Προσφυγή της 14ης Μαΐου 2014 – Front Polisario κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-180/14)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγον: Front populaire pour la libération de la saguia-el-hamra et du rio de oro [Λαϊκό Μέτωπο για την απελευθέρωση της saguia-el-hamra και του rio de oro] (Front Polisario) (Laâyoune) (εκπρόσωπος: G. Devers, δικηγόρος)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να κρίνει παραδεκτή την προσφυγή·
να ακυρώσει την απόφαση του Συμβουλίου·
να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Το προσφεύγον προβάλλει δώδεκα λόγους προς στήριξη της προσφυγής του κατά της αποφάσεως 2013/785/ΕΕ του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2013, για τη σύναψη, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Βασιλείου του Μαρόκου σχετικά με τον καθορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων και της χρηματικής αντιπαροχής που προβλέπονται στη συμφωνία αλιευτικής σύμπραξης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Βασιλείου του Μαρόκου 1 .
Το προσφεύγον φρονεί ότι η ανωτέρω πράξη το αφορά άμεσα και ατομικά, ως εκπρόσωπο του λαού των Σαχράουι.
Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι παραβιάστηκε η υποχρέωση αιτιολογήσεως, καθόσον από την προσβαλλόμενη απόφαση δεν προκύπτει με ποιον τρόπο το Συμβούλιο έλαβε υπόψη κατά τη διαδικασία λήψεως αποφάσεως το γεγονός ότι η Δυτική Σαχάρα αποτελεί μη αυτοδιοικούμενο έδαφος που τελεί υπό την κατοχή του Βασιλείου του Μαρόκου.
Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι παραβιάστηκε η αρχή της διαβουλεύσεως, καθόσον το Συμβούλιο εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση χωρίς να προηγηθεί διαβούλευση με το προσφεύγον, ενώ το διεθνές δίκαιο επιβάλλει την υποχρέωση η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων του λαού μη αυτοδιοικούμενης εδάφους να γίνεται κατόπιν διαβουλεύσεως με τους εκπροσώπους του. Το προσφεύγον υποστηρίζει ότι αποτελεί τον μοναδικό εκπρόσωπο του λαού των Σαχράουι.
Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι παραβιάστηκε η αρχή της λογικής συνοχής, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση επιτρέπει να τεθεί σε ισχύ διεθνής σύμβαση που θα εφαρμοστεί στο έδαφος της Δυτικής Σαχάρας, τη στιγμή που κανένα κράτος μέλος δεν έχει αναγνωρίσει την κυριαρχία του Βασιλείου του Μαρόκου επί της Δυτικής Σαχάρας. Η προσβαλλόμενη απόφαση θα ενισχύσει την κατοχή του εδάφους των Σαχράουι από το Βασίλειο του Μαρόκου, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με τη στήριξη που παρέχει η Επιτροπή προς τους πρόσφυγες Σαχράουι. Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι, εξάλλου, συνεπής έναντι του συνήθους τρόπου αντιδράσεως της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι σε παραβάσεις υποχρεώσεων που απορρέουν από αναγκαστικούς κανόνες του διεθνούς δικαίου και έρχεται σε αντίθεση με τους σκοπούς της κοινής αλιευτικής πολιτικής.
Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι δεν προάγεται ο στόχος της αειφόρου ανάπτυξης.Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι παραβιάστηκε η αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση έρχεται σε αντίθεση με τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη που δημιουργήθηκε στον επικεφαλής του προσφεύγοντος, λόγω των επανειλημμένων ανακοινώσεων των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την τήρηση του διεθνούς δικαίου στο πλαίσιο των συμφωνιών που συνάπτονται με το Βασίλειο του Μαρόκου.Με τον έκτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι παραβιάστηκε η συμφωνία συνδέσεως μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Βασιλείου του Μαρόκου, δεδομένου ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει προς το άρθρο 2 της ανωτέρω συμφωνίας συνδέσεως, καθόσον προσβάλλει το δικαίωμα αυτοδιαθέσεως.Με τον έβδομο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι παραβιάστηκε η σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση επιτρέπει να τεθεί σε ισχύ πρωτόκολλο με το οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Βασίλειο του Μαρόκου καθορίζουν αλιευτικές ποσοστώσεις σε ύδατα μη υπαγόμενα στην κυριαρχία τους και επιτρέπουν σε πλοία της Ένωσης να εκμεταλλεύονται αλιευτικούς πόρους που υπάγονται στην αποκλειστική κυριαρχία του λαού των Σαχράουι.Με τον όγδοο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι προσβλήθηκε το δικαίωμα αυτοδιαθέσεως, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση ενισχύει την κατοχή της Δυτικής Σαχάρας από το Βασίλειο του Μαρόκου επί της Δυτικής Σαχάρας. Με τον ένατο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι παραβιάστηκε η αρχή της διαρκούς κυριαρχίας επί των φυσικών πόρων και το άρθρο 73 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, καθόσον δεν προηγήθηκε διαβούλευση με το προσφεύγον, ενώ η προσβαλλόμενη απόφαση επιτρέπει την εκμετάλλευση φυσικών πόρων που υπάγονται στην αποκλειστική κυριαρχία του λαού των Σαχράουι.Με τον δέκατο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι παραβιάστηκε η αρχή ότι οι συμβάσεις δεσμεύουν μόνο τα συμβαλλόμενα μέρη, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση γεννά διεθνείς υποχρεώσεις του προσφεύγοντος χωρίς τη συναίνεσή του.Με τον ενδέκατο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι παραβιάστηκε το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, καθόσον η προσβαλ
λόμενη απόφαση ενισχύει οικονομικά την πολιτική εποικισμού που ασκεί το Βασίλειο του Μαρόκου στη Δυτική Σαχάρα.Ο δωδέκατος λόγος ακυρώσεως στηρίζεται στο δίκαιο της διεθνούς ευθύνης, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση δημιουργεί διεθνή ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.