ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ (τρίτο τμήμα)

της 9ης Ιουλίου 2002 (1)

«Προσφυγή ακυρώσεως - Προσφυγή που κατέστη άνευ αντικειμένου - Κατάργηση της δίκης - Διακανονισμός των εξόδων»

Στην υπόθεση T-312/01,

Jungbunzlauer AG, με έδρα τη Βασιλεία (Ελβετία), εκπροσωπούμενη από τους R. Bechtold και M. Karl, δικηγόρους,

προσφεύγoυσα,

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενης από τους W. Mölls και A. Whelan, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο,

καθής,

που έχει ως αντικείμενο προσφυγή περί ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής C(2001)2931 τελικό, της 2ας Οκτωβρίου 2001, για διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 της Συνθήκης ΕΚ και του άρθρου 53 της συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/E-1/36.756 - Γλυκονικό νάτριο) και επικουρικώς, αίτημα περί μειώσεως του προστίμου που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα με το άρθρο 3 της απόφασης αυτής,

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑ.ΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ (τρίτο τμήμα),

συγκείμενο από τους M. Jaeger, Πρόεδρο, K. Lenaerts και J. Azizi, δικαστές,

γραμματέας: H. Jung

εκδίδει την ακόλουθη

Διάταξη

1.

    Με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 13 Δεκεμβρίου 2001, η εταιρία Jungbunzlauer AG (στο εξής: προσφεύγουσα) ζήτησε την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής C(2001)2931 τελικό, της 2ας Οκτωβρίου 2001, για διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 της Συνθήκης ΕΚ και του άρθρου 53 της συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/E-1/36.756 - Γλυκονικό νάτριο, στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), και, επικουρικώς, τη μείωση του προστίμου που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα με το άρθρο 3 της προσβαλλόμενης απόφασης.

2.

    Με απόφαση της 19ης Μαρτίου 2002 η Επιτροπή ανακάλεσε την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που απευθυνόταν στην προσφεύγουσα. Η Επιτροπή δικαιολόγησε την ανάκληση, παρατηρώντας ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ενείχε ουσιαστικό σφάλμα όσον αφορά την αιτιολογία σχετικά με τον προσδιορισμό του αποδέκτη.

3.

    Στις 21 Μαρτίου 2002 η Επιτροπή υπέβαλε αίτηση περί καταργήσεως της δίκης. Με έγγραφο της 22ας Μαρτίου 2002 η Επιτροπή υπέβαλε συμπληρωματικές παρατηρήσεις σχετικά με τον διακανονισμό των εξόδων, επισημαίνοντας ότι ανακάλεσε την προσβαλλόμενη απόφαση καθόσον απευθύνθηκε εσφαλμένα στην προσφεύγουσα και όχι στην εταιρία Jungbunzlauer Landenburg GmbH.

4.

    Με έγγραφα της 9ης, 12ης και 17ης Απριλίου 2002 η προσφεύγουσα υπέβαλε παρατηρήσεις επ' αυτού, παρατηρώντας ότι η προσφυγή της κατέστη άνευ αντικειμένου.

5.

    Εν όψει των ανωτέρω το Πρωτοδικείο διαπιστώνει ότι η προσφυγή κατέστη άνευ αντικειμένου και η δίκη πρέπει να καταργηθεί.

Επί των δικαστικών εξόδων

6.

    Με την αίτηση περί καταργήσεως της δίκης, η Επιτροπή ζήτησε, κατά τα ουσιώδη, από το Πρωτοδικείο να λάβει υπόψη, κατά τον διακανονισμό των εξόδων, ότι το σφάλμα στο οποίο υπέπεσε όσον αφορά τον προσδιορισμό του αποδέκτη της προσβαλλόμενης απόφασης πηγάζει από τη συμπεριφορά της προσφεύγουσας κατά τη διοικητική διαδικασία που κατέληξε στην έκδοση της εν λόγω απόφασης.

7.

    Συγκεκριμένα, η Επιτροπή παρατηρεί ότι αυτή η πρόδηλη πλάνη είχε εμφιλοχωρήσει ήδη στην ανακοίνωση αιτιάσεων που απηύθυνε στην προσφεύγουσα στις 18 Μα.ου 2000. Η προσφεύγουσα όμως, υποστηρίζει η Επιτροπή, δεν επέστησε εγκαίρως την προσοχή των υπηρεσιών της επί του σφάλματος αυτού. Η Επιτροπή δέχεται ότι η προσφεύγουσα την πληροφόρησε, κατά τη διοικητική διαδικασία που κατέληξε στην έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, για τη διάρθρωση των συμμετοχών στο πλαίσιο του ομίλου στον οποίο ανήκει. Ωστόσο, κατά την Επιτροπή, με τα επιχειρήματα που προέβαλε συναφώς η προσφεύγουσα επιδίωκε, κακώς, να εξομοιωθεί με μητρική εταιρία της Jungbunzlauer Ladenburg GmbH ενώ η εταιρία αυτή καθώς και η προσφεύγουσα ανήκαν στον ίδιο όμιλο που τελεί υπό τον έλεγχο της εταιρίας Jungbunzlauer Holding AG.

8.

    Η προσφεύγουσα αμφισβητεί το βάσιμο αυτών των επιχειρημάτων.

9.

    Κατά το άρθρο 87, παράγραφος 6, του Κανονισμού Διαδικασίας, σε περίπτωση καταργήσεως της δίκης το Πρωτοδικείο κανονίζει τα έξοδα κατά την κρίση του.

10.

    Εν προκειμένω, και αντίθετα με ό,τι επιδιώκει να αποδείξει η Επιτροπή, στην ουσία κανένα στοιχείο της δικογραφίας δεν στηρίζει το συμπέρασμα ότι, με τα επιχειρήματα που προέβαλε η προσφεύγουσα κατά τη διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας που κατέληξε στην έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, παραπλάνησε την Επιτροπή όσον αφορά τον προσδιορισμό του αποδέκτη των αιτιάσεων τις οποίες διατύπωσε η Επιτροπή.

11.

    Αντιθέτως, όπως ορθά υπογραμμίζει η προσφεύγουσα, από τη δικογραφία προκύπτει ότι η προσφεύγουσα επέστησε την προσοχή της Επιτροπής τέσσερις φορές και κατά τρόπο ιδιαιτέρως σαφή με επιστολή που της απηύθυνε στις 11 Απριλίου 2001 στο γεγονός ότι οι προσαπτόμενες αιτιάσεις δεν πρέπει να απευθυνθούν κατ' αυτής αλλά κατά της εταιρίας Jungbunzlauer Ladenburg GmbH και ότι, εν πάση περιπτώσει, δεν ήταν η μητρική εταιρία αυτής αλλά μια εταιρία ανήκουσα στον ίδιο όμιλο που τελεί υπό τον έλεγχο κοινής μητρικής εταιρίας, της Jungbunzlauer Holding AG.

12.

    Κατά συνέπεια, η πρόδηλη πλάνη στην οποία υπέπεσε η Επιτροπή με την προσβαλλομένη απόφαση δεν μπορεί να αποδοθεί στην προσφεύγουσα.

13.

    Υπό τις συνθήκες αυτές, η Επιτροπή πρέπει να φέρει τα δικαστικά έξοδα.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ (τρίτο τμήμα),

διατάσσει:

1)    Καταργείται η δίκη.

2)    Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδα.

Λουξεμβούργο, 9 Ιουλίου 2002.

Ο Γραμματέας

Ο Πρόεδρος

H. Jung

M. Jaeger

1: Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική.