ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ (δεύτερο τμήμα)

της 5ης Δεκεμβρίου 2002 (1)

«Κοινοτικό σήμα - Λεκτικό σύμπλεγμα REAL PEOPLE, REAL SOLUTIONS - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Διακριτικός χαρακτήρας - .ρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του κανονισμού 40/94»

Στην υπόθεση T-130/01,

Sykes Enterprises, Incorp., με έδρα την Tampa, Φλώριδα (ΗΠΑ), εκπροσωπούμενη από τον δικηγόρο E. Körner,

προσφεύγουσα,

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), εκπροσωπούμενου από τον J. Crespo Carrillo,

καθού,

που έχει ως αντικείμενο προσφυγή κατά της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 7ης Μαρτίου 2001 (υπόθεση R 504/2000-3), σχετικά με την καταχώριση του λεκτικού συμπλέγματος REAL PEOPLE, REAL SOLUTIONS,

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑ.ΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ (δεύτερο τμήμα),

συγκείμενο από τους R. M. Moura Ramos, Πρόεδρο, J. Pirrung και A. W. H. Meij, δικαστές,

γραμματέας: D. Christensen, υπάλληλος διοικήσεως,

έχοντας υπόψη την αίτηση που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 11 Ιουνίου 2001,

έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 7 Σεπτεμβρίου 2001,

κατόπιν της επ' ακροατηρίου συζητήσεως της 1ης Οκτωβρίου 2002,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1.

    Στις 11 Ιανουαρίου 1999 η προσφεύγουσα υπέβαλε αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος στο Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (στο εξής: Γραφείο), δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1), όπως έχει τροποποιηθεί.

2.

    Το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση είναι το λεκτικό σύμπλεγμα REAL PEOPLE, REAL SOLUTIONS.

3.

    Οι υπηρεσίες για τις οποίες ζητήθηκε η καταχώριση εμπίπτουν στις κλάσεις 35, 37 και 42, κατά την έννοια του διακανονισμού της Νίκαιας σχετικά με την κατάταξη των προϊόντων και των υπηρεσιών για την καταχώριση σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί, και αντιστοιχούν, για εκάστη των κλάσεων αυτών, στην ακόλουθη περιγραφή:

κλάση 35: «Τηλεαγορά»,

κλάση 37: «Συντήρηση υλικού πληροφορικής»,

κλάση 42: «Υπηρεσίες τεχνικής βοήθειας σχετικές με την πληροφορική, ήτοι υπηρεσίες τεχνικής βοήθειας προς τους χρήστες λογισμικού και υλικού ηλεκτρονικών υπολογιστών, υπηρεσίες πληροφορικής, ήτοι προγραμματισμός ηλεκτρονικών υπολογιστών, σχεδιασμός και ανάπτυξη λογισμικού, ανάπτυξη εφαρμογών λογισμικού, συμβουλές στον τομέα της επεξεργασίας της πληροφορίας, της εκμεταλλεύσεως και της συντηρήσεως συστημάτων για τρίτους, υπηρεσίες βοήθειας στον τομέα λειτουργικών ελέγχων υπολογιστών που απευθύνονται στους παραγωγούς και στους χρήστες λογισμικού, υπηρεσίες εξυπηρετήσεως των πελατών, ήτοι παροχή πληροφοριών σχετικά με τους υπολογιστές μέσω τηλεφωνικού κέντρου ειδικευομένου στις υπηρεσίες για τους πελάτες, υπηρεσίες μετατροπής βάσεων δεδομένων, υπηρεσίες εξατομικευμένης συντάξεως, επιμέλειας και μεταφράσεως ενημερωτικών κειμένων για τρίτους όσον αφορά τα προϊόντα, ήτοι οδηγοί χρήσεως και κείμενα αναφοράς, κείμενα αφορώντα τη συντήρηση και πληροφορίες σχετικά με τα εν λόγω προϊόντα δημοσιευόμενες μέσω του δικτύου πληροφορικής, υπηρεσίες πλοηγήσεως».

4.

