Language of document : ECLI:EU:T:2017:41

Υπόθεση T-181/14 DEP

Nürburgring GmbH

κατά

Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

«Διαδικασία – Καθορισμός των δικαστικών εξόδων»

Περίληψη – Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου (έκτο τμήμα)
της 26ης Ιανουαρίου 2017

1.      Ένδικη διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Αμφισβήτηση σχετικά με τα δυνάμενα να αναζητηθούν έξοδα – Έννοια

(Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 170 § 1)

2.      Ένδικη διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Καθορισμός των εξόδων – Έξοδα δυνάμενα να αναζητηθούν – Έννοια – Αναγκαία έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι διάδικοι – Φόρος προστιθεμένης αξίας – Δεν εμπίπτει εφόσον πρόκειται για υποκείμενο στον φόρο

(Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 140, στοιχείο βʹ)

3.      Ένδικη διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Καθορισμός των εξόδων – Έξοδα δυνάμενα να αναζητηθούν – Στοιχεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη – Συμφωνία περί αμοιβής συναφθείσα μεταξύ διαδίκου και του δικηγόρου του – Δεν περιλαμβάνεται

(Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 140, στοιχείο βʹ)

4.      Ένδικη διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Καθορισμός των εξόδων – Έξοδα δυνάμενα να αναζητηθούν – Εκτίμηση λαμβανομένου υπόψη ιδίως του συνολικού αριθμού ωρών εργασίας που ήταν αντικειμενικώς απαραίτητες για τη διαδικασία

(Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 140, στοιχείο βʹ)

5.      Ένδικη διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Καθορισμός των εξόδων – Έξοδα δυνάμενα να αναζητηθούν – Στοιχεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη – Γνώση της υποθέσεως εκ μέρους των δικηγόρων

(Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 140, στοιχείο βʹ)

6.      Ένδικη διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Καθορισμός των εξόδων – Έξοδα δυνάμενα να αναζητηθούν – Έννοια – Έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι διάδικοι μετά την ολοκλήρωση της προφορικής διαδικασίας – Δεν εμπίπτουν – Εξαίρεση

(Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 140, στοιχείο βʹ)

7.      Ένδικη διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Καθορισμός των εξόδων – Έξοδα δυνάμενα να αναζητηθούν – Έξοδα μετακινήσεως και διαμονής των δικηγόρων – Προϋποθέσεις αποδόσεως

(Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 140, στοιχείο βʹ)

1.      Το γεγονός ότι ο διάδικος που καταδικάστηκε στα δικαστικά έξοδα του παρεμβαίνοντος ενημέρωσε, πριν την κατάθεση της αιτήσεως καθορισμού των δικαστικών εξόδων, τον παρεμβαίνοντα για την αδυναμία του να συμφωνήσει σε οποιοδήποτε ποσό αποδοτέων εξόδων και να προβεί σε πληρωμή χωρίς επίσημη απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου πρέπει να ερμηνευθεί ως αμφισβήτηση σχετικά με την εκκαθάριση των δικαστικών εξόδων που μπορούν να αναζητηθούν, κατά την έννοια του άρθρου 170, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Εξάλλου, από το γεγονός ότι, μετά την κατάθεση της αιτήσεως καθορισμού των δικαστικών εξόδων, ο διάδικος που καταδικάστηκε στην καταβολή των εξόδων αυτών ενημέρωσε το Γενικό Δικαστήριο ότι δεν είχε πρόθεση να υποβάλει παρατηρήσεις επί της εν λόγω αιτήσεως δεν είναι δυνατόν να συναχθεί ότι συναίνεσε ως προς το ύψος των ζητούμενων εξόδων ή ως προς την εκκαθάριση των δυνάμενων να αναζητηθούν εξόδων.

(βλ. σκέψη 8)

2.      Κατά το άρθρο 140, στοιχείο βʹ, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, θεωρούνται ως δικαστικά έξοδα που μπορούν να αναζητηθούν τα αναγκαία έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι διάδικοι λόγω της δίκης, και ιδίως τα έξοδα μετακινήσεως και διαμονής και η αμοιβή των εκπροσώπων, συμβούλων ή δικηγόρων. Από την ως άνω διάταξη συνάγεται ότι μπορούν να αναζητηθούν μόνον τα έξοδα τα οποία, αφενός, πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και, αφετέρου, ήσαν αναγκαία για τον σκοπό αυτό.

Συναφώς, το ποσό που αναζητείται ως φόρος προστιθεμένης αξίας θεωρείται ως περιλαμβανόμενο στα δυνάμενα να αναζητηθούν δικαστικά έξοδα μόνον εφόσον το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που ζητεί το ποσό αυτό αποδείξει ότι δεν υπόκειται στον εν λόγω φόρο.

(βλ. σκέψεις 9, 12)

3.      Βλ. το κείμενο της διατάξεως.

(βλ. σκέψεις 10, 11)

4.      Βλ. το κείμενο της διατάξεως.

(βλ. σκέψεις 19, 20, 23)

5.      Βλ. το κείμενο της διατάξεως.

(βλ. σκέψη 25)

6.      Η απόδοση των εξόδων που αφορούν τη μεταγενέστερη της προφορικής διαδικασίας περίοδο πρέπει να απορρίπτεται όταν δεν επιχειρήθηκε καμία διαδικαστική πράξη μετά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση.

(βλ. σκέψη 28)

7.      Στον αιτούντα απόκειται να προσκομίσει τα δικαιολογητικά στοιχεία προς απόδειξη της πραγματοποιήσεως και του ύψους των εξόδων μετακινήσεως και διαμονής των οποίων ζητεί την απόδοση. Συγκεκριμένα, ούτε ο διάδικος που καταδικάζεται στα έξοδα ούτε ο δικαστής της Ένωσης μπορούν να υποχρεωθούν να εκτιμήσουν τα έξοδα αυτά βάσει απλής αναφοράς ενός αριθμητικού ποσού από τον αιτούντα.

(βλ. σκέψη 34)