Προσφυγή της 17ης Απριλίου 2007 - Ιρλανδία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-129/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: D. O´ Hagan, E. Alkin και P. McGarry, Barrister)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει εν όλω ή εν μέρει, δυνάμει του άρθρου 230 ΕΚ, την απόφαση C(2007) 286 τελικό της Επιτροπής, της 7ης Φεβρουαρίου 2007, σχετικά με την εφαρμογή, εκ μέρους της Γαλλίας, της Ιρλανδίας και της Ιταλίας, απαλλαγής από τον φόρο καταναλώσεως των πετρελαιοειδών που χρησιμοποιούνται ως καύσιμο για την παραγωγή αλουμίνας στην περιοχή Gardanne, την περιοχή Shannon και τη Σαρδηνία, αντίστοιχα, καθόσον αφορά την εφαρμογή, εκ μέρους της Ιρλανδίας, απαλλαγής από τον φόρο καταναλώσεως των πετρελαιοειδών που χρησιμοποιούνται ως καύσιμο για την παραγωγή αλουμίνας στην περιοχή Shannon και

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως C(2007) 286 τελικό της Επιτροπής, της 7ης Φεβρουαρίου 2007, με την οποία η Επιτροπή έκρινε ότι οι χορηγούμενες από τη Γαλλία, την Ιρλανδία και την Ιταλία απαλλαγές από τον φόρο καταναλώσεως των βαρέων πετρελαιοειδών που χρησιμοποιούνται ως καύσιμο για την παραγωγή αλουμίνας συνιστούν, από 1ης Ιανουαρίου 2004, κρατική ενίσχυση, κατά την έννοια του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ, και ότι η ενίσχυση αυτή είναι, εν μέρει, ασύμβατη με την κοινή αγορά.

Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

Πρώτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη καθόσον έκρινε ότι η Ιρλανδία δεν απέδειξε ότι η επίμαχη απαλλαγή είναι σύμφωνη με τον χαρακτήρα και τη διάρθρωση του εγχώριου φορολογικού συστήματος.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν θεμελίωσε το συμπέρασμά της ότι το επίμαχο μέτρο επηρεάζει το εμπόριο μεταξύ κρατών μελών και προκαλεί στρεβλώσεις του ανταγωνισμού, ή απειλεί να νοθεύσει τον ανταγωνισμό, σε ορθή ανάλυση της οικείας αγοράς, από απόψεως ανταγωνισμού.

Τρίτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου, καθόσον η έγκριση εκ μέρους του Συμβουλίου της ειδικής παρεκκλίσεως αφορούσε και το έτος 2006.

Τέλος, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον έκρινε ότι επρόκειτο για νέα, και όχι υφιστάμενη, κρατική ενίσχυση.

____________