    Με απόφαση της 15ης Μαρτίου 2000, ο εξεταστής απέρριψε την αίτηση, δυνάμει του άρθρου 38 του κανονισμού 40/94, με την αιτιολογία ότι το λεκτικό σύμπλεγμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση δεν ήταν διακριτικό, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του εν λόγω κανονισμού.

5.

    Στις 12 Μα.ου 2000 η προσφεύγουσα άσκησε προσφυγή ενώπιον του Γραφείου, δυνάμει του άρθρου 59 του κανονισμού 40/94, κατά της αποφάσεως του εξεταστή.

6.

    Με απόφαση της 7ης Μαρτίου 2001 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), το τρίτο τμήμα προσφυγών απέρριψε την προσφυγή.

7.

    Το τμήμα προσφυγών θεώρησε, κατ' ουσίαν, ότι το λεκτικό σύμπλεγμα του οποίου ζητείται η καταχώριση δεν μπορεί να επιτελέσει την ουσιαστική λειτουργία ενός σήματος, στο μέτρο που αποτελεί σύνθημα ευρέως χρησιμοποιούμενο στον οικείο τομέα και θα εκληφθεί από το σχετικό κοινό ως απλό διαφημιστικό μήνυμα και όχι ως στοιχείο ενδεικτικό της εμπορικής προελεύσεως των υπηρεσιών.

Αιτήματα των διαδίκων

8.

    Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

-    να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση,

-    να υποχρεώσει το Γραφείο να δημοσιεύσει την αίτηση για το σχετικό σήμα,

-    να καταδικάσει το Γραφείο στα δικαστικά έξοδα.

9.

    Το Γραφείο ζητεί από το Πρωτοδικείο:

-    να απορρίψει την προσφυγή,

-    να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

10.

    Κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση, η προσφεύγουσα παραιτήθηκε από το αίτημα με το οποίο ζήτησε από το Πρωτοδικείο να υποχρεώσει το Γραφείο να δημοσιεύσει την αίτηση για το σχετικό σήμα.

Σκεπτικό

11.

    Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει ένα μόνο λόγο ακυρώσεως, αντλούμενο από την παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του κανονισμού 40/94.

Επιχειρήματα των διαδίκων

12.

    Η προσφεύγουσα φρονεί, πρώτον, αντιθέτως προς το τμήμα προσφυγών, ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση, μολονότι αποτελεί βεβαίως σύνθημα, δεν απηχεί κανένα μήνυμα. .τσι, το τμήμα προσφυγών, για να εξηγήσει την έννοια του εν λόγω συνθήματος, το οποίο αποτελείται από τέσσερις λέξεις, πρέπει να χρησιμοποιήσει από δώδεκα μέχρι δεκαεννέα λέξεις, γεγονός που αποδεικνύει τη μοναδικότητα του εν λόγω συνθήματος.

13.

    Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, δεύτερον, ότι οι δύο έννοιες που αποδίδει το τμήμα προσφυγών στο σύνθημα δεν είναι οι μόνες πιθανές. Συγκεκριμένα, τα άτομα που έχουν την αγγλική ως μητρική γλώσσα αντιλαμβάνονται το σήμα με διάφορους άλλους τρόπους, πέραν αυτού με τον οποίο μπορούν να το αντιληφθούν άτομα που απλώς γνωρίζουν την αγγλική γλώσσα.

14.

    Η προσφεύγουσα επισημαίνει, τρίτον, ότι η υπηρεσία διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ εφαρμόζει τους ίδιους όρους με το Γραφείο όσον αφορά τον διακριτικό χαρακτήρα του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση, έχει δημοσιεύσει αίτηση καταχωρίσεως σήματος ανάλογη της επίμαχης, εν προκειμένω, χωρίς να προβάλει αντιρρήσεις. Συναφώς, η προσφεύγουσα προσθέτει ότι το σήμα της έχει καταχωριστεί στις ΗΠΑ και στον Καναδά και ότι, κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση, προσκόμισε τα πιστοποιητικά καταχωρίσεως του σήματος στα εν λόγω κράτη καθώς και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση, άλλωστε, η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι το Γραφείο έχει καταχωρίσει σήματα παρεμφερή προς το σήμα που αποτελεί αντικείμενο της αιτήσεώς της, όπως τα σήματα «real people. real solutions. real estate» και «People and Solutions».

