ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
(αναιρετικό τμήμα)

της 9ης Ιουνίου 2015

Υπόθεση T‑556/14 P

Victor Navarro

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Αίτηση αναιρέσεως — Υπαλληλική υπόθεση — Συμβασιούχοι υπάλληλοι — Πρόσληψη — Πρόσκληση για την εκδήλωση ενδιαφέροντος — Ελάχιστα απαιτούμενα προσόντα — Άρνηση προσλήψεως — Παράβαση του άρθρου 116, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης — Πλάνη περί το δίκαιο — Παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών»

Αντικείμενο:      Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τρίτο τμήμα) της 21ης Μαΐου 2014 Navarro κατά Επιτροπής (F‑46/13, Συλλογή Υπ.Υπ., EU:F:2014:104).

Απόφαση:      Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. Ο V. Navarro καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

Περίληψη

1.      Ένδικη διαδικασία — Προσφυγή ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης — Εφαρμογή της διαδικασίας ερήμην εκδόσεως αποφάσεως — Υποχρέωση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης να επιδικάσει στον προσφεύγοντα τα αιτήματά του — Δεν υφίσταται

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 116 § 1)

2.      Υπαλληλικές προσφυγές — Λόγοι — Προσφυγή κατά διοικητικής αποφάσεως — Λόγος που αντλείται από σφάλμα ως προς τη νομική βάση της προσβαλλομένης αποφάσεως το οποίο δεν είχε επίπτωση στην εκτίμηση της ουσίας από τη Διοίκηση — Αλυσιτελής λόγος

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

3.      Αναίρεση — Λόγοι — Λόγος που βάλλει κατά σημείου του σκεπτικού το οποίο δεν είναι αναγκαίο για τη θεμελίωση του διατακτικού της αποφάσεως — Αλυσιτελής λόγος

4.      Υπάλληλοι — Πρόσληψη — Διαγωνισμός — Εξεταστική επιτροπή — Ανεξαρτησία — Όρια — Έκδοση παράνομων αποφάσεων — Υποχρέωση της αρμόδιας για διορισμούς αρχής — Άρνηση προσλήψεως υποψηφίου που δεν πληροί τους ελάχιστους όρους για να συμμετάσχει σε διαδικασία επιλογής.

1.      Από το άρθρο 116, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης προκύπτει ότι, αν το τελευταίο κρίνει ότι διαθέτει επαρκή στοιχεία για να εκδώσει ερήμην απόφαση, δεδομένου ότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το παραδεκτό της προσφυγής και οι διατυπώσεις έχουν τηρηθεί κανονικά, προβαίνει στην εξακρίβωση του βασίμου των αιτημάτων του προσφεύγοντος και εκδίδει την απόφασή του, χωρίς πάντως να υποχρεούται να δεχθεί τα τελευταία.

(βλ. σκέψη 21)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: διάταξη της 11ης Σεπτεμβρίου 2014, Think Schuhwerk κατά ΓΕΕΑ, C‑521/13 P, EU:C:2014:2222, σκέψη 22

2.      Η ακύρωση διοικητικής αποφάσεως λόγω εσφαλμένης νομικής βάσεως δεν δικαιολογείται, όταν ένα τέτοιο σφάλμα δεν άσκησε ουσιαστική επιρροή στην εκτίμηση της Διοικήσεως, οπότε λόγος ακυρώσεως αντλούμενος από εσφαλμένη επιλογή της νομικής βάσεως πρέπει να απορρίπτεται στον βαθμό που αποτελεί ζήτημα τυπικής μόνο σημασίας.

(βλ. σκέψη 26)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: απόφαση της 16ης Ιουλίου 1998, Jensen κατά Επιτροπής, T‑156/96, Συλλογή Υπ.Υπ., EU:T:1998:174, σκέψη 33 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

3.      Η πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υποπίπτει το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δεν είναι ικανή να επιφέρει την αναίρεση της αποφάσεώς του, εφόσον το διατακτικό της τελευταίας είναι θεμελιωμένο σε άλλους νομικούς λόγους. Στο πλαίσιο αυτής της αντικαταστάσεως του σκεπτικού, το αναιρετικό δικαστήριο μπορεί να λάβει υπόψη του τα πραγματικά περιστατικά όπως αυτά έχουν διαπιστωθεί από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο.

(βλ. σκέψη 33)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: αποφάσεις της 10ης Δεκεμβρίου 2002, Επιτροπή κατά Camar και Tico, C‑312/00 P, Συλλογή, EU:C:2002:736, σκέψη 57 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία, και της 30ής Σεπτεμβρίου 2003, Biret International κατά Συμβουλίου, C‑93/02 P, Συλλογή, EU:C:2003:517, σκέψεις 60 έως 66 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

ΓΔΕΕ: απόφαση της 12ης Ιουλίου 2011, Επιτροπή κατά Q, T‑80/09 P, Συλλογή, EU:T:2011:347, σκέψη 98

4.      Η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή υποχρεούται, κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων της, να λαμβάνει σύννομες αποφάσεις. Συνεπώς, δεν δεσμεύεται από αποφάσεις εξεταστικής επιτροπής ο παράνομος χαρακτήρας των οποίων θα μπορούσε, κατ’ επέκταση, να επηρεάσει τη νομιμότητα των δικών της αποφάσεων. Όταν η εξεταστική επιτροπή κακώς επιτρέπει σε υποψήφιο να συμμετάσχει σε διαγωνισμό και τον κατατάσσει στη συνέχεια στον πίνακα επιτυχόντων, η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή οφείλει να αρνείται τον διορισμό του εν λόγω υποψηφίου με αιτιολογημένη απόφαση, η οποία να επιτρέπει τον έλεγχο της βασιμότητάς της από τον δικαστή της Ένωσης.

(βλ. σκέψη 38)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: απόφαση της 23ης Οκτωβρίου 1986, Schwiering κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, 142/85, Συλλογή, EU:C:1986:405, σκέψεις 19 και 20

ΓΔΕΕ: απόφαση της 4ης Ιουλίου 2006, Tzirani κατά Επιτροπής, T‑45/04, Συλλογή Υπ.Υπ., EU:T:2006:185, σκέψη 46 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία