Προσφυγή της 9ης Δεκεμβρίου 2008 - Huvis κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-536/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η Αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Huvis Corporation (Σεούλ, Δημοκρατία της Κορέας) (εκπρόσωποι: J.-F. Bellis, F. Di Gianni, R. Antonini)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αιτήματα της προσφεύγουσας:

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει τον κανονισμό 893/2008 του Συμβουλίου, της 10ης Σεπτεμβρίου 2008, για τη διατήρηση των δασμών αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές μη συνεχών ινών από πολυεστέρες καταγωγής Λευκορωσίας, Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, Σαουδικής Αραβίας και Κορέας ύστερα από μερική ενδιάμεση επανεξέταση βάσει του άρθρου 11, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 384/96 ¹, κατά το μέτρο που δεν καταργείται ο δασμός αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα από 29 Δεκεμβρίου 2006, ήτοι από της επιβολής προσωρινών δασμών αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές μη συνεχών ινών από πολυεστέρες καταγωγής Ταϊβάν και Μαλαισίας, δασμών τους οποίους η Επιτροπή δεν εισέπραξε σύμφωνα με την απόφασή της 2007/430/ΕΚ της 19ης Ιουνίου 2007 ²,

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως / Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα κορεατική εταιρία ζητεί τη μερική ακύρωση του κανονισμού 893/2008, κατά το μέτρο που δεν καταργείται ο από 29 Δεκεμβρίου 2006 επιβληθείς δασμός αντιντάμπινγκ επί των κατασκευαζόμενων από αυτήν μη συνεχών ινών από πολυεστέρες (στο εξής: ΜΣΙΠ), καταγωγής Κορέας. Η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η μεταχείριση των ΜΣΙΠ καταγωγής Κορέας θα έπρεπε να είναι ίδια με αυτήν της οποίας έτυχαν, δυνάμει της αποφάσεως 2007/430/ΕΚ της Επιτροπής, οι ΜΣΙΠ καταγωγής Ταϊβάν και Μαλαισίας. Επομένως, κατά την προσφεύγουσα, ο δασμός αντιντάμπινγκ έπρεπε να καταργηθεί την ίδια ημερομηνία και για τις ΜΣΙΠ καταγωγής Κορέας.

Η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους προς στήριξη της προσφυγής της.

Ισχυρίζεται ότι τα κοινοτικά όργανα, διατηρώντας τους δασμούς αντιντάμπινγκ επί των εισαγωγών ΜΣΙΠ καταγωγής Κορέας, ενώ έχουν καταργήσει τους επί των εισαγωγών ΜΣΙΠ από τη Μαλαισία και την Ταϊβάν, παραβιάζουν τη θεμελιώδη αρχή της ίσης μεταχειρίσεως. Η προσφεύγουσα αμφισβητεί τα τρία επιχειρήματα με τα οποία το Συμβούλιο επιχειρεί να δικαιολογήσει τη διαφορετική μεταχείριση. Το γεγονός ότι, στην περίπτωση των ΜΣΙΠ καταγωγής Μαλαισίας και Ταϊβάν, η καταγγελία αποσύρθηκε και το Συμβούλιο δεν κατέληξε σε οριστικές διαπιστώσεις, δεν δικαιολογεί, κατά την προσφεύγουσα, τη δυσμενέστερη μεταχείριση των ΜΣΙΠ καταγωγής Κορέας. Η προσφεύγουσα αμφισβητεί, ακόμη, ότι η εν λόγω δυσμενέστερη μεταχείριση των ΜΣΙΠ καταγωγής Κορέας δεν δικαιολογείται από το γεγονός ότι η εφαρμογή του κριτηρίου του κοινοτικού συμφέροντος στην περίπτωση των ΜΣΙΠ καταγωγής Κορέας οδηγεί σε διαφορετικά αποτελέσματα σε σχέση με τις ΜΣΙΠ καταγωγής Μαλαισίας και Ταϊβάν. Περαιτέρω, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι, αντιθέτως προς τις διαπιστώσεις του Συμβουλίου, η δυσμενέστερη μεταχείριση δεν δικαιολογείται ούτε από το γεγονός ότι η έρευνα ως προς το κοινοτικό συμφέρον κατέληξε σε διαφορετικά συμπεράσματα στην περίπτωση της Μαλαισίας και της Ταϊβάν, αφενός, και της Κορέας, αφετέρου.

Περαιτέρω, κατά την προσφεύγουσα, η απόφαση ότι η κατάργηση των μέτρων αντιντάμπινγκ επί των εισαγωγών ΜΣΙΠ που κατασκευάζει και εξάγει η προσφεύγουσα δεν δικαιολογείται για λόγους κοινοτικού συμφέροντος παρουσιάζει θεμελιώσεις αντιφάσεις και κενά.

____________

¹ - ΕΕ L 247, σ. 1

² - Απόφαση της Επιτροπής, της 19ης Ιουνίου 2007, για την περάτωση της διαδικασίας αντιντάμπινγκ σχετικά με τις εισαγωγές συνθετικών μη συνεχών ινών από πολυεστέρες (ΜΣΙΠ) καταγωγής Μαλαισίας και Ταϊβάν και την αποδέσμευση των ποσών που έχουν κατατεθεί ως εγγύηση μέσω των προσωρινών δασμών που επιβλήθηκαν (ΕΕ L 160, σ. 30)