15.

    Το Γραφείο δέχεται ότι τα συνθήματα αποτελούν μηνύματα δυνάμενα να επιτελέσουν τη λειτουργία του σήματος. Εντούτοις, υποστηρίζει ότι το σύνθημα «Real People, Real Solutions» χρησιμοποιείται από πολυάριθμες εταιρίες που επιδίδονται σε δραστηριότητες εμπίπτουσες στον τομέα δράσεως της προσφεύγουσας, πράγμα που συνεπάγεται ότι το εν λόγω σύνθημα δεν καθίσταται αντιληπτό ως σήμα ενδεικτικό της εμπορικής προελεύσεως των επίμαχων υπηρεσιών. Επιπλέον, το σύνθημα καταδεικνύει τη φύση των παρεχόμενων υπηρεσιών και των προσώπων που τις παρέχουν ή των προσώπων στα οποία αυτές απευθύνονται.

16.

    .σον αφορά τα σήματα για τα οποία ζητείται καταχώριση στις αρμόδιες εθνικές υπηρεσίες, ή τα σήματα που έχουν καταχωριστεί από τις υπηρεσίες αυτές, το Γραφείο υποστηρίζει ότι δεν δεσμεύεται από καταχωρίσεις που έχουν ενδεχομένως πραγματοποιηθεί βάσει κριτηρίων διαφορετικών από τα κριτήρια που εφαρμόζει το ίδιο. .σον αφορά δε τις αποφάσεις του, το Γραφείο διευκρίνισε, κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση, ότι δεν μπορεί να εκφέρει κρίσεις ή να προβεί σε συγκρίσεις επί καταχωρίσεων που έχουν πραγματοποιηθεί λαμβανομένων υπόψη των περιστάσεων που προσιδιάζουν σε κάθε υπόθεση.

Εκτίμηση του Πρωτοδικείου

17.

    Κατά το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του κανονισμού 40/94, δεν γίνονται δεκτά για καταχώριση «τα σήματα που στερούνται διακριτικού χαρακτήρα».

18.

    Τα σημεία που στερούνται διακριτικού χαρακτήρα, κατά το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του κανονισμού 40/94, δεν μπορούν να επιτελέσουν την ουσιώδη λειτουργία του σήματος, δηλαδή να προσδιορίσουν την εμπορική προέλευση του προϊόντος ή της υπηρεσίας, έτσι ώστε ο καταναλωτής, ο οποίος αγοράζει το προϊόν ή την υπηρεσία που προσδιορίζεται από το σήμα, να έχει τη δυνατότητα να προβεί, κατά μεταγενέστερη αγορά, στην ίδια επιλογή, αν η εμπειρία αποδειχτεί θετική, ή σε άλλη επιλογή, αν η εμπειρία αποδειχθεί αρνητική.

19.

    Η καταχώριση σήματος αποτελούμενου από σημεία ή ενδείξεις που χρησιμοποιούνται άλλωστε ως διαφημιστικά συνθήματα, ενδείξεις ποιότητας ή προτροπές αγοράς των προϊόντων και των υπηρεσιών που αφορά το σήμα αυτό δεν αποκλείεται, αφ' εαυτής, λόγω της χρήσεως αυτής (βλ., κατ' αναλογία, απόφαση του Δικαστηρίου της 4ης Οκτωβρίου 2001, C-517/99, Merz & Krell, Συλλογή 2001, σ. Ι-6959, σκέψη 40).

20.

    Πάντως, ένα σημείο που επιτελεί άλλες λειτουργίες, πλην της λειτουργίας του σήματος, είναι διακριτικό, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του κανονισμού 40/94, μόνον όταν καθίσταται εξ αρχής αντιληπτό ως ένδειξη της εμπορικής προελεύσεως των προϊόντων ή υπηρεσιών που αφορά, προκειμένου να παράσχει στο ενδιαφερόμενο κοινό τη δυνατότητα να διακρίνει, χωρίς ενδεχόμενο συγχύσεως, τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες του κατόχου του σήματος από εκείνα που έχουν άλλη εμπορική προέλευση.

