlament, F‑42/07, EU:F:2011:159, pkt 61

2.      Zasady niedyskryminacji i równego traktowania, których zastosowanie stanowi klauzula 4 pkt 1 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez UNICE, CEEP oraz ETUC, są podstawowymi zasadami porządku prawnego Unii, w świetle których należy oceniać zgodność z prawem art. 45 regulaminu pracowniczego.

Jednak w sytuacji sporów urzędników z organami administracji państw członkowskich ewentualne różnice między personelem zatrudnionym na podstawie mianowania a pracownikami kontraktowymi nie podlegają zapisanej w porozumieniu ramowym zasadzie niedyskryminacji, ponieważ tego rodzaju różnice w traktowaniu wynikają nie z określonego lub nieokreślonego czasu stosunku zatrudnienia, lecz z charakteru zatrudnienia, opartego na mianowaniu lub umowie.

W tym względzie, co się tyczy postepowania w sprawie awansu urzędników, art. 45 regulaminu pracowniczego nie wprowadza żadnego rozróżnienia w traktowaniu pracowników zatrudnionych na czas określony i nieokreślony. Jedynym czynnikiem, który jest brany pod uwagę w art. 45 regulaminu pracowniczego, jest bowiem charakter prawny zatrudnienia danych pracowników, przez co wprowadza się de facto odmienne traktowanie między stażem nabytym przez urzędników a stażem nabytym przez innych pracowników. Takie rozróżnienie nie podlega jednak zasadzie niedyskryminacji zapisanej w porozumieniu ramowym.

(zob. pkt 61–63)

Odesłanie

Trybunał, postanowienie Rivas Montes, C‑178/12, EU:C:2013:150, pkt 44, 45, 47

Sąd do spraw Służby Publicznej, wyrok Aayhan i in./Parlament, F‑65/07, EU:F:2009:43, pkt 101