Υπόθεση T-86/05

K & L Ruppert Stiftung & Co. Handels-KG

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σήμα – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σήματος CORPO livre – Εθνικά και διεθνή λεκτικά σήματα LIVRE – Εκπρόθεσμη προσκόμιση των στοιχείων που αποδεικνύουν τη χρήση των προγενέστερων σημάτων»

Περίληψη της αποφάσεως

1.      Κοινοτικό σήμα – Διαδικαστικές διατάξεις – Προθεσμίες

(Κανονισμός 2868/95 της Επιτροπής, άρθρο 71 §§ 1 και 2)

2.      Κοινοτικό σήμα – Διαδικαστικές διατάξεις – Διαδικασία ανακοπής

(Κανονισμός 2868/95 της Επιτροπής, κανόνας 22 § 1)

1.      Από τον κανόνα 71, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 2868/95, περί της εφαρμογής του κανονισμού 40/94 για το κοινοτικό σήμα, προκύπτει ότι η παράταση των προθεσμιών που τάσσει το ΓΕΕΑ δεν επέρχεται αυτομάτως, αλλά εξαρτάται από τη συνδρομή, σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, ειδικών περιστάσεων που να τη δικαιολογούν, καθώς και από την υποβολή σχετικής αιτήσεως. Το αυτό ισχύει, κατά μείζονα λόγο, για την inter partes διαδικασία, στο πλαίσιο της οποίας η χορήγηση πλεονεκτήματος στον ένα διάδικο συνεπάγεται μειονέκτημα για τον έτερο. Επομένως, στην περίπτωση αυτή, το ΓΕΕΑ οφείλει να μεριμνά ώστε να τηρεί αμερόληπτη στάση έναντι των διαδίκων.

Στον αιτούντα την παράταση της προθεσμίας εναπόκειται να επικαλεστεί περιστάσεις που να τη δικαιολογούν, καθόσον τόσο η δυνατότητα υποβολής της σχετικής αιτήσεως όσο και η ενδεχόμενη παράταση της προθεσμίας είναι προς το συμφέρον του. Εξάλλου, οσάκις οι περιστάσεις αυτές αφορούν αποκλειστικώς τον αιτούντα την παράταση, αυτός είναι ο μόνος που μπορεί να παράσχει συναφώς στο ΓΕΕΑ χρήσιμες πληροφορίες. Συνεπώς, για να μπορεί το τμήμα ανακοπών να εκτιμήσει αν συντρέχουν περιστάσεις που δικαιολογούν, ενδεχομένως, την παράταση της προθεσμίας, πρέπει οι περιστάσεις αυτές να προσδιορίζονται στην υποβληθείσα αίτηση παρατάσεως.

Επιπλέον, από την οικονομία ολόκληρου του κανόνα 71 προκύπτει ότι η παράγραφος 2, η οποία ορίζει ότι, αν οι διάδικοι είναι δύο ή περισσότεροι, το ΓΕΕΑ δύναται να εξαρτήσει την παράταση της προθεσμίας από τη συναίνεση των λοιπών διαδίκων, δεν θέτει μία αυτοτελή προϋπόθεση παρατάσεως της προθεσμίας, αλλά προβλέπει, απλώς, μία προϋπόθεση που προστίθεται σε εκείνες της παραγράφου 1, σύμφωνα με τις οποίες η παράταση πρέπει να ζητείται από τον ενδιαφερόμενο πριν τη λήξη της ταχθείσας προθεσμίας και να δικαιολογείται από τις περιστάσεις.

(βλ. σκέψεις 21-22, 55-56)

2.      Από τον κανόνα 22, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 2868, περί της εφαρμογής του κανονισμού 40/94 για το κοινοτικό σήμα, προκύπτει ότι η μετά τη λήξη της ταχθείσας προς τούτο προθεσμίας προσκόμιση στοιχείων που αποδεικνύουν τη χρήση του προγενέστερου σήματος συνεπάγεται, κατ’ αρχήν, την απόρριψη της ανακοπής, χωρίς το ΓΕΕΑ να διαθέτει, συναφώς, περιθώριο εκτιμήσεως. Πράγματι, η ουσιαστική χρήση του προγενεστέρου σήματος συνιστά προκαταρκτικό ζήτημα το οποίο, ως τέτοιο, πρέπει να κριθεί προτού εκδοθεί απόφαση επί της ανακοπής.

(βλ. σκέψη 49)