21.

    Ο διακριτικός χαρακτήρας ενός σημείου μπορεί να εκτιμηθεί μόνον, αφενός, σε σχέση με τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες για τις οποίες ζητήθηκε η καταχώριση και, αφετέρου, σε σχέση με τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται το ενδιαφερόμενο κοινό το εν λόγω σημείο.

22.

    Eκ προοιμίου, επιβάλλεται η επισήμανση ότι, εν προκειμένω, το τμήμα προσφυγών διαπίστωσε ότι το λεκτικό σύμπλεγμα REAL PEOPLE, REAL SOLUTIONS αποτελεί, αυτό καθαυτό ή στις συνηθέστερες παραλλαγές του, ευρέως χρησιμοποιούμενη ονομασία, συνήθη στον τομέα των δραστηριοτήτων της προσφεύγουσας. Συναφώς, επιβάλλεται να υπομνησθεί ότι ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο σημείο δεν παρέχει στον καταναλωτή τη δυνατότητα να διακρίνει, αμέσως και με βεβαιότητα, τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες του κατόχου του συνισταμένου στο σημείο αυτό σήματος από εκείνα των άλλων εταιριών [βλ., υπό την έννοια αυτή, απόφαση της 27ης Φεβρουαρίου 2002, Τ-79/00, Rewe-Zentral κατά ΓΕΕΑ (LITE), Συλλογή 2002, σ. ΙΙ-705, σκέψεις 33 και 35)].

23.

    Εντούτοις, το συμπέρασμα αυτό δεν μπορεί να συναχθεί μόνον από τα στοιχεία που περιέχει η σχετική απόφαση. Συγκεκριμένα, δεν είναι δυνατό, ενόψει της αποφάσεως αυτής, να καθορισθεί αν τα παραδείγματα λεκτικού συμπλέγματος που επικαλέστηκε το τμήμα προσφυγών αφορούν, αφενός, χρήσεις προγενέστερες ή επιγενόμενες της υποβολής αιτήσεως καταχωρίσεως σήματος και, αφετέρου, ενδεχομένως, χρήσεις τις οποίες πραγματοποίησαν τρίτοι με άδεια της προσφεύγουσας. Συνεπώς, το γεγονός ότι το λεκτικό σύμπλεγμα χρησιμοποιείται ευρέως στο πλαίσιο των οικείων υπηρεσιών δεν μπορεί να χρησιμεύσει, εν προκειμένω, ως λόγος που δικαιολογεί τη διαπίστωση ότι το εν λόγω λεκτικό σύμπλεγμα στερείται διακριτικού χαρακτήρα.

24.

    .σον αφορά το ενδιαφερόμενο κοινό, επιβάλλεται, καταρχάς, η επισήμανση ότι οι επίμαχες υπηρεσίες απευθύνονται σε συγκεκριμένο κοινό, το οποίο χρησιμοποιεί προϊόντα και υπηρεσίες πληροφορικής. Συνεπώς, το επίπεδο προσοχής που επιδεικνύει το κοινό αυτό θα είναι σχετικώς υψηλό προκειμένου για σημεία, και ειδικότερα για σήματα, από τα οποία μπορεί να προκύψει εμπορική προέλευση εξασφαλίζουσα στο κοινό ότι το προϊόν ή η υπηρεσία που αγοράζει είναι συμβατή με τον εξοπλισμό που διαθέτει στον τομέα της πληροφορικής (βλ., υπό την έννοια αυτή, απόφαση του Δικαστηρίου της 22ας Ιουνίου 1999, C-342/97, Lloyd Schuhfabrik Meyer, Συλλογή 1999, σ. Ι-3819, σκέψη 26). Αντιθέτως, το επίπεδο αυτό θα είναι, ενδεχομένως, σχετικώς χαμηλό προκειμένου για αποκλειστικώς διαφημιστικού χαρακτήρα ενδείξεις, οι οποίες δεν είναι καθοριστικές για ένα συγκεκριμένο κοινό.

