Προσφυγή της 21ης Ιανουαρίου 2009 - CNOP και CCG κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-23/09)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγοντες: Conseil National de l'Ordre des Pharmaciens (CNOP) (Παρίσι, Γαλλία), Conseil Central de la Section G de l'Ordre National des Pharmaciens (CCG) (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: Y.-R. Guillou, H. Speyart και T. Verstraeten, δικηγόροι)
Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα των προσφευγόντων
Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Πρωτοδικείο:
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και
να καταδικάσει την Επιτροπή στα έξοδά της, καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι προσφεύγοντες.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Οι προσφεύγοντες ζητούν την ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 6494 της Επιτροπής, της 29ης Οκτωβρίου 2008, με την οποία η Επιτροπή, βάσει του άρθρου 20, παράγραφος 4, του κανονισμού 1/2003
1, υποχρέωσε τους προσφεύγοντες να υποβληθούν σε έλεγχο σχετικά με τη συμμετοχή τους σε συμφωνίες και εναρμονισμένες πρακτικές και/ ή την ενδεχόμενη εκ μέρους τους εφαρμογή των συμφωνιών και πρακτικών αυτών οι οποίες αντιβαίνουν στις διατάξεις του άρθρου 81 ΕΚ και/ ή του άρθρου 82 ΕΚ.
Η συμπεριφορά αυτή εκδηλώθηκε με τη μορφή αποφάσεων οι οποίες σκοπούσαν να παρακωλύσουν την πρόσβαση φαρμακοποιών και/ ή νομικών προσώπων στην αγορά της παροχής υπηρεσιών μικροβιολογικών αναλύσεων, να περιορίσουν τη δραστηριότητά τους στην εν λόγω αγορά ή να τους αποκλείσουν από αυτήν, μη εγγράφοντας, μεταξύ άλλων, στον κατάλογο του τμήματος G του φαρμακευτικού συλλόγου φαρμακοποιούς και/ ή νομικά πρόσωπα που επιθυμούσαν να παρέχουν υπηρεσίες μικροβιολογικών αναλύσεων και μη ενημερώνοντας την εγγραφή τους στον κατάλογο αυτό.
Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν τρεις λόγους ακυρώσεις οι οποίοι αντλούνται από:
παραβίαση της αρχής σύμφωνα με την οποία οι αποφάσεις των κοινοτικών οργάνων πρέπει να έχουν ως αποδέκτες οντότητες με νομική προσωπικότητα, καθόσον ο Ordre National des Pharmaciens ήταν μεταξύ των αποδεκτών της προσβαλλομένης αποφάσεως, μολονότι δεν διαθέτει νομική προσωπικότητα·
παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον η Επιτροπή δεν προσδιόρισε σαφώς την οντότητα που δύναται να αποτελεί επιχείρηση ή ένωση επιχειρήσεων κατά την έννοια του άρθρου 20, παράγραφος 4, του κανονισμού 1/ 2003, και δεν δικαιολόγησε τον χαρακτηρισμό αυτό·
παράβαση του άρθρου 20, παράγραφος 4, του κανονισμού 1/2003, καθόσον τόσο οι προσφεύγοντες όσο και ο Ordre National des Pharmaciens i) δεν αποτελούν επιχειρήσεις, δεδομένου ότι δεν ασκούν καμία οικονομική δραστηριότητα, και ii) δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν ως ενώσεις επιχειρήσεων, δεδομένου ότι δεν ασκούν όλα τα μέλη τους οικονομική δραστηριότητα, ενώ δεν πληρούν τα κριτήρια που έχει διατυπώσει το Δικαστήριο προκειμένου να γίνει δεκτό ότι υφίσταται ένωση επιχειρήσεων στην περίπτωση επαγγελματικών ενώσεων στις οποίες έχει ανατεθεί αποστολή δημόσιας υπηρεσίας.
____________1 - Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1).