Beschikking van het Gerecht van 19 juli 2018 – Front Polisario/Raad
(Zaak T-180/14)1
(„Beroep tot nietigverklaring – Partnerschapsovereenkomst inzake visserij tussen de Europese Unie en het Koninkrijk Marokko – Protocol tot vaststelling van de vangstmogelijkheden waarin is voorzien bij deze overeenkomst – Handeling tot sluiting – Toepasselijkheid van deze overeenkomst en dit protocol op het grondgebied van de Westelijke Sahara en de aangrenzende wateren – Geen procesbevoegdheid – Niet-ontvankelijkheid ”)
Procestaal: Frans
Partijen
Verzoekende partij: Front populaire pour la libération de la Saguia-el-Hamra et du Rio de Oro (Front Polisario) (vertegenwoordiger: G. Devers, advocaat)
Verwerende partij: Raad van de Europese Unie (vertegenwoordigers: S. Kyriakopoulou, A. de Elera-San Miguel Hurtado en A. Westerhof Löfflerová, gemachtigden)
Interveniënte aan de zijde van verwerende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: A. Bouquet, F. Castillo de la Torre en E. Paasivirta, gemachtigden)
Voorwerp
Beroep krachtens artikel 263 VWEU tot nietigverklaring van, ten eerste, besluit 2013/785/EU van de Raad van 16 december 2013 betreffende de sluiting, namens de Europese Unie, van het tussen de Europese Unie en het Koninkrijk Marokko overeengekomen protocol tot vaststelling van de vangstmogelijkheden en de financiële tegenprestatie waarin is voorzien bij de partnerschapsovereenkomst inzake visserij tussen de Europese Unie en het Koninkrijk Marokko (PB 2013, L 349, blz. 1) en, ten tweede, besluit (EU) 2018/393 van de Commissie van 12 maart 2018 tot goedkeuring, namens de Europese Unie, van de wijziging van het tussen de Europese Unie en het Koninkrijk Marokko overeengekomen Protocol tot vaststelling van de vangstmogelijkheden en de financiële tegenprestatie waarin is voorzien bij de Partnerschapsovereenkomst inzake visserij tussen de Europese Unie en het Koninkrijk Marokko (PB 2018, L 69, blz. 60)
Dictum
Het beroep wordt verworpen.
Front populaire pour la libération de la Saguia-el-Hamra et du Rio de Oro (Front Polisario) draagt haar eigen kosten, en die van de Raad van de Europese Unie.
De Europese Commissie draagt haar eigen kosten.
____________
1 PB C 184 van 6.6.2014.