25.

    .σον αφορά τον τρόπο με τον οποίο το ενδιαφερόμενο κοινό αντιλαμβάνεται το λεκτικό σύμπλεγμα REAL PEOPLE, REAL SOLUTIONS, επιβάλλεται να επισημανθεί ότι το τμήμα προσφυγών διαπίστωσε ότι το σύνθημα αποτελείται από κοινές λέξεις, τις οποίες το εν λόγω κοινό αντιλαμβάνεται ως απλό διαφημιστικό μήνυμα και όχι ως ένδειξη της εμπορικής προελεύσεως των επίμαχων υπηρεσιών.

26.

    Συναφώς, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι, μολονότι το λεκτικό σύμπλεγμα δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει αποκλειστικό και άμεσο διακριτικό χαρακτήρα, συντίθεται, εντούτοις, από μια σειρά λέξεων, η διάταξη των οποίων προσδίδει στο σύνολο αυτοτελή έννοια. .τσι, είναι εύκολο το σύμπλεγμα να γίνει αντιληπτό υπό την έννοια ότι οι υπηρεσίες της προσφεύγουσας συνίστανται στην παροχή αποτελεσματικών λύσεων, οι οποίες προέρχονται από πραγματικά πρόσωπα και απευθύνονται σ' αυτά.

27.

    .σον αφορά το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι, για να εξηγήσει κάποιος το σύνθημα, πρέπει να χρησιμοποιήσει δώδεκα ή δεκαεννέα λέξεις, αρκεί, για την απόρριψή του, η διαπίστωση ότι οι λέξεις αυτές χρησιμεύουν μόνο για τη μετάδοση των δύο προαναφερθεισών ιδεών, οι οποίες εκφράζονται με μια ορθή, από γλωσσικής απόψεως, φράση. Ομοίως, το επιχείρημα ότι το σύνθημα δεν αποτελεί πλήρες μήνυμα πρέπει να απορριφθεί, καθόσον, όπως διαπιστώθηκε ανωτέρω, η έννοια του συνθήματος καθίσταται αμέσως αντιληπτή. .σον αφορά τα παραδείγματα που παρέθεσε η προσφεύγουσα κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση, ότι δηλαδή το σύνθημα μπορεί να έχει και άλλες έννοιες, πλην αυτής που δίδει το τμήμα προσφυγών, επιβάλλεται η επισήμανση ότι, στην πραγματικότητα, όλες αυτές οι έννοιες συμπίπτουν και δεν διαφέρουν από την κοινή έννοια των λεκτικών σημάτων που περιέχει το σύνθημα. Επιπλέον, δεν αναφέρθηκε πώς αλλιώς θα μπορούσε το ενδιαφερόμενο κοινό, συμπεριλαμβανομένου του κοινού με μητρική γλώσσα την αγγλική, να αντιληφθεί το εν λόγω σύνθημα, πέραν του προαναφερθέντος τρόπου, και αν ο άλλος αυτός τρόπος είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί διαφορετικά, για διαφημιστικούς σκοπούς.

28.

    Επίσης, το λεκτικό σύμπλεγμα REAL PEOPLE, REAL SOLUTIONS δεν περιέχει στοιχεία δυνάμενα να παράσχουν στο ενδιαφερόμενο κοινό τη δυνατότητα να απομνημονεύσει εύκολα και άμεσα το λεκτικό σύμπλεγμα ως διακριτικό σήμα για τις οικείες υπηρεσίες. Ακόμη και σε περίπτωση που το λεκτικό σύμπλεγμα χρησιμοποιούνταν μεμονωμένως, χωρίς άλλο σημείο ή σήμα, το ενδιαφερόμενο κοινό δεν θα μπορούσε, χωρίς σχετική προηγούμενη ειδοποίηση, να το αντιληφθεί κατ' άλλον τρόπο, δηλαδή όχι ως διαφημιστικό μήνυμα.

29.

