Language of document :

Skarga wniesiona w dniu 18 lipca 2023 r. – Evroins inshurans grup/ EIOPA

(Sprawa T-416/23)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Evroins inshurans grup AD (Sofia, Bułgaria) (przedstawiciele: A. Morogai, F. Giurgea i H. Drăghici adwokaci)

Strona pozwana: Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o wydanie orzeczenia, w którym zostanie stwierdzone, że:

EIOPA działała z przekroczeniem swoich uprawnień regulacyjnych w związku ze swoją rolą i zaangażowaniem w zainicjowanie, sporządzenie i opublikowanie raportu EIOPA zatytułowanego „Wycena rezerw techniczno-ubezpieczeniowych brutto i netto dla portfela OC komunikacyjnego Euroins Romania Asigurare – Reasigurare SA (EIOPA-23–149)” z dnia 28 marca 2023 r. („raport EIOPA”);

EIOPA naruszyła prawa Evroins inshurans grup („Euroins”) i Euroins Romania Asigurare-Reasigurare SA („Euroins Romania”) oraz działała w sposób nadmierny i dyskryminujący, ponieważ nie zwróciła się do Euroins Romania o przedstawienie uwag na temat ustaleń zawartych w raporcie EIOPA i nie przyznała Euroins Romania dostępu do tego raportu EIOPA;

EIOPA naruszyła zasady proporcjonalności, niezależności, obiektywizmu i przejrzystości, gdy odmówiła wydania Euroins i Euroins Romania raportu EIOPA; oraz

raport EIOPA jest nieważny od dnia jego wydania.

Zarzuty i główne argumenty

W uzasadnieniu skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący tego, że EIOPA działała z przekroczeniem swoich uprawnień regulacyjnych w zakresie inicjowania, sporządzenia i opublikowania raportu EIOPA

doszło do naruszenia kompetencji EIOPA określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/20101 przy wydawaniu raportu EIOPA, ponieważ rozporządzenie nr 1094/2010 nie ustanawia podstawy prawnej ani uprawnień regulacyjnych dla EIOPA po pierwsze, do inicjowania i przeprowadzania własnych ocen rezerw techniczno-ubezpieczeniowych brutto i netto dla portfela ubezpieczeń komunikacyjnych odpowiedzialności cywilnej zakładu ubezpieczeń prowadzącego działalność w państwie członkowskim UE, a po drugie, do sporządzania raportu, takiego jak raport EIOPA, zawierającego wnioski z takiej oceny;

EIOPA przekroczyła swoje uprawnienia regulacyjne na mocy rozporządzenia nr 1094/2010, gdy dokonała oceny wyceny rezerw techniczno-ubezpieczeniowych brutto i netto dla portfela OC komunikacyjnego Euroins Romania Asigurare – Reasigurare SA oraz wydała raport EIOPA, ponieważ takie uprawnienia są zastrzeżone dla krajowych organów nadzoru, zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE1 .

Zarzut drugi dotyczący naruszenia przez EIOPA przepisów rozporządzenia nr 1049/2010, dyrektywy 2009/138 i rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/351 oraz zasad proporcjonalności, równego traktowania, niezależności, obiektywizmu i przejrzystości przy wydawaniu raportu EIOPA:

EIOPA przeprowadziła ocenę rezerw techniczno-ubezpieczeniowych brutto i netto dla portfela OC komunikacyjnego Euroins Romania bez umożliwienia zainteresowanemu zakładowi ubezpieczeń - tj. Euroins Romania – uczestnictwa w takiej ocenie, dostarczenia EIOPA aktualnych, kompletnych i dokładnych danych technicznych i finansowych wymaganych do takiej oceny lub przedstawienia swoich uwag do wniosków z oceny EIOPA ustalonych w raporcie EIOPA lub w każdym przypadku przed opublikowaniem raportu EIOPA;

EIOPA odmówiła Euroins i Euroins Romania dostępu do raportu EIOPA, jednocześnie zezwalając na ujawnienie takiego raportu EIOPA rumuńskim sądom;

wydanie sprawozdania EIOPA nie było spowodowane żadną sytuacją nadzwyczajną uregulowaną w art. 18 rozporządzenia nr 1094/2010, a zatem było nadmierne;

poprzez raport EIOPA, EIOPA dyskryminuje Euroins Romania w porównaniu z innymi zakładami ubezpieczeń w Rumunii i z innych państw członkowskich;

doszło do niesprawiedliwego traktowania Euroins Romania z uwagi na raport EIOPA, ponieważ nie zaoferowano temu podmiotowi możliwości uznania, oceny i odniesienia się do ustaleń EIOPA;

raport EIOPA został wydany z naruszeniem uregulowanych w art. 1 ust. 6 rozporządzenia nr 1094/2010 obowiązków EIOPA: „zapobiegania arbitrażowi regulacyjnemu i promowania równych warunków konkurencji”, „zwiększania konwergencji nadzorczej na rynku wewnętrznym” oraz „zapewnienia sprawiedliwego traktowania wszystkich zainteresowanych stron”.

Zarzut trzeci dotyczący nadużycia władzy przez EIOPA przy wydawaniu raportu EIOPA.

poprzez (i) niepowiadomienie Euroins Romania na jakimkolwiek etapie oceny o jej przebiegu, (ii) niezaoferowanie Euroins Romania możliwości przekazania EIOPA jakichkolwiek szczegółów/komentarzy/informacji itp. podczas oceny oraz (iii) zezwolenie na ujawnienie raportu EIOPA sądom, EIOPA wspierała rumuński organ nadzoru finansowego w jego stronniczym i niezgodnym z prawem dochodzeniu w sprawie Euroins Romania i w ostatecznym wyeliminowaniu tego podmiotu z rumuńskiego rynku ubezpieczeń;

istnieje rozbieżność między celami, dla których na mocy traktatu FUE i rozporządzenia nr 1094/2010 przyznano EIOPA uprawnienia nadzorcze a faktycznym celem i wynikiem raportu EIOPA – tj. wsparciem udzielonym rumuńskiemu organowi nadzoru finansowego w bezprawnym i stronniczym prowadzeniu dochodzenia w sprawie Euroins Romania, udostępnieniem raportu EIOPA sądom i ostatecznie ograniczeniem prawa Euroins Romania do rzetelnej oceny jej rzeczywistej sytuacji finansowej i do sprawiedliwego procesu.

____________

1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/79/WE (Dz.U. 2010 L 331, s. 48)

1 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (wersja przekształcona) (Dz.U. 2009 L 335, s. 1).

1 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/35 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz.U. 2015 L 12, s. 1).