    Συγκεκριμένα, στο μέτρο που το ενδιαφερόμενο κοινό δεν επιδεικνύει μεγάλη προσοχή για ένα σημείο που δεν του παρέχει εξ αρχής μια ένδειξη περί της προελεύσεως και/ή του προορισμού του προϊόντος ή της υπηρεσίας που πρόκειται να αγοράσει, αλλά μάλλον μια πληροφορία με αποκλειστικώς διαφημιστικό και αφηρημένο χαρακτήρα, δεν θα αργήσει ούτε να αναζητήσει τις διάφορες ενδεχόμενες λειτουργίες του συμπλέγματος ούτε να το απομνημονεύσει ως σήμα.

30.

    Συνεπώς, επιβάλλεται το συμπέρασμα ότι είναι πιθανότερο ότι το λεκτικό σύμπλεγμα θα γίνει αρχικώς αντιληπτό από το ενδιαφερόμενο κοινό ως διαφημιστικό σύνθημα, λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα του, και όχι ως σήμα.

31.

    Tέλος, όσον αφορά τα επιχειρήματα της προσφεύγουσας που αντλούνται από εθνικές αιτήσεις και από προηγούμενες αποφάσεις του Γραφείου, επιβάλλεται να επισημανθεί ότι, κατά πάγια νομολογία, αφενός, το κοινοτικό καθεστώς σημάτων συνιστά σύστημα αυτόνομο και, αφετέρου, ότι η νομιμότητα των αποφάσεων των τμημάτων προσφυγών πρέπει να εκτιμάται αποκλειστικώς βάσει του κανονισμού 40/94 και όχι βάσει μιας προηγούμενης πρακτικής των τμημάτων αυτών ως προς τη λήψη αποφάσεων [βλ. αποφάσεις του Πρωτοδικείου της 16ης Φεβρουαρίου 2000, Τ-122/99, Procter & Gamble κατά ΓΕΕΑ (σχήμα σαπουνιού), Συλλογή 2000, σ. ΙΙ-265, σκέψεις 60 και 61, της 5ης Δεκεμβρίου 2000, Τ-32/00, Messe München κατά ΓΕΕΑ (electronica), Συλλογή 2000, σ. ΙΙ-3829, σκέψη 47, και της 27ης Φεβρουαρίου 2002, Τ-106/00, Streamserve κατά ΓΕΕΑ (STREAMSERVE), Συλλογή 2002, σ. ΙΙ-723, σκέψη 66]. Eπομένως, το Γραφείο δεν δεσμεύεται ούτε από τις εθνικές καταχωρίσεις ούτε από τις προηγούμενες αποφάσεις του. Εξάλλου, όπως ορθώς υποστήριξε το Γραφείο, δεν μπορεί να θεωρηθεί κρίσιμη η παραπομπή σε μια καταχώριση ενώπιον εθνικού γραφείου, η οποία έπεται της απορριπτικής, εκ μέρους του εξεταστή της αιτήσεως καταχωρίσεως, απαντήσεως ή η παραπομπή σε καταχωρίσεις ενώπιον του Γραφείου, οι οποίες θα μπορούσαν να προσβληθούν σε μεταγενέστερο στάδιο ενώπιον των δικαστηρίων που είναι επιφορτισμένα με τον έλεγχο της νομιμότητάς τους.

32.

    Εν όψει των προεκτεθέντων, ο λόγος ακυρώσεως που αντλείται από την παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του κανονισμού 40/94 πρέπει να απορριφθεί. Συνεπώς, η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη.

Επί των δικαστικών εξόδων

33.

    Κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα έξοδα, εφόσον υπήρχε σχετικό αίτημα. Δεδομένου ότι η προσφεύγουσα ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με το σχετικό αίτημα του Γραφείου.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ (δεύτερο τμήμα)

αποφασίζει:

1)    Απορρίπτει την προσφυγή

2)    Καταδικάζει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

Moura RamosPirrung Meij

Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 5 Δεκεμβρίου 2002.

Ο Γραμματέας

Ο Πρόεδρος

H. Jung

R. M. Moura Ramos

1: Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική.